Nie powinieneś nagradzać lenistwa. Aby się nauczyć, muszą debugować napisany przez siebie kod.

Przywykli do tego, że mówisz “tak” i polegają na tym. Jeśli potrzebują pomocy, to w porządku, ale musisz ustalić pewne granice, zanim skorzystają z Twojej dobrej natury, kodowanie jest czasochłonne. Muszą uczyć się na własną rękę i bycie karmionym łyżką naprawdę nikomu nie pomoże. Dla mnie, obecnie cię wykorzystują.

Jeśli naprawdę jest twoim przyjacielem, powiedz coś w stylu:

Nie nauczysz się przeze mnie robić dla ciebie rzeczy przez cały czas, naprawdę muszę zająć się tym co robię. Wróć do mnie za godzinę, jeśli nigdzie nie masz, wtedy odpowiem na pytania**, a nie na rozwiązania kodowe.

Jeśli są zatrudnieni jako programiści, _ muszą dotrzymać terminu _, więc będą musieli sami nauczyć się rozwiązywać problemy**, jeśli nie będziesz ich już karmić łyżeczką. Jeśli nie są tak dobrzy w tworzeniu oprogramowania, to jest to ich własny problem, nie twój. Nie powinni byli zatrudniać się, jeśli wiedzą, że ich umiejętności nie są wystarczające. Co jeśli mają zasady dotyczące rozdawania kodu komuś innemu do pomocy? To może ich zwolnić.

Najlepszym sposobem w tym scenariuszu jest to, że muszą zobaczyć, jak to jest bez Twojej pomocy (tzn. kodujesz dla nich). miło z Twojej strony, że pomagasz, ale nie rób tego dla nich. Ponieważ chcesz pomóc im powstrzymać zachowanie, blokowanie ich nie jest najlepszym rozwiązaniem. Możesz je po prostu zignorować, ale wtedy nie staje się to kwestią pomagania im w zmianie zachowania, staje się kwestią tego, jak zignorować kogoś, kto został zablokowany przez media społecznościowe.

• *

Widząc, jak próbowałeś powiedzieć im o zwykłych podejrzanych (Stack Overflow, dokumentacja i proste googlowanie). Wprowadziłbym ich do rubberducking , muszą przejść przez ich linię po linii kodu i nauczyć się, że muszą to zrobić. Przeczytając to z powrotem do siebie, mogą pomóc im zorientować się, dokąd zmierzają, lepiej zrozumieć kod lub rozwiązać swoje własne problemy.

U bent in de buurt van een Help Vampier . De post legt de symptomen veel beter uit dan ik, hoewel ik vermoed dat je ze al te goed kent.

Als je de links volgt, zul je merken dat de aanbevolen oplossing meestal is om ** je inschakelingsgedrag te onderdrukken**. Door te helpen met het lezen van documentatie, het opzetten van demo’s en het voortdurend belonen van de hulpvampier laat je ze terugkomen.

Het is zeer waarschijnlijk dat deze persoon lijdt aan Geleerde Hulpeloosheid , al bestaat ook de mogelijkheid dat deze persoon gewoon zijn of haar werk voor hem of haar laat doen. De persoon ziet gewoonweg geen andere manier om te ontsnappen aan het onvermogen om te coderen dan jou te vragen. Als je de zeer interessante experimenten leest, zul je merken dat je de proefpersoon moet laten zien hoe hij of zij aan deze situatie kan ontsnappen - dit heb je op bewonderenswaardige wijze geprobeerd, maar je slaagt er niet in zijn of haar autonomie af te dwingen. Om vertrouwen te krijgen in hun eigen besluitvorming moeten mensen hun eigen beslissingen nemen en van hen leren.

In de loop der jaren heb ik ook mensen die om hulp vroegen behandeld, maar ik heb meestal alles geweigerd, behalve het geven van richtinggevende adviezen, en heel weinig daarvan. Als je wilt dat deze persoon begint te leren moet je bij elke stap stoppen met lesgeven en hen hun eigen onderzoek laten doen.

Stel een lijst samen van je gemeenschappelijke suggesties:

• Google
• Vraag Stackoverflow
• Lees de documentatie
• Zoek een tutorial

en link het dan steeds opnieuw totdat ze het volgen of stoppen met je te pesten. Op deze manier geef je voortdurend nuttige suggesties tot het doorkomt of ze leren.

U wordt gebruikt en moet stoppen met wat u momenteel doet - begin met een “Nee”

U wordt gebruikt en u moet proberen vast te houden aan een eenvoudige “Nee”. De beste manier is waarschijnlijk om te gaan met een “Het spijt me, maar ik heb geen tijd om je te helpen met je probleem. Het kost te veel van mijn tijd en ik heb je al laten zien hoe je het eerst kunt proberen”

Het is belangrijk dat deze persoon leert dat je hun werk niet meer voor hen doet. Ze zijn gewend dat je ze veel te veel informatie geeft.

Blijf bij je “Nee” - ga er niet op terug als de persoon contact met je opneemt via een ander kanaal

En je moet je aan je woord houden. Ga er niet op terug als ze je op je telefoon bellen. Alleen omdat ze een ander kanaal proberen betekent niet dat je ineens meer tijd hebt om hun werk voor hen te doen, wat je eigenlijk niet in deze mate zou moeten doen.

Hang op als ze niet stoppen met je te pesten totdat ze zich realiseren dat het de moeite niet waard is

Als ze nog steeds niet stoppen met pesten moet je de telefoon ophangen. Na een paar keer zullen ze leren dat ze dit niet meer kunnen en dat het hen te veel tijd en moeite kost zonder het resultaat waar ze op hoopten.

Addendum - je vriendin moet voorzichtig zijn met bedrijfseigendom

Ik zal niet in detail ingaan op hen en je de broncode geven die nodig is voor hun werk zodat je kunt werken aan demo’s omdat ik geen advocaat ben en het volgende zeker geen juridisch advies is. Dat is misschien iets voor Workplace.SE, maar ik ben er zeker van dat dit in de meeste contexten illegaal is. U moet uw vriendin laten weten dat ze dit gedrag moeten stoppen, anders komen ze op een gegeven moment in grote problemen. Bijvoorbeeld door delen van de broncode op StackOverflow te plaatsen. Ze moeten leren om voorzichtig te zijn of het zal een pijnlijke les zijn als ze het uiteindelijk moeten leren.

Pozostałe odpowiedzi są na miejscu za radzenie sobie z “przyjaciółmi”, którzy cię tak wykorzystują.

W przypadku, gdy natkniesz się na sytuację, w której jest to kolega lub ktoś inny you have to work with, oto co mi pomogło:

1. Przekieruj je na maila (“Cześć Bob… przepraszam, jestem teraz w trakcie czegoś, proszę wyślij mi maila na ten temat.”)
2. Przydziel stały czas na dzień/tydzień/miesiąc na odpowiadanie na maile Boba. Np. co trzy dni o 9:00 rano dajesz sobie 20 minut, aby spróbować odpowiedzieć na maile Boba i pomóc. Kiedy skończysz (i upewnij się, że nie wykorzystasz więcej czasu niż przewidziałeś w budżecie!), wyślij i wróć do swojej innej pracy.
3. We wszystkich pozostałych przypadkach przekieruj się na pocztę elektroniczną i ignoruj wszelkie przychodzące prośby o pomoc od Boba, aż ponownie trafisz w “okno Boba”.
4. Obserwuj, jak Bob męczy się czekaniem, jeśli nie jesteś od razu dostępny i zaczyna badać sam siebie. Albo obserwuj, jak Bob zostaje zwolniony za bycie niekompetentnym ;-)
5. Jeśli Bob eskaluje do twojego szefa, a twój szef przychodzi do ciebie, możesz wskazać na e-maile napisane w kroku 2 i zapytać: “Szefie, staram się pomóc Bobowi najlepiej jak potrafię, a mimo to wykonuję swoją inną pracę. Jak nadałbyś priorytet pomocy Bobowi? Czy jest to ważniejsze niż dostarczenie FancySoftware we wtorek? Jeśli tak, to przeznaczę więcej czasu na pomoc Bobowi, ale to oznacza, że nie możemy dotrzymać wtorkowego terminu. Inaczej obawiam się, że będzie musiał po prostu poczekać.”

Byłam w stanie prosić o więcej pomocy niż powinnam, chociaż nie w programowaniu.

Kiedy po raz pierwszy zaczęłam praktykować medycynę sama (poza pobytem), było to niezwykle stresujące; nie miałam nikogo, kto patrzyłby mi przez ramię, żeby się upewnić, że nie zrobię komuś krzywdy. W przypadkach “iffy” miałam trudności z wyborem najlepszego kursu.

Najlepszą odpowiedzią był dla mnie kolega, który powiedział mi, rób to, co uważasz za słuszne, a potem sprawdź, co u mnie. “Po”, czyli po wypisaniu pacjenta. Zrobiłem to, a on potwierdziłby moją decyzję (lub powiedziałby mi, co zrobiłem źle, co zwykle było nieistotne i możliwe do naprawienia). Ten “związek” trwał najwyżej kilka tygodni. Znalazłem swoją stopę. Zmuszona byłam polegać na własnym osądzie, co było wielkim darem.

W ciągu kilku lat ludzie przychodzili do mnie z ciężkimi przypadkami.

Byłaś miła dla tej osoby, ale pomoc musi albo się teraz zakończyć, albo obrać inny kurs.

Jeśli osoba jest niepewna siebie, potwierdzenie, że podjęła właściwą decyzję i pomoc w znalezieniu błędów dopiero po ich podjęciu pomaga w budowaniu zaufania (chyba, że nigdy nie podejmie właściwej decyzji), ale upewnij się, że istnieje limit czasu, w którym będziesz mentorem. (np. 1 miesiąc.) Jeśli osoba nigdy nie podejmie właściwej decyzji, nie powinna kontynuować pracy na tym stanowisku, ale powinna odbyć dodatkowe szkolenie.

Jeśli osoba jest leniwa i chce tylko pomóc, a nie uczyć się, kiedy skończy się czas - co może być teraz - zapytaj, jak długo oczekuje, że będziesz wykonywał dla niej pracę? To nie może być bardziej niegrzeczne niż blokowanie ich, itp.

Teach him how to look, what to look for

I just switched job where they use a framework I had not heard of, with a workflow I was not used at all. Ponieważ ten framework wyabstrahował wiele z mojej pracy, miałem niewielką wiedzę proceduralną na temat PHP i musiałem wiedzieć, jak ten framework radzi sobie z tym i z terminologią.

Na początku potrzebowałem dużo pomocy, ale za każdym razem, gdy upewniłem się, że zapytam what zrobili coś, zamiast prosić o rozwiązanie. Z tego powodu miałem podstawy pod kontrolą szybciej niż się tego spodziewali. Wynikało to głównie z tego, że nauczyli mnie terminów, logiki swoich wyborów i logiki, która stoi za why ramką, która działa w ten sposób.

Kiedy miałam stażystkę, zastosowałam tę samą logikę. Na początku prosił mnie o wiele (a lot). Wyjaśniłam, że zabierało mi to zbyt wiele czasu. Zaczęłam mu mówić/ co szukać. Zamiast dawać mu odpowiedzi, powiedziałem mu jak to znaleźć, ucząc go właściwego sposobu myślenia i oszczędzając mi dużo czasu, a jednocześnie faktycznie pomagając.

Na początku nie lubił tego, bo nie dostał tego, czego chciał (bezpośrednie rozwiązanie), ale po chwili zdał sobie sprawę, że zadaje mniej pytań, co daje mu wzrost pewności siebie, tworząc pozytywną pętlę.

Byłem takim przyjacielem, a moi koledzy mieli dla mnie proste rozwiązanie: zamiast zadawać pytania od momentu, w którym miałem problem, zaproponowali mi spisanie mojego pytania, a dopiero gdy miałem listę pytań, blokującą mnie, mogłem przyjść i je zadać.

Zdarzyło się tak: dzięki ich uwadze zdałem sobie sprawę, że muszę zbadać więcej dla siebie, a czasem po prostu kontynuując pracę i natykając się na kolejne informacje, udało mi się odpowiedzieć na moje własne poprzednie pytania.

Powodzenia

Prostym rozwiązaniem jest przekazanie im umowy o dzieło. Niech płacą za wykonaną pracę, więc za programistę należy zapłacić od 70 do 140 dolarów/euro za godzinę. Jeśli wręczy ci kod źródłowy i oczekuje, że go naprawisz, próbuje zatrudnić zewnętrznego programistę lub konsultanta. Co oznacza, że ma to swoją cenę, nie za darmo.

To wszystko zależy od wyniku “przyjaźni”, jaką masz z tą osobą. Czy zależy ci na zerwaniu z nimi, czy nie? Jeśli zależy ci na zerwaniu z nią, podejmij poniższe kroki:

• Powiedz im, że nie pomożesz

• Powiedz im dlaczego mówisz im, że nie możesz pomóc, tak jak w powiedzeniu im jak to** wpływa na Ciebie, kiedy oni ciągle pytają

• Suggest a way forward with clear boundaries - powiedz mu gdzie może otrzymać pomoc zamiast tego (brzmi jakbyś już to zrobił, przypomnij mu o tym) i pewne granice jak w: w jakich sytuacjach możesz pomóc, a w jakich nie możesz pomóc.

Tak samo jak on ma problem…ty też masz problem, innego rodzaju.

On ma problem, w tym, że nie chce wykonywać swojej pracy, i chce, żeby ktoś inny (ty, w tym przypadku) zrobił to za niego.

Masz problem, w tym, że nie możesz się zmusić, żeby powiedzieć “nie” w sytuacji, kiedy trzeba to powiedzieć.

Nie zatrzymując tego, pozwalasz mu na to. *Pozwalasz mu na to. *Miej na uwadze, że im dłużej ta sytuacja trwa, tym gorsza będzie jego reakcja, gdy w końcu przestaniesz wykonywać jego pracę.

Przekonał się, że obecny stan rzeczy jest normalny i oczekiwany, i że jeśli w dowolnym momencie przestaniesz to robić… cóż, pomyśli, że teraz nie wykonujesz swojej pracy, że nie dajesz mu jego należnej, że jego porażka jest twoją winą, w jego umyśle.

Masz nadzieję, że zrozumie na czas; ale to nieprawda. Dopóki nic nie blokuje jego obecnego zachowania, nie zrozumie. Możesz mu pozwalać przez 5 lub 10 lat, a on i tak nie zrozumie.**

Jedynym sposobem, w jaki może zrozumieć, jest to, że dzieje się wszystko. Ty (i wszyscy inni) przestaniesz wykonywać swoją pracę za niego. 2. Sytuacja zmusza go do tego (tak jak w rzeczywistości, jeśli tego nie zrobi, zostanie zwolniony). Nawet to nie jest gwarancją - niektórzy ludzie tonieją tak głęboko, że raczej stracą pracę niż ją wykonują. Ale może zanim straci inne rzeczy po stracie pracy, w końcu zrozumie, że musi pracować. 3. W końcu nauczy się, jak to robić, bo jest do tego zmuszony. 4. I w końcu, gdy nauczy się jak to robić i będzie to robił, ktoś inny będzie próbował nakłonić go do wykonywania pracy tej drugiej osoby dla niego, tak jak robi to teraz dla Ciebie. W tym czasie on zrozumie.

Co do ciebie: przestań mu umożliwiać. Możesz stracić przyjaciela… z wyjątkiem tego, że on nie jest twoim przyjacielem.** Czy on rozumie natychmiast, czy nie, musisz przestać. Bądź grzeczna, nie suka i nie nazywaj go imieniem, po prostu przestań, zignoruj jego komunikację i nigdy nie poddawaj się.

Niektóre pozytywne opinie mogą być w porządku - jeśli rzeczywiście zaczyna robić swoje i naprawdę potrzebuje tylko odrobiny pomocy, której nie mógłby sobie wyszukać, jeśli możesz go odblokować bez większego wysiłku, zrób to, w nagrodę za to, że robi swoje. Jest to bardziej wzmocnienie pozytywnego zachowania niż cokolwiek innego.

Nie dawaj im odpowiedzi, spraw, by sami ją znaleźli.

Sugeruję, by zamiast udzielać odpowiedzi, czy nawet kodu źródłowego, zadawać im pytania, które prowadzą ich do samodzielnego ustalenia odpowiedzi.

“Proszę, potrzebuję z tym trochę pomocy. ”

“Jaki jest dokładnie twój problem?”

“Po prostu generalnie nie wiem, jak zrobić XY.”

“Czy próbowałeś googlowania, by znaleźć sposób, by to zrobić?”

“Nie, po co mam googlować?”

“Cóż, co opisuje to, czego potrzebujesz najlepszego i najkrótszego?”

i tak dalej. Nie dajesz rozwiązania, tylko kierunek, a oni muszą sami wypracować odpowiedź. Jeśli naprawdę utknęli, jak nie rozumieją dokumentacji, możesz im to wyjaśnić prostszymi słowami, jeśli masz czas, ale Nie dawaj im żadnych rozwiązań. To by ich nauczyło, że mogą dostać od ciebie to, czego chcą, jeśli po prostu poproszą wystarczająco mocno i zagrają głupiego.

Jeśli to nie pomoże, powiedz “Nie” i lepiej się tego trzymaj. Nie ma znaczenia, gdzie próbują się z tobą skontaktować, a jeśli zapytają, nie dawaj im okazji do kłótni. Nie znaczy nie, nie musisz się usprawiedliwiać, a twoja decyzja nie jest otwarta do dyskusji. Niech to będzie jasne. Pomagasz im, bo tego chcesz, ale nie musisz nic dla nich robić.

Na marginesie, pokazywanie Ci kodu źródłowego ich firmy (lub nawet oferowanie) może być bardzo nielegalne, ponieważ prawdopodobnie podpisali NDA lub podobne. Ale oczywiście, IANAL

Strategia, którą wykorzystałem, polega na tym, aby zacząć zadawać im pytania, które doprowadzą ich do rozwiązania. Jakiego debuggera używasz? Skąd znasz wartość zmiennej licznika? Jaki kod stworzył ten plik?

Jeśli jestem wciśnięty do dawania i odpowiadania, lubię dawać tylko następny okruch chleba, który powinien prowadzić ich w kierunku rozwiązania.

“Przyjaciel” pozostaje pewien, że im “pomożesz”. Wszelkie normalne słowa jak “Przepraszam, jestem zajęty” są słyszane jako zaproszenia do targowania się. “Nie” plus cisza to twoje narzędzia.

Byłem tą osobą. Nie wyświadczasz im żadnych przysług poprzez ich przestrzeganie.

Nie brzmi to tak, jakbyś był instruktorem lub pracodawcą tej osoby. Więc masz swoją własną pracę do wykonania w terminie.

Odpowiadam na ich e-mail i CC w ich instruktorze-szefie. “Nie mam pozwolenia na opuszczenie przydzielonej mi pracy. Proszę zapytać swojego przełożonego.”

Możemy nie mieć wystarczających informacji, aby dobrze odpowiedzieć na twoje pytanie. Byłem potrzebującym programistą, więc rozumiem dylemat.

Jeśli utknąłeś z tą osobą w swoim życiu (np. szwagrem, córką szefa), to nadal jest to dla twojej własnej korzyści i SURVIVAL, aby ustalić wyraźną granicę. Możesz powiedzieć: “Dałem już tyle czasu, ile mogłem na twoje pytania. Nie mogę dać ci więcej czasu na tego typu problemy.”

Jeśli twój szef oczekuje, że rozwiążesz problemy tej osoby, to aby zachować spokój ducha, powinieneś wyznaczyć granice i poprosić o większe odszkodowanie. W przeciwnym razie zostaniesz postrzępiony wokół krawędzi i nie będziesz w stanie wykonać swojej najlepszej pracy.