Istnieje wiele podobieństw wspólnych dla rodziców, ale nie tak wiele, jak wydaje się zakładać większość rodziców.

“Poczekaj, aż będziesz miał dzieci” zakłada, że inni ludzie będą mieli takie same doświadczenia i ograniczenia, jak Ty. To nie jest bezpieczne założenie w ogóle.

Niektórzy rodzice będą mieć rozszerzone sieci rodziny, które mogą (i będą) polegać na opiekunce do dzieci, pozwalając rodzicom na wiele okazji do zjedzenia posiłku, posiadania “randki na noc”, lub nawet weekendowych odosobnień, bez dziecka. Zakładanie, że ponieważ te rzeczy są trudne dla ciebie (i, w prawdzie, wielu innych rodziców), będą to rzeczy, które inni rodzice przestaną być w stanie cieszyć się, gdy będą mieli dzieci, jest błędne.

Że na bok, to prawdopodobnie natknie się na lekceważący.

Zamiast tego, wyjaśnię ci, dlaczego nie możesz zrobić zajęcia w sposób bardziej szczegółowy.

“Mam dzieci” nie jest powodem, dla którego nie możesz wyjechać z miasta na weekend. Prawdziwym powodem jest raczej coś w rodzaju:

• pokój hotelowy dla 4 osób jest zbyt drogi
• Twoje dziecko ma wcześniej umówione spotkanie, którego nie możesz odwołać
• przynoszenie wcześniej wyprasowanego mleka matki wymaga dostępu do lodówki, której hotel może nie zapewnić
• spędzenie 3 godzin w samochodzie z maluchem jest nieprzyjemne dla wszystkich zainteresowanych.

Nie bój się mówić tych rzeczy. Ludzie będą bardziej wyrozumiali, jeśli podasz im rzeczywisty kontekst, i będą bardziej skłonni rozważyć te rzeczy w przyszłości. Dodatkowo, zawsze jest szansa, że będą skłonni zaakceptować to, co może umożliwić jakiś kompromis, zamiast całkowicie Cię wykluczyć.

Jak to, czy jestem rodzicem czy nie… Nie zamierzam tu wyraźnie mówić, ponieważ nie chcę wplątywać się w błędne przekonanie, że istnieje jakiś szczególny wgląd, który automatycznie pojawia się przy posiadaniu dzieci. Spotkałam wielu ludzi, którzy nie mają dzieci, ale “dostają je”, i wielu rodziców, którzy byli całkowicie (i tragicznie) niezmienieni, stając się rodzicami.

Powiem to jeszcze raz: zmiany w życiu, które zdarzają się ludziom, gdy stają się rodzicami, nie są nie powszechne.

W innych odpowiedziach jest kilka bardzo dobrych punktów, ale kolejną rzeczą, na którą warto zwrócić uwagę, jest zmiana priorytetów w trakcie przechodzenia do tego rozdziału życia. To jest naprawdę kawałek, za którym nie-rodzice często tęsknią.

Oczywiście, są znaki zewnętrzne, jak nie wychodzenie do pubu z przyjaciółmi tak bardzo, ale warto zauważyć, że to jest objaw, a nie rzeczywisty problem.

Pamiętam, że byłem młodym kawalerem, który wyśmiewał moich starszych przyjaciół, którzy zostali “przykuty przez żonę i/lub dzieci”. W tamtym czasie moja perspektywa była taka, że na pewno woleliby się dobrze bawić, a prawdopodobnie byliby, gdyby żona na to pozwoliła.

Nie zdawałem sobie sprawy, dopóki sam nie przekroczyłem tego mostu, że tak naprawdę nie chodzi o “bycie dopuszczonym”. Kiedyś miałem rodzinę w domu, moje priorytety się zmieniły. Wieczór był zabawny, ale lubiłem być w domu i kłaść dzieci do łóżka. Naprawdę lubiłem spędzać czas z rodziną, a każda szansa na dobry sen była całkowicie wykorzystana, ponieważ sprawiało to, że następny dzień z dziećmi był gładszy.

Również moje priorytety finansowe uległy zmianie. Nie myślałam już tylko o sobie. Noc w mieście zawsze była ważona z przyszłotygodniowym rachunkiem za zakupy lub przyszłomiesięczną imprezą urodzinową, albo potrzebą zaoszczędzenia trochę pieniędzy na następny nagły wypadek.

Tak czy inaczej…

Nie ma dobrego, zwięzłego sposobu, aby wytłumaczyć to wszystko komuś, kto tego nie doświadczył.

To, co możesz zrobić z drugiej strony, to wyjaśnić, że nie zostajesz w domu z rodziną, bo “musisz” to dlatego, że szczerze tego chcesz.

Przepraszam chłopaki, zaplanowałem spędzanie czasu z rodziną. Kolacja, chowanie się i poszukiwanie, czas kąpieli, czas opowieści i kładzenie wszystkich do łóżka.

I can’t, I’ve got kids at home.

Te dwa stwierdzenia wysyłają bardzo różne wiadomości do twoich przyjaciół.

• *

Notatka uboczna…

Upewnij się, że zabierasz trochę okcydentalnego czasu dla dorosłych. To jest dobre dla ciebie.

Oto ½ odpowiedzi, ponieważ tak naprawdę nie mam odpowiedzi na pytanie dotyczące karmienia piersią.

Kiedy pytają, czy wyjeżdżam na weekend do miasta, moja odpowiedź brzmi zazwyczaj: nie, miej dzieci.

Moja odpowiedź brzmiałaby: “Nie, żadnych planów.”

Jeśli mówią, że jesteś nudny. Po prostu powiedz “Tak, jestem nudny.”

Innymi słowy, nie ma potrzeby, aby wyjaśniać, bronić lub uzasadniać swoją decyzję. Im więcej się tłumaczysz, tym bardziej dajesz im prawo do odgadywania swoich decyzji.

Odpowiedź: Bazując na komentarzach, które dotychczas otrzymałem, czuję, że muszę coś wyjaśnić. Taka odpowiedź jest przeznaczona tylko dla przyjaciół/pracowników, którzy zazwyczaj dręczą cię tym problemem za każdym razem. W żadnym wypadku nie opowiadam się za tym, abyś odpowiadał w ten sam sposób przyjaciołom, którzy nie próbują rozpocząć z tobą powtarzającej się kłótni. W końcu dzielenie się informacjami osobistymi ze sobą jest zdrową, normalną częścią bycia przyjaciółmi. I nie jestem temu przeciwny.

Problemem są bardzo różne doświadczenia. Pozwólcie, że przedstawię Wam perspektywę kogoś w idealnych okolicznościach, by być rodzicem, a jednak bez dzieci.

Lubię dzieci, aż będą kupować, krzyczeć, płakać, przewracać oczami lub być irytującym na wiele innych kreatywnych sposobów. Nie lubię z natury wszystkich dzieci: Po prostu nigdy nie chciałabym z nimi utknąć, przez co najmniej 18 lat mojego życia. Więc możesz opowiedzieć: wyobraź sobie, że straciłeś swoją niedominującą rękę. Tak bym się czuła, mając własne dzieci.

Wymieniasz kilka okoliczności, w których “poczekaj, aż będziesz miała dzieci”, a nie wszystkie są takie same.

• Irytujące karmienie piersią w supermarkecie (patrz poniżej)

Ten zasługuje na własne pytanie. Nie tylko jest to poza doświadczeniem par bezdzietnych, ale także około połowy populacji, która nie ma piersi. To skomplikowana sprawa.

• Irytujące dzieci w supermarketach
• Irytujące dzieci w restauracjach

Irytujące dzieci are a thing. Wyobrażam sobie, że nawet wśród ludzi z dziećmi, są irytujące dzieci. Jestem całkiem pewien, że często to ich własne dzieci są irytujące.

Istnieją okoliczności, w których zachowanie dzieci jest dopuszczalne, jak McDonald’s. I są miejsca, gdzie nie jest, jak 19:00 przy stoliku w pobliżu miłego baru. Są rodzice, którzy są w stanie skutecznie poradzić sobie z dziećmi, lub przynajmniej odejść, jeśli dzieci się rozpłyną. Są też takie, które pozwalają dziecku płakać w restauracji pełnej dorosłych, którzy starają się cieszyć spokojnym i być może romantycznym wieczorem.

Jeśli słyszysz współczucie współpracowników, dlaczego czujesz potrzebę, aby cokolwiek powiedzieć?

• Take vacations to romantic/dangerous locations
• Having hobbies
• Reading books for pleasure
• Friday night parties
• Saturday night parties

When they ask if I am going out on the town on the weekend, my response is usually: no, I have children. Denerwują się i mówią, że do tego właśnie służy opieka nad dziećmi.

To są rzeczy, które ludzie bezdzietni lubią robić. To dość dobrze opisuje moje życie. Tak bardzo lubię to życie, że unikam posiadania dzieci.

Ludzie lubią dzielić się z innymi zajęciami, które lubią.

Zły:

• “Wychodzisz w ten weekend?”
• “Nie, mam dzieci.”

Bezdzietni ludzie będą kwestionować twoje wybory życiowe, jeśli odpowiesz w ten sposób. Nie mogą zrozumieć, dlaczego zdecydowałeś się mieć dzieci, skoro to oznacza, że nie możesz wychodzić, co im się podoba. Dla osoby bezdzietnej to nie jest racjonalna decyzja.

Trochę lepiej:

• “Wychodzisz w ten weekend?”
• “Nie, nie mogę znaleźć opiekunki do dziecka na weekend.”

To jest trochę lepsze, ponieważ jest to bardziej prawdziwy powód. Ale to nadal nie wyjaśnia, dlaczego zdecydowałaś się mieć dzieci.

Nieźle:

• “Wychodzisz w ten weekend?”
• “Nie, planuję spędzić trochę czasu z rodziną w domu.”

Teraz nie jesteś niewolnicą swojego dziecka: po prostu masz inny pomysł na to, co chcesz robić w weekend. Ludzie to rozumieją.

Dobrze.

• “Wychodzisz w ten weekend?”
• “Tak, zabieram dziecko do McDonald’s.”

Nie tylko wychodzisz w ten weekend, ale Twoje dziecko jest jego pozytywną częścią.

Sugerowałbym, żeby to trochę powstrzymać. Nie próbuj mówić im, że zrozumieją, kiedy są rodzicami.

Czy chciałbyś robić te rzeczy, gdybyś nie miał dzieci? Jeśli tak, mógłbyś powiedzieć, że chciałbyś być w stanie, ale opieka nad dziećmi nie jest tania ani łatwa w krótkim czasie, a w każdym razie nie są one dziećmi na zawsze, więc mogą być twoim priorytetem na najbliższe kilka lat!

To powiedziawszy, zabraliśmy naszą trójkę dzieci na wędrówki po górach, do ciekawych krajów, wspinaczkę, loty, żeglarstwo i wiele innych rzeczy, więc może mogłabyś zobaczyć czy chciałyby ci towarzyszyć na zajęciach z dziećmi. (To działa najlepiej, jeśli Wasze dzieci są generalnie dobrze zachowane, tak aby Wasi koledzy widzieli, że podczas gdy robienie rzeczy z wieloma dziećmi jest ciężką pracą i wymaga planowania, to nadal może być zabawne.)

Jeśli chodzi o komentarz dotyczący karmienia piersią - jest to cała osobna sprawa, która w niektórych krajach i kulturach ma poważne wyzwania. Tam gdzie mieszkam nielegalne jest dyskryminowanie matek karmiących piersią, więc wyzwanie w tej kwestii może być dość sztywne :-)

What is your goal?

First, you need to consider what you actually hope to gain. Czy chcesz, żeby ludzie wokół ciebie przestali mówić o swoim życiu bezdzietnym? Czy chcesz, aby przestali cię naciskać, dlaczego nie masz ekscytujących planów na weekend? Czy po prostu chcesz postawić ludzi na swoim miejscu?

Następnie musisz zastanowić się, czy to rzeczywiście pomoże Ci osiągnąć ten cel. Myślę, że we wszystkich, z wyjątkiem najrzadszych, okolicznościach mówienie komuś “Poczekaj, aż będziesz miał dzieci” będzie traktowane jako protekcjonalne i raczej nie zmieni niczyjego zdania, chyba że będzie już otwarty na nową perspektywę. Jak mówi przysłowie, nie można kontrolować innych, można tylko kontrolować swoją reakcję na nich. Więc chyba, że Twoim celem jest po prostu umieścić ludzi na ich miejscu, nie wierzę, że istnieje jakiś taktowny sposób frazowania tego, który ma zamiar osiągnąć coś pozytywnego.

Jak możesz to osiągnąć?

Zamiast próbować zmieniać ludzi, możesz rozważyć zmianę swojego podejścia. Piszesz, że dyskusje w biurze często krążą wokół “rozmowy bezdzietnej pary”, ale jeśli większość ludzi w twoim biurze to bezdzietne pary, wtedy naprawdę mówią o swoich doświadczeniach życiowych. Prawie na pewno nie mówią o tych rzeczach, aby celowo wykluczyć ciebie, ale raczej dlatego, że są one dla nich ważne i istotne. Jeśli czujesz się pominięty, spróbuj dodać coś, co jest dla ciebie ważne i istotne. Na przykład, kiedy następnym razem Twoi współpracownicy będą rozmawiać o książkach, które przeczytali, możesz im powiedzieć o tym, jak wszystko, co ostatnio czytasz, to “Rosie Revere, inżynier”, ponieważ Twoja córka ma na jej punkcie obsesję i każe Ci czytać jej to co najmniej dwa razy dziennie.

Przynajmniej z mojego doświadczenia, zapytanie współpracownika, czy ma plany na weekend, jest dość powszechną formą małej rozmowy. Zamiast powiedzieć nie i zamknąć rozmowę, powiedz im coś, co planujesz zrobić, nawet jeśli jest to coś nudnego. Jako osoba domowa, która często woli mieć weekendy z niskim kluczem, znalazłem humor może przejść długą drogę do maskowania tych nudnych rzeczy i zniechęcać ludzi od chęci przekonania cię do zrobienia czegoś zabawnego. Więc jeśli współpracownik zapyta, czy masz plany na wyjście, możesz powiedzieć “Nie, ale ja planuję posprzątać garaż”. Jeśli nie zrobię tego szybko, pająki zaczną domagać się praw squattera!“

Chyba, że dostaniesz jakąś radość z debat, których nikt nie może wygrać, unikasz wciągania się w kłótnie z ludźmi, którzy nie mają interesu w twojej perspektywie. Tak jak Ty jesteś (przypuszczalnie) niechętny do rozważenia, że druga osoba ma rację i powinieneś po prostu zatrudnić opiekunkę, Twój rozmówca prawdopodobnie nie obchodzi Cię, dlaczego opieka nad dzieckiem jest kosztowna, oni po prostu chcą Cię przekonać, że mają rację. Kiedy ktoś próbuje rozpocząć taką debatę z Tobą, nie angażuj go. Osobiście znalazłam lekką szczotkę w połączeniu z pytaniem, które przekierowuje ich na jakiś inny temat, na którym im zależy, to całkiem skuteczny sposób na uniknięcie tego rodzaju bezsensownych argumentów. W najgorszym przypadku, jeśli dana osoba po prostu nie chce z tym skończyć, znajdź grzeczną wymówkę, aby odejść.

Innym powodem, dla którego sformułowanie “Poczekaj, aż będziesz miał dzieci” może być niewłaściwe, jest to, że nie możesz wiedzieć, czy osoba, z którą rozmawiasz, próbuje mieć dzieci i nie jest w stanie tego zrobić. Duży procent par ma problemy z poczęciem http://www.resolve.org/about/fast-facts-about-fertility.html ) i tego typu komentarze mogą być bardzo szkodliwe.

Jednym bezpiecznym sposobem na wyrażenie tego samego pomysłu byłoby coś w rodzaju:

Trudno mi to zrobić tak i tak ze względu na moją sytuację rodzinną.

Oczywiście nie musisz się usprawiedliwiać takimi osobistymi sprawami i żadne dalsze wyjaśnienia nie powinny być konieczne.

To nie jest tak, jakbyś potrzebowała jeszcze jednej odpowiedzi, ze wszystkimi poprzednimi odpowiedziami, które już dostałaś, ale pomyślałam, że odłożyłabym na bok kilka myśli:

Zawsze wydawało mi się, że zanim się pobraliśmy, ale umawiając się ze sobą, nieważne, kim byli nasi przyjaciele w pracy, mieliśmy tendencję do spotykania się Mostly z innymi takimi jak my: niezamężni, ale w oddanym związku.

A kiedy się pobraliśmy, wtedy ludzie, z którymi robiliśmy najwięcej rzeczy, byli tacy jak my, żonaci, ale bez dzieci. Nie był to świadomy wybór, ale myślę, że w naszym przypadku było to po prostu łatwiejsze dla wszystkich.

Kiedy było dziecko, wtedy nasi przyjaciele też je mieli, a potem wszyscy byliśmy na tej samej stronie, i zazwyczaj było mniej przeszkód komunikacyjnych do przeskoczenia. Ale nikt nigdy nie był wykluczony, ale większość samotnych ludzi nie jest zainteresowana spędzaniem czasu z dziećmi innych ludzi, i to powinno być w porządku…

Sam akt podjęcia decyzji o posiadaniu dzieci oznacza zmianę sposobu myślenia i zmianę zainteresowań lub priorytetów. To, jak sądzę, jest źródłem ogólnego komentarza “poczekaj, aż będziesz miał dzieci”. Nikt młody nie chce tego słuchać, ponieważ jest to traktowane jako stara, zmęczona fraza, ale często zmienił się punkt ciężkości życia. Do pewnego stopnia nie można tego komuś wytłumaczyć, dopóki i on nie zmieni się w podobny sposób, ponieważ często nie ma porównywalnych doświadczeń u młodszych ludzi, więc “poczekaj, aż…” spotyka się z kaznodziejstwem.

Komentarz taki jak “akt decydowania o posiadaniu dzieci powoduje, że z natury rzeczy oceniasz swoje priorytety” jest co najmniej wyjaśniający.

Z drugiej strony, powiedzenie pozytywnego stwierdzenia, np. że spędzasz weekend z rodziną, oglądasz film, itp. zamiast powiedzieć “nie”, nie wyjeżdżasz z miasta, powinno samo w sobie być wystarczającą odpowiedzią i zasugerować im korzyści (dla Ciebie) wynikające z Twoich obecnych priorytetów, nawet jeśli ich nie rozumieją.

First, what are you trying to convey with your statements?

From your post it’s not immediately clear what your actual problem is. As I see it, you’re either looking to communicate your difficulties in participating in social outings or you’re looking to communicate that you simply have other priorities due to your choice of having children and how you’ve chosen to raise them.

If you’re trying to communicate your difficulties

You seem to have tried illustrating what your difficulties are but they didn’t ‘get it’. W tym przypadku może warto zagłębić się w szczegóły, na przykład możesz wyjaśnić, co dokładnie dzieje się z noclegiem w hotelu, gdy Twoje dziecko jest z Tobą. Twoim celem jest wyjaśnienie Twoich trudności w sposób, który pozwoli ludziom, którzy ich nie doświadczyli, zrozumieć je mimo wszystko.

Jeśli próbujesz zakomunikować, że Twój zestaw priorytetów jest inny

W tym przypadku wydajesz się być zagmatwany próbując wyjaśnić, dlaczego nie masz tych samych hobby, co inni, mówiąc “Mam dzieci”, jakby to magicznie wyjaśniło wszystko. Problem w tym, że dla ludzi, z którymi rozmawiałeś, oczywiście nie jest, więc oczekiwanie, że “dostaną to” jest bezproduktywne. Zamiast tego powinieneś spróbować wyjaśnić jak to jest mieć dziecko.

Osobiście nie jestem rodzicem, ale jestem pewien, że bardzo dobrze rozumiem koncepcję posiadania jednej lub więcej istot, które tak bardzo kochasz, że warto ‘porzucić’ rzeczy, o których wspominali twoi współpracownicy, abyś mógł poświęcić swój czas na opiekę, nauczanie i rozrywkę dla tych istot, które pomogłeś wprowadzić na ten świat. Rozumiem również, że bycie rodzicem często ma swoje brzydkie strony. Widziałem zmęczonych rodziców, którzy ledwo co odpoczywali, ponieważ ich dziecko ząbkowało. Siedziałam z rodzicami na kolacji po tym, jak ich dziecko było wybredne przez cały dzień, kiedy nie mieli już energii, by utrzymać napady złości u malucha pod kontrolą. Mam już dość wyobrażenia o wymogach opieki nad (małymi) dziećmi, o których wiem, że wydłużenie czasu na czytanie książek czy granie w gry jest raczej wyjątkiem niż regułą.

Wiem te rzeczy, ponieważ widziałam, że się zdarzają, ale także dlatego, że rodzice wyjaśnili mi te trudności. Banał ‘you’ll understand when you have children’ istnieje nie bez powodu: patrząc na to z zewnątrz, trudno jest uzyskać pełny obraz wszystkich małych rzeczy, a nie tak małych rzeczy, które wchodzą w grę, gdy wychowujesz dziecko i chociaż nie ma substytutu dla osobistych doświadczeń, dobre wyjaśnienie pójdzie daleko.

Chociaż niekoniecznie odpowiada na wszystkie obawy zawarte w pytaniu, odpowiedź na tytuł brzmi make what you tell them about you rather than about them.

Specifically, if you say “Wait until you have children.” you are laying claim to knowing more about their own plans and psychology than they do. Z drugiej strony, jeśli powiesz “Kiedyś czułem się bardzo podobnie, ale po urodzeniu mojej córki moje nastawienie się zmieniło” oboje akceptujecie, że ich punkt widzenia jest rozsądny i sugerują, że może być coś więcej w tej sytuacji. Nie mogą twierdzić, że się mylisz, ponieważ twoje stwierdzenie dotyczy twojego życia wewnętrznego, a nie ich.

Jeśli interakcja przerodzi się w rozmowę, możesz rozszerzyć przyczyny _zmiany zdania. Przypomnij im, że rodzice nie potrafią ani kontrolować, ani zawsze przewidywać nastrojów swoich małych dzieci. Że artykuły spożywcze muszą być kupione i nie ma sposobu, aby wiedzieć z całą pewnością, czy dziecko wypuści je w połowie drogi, ale nie możesz po prostu zostać w domu na zawsze ze strachu przed tym, co się stanie.

I oczywiście musisz być przygotowany na to, aby przyznać, że zmiana okoliczności jest w pewnym stopniu twoim problemem. Kiedy Twoje dziecko idzie na płacz w miejscu publicznym (dobra restauracja, muzeum, projekcja filmowa…), Twoim obowiązkiem jest uspokojenie go lub wyjęcie z domu.

Ach, stara sytuacja: miała miejsce poważna, perspektywiczna zmiana życia, a ludzie po drugiej stronie niewidzialnej bańki po prostu jej nie rozumieją. Czy są po prostu niezdolni do jej otrzymania, czy otrzymaliby ją, gdyby ją wyjaśniono, czy też są świadomie ignorantami? Trochę każdego z nich, w zależności od jednostki.

Nie jestem rodzicem, ale nie jest mi trudno empatyzować. Z niektóre wyobraźnią, i czytać inny doświadczeniami, mogę widzieć wyraźnie że być rodzicem jest ogromną odpowiedzialnością, i wiele zadania ty mogłeś raz robić na zachciance są teraz głównymi niedogodnościami.

Jakkolwiek, najwięcej ludzi no są szczególnie empatyczni. Są oni zbyt pewni siebie. Wyciągają wnioski. Nie zdają sobie sprawy z własnej ignorancji. Myślą, że gdyby byli w twojej sytuacji, mogliby z łatwością rozwiązać wszystkie twoje problemy. To irytujące. Jest to szczególnie często spotykane wśród ludzi po dwudziestce, którzy osiągnęli pewien sukces i nie zostali dotknięci żadnymi poważnymi komplikacjami czy obowiązkami.

(Mam 28 lat, ale w połowie dwudziestki miałem serię poważnych ciosów, które dały mi dużą perspektywę. Wiele osób w moim wieku wydaje się teraz śmiesznie chronionych, ignoranckich i aroganckich. Jestem zaskoczony, że twoi współpracownicy wydają się zachowywać tę arogancję do 30-tki, ale może dlatego, że są bezdzietne).

Tak czy inaczej, nie ma snappy one-liner można dać, że będzie im to uświadomić. Jeśli potrafisz cierpliwie wytłumaczyć i podać jakiś kontekst, niektórzy ludzie to dostaną. (Niektórzy nie, bez względu na to, jak wiele wyjaśnisz. Będą się z tobą kłócić i próbować cię przekonać, że mogą kierować twoim życiem znacznie lepiej niż ty). Najlepszą krótką odpowiedzią, jak zauważono w innej odpowiedzi, jest wyjaśnienie, że to jest twój wybór:

Nie, to kolejny weekend zabawy z dziećmi. Szczerze mówiąc, kiedy zostałem rodzicem, wychodzenie na imprezę nie było dla mnie aż tak ważne.

Podczas gdy ty mówisz “muszę zostać w domu z dziećmi”, to brzmi to tak, jakby to był problem, który został na ciebie nałożony, a ludzie będą kłusować nad swoimi rozwiązaniami.

Jest jeszcze jeden podtekst w twoim pytaniu, który chcę skomentować. Brzmisz jak urażony. Bycie rodzicem sprawia, że trudniej jest wychodzić na imprezy. Nie powinno to uniemożliwiać uprawiania hobby czy czytania książek dla przyjemności. Mówienie, że są to “bezdzietne małżeństwa” sugeruje, że bycie rodzicem jest nie do pogodzenia z posiadaniem własnego życia. Jeżeli ewentualny, ty powinieneś patrzeć w załatwiać rzeczy więc ty niektóre “ja czas” wbudowywałeś w twój dzienny rozkład.

Zasadniczo, jak mogę mówić nie-rodzicom oni właśnie no rozumieją, i gdy są rodzicem dostaną je.

To może właśnie być niewygodne frazowanie, ale ja brzmi jak ty bierzesz konfrontacyjną postawę. Tam jest ten rzecz dzwonić “nieagresywna komunikacja”, i jeden zasada jest unikać robić negatywnym założeniom. Twoi współpracownicy przyjmują negatywne założenia o tobie - np. że mógłbyś wyjść na zewnątrz, gdybyś był naprawdę zorganizowany. Z kolei ty przyjmujesz na ich temat negatywne założenia - “oni po prostu nie rozumieją”. To jest przepis na wrogość. Będziesz miał przyjemniejszy czas, jeśli zamiast pytać

jak mogę powiedzieć nie-rodzicom, że oni po prostu nie rozumieją

zapytasz

jak mogę dać nie-rodzicom podstawowe zrozumienie mojej sytuacji?

Kiedy byłem dzieckiem, moi rodzice regularnie bawili się lub odwiedzali starych znajomych uczniów, czasami zabierali ze sobą mnie i moje siostry, czasami nie, zwłaszcza, że trochę się zestarzeliśmy. Nam też nie było zbyt dobrze i nie pamiętam, żebym kiedykolwiek miała opiekunkę do dziecka. Miałyśmy się zachowywać i w ogóle to robiłyśmy. Mój ojciec był zapalonym czytelnikiem, a hobby mojej mamy obejmowało malarstwo, dziewiarstwo i ogrodnictwo.

Dochodzi do tego, że może nie masz ochoty czytać, mieć hobby, wychodzić z byłymi przyjaciółmi, chodzić na imprezy i tak dalej i tak dalej, ale to nie ma nic wspólnego z tym, że masz dzieci jako takie. Dopóki nie zakopiesz się w sobie i nie znajdziesz prawdziwego powodu, nie możesz z nikim o tym rozsądnie rozmawiać. Mówienie “poczekaj, aż będziesz miał dzieci”, bez względu na to, jak to określisz, może być najgorszym rozwiązaniem, ponieważ nie jest to tylko lekceważące, banalne, aroganckie i drobiazgowe, ale jest również nieuczciwe.

Inaczej reaguję na różne rzeczy. Faktem jest, że byłem tam i robiłem to w romantyczne weekendy, dzikie imprezy i decydowałem się w ostatniej chwili wyjechać do Las Vegas tylko dlatego. To jest zabawne. Na dłuższą metę to nie ma znaczenia, ani spełnienia. Hobby też jest świetne, ale chyba że you ich brakuje lub czujesz urazę z powodu braku okazji do ich zrobienia, kogo to obchodzi? Nie przeszkadza mi zabawianie niczyich skarg na wszystko co jest związane z publicznym korzystaniem z ich _aktualnych praw, takich jak hałaśliwe dzieci, powolni ludzie starsi, karmienie piersią, obwisłe spodnie lub cokolwiek innego. Jeśli najwięcej się dzieje w twoim życiu dzieje się z innymi ludźmi, którzy irytują cię publicznie, nie masz żadnych problemów _rzeczywistych, więc po prostu idę dalej i nie bawię się w rozmowę.

Nie możesz tłumaczyć rodzicielstwa osobom nie będącym rodzicami. Naprawdę nie możesz. Kochałem dzieci na długo przed tym, jak je miałem. Byłam bardzo zaangażowana w życie wielu dzieci, pochodzę z dużej rodziny i zabierałam dzieci już od 2 miesięcy na weekend. Wciąż miałam nie pojęcie, jak wiele zmian w moim życiu się wydarzy, kiedy się pojawiły. Jest to bardzo duża zmiana we wszystkim: od tego, ile masz snu, do tego, ile masz pieniędzy i co z nimi robisz, do tego, o czym się zastanawiasz i marzysz. Kiedyś myślałam o tym, jak mogę zmienić meble, aby lepiej płynęły na imprezach, które urządzamy, a teraz wędruję w myślach, zastanawiając się, czy może goo gone może zabrać z mojego dywanu to tajemnicze gówno, które myślę, że _mogą być gumą, a może śluzem, albo myślącym kitem. Rodzicielstwo uczyniło mnie o wiele bardziej praktycznym, o wiele łatwiejszym do zadowolenia w ogóle (jakbym nie był zachwycony, jeśli przypadkowo znajdę pustą zmywarkę), i o wiele trudniejszym do obrzydliwości. W piątkową noc jestem szczęśliwy jak cholera, jeśli wszyscy idą spać bez problemu, nikt nie budzi się wymiotując na mnie i mogę oglądać film bez przerwy, nie zasypiając najpierw. Nie mogłeś mnie zrozumieć, że kiedy nie miałem dzieci. Nie mogłam zrozumieć, jak mogłam być tak zmęczona, tak zajęta, tak naciągnięta i nadal czuć się spełniona. Nigdy bym nie zrozumiała, że wszystko może być tak trudne i wspaniałe na raz. Nie sądziłam, że to ma sens mówić czasem, że chcę po prostu uciec, ale tęskniłam za nimi w chwili, gdy wyszłam za drzwiami.

Więc nie przejmuj się moją radą. Nie uda ci się dotrzeć do nikogo z planami dzieci w przyszłości. Oni nie mogą wiedzieć. To było straszne w momentach i przerażające, ale niesamowicie warte tego. Nie ma nic takiego.