Jak radzić sobie z moją dziewczyną, gdy źle przyjmuje rzeczy?

Uważam, że @Cronax ma rację. Ona chce czuć się kochana i wspierana.

Niektórzy ludzie, gdy są źli, po prostu chcą, abyś ich wysłuchał. Inni potrzebują więcej; powodem, dla którego są źli może być to, że wywołało to w nich coś, co boli, a ich ból zmienił się w złość. Trudniej jest sobie z tym poradzić, ponieważ aby ich wesprzeć, trzeba odgadnąć podstawowy ból. Innym typem jest pytanie, czy mieli rację. Nie jest to większość, więc mówienie komuś, że jego złość jest zła, jest nieprzemyślanym posunięciem.

Kiedy ludzie blisko ciebie (“ty”, czyli ktoś w ogóle) są źli, to jest to niewygodne. Niewiele osób to lubi, więc wiele z nich chce jak najszybciej położyć temu kres. Tak więc, niektórzy ludzie oferują lub próbują “naprawić” problem.

…Proszę ją, aby się uspokoiła… wściekłość niczego nie rozwiąże i nie powinna nawet myśleć o niej/nim… Próbuję jej powiedzieć, że może to zrobić z tego lub owego powodu.

Próbuję naprawić problem, ale ponieważ gniew rzadko jest prosty, to nie działa.

Kocham ją bardzo i naprawdę zależy mi na niej, dlatego dużo czasu powtarzam jej, że powinna przestać się złościć, bo to zła rzecz, a w zamian zaczyna mnie nienawidzić.

Wyobraź sobie ten scenariusz (całkowicie fikcyjny): Wyobraź sobie, że twoja dziewczyna zawsze mówiła, że jako dziecko się myliła. Wyobraź sobie, że w rezultacie, kiedy jako dorosła osoba mówi się jej, że się myli, to wraca do miejsca, w którym nie miała siły walczyć, kiedy mówiono jej, że się myli, zawsze się myliła, aby zrobić to, tamto lub inne rzeczy. To nie jest ładne miejsce, a ona reaguje emocjonalnie, nie intelektualnie, podczas gdy ty traktujesz ją w ten sposób to intelektualna dyskusja. It’s not.

How to handle my girlfriend when she takes things wrong way?

If you want to stay in this relationship, you need to do a few things.

First, let her vent and _ listenen_. Wspieraj ją tam gdzie możesz. Wskaż, gdzie miała rację, wskaż, kiedy druga osoba się myliła (nie odwrotnie!) Jej gniew rozproszy się znacznie szybciej, jeśli to zrobisz. Następnie, po tym jak przez (długi) czas była spokojna, zapytaj ją, dlaczego czuła się tak źle z powodu x, ponieważ chcesz ją lepiej zrozumieć. Może pojawić się wzór, który będzie bardzo pomocny.

Po drugie, nie mów jej, kiedy jest zła, że się myli. Po prostu nie mów jej, nawet jeśli się myli.

Po trzecie, przeczytaj o granicach, czym one są, jak je wyznaczać, jak je egzekwować. Kiedy dwoje ludzi się kocha, problemy jednej osoby są również problemami drugiej osoby, aż do momentu, kiedy przekroczy ona linię współzależności. Ta linia to granica pomiędzy tym, co zdrowe, a tym, co niezdrowe.

Przykładem niezdrowego oczekiwania jest to, że powinieneś spędzić z nią całą noc rozmawiając o jej problemie. Jest to oczekiwanie nierealistyczne i ostatecznie niemiłe.

Wyznaczanie zdrowych granic jest niezbędne dla zdrowych relacji. Będziesz czuł się mniej dotknięty, a ona będzie mniej skłonna włączyć Cię w swój gniew.

Co to jest przykład zdrowej granicy? Na początek, gdy oboje jesteście w dobrym miejscu, porozmawiajcie o tym:

Kocham was, a gdy będziecie zdenerwowani, będę was słuchać. Potrzebuję też snu, żeby dobrze funkcjonować następnego dnia. Jeśli nie jest to poważny nagły wypadek, musimy przestać rozmawiać o twoim problemie o rozsądnej godzinie, a w razie potrzeby odebrać rozmowę następnego dnia. Potrzebuję mojego snu, a ty musisz pozwolić mi spać.

Jeśli ona zgadza się (i powinna), to świetnie. Następnym razem, gdy spróbuje cię obudzić, przypomnij jej o umowie. Jeśli ona się zdenerwuje, ty nie. Przypomnij jej, że ją kochasz, i byłeś poważny, potrzebujesz snu, i porozmawiasz o tym jutro. Jeśli nie da rady, wstawaj i śpij w innym pokoju. Jeśli pójdzie za tobą do tego pokoju, wiesz, że jest tu większy problem, którego nie możesz rozwiązać przez rozmowę.

Zdrowe granice pomogą jej. Zrozumienie, skąd pochodzi jej gniew, pomoże wam obojgu. Jeśli potrafisz wskazać w sposób pomocny, dlaczego może być zła, w pewnym sensie usłyszysz ją i poczujesz się zrozumiana, będzie mniej skłonna pozostać - a może nawet stać się - zła. What Are Boundaries Having a conversation to assert your boundaries

Aby najpierw zająć się drugim scenariuszem, często kiedy ktoś na coś narzeka, chce tylko, żebyś go wysłuchał. Jest to szczególnie częste u kobiet rozmawiających z mężczyznami, ale nie tylko. Zazwyczaj w takim przypadku druga strona nie chce, abyś osądzała lub wymyślała rozwiązanie, po prostu chce poczuć się lepiej, dostając coś z klatki piersiowej i czując się zrozumianym. Aby zapobiec temu problemowi w przyszłości, możesz could spróbować zapytać o coś w rodzaju _“Zanim przejdziesz do szczegółów, czy chcesz, żebym po prostu posłuchał, czy też chcesz, żebym pomógł ci znaleźć rozwiązanie?” _ale najlepiej byłoby, gdybyś dobrze porozmawiał o tym z drugą osobą i spróbował przekonać ją, aby powiedziała ci, czego oczekuje od ciebie, zanim zaczniesz mówić.

Jeśli chodzi o twój pierwszy scenariusz, moja interpretacja jest taka, że być może będziesz musiał nauczyć się być bardziej taktowny. To samo, co powiedziane na różne sposoby, może mieć zupełnie inne konsekwencje. Gdybyś powiedział na przykład “Wiesz co, jestem śmiertelnie zmęczony, czy powinniśmy iść spać?”, a nie “Rozmawiamy już od jakiegoś czasu, czy możemy już iść spać?”, wtedy byłoby o wiele lepiej.

Bycie bardziej taktownym to zdecydowanie umiejętność, której możesz się nauczyć. Potrzebna jest jednak praktyka, nie osiągniesz w niej nagle doskonałości w ciągu nocy. Dobrym początkiem byłoby to, że w sytuacjach takich jak opisujesz, jeśli dostajesz złą reakcję, starasz się ocenić to, co powiedziałeś i przeformułować to wtedy, tzn. później mówisz coś w stylu “Przepraszam kochanie, to wyszło źle”. Chciałem tylko powiedzieć, że chociaż lubię z tobą rozmawiać, chciałbym teraz iść spać, bo jestem naprawdę zmęczony". Z czasem powinnaś zauważyć poprawę.

Żyć tą dynamiką teraz i doskonalić się na niej każdego dnia. Zakładając, że Twoim celem jest dalsze budowanie związku…

1. Potwierdź jej subiektywne doświadczenie sytuacji (“Rozumiem, że jesteś zdenerwowany”, “Widzę, że to nie ma dla ciebie sensu x powiedział y”, “prawdopodobnie jesteś teraz sfrustrowany”, etc) bez względu na to, czy ma to dla ciebie sens, czy nie. Jest to definicja empatii (rozumienia uczucia drugiego człowieka) w przeciwieństwie do współczucia (dzielenia się uczuciem drugiego człowieka).

2. Ask what she wants. Czasami może chcieć twojej pomocy w zmianie sytuacji i to byłby czas na zastosowanie twojej bardziej logicznej i spokojnej rady. Częściej może się zdarzyć, że będzie chciała przyznać się do walki i po prostu będzie chciała, żebyś jej wysłuchał.

3. Suggest outlets for emotional responses. During non-conflict times, work out clear expectations that both of you can agree upon. Na przykład, kiedy jesteś otwarty na długie rozmowy i kiedy musisz skupić się na pracy, jakie tematy najlepiej dzielić się z dziewczynami, a jakie z tobą, wyjścia do rantowania.

Ten film może być bardzo istotny: “Nie chodzi o paznokieć.”

Również Twoje racjonalne podejście może być naruszeniem tego, jak ona interpretuje uczucie: https://personalityhacker.com/personality-type-ask-love/

Pamiętaj, że większość wszystkich ma racjonalne i dziwaczne/irracjonalne strony, które wychodzą na różne sposoby i w różnych okolicznościach. Relacje są dwukierunkowe, ale to ułatwia, gdy jedno jest chętne do zrobienia kroku w kierunku drugiego.

Scenariusz nr 2: Ona się złości na kogoś

Muszę zacytować całą rzecz:

Ja: Proszę ją, żeby się uspokoiła i że złość nic nie rozwiąże i nawet nie powinna o tym myśleć. Ona mówi mi, dlaczego się gniewa, a kiedy jej słucham, generalnie myślę z obu ich perspektyw.

Why she is getting angry and what the other person has done. Staram się jej powiedzieć, że może to robić z tego czy innego powodu.

Jak ona reaguje: Why don’t you go away. Nigdy nie bierzesz mojej strony.

Ponieważ rozmawiamy o sprawach subiektywnych, oboje macie rację we własnym, subiektywnym rozumieniu (tak, ona też ma rację, nalegam), ale ponieważ żadne z was nie słucha drugiego, nigdzie się nie wybieracie. Ponieważ jest wkurzona, ma pretekst, by nie słuchać. Jesteś spokojny, więc nie masz żadnej wymówki.

Logika nie działa na wściekłych ludzi. Więc zanim użyjesz logiki i zaczniesz mówić, musisz najpierw pomóc ochłodzić jej gniew. Więc, sprowadzić ją do miękkiego lądowania:

Weź ją na stronę, poproś o opisanie, co było przestępstwem, zgodz się, że to było niegrzeczne, może zasugeruj “chcesz, żebym z nim porozmawiał?”… tak czy inaczej, nie stawaj się dla niej kolejnym problemem. Nie kwestionuj jeszcze jej reakcji, jak przez sugerowanie, że jest łatwo rozgniewana, podatna, czy królowa dramatu. Po tym jak uwolni się od napięcia poprzez terapeutyczny krzyk, prawdopodobnie poczuje się przygnębiona, więc przyłóż kilka komplementów, przytulania, ciasteczek itp.

Celem jest sprawienie, by poczuła się kochana i wspierana. Następnie, gdy ostygnie i zda sobie sprawę, że znudziłeś jej gówno jak szef, i nie trzymałeś tego przeciwko niej, dojdzie do wniosku, że naprawdę ją lubisz…

Bardzo ważne jest, aby zauważyć, że kiedy mówisz jej, że jest wściekła, takie rzeczy jak “daj spokój, to było na nic” lub “uspokój się”, podstawowym przesłaniem jest to, że nie rozumiesz dlaczego jest zła, więc unieważniasz jej uczucia, brzmisz jakby cię to nie obchodziło, a to sprawi, że będzie a lot bardziej wściekła.

Chcę jej po prostu powiedzieć te rzeczy, bo myślę, że nie ma powodu, aby się złościła i że druga osoba mogła mieć swoje powody.

Konstruktywna krytyka przychodzi po przytuleniu, kiedy jest gotowa do jej otrzymania. Nie wcześniej.

Zamiast się uspokoić myśli, że ja też się jej sprzeciwiam i wspieram drugą osobę.

Cóż, tak, z jej punktu widzenia wspierasz drugą osobę.

Scenariusz pierwszy: Czas jest około 5 rano. Czuję się bardzo senny, a ona chce rozmawiać, więc mówiłem dalej. To trwa do około 6:00 czy coś. Zapytałam ją, czy możemy iść spać, ponieważ rozmawialiśmy już wystarczająco dużo i jestem bardzo zmęczona.

Jest to najprawdopodobniej wynik szeregu błędów. Po pierwsze, powinieneś był zakończyć rozmowę, gdy chciałeś spać, prawdopodobnie przed północą, jeśli masz życie.

W tym przypadku moja rada jest odwrotna niż poprzednia: bądź bardziej asertywny. Chodzi mi o to, że właśnie napisałeś, że poprosiłeś ją o pozwolenie na pójście spać. Kiedy wymażesz z umysłu pojęcie, że dostajesz jej pozwolenie na dobry sen i nie marnujesz następnego dnia na bycie zombie, sprawy potoczą się dużo łatwiej.

W przypadku scenariusza drugiego, porozmawiaj z nią, gdzie w zasadzie omówisz, jak w tych momentach nie jesteś pewien, czy powinieneś “naprawić” problem, czy tylko empatycznie.

Robię to regularnie z moją żoną. Chcę naprawiać rzeczy, jak się wydaje, i nie zawsze jestem dobry w identyfikowaniu, kiedy ona tego chce, a kiedy empatia. Więc często bez ogródek pytam “czy chcesz empatii czy rozwiązań?” i wtedy mogę odpowiednio zareagować.

Rozmawialiśmy o tym wcześniej, więc ona wie, że pytam o to z dobrej woli, więc gorąco polecam rozmawiać o tym _zanim zapytasz o to w tej chwili.

Będzie czas dla obu. Wielu ludzi zapomina, że ich znaczący inny może normalnie trywialnie dać im znać, w jakiej jest sytuacji.

Dla scenariusza 1… to jest problem taktu. Jak powiedziałeś, to zabrzmiało jak “okej, okej, już rozmawialiśmy”, jakbyś irytująco zrobił jej przysługę, rozmawiając z nią. Zamiast tego, po prostu podkreśl, że jesteś zmęczony. Kiedy się zmęczysz, przejdź do następnego dobrego segmentu rozmowy, uśmiechnij się i powiedz: “Hej, jestem zmęczony”. “Uderzmy w siano.”

Scenariusz 2… czy to może pomóc jej odlecieć w powietrze? Mam paru gorących ludzi w swoim życiu, i tak sobie z tym radzę: “Opowiedz mi o tym.” To znaczy, niech twój gorąco-zagrzany jeden odpowietrznik. Spróbuj tego. Wydaje się, że po tym wszystkim czuje się lepiej? Po jej wystawie, poruszyć nowy temat. Jeśli będzie chciała prawdziwej rady, poprosi o nią.

Scenariusz 3 (czyli jutro)… powiedz jej, że ją kochasz i że powinna wiedzieć, że czasami to, co mówisz, wyjdzie na jaw źle. Zawrzyjcie pakt, żebyście oboje zawsze zakładali, że drugi działa w dobrej wierze.

Najgorsze w ludziach jest to, że ty nie możesz ich zmienić. Możesz zmienić tylko to, jak się zachowujesz. Jak odpowiedział Cronax, powinieneś spróbować znaleźć sposób, aby mówić rzeczy w bardziej akceptowalny sposób (cokolwiek by to nie było dla niej).

Kolejną rzeczą jest trochę neurologii. Kiedy wskażesz jakiś błąd w zachowaniu kogoś innego (“wściekłeś się”), w rzeczywistości, z ich perspektywy, atakujesz drugą osobę ( krótki film wideo https://www.youtube.com/watch?v=Q8NydsXl32s ). Wiele osób zdaje sobie sprawę, że popełniły błąd, ale przyznaje, że to boli. Dosłownie. Mózg odbiera to podobnie jak uraz fizyczny. Więc lepszym rozwiązaniem byłoby zaproponowanie innego zachowania od tego punktu i powrót do zdarzenia w lepszym nastroju.

(Głównie w drugiej sytuacji: “To jest straszne/(jakieś okropne słowo)! Co teraz zrobisz?” - ostrość została przesunięta, a gniew nie dostaje tyle uwagi. Poza tym dostaje się zachować twarz i nie jest sprzeczna. Szanse są takie, że będzie nawet starała się być konstruktywna.)

Jest to trudna sytuacja ( jestem głównie w jej butach :D ) i wiem, ile mnie kosztuje nie wybuchać, kiedy jestem wzburzona i po tym, co zostało poprawione. Więc powodzenia i mieć dużo cierpliwości.

Podczas gdy możesz przygotować się do działania w określony sposób, kiedy pojawi się wspomniany problem, dla długotrwałych rozwiązań, musisz pracować nad kwestiami offline (czyli, kiedy rzeczy wydają się fine).

Zanim przejdziesz do sposobów radzenia sobie z sytuacją, chciałbym zwrócić uwagę na najczęstsze cechy problemów w związku. I to jest to: gwałt jest przeważnie ślepy - czy to logicznie, czy empatycznie.

Pasywne rozwiązania (kiedy problem już się zaczął):

• Postaraj się nie stracić ochłody.
• Nie wpadaj w pułapkę rozpoczynania gry w obwinianie w tym momencie.
• Jeśli rozmowa dotyczy kogoś innego, to zanim powiesz mu, że masz motywację do działania, powiedz mu, co lub która część jego działania była słuszna (to pokazuje, że jesteś skłonny stać przy nim). Wstrzymaj się na chwilę przed wyrażeniem swojej opinii o innych lub o ich własnych działaniach, które uważasz za sporne.
• Po zakończeniu ich przemówienia, rozważ również zadanie pytania otwartego, takiego jak: “Czy mogę ci powiedzieć, co moim zdaniem może się tu dziać?” “Aby wiedzieć, czy w ogóle chcą wysłuchać twojej oceny, czy nie. Chyba, że sytuacja wymyka się całkowicie spod kontroli i nie masz innego wyjścia, jak tylko wkroczyć do środka, wiele razy, prawdopodobnie chcą tylko być wysłuchani, nie dając im wielu rad ani wglądu. Niech sobie z tym poradzą, oni też są dorośli. Tak długo, jak sytuacja zewnętrzna nie wpływa bezpośrednio na związek, a oni nie proszą o pomoc, to dobrze jest pozwolić im sobie z tym poradzić na własną rękę i poprosić tylko raz na jakiś czas: "Czy wszystko w porządku z 《that problem》?”.

Aktywne rozwiązania (kiedy sprawy wydają się być w porządku):

• Uprzejmie powiedz swojemu partnerowi, że miałeś coś w umyśle, co ci przeszkadzało i chciałeś z nim porozmawiać. To prawdopodobnie sprawiłoby, że zadaliby Ci pytanie o to co to było (jeśli byliby w odpowiednim umyśle by Cię posłuchać), zamiast podchodzić do nich i zaczynać monolog znikąd.

• Może zacznij od:

• Usłysz je cierpliwie.

• Ponownie, rozważ zadanie pytania otwartego: “Czy mogę spróbować wyjaśnić, co próbowałem zrobić?”“Nie miałem na myśli tego / tego”_ jest nadużywanym komunałem, z różnym stopniem powodzenia w zależności od tego, jak bardzo jesteś autentyczny i jak bardzo rozumiesz swojego partnera.

• Jeśli ton rozmowy pozostanie przez cały ten czas dobry, możesz w końcu powiedzieć im, jak się czułeś / aś źle zrozumiany.

• Na koniec, poszukaj sugestii dotyczących próby poprawy dialogu w delikatnych sytuacjach, i poprzez otwarte pytanie ponownie, zaproponuj również kilka własnych sugestii. Podziękuj im za zrozumienie ciebie (lub próby zrobienia tego) i przeproś ich za jakiekolwiek twoje słowa lub czyny, które (w)reklamowo je zdenerwowały.

Słowa końcowe: Związek nie jest** ulicą jednokierunkową. Im więcej dwoje ludzi próbuje zrozumieć, jak zachowuje się ich towarzysz w danej sytuacji i dlaczego, tym spokojniej jest radzić sobie z tym problemem, unikać go i przezwyciężać. Nie każda próba zakończy się sukcesem, a rozwiązanie problemu nie jest jednorazowym ćwiczeniem. Jeśli na koniec dnia relacja jest waszym priorytetem, obaj partnerzy muszą być chętni do ciągłego wysiłku w dążeniu do lepszego zrozumienia siebie nawzajem i pracy na rzecz poprawy partnerstwa.

I love her a lot and I genuinely care for her, that’s why much of the time I keep telling her that she should stop getting angry because that’s a bad thing and in return she starts hating me.

Since you wrote this, to answer your question How to handle my girlfriend when she takes things wrong way? Podjąłeś decyzję, by zobowiązać się wobec osoby, która różni się od ciebie tym, jak radzi sobie z rzeczami. Nie wydajesz się tracić energii na sytuacje takie jak ona, ale ponieważ jest to z nią spójny wzór, jest to część tego, kim jest. Możesz popracować nad tym, jak się z nią komunikujesz i przetestować sposób, w jaki może się z tobą empatyzować (“czy wiesz, jak się czujesz, kiedy ludzie z tobą rozmawiają, ale jesteś naprawdę senny…”), ale ze szczegółów zawartych w twoim pytaniu wynika, że wydaje się być bardzo skupiona na sobie.

Bardzo bym zasugerował, żebyś pracował nad testowaniem komunikacji z nią bez oczekiwania, że się zmieni. Jeśli nie opisałeś jej źle, nie wydaje się być bardzo refleksyjna.

Dla innych osób, które czytają pytanie, aby uzyskać odpowiedź i które mogą nie być jeszcze zaangażowane, zapytaj siebie o swoje zachowanie gf/bf tutaj: czy chcesz być z kimś, kto marnuje dużo energii i czasu na tego typu sytuacje? Nigdy nie odzyskasz swojego czasu… nigdy._Zapytaj pacjenta z rakiem, ile skarg pamięta? Założę się, że ich odpowiedź to 0.

Czy jakaś sytuacja warta jest utraty godzin swojego życia, która skutkuje 0% zwrotem? Gdybym nie był zaangażowany lub zakochany, powiedziałbym - “To jest wzór, który zauważyłem u ciebie. Nie jestem taka i nie chcę być z kimś, kto uważa, że wielogodzinna wentylacja jest produktywna. Życie ma więcej do zaoferowania.” Tak, to byłoby ultimatum, ale życie jest zbyt krótkie, by móc się oddychać godzinami na raz.

Nie przeceniaj tego. Jeśli jest taka, jak ją opisujesz, marnując życie na wyrzucanie napadów złości, wierzę, że masz dwie opcje:

1. Zmuś ją, aby zaangażowała się w terapię zwalczającą złość i aktywnie pracowała nad poprawą sytuacji. Wyznaczcie jej jasne cele.
2. Rzuć ją i znajdź kogoś, z kim będziesz bardziej naturalnie zgodny.

Jako ktoś, kto jest teraz bardzo szczęśliwy w małżeństwie po kilku nieudanych związkach, zdałem sobie sprawę z dwóch bardzo ważnych rzeczy:

1. Nie można zmieniać ludzi! Oni mogą się zmienić, ale muszą być zmotywowani do zmiany siebie.
2. Zasługujesz na to, by być w związku, w którym możesz czuć się sobą. Naturalnie i spokojnie. Nie zadowalaj się niczym mniej!

Wydaje się być bardzo niecierpliwa, niedojrzała i zepsuta. Komunikacja jest zawsze najlepszym sposobem na rozwiązanie problemów. Możesz zadzwonić do niej na szczerą rozmowę o tej sytuacji, możesz podać wszystkie te przykłady i powiedzieć jej, że chcesz, aby komunikacja między Tobą była szczera i jasna.

Jeśli ona się wścieknie i nie chce Cię w żaden sposób usłyszeć, to jest to duży czerwony alarm. Osoba, z którą nie możesz rozmawiać, nie jest dobrą osobą do budowania związku. Kontynuować w takim związku będzie tylko powodować cierpienie i smutek.

Jeśli tak jest, najlepiej będzie zakończyć związek. Tak radykalnie. Jeśli tak nie jest, to dzięki szczerej komunikacji i dobrej woli was obu, powinniście być w stanie poprawić jakość waszego związku.