Żeby dodać do i tak już dobrych odpowiedzi, zrobię ten trochę krótszy. Jeśli chcesz odrzucić pytania w przyszłości “dlaczego jesteś singlem” możesz odpowiedzieć

“Jestem na kilku aplikacjach randkowych, ale nie znalazłem nikogo, z kim chciałbym być poważny”

co nie jest fałszywe i ogólnie zrozumiałe. Często może to zakończyć dyskusję na ten temat i nie podniesie tak wielu flag jak “Wolę być sam”.

Jeśli robią postępy w pracy, daj jasno do zrozumienia, że nie chcesz się umawiać z kolegami.

Your problem

It sounds like some of your female coworkers are worried about your character if you can’t “hold down a relationship.” Wygląda na to, że jesteś obiektem uprzedzeń .

Może te współpracowniczki po prostu nie spotkały wcześniej mężczyzny z twoimi ideałami, który nie był kanalią. A może mieli złe doświadczenia z kimś w twoim wieku, kto był samotny. Tak czy inaczej, najlepszym sposobem na poradzenie sobie z uprzedzeniami jest próba oddzielenia siebie jako jednostki od grupy, z którą jesteś wrzucony do jednego worka.

A solution

W tym przypadku grupa to “samotni mężczyźni powyżej pewnego wieku”. Następnym razem, gdy współpracownik powie komuś, aby nie rozmawiał z Tobą, zrób to osobiście. Zapytaj ich, dlaczego to zrobili, a kiedy odpowiedzą, że to dlatego, że nie sądzą, że można Ci ufać lub coś innego dotyczącego Twojego statusu osoby samotnej, zapytaj ich:

Czy kiedykolwiek wykazywałem jakiekolwiek oznaki braku zaufania? Czy też kiedykolwiek próbowałam wykorzystać moje współpracowniczki? Lubię pracować z Wami wszystkimi i choć mogę być singlem, to wciąż jestem tylko kolejną osobą, która stara się przebrnąć przez jego codzienny kujon.

Może ich to nie przekonać i może nie od razu coś się zmieni, ale jeśli uda Ci się powtórzyć ten wzorzec nie bawienia się w ich uprzedzenia i przypominania im o tym fakcie, to w końcu mogą zdać sobie sprawę, że nie jesteś kolejnym leniwym facetem.

Jeśli to ja, to lubię dodać trochę humoru, aby rozjaśnić nastrój. Jeśli ktoś powie Ci, że uważasz, że nie jesteś normalny dla bycia samotnym, odpowiem Ci:

Zgadzam się, że nie jestem zbyt normalny, po tym wszystkim co robię {wstawiam tę głupią rzecz, którą robisz} czasami. Ale nie jestem pewna, czy bycie singlem czyni mnie dziwnym. Dlaczego tak uważasz?

Słuchaj ich rozumowania i spróbuj znaleźć źródło ich uprzedzeń. Czy uważają, że jesteś wyraźnie atrakcyjny, więc musisz albo mieć dziewczynę, albo być graczem? Przypomnij im, że nigdy nie byłeś graczem wokół nich i ta podstawa jest bezpodstawna.

Znowu, z mojego doświadczenia nie działa to od razu, ale powtarzane wystarczająco dużo razy, w końcu zaczyna się trzymać.

Ważna uwaga dla miejsca pracy

Chciałbym zauważyć, że jeśli posuwa się to tak daleko, że Twój przełożony mówi współpracownikom, by z Tobą nie rozmawiali, być może będziesz musiał porozmawiać z wyższą sferą. To wszystko jest dobre i dobre jako drobna sprawa interpersonalna, ale jeśli ma to wpływ na Twoją pracę lub wykształcenie, może nadszedł czas, aby przejść do działu kadr. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, możesz zapytać o swoją sytuację na stronie The Workplace .

Czasami pomaga to w umieszczaniu etykiet na rzeczach. Z twojego opisu wynika, że możesz być aromatyczny . To znaczy osobą, która nie odczuwa lub odczuwa niewielką lub żadną romantyczną atrakcyjność dla innych i nie chce się angażować w stały związek z Significant Other. Aromantyczni ludzie cenią sobie przyjaźń i bliskie więzi rodzinne, po prostu nie są zainteresowani “samotną miłością”. Nie oznacza to również, że są aseksualni . Nie jest to takie rzadkie, jedno z badań sugeruje, że przewaga ta wynosi około 1% w populacji dorosłych ludzi w USA. Jest też trochę spektrum, jest sporo miejsca pomiędzy “mogę kochać tylko jedną osobę i będę to robić przez całe moje życie” a “nigdy nie czułem się w kimś zakochany”.

Kobieta, która powiedziała, że chcesz pozostać samotna, nie jest “normalna”, wyraziła się w sposób amatormatywny, “założenie, że centralny, ekskluzywny, miłosny związek jest normalny dla ludzi, w tym sensie, że jest to uniwersalny wspólny cel, i że taki związek jest normatywny, w tym sensie, że powinien być skierowany bardziej niż inne rodzaje związków”. Amatonormatywność jest głęboko zakorzeniona w kulturze amerykańskiej, a przez to w większości innych kultur zachodnich. I tak, jest ona szkodliwa dla tych, którzy nie pochylają się w ten sposób. Z kulturowego punktu widzenia, amatonorstwo jest bardziej zakorzenione w kobietach niż w mężczyznach (“dziwka” kontra “stadnina”).

Aby zilustrować, jak źle to jest: premier mojego kraju, trwający sześć lat, jest samotny i nie ma oczywistego życia miłosnego. W mediach (społecznych) jest sporo domysłów na temat tego, czy jest on gejem w szafie, czy też nie. On sam nie mówi nic o tej części swojego życia, ponieważ to nie jest nikt zainteresowany, ale jego i jego sam i oczywiście ma wystarczającą władzę, wpływy i umiejętności medialne, aby to nie trzymać się go.

To powiedział, że będąc aromatyczny sam w sobie nie tworzy stresu lub nieszczęścia, można być całkowicie szczęśliwy żyjąc samotnie. Stres może być jednak spowodowany napiętnowaniem społecznym (pierwsza kobieta) lub błędną interpretacją Twoich preferencji seksualnych i/lub romantycznych (trzecia kobieta).

Co możesz zrobić lub powiedzieć?

Lie

Po prostu jeszcze nie znalazłam swojej prawdziwej miłości. Mam nadzieję, że kiedyś ją znajdę.

\u002 \u00261 Wstaw swoją orientację seksualną tutaj. Ta metoda zgrabnie odsuwa złe założenia i wszelki dyskomfort u innych z powodu twojego odstępstwa od normy. Z drugiej strony, cóż, to kłamstwo, jeśli jesteś zdecydowanie aromatyczny. Kłamstwo jest nieco usprawiedliwione, ponieważ dotyczy Twojego życia prywatnego, z którym Twoi współpracownicy nie mają absolutnie żadnego interesu, i jest tylko tymczasowe, ponieważ nie będziesz tam pracować wiecznie.

Odpowiedz im

Uważam, że to wszystko jest wciągające, sugerujące i domyślające się o moim życiu prywatnym dość obraźliwe i pozbawione szacunku

I jest. Ale mimo to, to będzie się działo dalej, chyba że zajmiesz stanowisko i powiesz, że nic z tego nie będziesz miał. Oczywiście to nie powstrzyma ludzi przed robieniem tego za twoimi plecami, mieszanie tego z “kłamstwem” powinno być bardziej skuteczne w tym względzie. Mój premier na pewno nie będzie tego tak surowo określał, ponieważ nie chce wyalienować potencjalnych wyborców.

Come out

Jestem tym, co można by nazwać aromatycznym. Nigdy nie zakochał się w kobiecie, pewnie nigdy nie będzie. To zupełnie normalne. Wiele osób zostaje samotnych [i co jakiś czas uprawia niezobowiązujący seks].

Zrób to tylko wtedy, gdy jesteś zdecydowanie aromatyczna. Niektórzy ludzie będą myśleć, że jesteś dziwna, ponieważ jesteś przeciwna jednemu z bardziej fundamentalnych założeń dotyczących życia, z którym dorastali (pierwsza kobieta) i odrzucą to pojęcie z osobistego przekonania. Inni będą bardziej otwarci, ale będą przygotowani na ciągłe wyjaśnianie się na zawsze. Jeśli masz już dość, zmieszaj to z dwoma. Wyjaśnienia mogą dotyczyć czegoś takiego jak osoba chlejąca , gdzie romantyczna atrakcyjność jest tylko jedną z pięciu osi.

Powiedz swojemu przełożonemu, co oznaczało doradzanie współpracownikom “nie rozmawiającym ze mną ”

Zależy to nieco od relacji z przełożonym, poziomu hierarchii w kulturze firmy i innych czynników, które wiążą się z bezpieczeństwem pracy. Być może będziesz musiał najpierw porozmawiać z działem kadr. Jeśli to prawda, wydaje się, że jesteś napiętnowany i być może dyskryminowany.

Jak mogę odpowiedzieć ludziom w taki sposób, aby nie pozostawiło to zbyt wiele dla ich wyobraźni (tzn. uniemożliwiło dalsze generowanie plotek)?

Jeśli znajdujesz się w środowisku, w którym oni nie wiedzą, nie podawaj informacji dobrowolnie. Większość twoich postów dotyczy miejsc, które ludzie do znają, ale dla nowych miejsc rozważ zachowanie tej informacji w tajemnicy, sugerując, że jesteś zajęty - co może być zinterpretowane jako prawda, ponieważ możesz zaspokoić swoje potrzeby, kiedy chcesz.

Jeśli chodzi o miejsca, w których wiedzą, że jesteś samotny, spójrz na swoje własne przykłady:

Kobieta (która jest mężatką) powiedziała mi bezpośrednio, że czuje, iż mężczyzna, który preferuje grzeszność nie jest “normalny”.

Moja przełożona (PI) powiedziała współpracowniczce, żeby ze mną nie rozmawiała (zdradziła mi to pewnego dnia i zapytała, dlaczego miałaby to powiedzieć).

Kobieta, której postępy celowo zignorowałam, oskarża mnie o bycie gejem.

Mężczyźni mają tendencję do po prostu “radzenia sobie” z dyskryminacją - która większość z tego, co wymieniasz, graniczy z dyskryminacją (lub jest rażącą dyskryminacją w zależności od tego, jak na nią patrzysz) - ale jeśli po prostu pozwolisz tym ludziom latać, zrobią to innym. Dyskryminacja nie zawsze dotyczy ciebie, ale innych.

W twoim trzecim przykładzie, kiedy kobieta oskarża cię o bycie gejem, ona zasadniczo sugeruje, że jeśli jej nie lubisz lub nie podoba ci się, jesteś gejem. Nie tylko jest to aroganckie, niektórzy mogą uznać to za nieco homofobiczne. Drugim przykładem jest ktoś, kto zachęca do dyskryminacji (“nie rozmawiaj z nim”), a pierwszym przykładem jest dyskryminacja, gdy osoba sugeruje, że coś jest z tobą nie tak, jeśli nie jesteś żonaty. To mówi dużo o tym, gdzie pracujesz i biorąc pod uwagę, że jest to wiele osób (każda firma ma co najmniej jednego złego aktora), brzmi to jak wrogie środowisko pracy.

Najlepsze rozwiązania w Twoim przypadku:

1. Eskaluj swoje przykłady z powodu dyskryminacji. Jeśli tego nie zrobisz, nie ma możliwości, aby ludzie traktowali Cię w ten sposób. Te przykłady to okropne traktowanie. Pamiętaj, że osoby uniemożliwiające innym spotkanie lub rozmowę z Tobą mogą wpłynąć na Twój przyszły potencjał zawodowy.
2. Jeśli ludzie okazują szacunek, ale są ciekawi Twojego statusu w związku, jak na przykład “Co sprawia, że wolisz być samotny”, możesz być rozsądny i wyjaśnić to w sposób, który uważasz za równie godny szacunku. Twój OP świetnie się do tego nadaje i jest w pełni rozsądny.
3. Jeśli ludzie są ciekawi i nie mają szacunku w tym procesie, na przykład “Co sprawia, że wolisz być singlem, nawet jeśli o wiele lepiej jest być w związku małżeńskim”, możesz odpowiedzieć w ten sam sposób - “Masz rację. Rozstanie jest o wiele gorsze niż alimenty i alimenty na całe życie! Naprawdę muszę znaleźć MS, na który mogę dać 60% moich pieniędzy.” Pytania pozbawione szacunku zasługują na brak szacunku. Przynajmniej nie są one dyskryminujące.

Jeśli zdecydujesz się nie pogarszać swojej obecnej sytuacji, przynajmniej poszukaj wyjścia i rozważ nieujawnianie swojego samotnego statusu w przyszłości. Jeśli pozwolisz, aby to poleciało, ludzie ci będą jednak nadal traktować innych w ten sposób.

Mówiąc konkretnie o publiczności, która próbuje cię wygnać:

Bycie odrzuconym, ponieważ cel (ty) jest “off-limits” (wzięty, żonaty lub gej) jest dużo łatwiejsze do przełknięcia niż bycie odrzuconym, ponieważ cel nie chce ich. O wiele łatwiej jest sprawić, abyś czuł się źle z powodu swoich wyborów życiowych, niż je ssać, ponieważ nie są one uważane za jeden z twoich wyborów. Jeśli nie mogą cię mieć, to wolą, aby cię nie było nawet w pobliżu jako pokusę.

Nigdy nie sprecyzowałeś swojego kraju/kultury, ale głównym wnioskiem, który zebrałem, jest zazdrość.

Niestety ich celem jest, aby cię złościć, dopóki nie poczują się o siebie lepiej.

• *

Więc co możesz z tym zrobić? Unfortunately, not much besides get them to believe you are seeing someone.

• *

Keep focused and do what you do because it sounds like you can continuously upgrade your career with new employment.

Most importantly Don’t s**t where you eat

Odpowiedzi na te konkretne okoliczności:

Generalnie wcześniejsze odpowiedzi powinny być twoimi pierwszymi wyborami, a ostatnie opcje są dla coraz trudniejszych osób.

Kobieta (która jest mężatką) powiedziała mi bezpośrednio, że czuje, iż mężczyzna, który preferuje grzeszność nie jest “normalny”

Opcja 1: poproś ją, aby się wyjaśniła. Zapytaj “Dlaczego uważasz, że to nie jest normalne? Co jest złego w preferowaniu bycia samotnym?”. Przy odrobinie szczęścia, nakłonienie jej do wyrażenia swojej opinii w pełni uwypukli jej wady.

Opcja 2: poproś ją, aby wyjaśniła, dlaczego ma to dla niej znaczenie. Zapytaj: “Jesteś szczęśliwym mężem, więc jak dokładnie wpływa na ciebie moja grzeszność?”. Jeszcze raz, przy odrobinie szczęścia zorientuje się, że jest rozsądna.

Opcja 3: “Od kiedy to do Ciebie należy decyzja, co jest, a co nie jest normalne?”

Mój przełożony (PI) powiedział współpracowniczce, aby ze mną nie rozmawiała (zdradziła mi to pewnego dnia i zapytała, dlaczego miałaby to powiedzieć).

Nie stwierdzasz wyraźnie, jak/ dlaczego ma to związek z kwestią wolności słowa. Jesteś pewien, że to ma związek z tą sprawą?

Jesteś pewien, że to nie dlatego, że przełożony uważa inaczej - że interesuje Cię wspomniany współpracownik, a on również jest zainteresowany i dlatego postrzega Cię jako fałszywą konkurencję?

Jeśli to miało związek, udokumentuj sprawę (może nie wspominaj, który współpracownik Ci to powiedział, chyba że ten współpracownik byłby skłonny poprzeć Cię w tej sprawie) i nie podejmuj dalszych działań, chyba że sprawa się powtórzy i masz jakieś dowody lub więcej świadków gotowych przyjść na Twoją obronę.

Naprawdę jest to kwestia miejsca pracy, a nie kwestia interpersonalna.

Kobieta, której awanse celowo zignorowałem, oskarża mnie o bycie gejem.

Jak już powiedziano w innych odpowiedziach, ta kobieta racjonalizuje odrzucenie, ponieważ pomysł, że po prostu się w nią nie wtrącasz, to zbyt wiele do zniesienia.

Opcja 1: “Gdybym był gejem, zapewniam cię, że nie ukrywałbym tego faktu, ponieważ nie ma nic złego w byciu gejem. Ale nie jestem gejem, jestem hetero. Po prostu nie interesują mnie długotrwałe związki.”

Opcja 2: zakwestionuj jej motywy. Na przykład: “Czy to jest to? Nie jestem zainteresowany tobą, więc jedynym wytłumaczeniem jest to, że muszę być gejem? Przepraszam, ale to brzmi dla mnie trochę irracjonalnie”.

Opcja 3: zakwestionuj jej oskarżenie. Na przykład: “Kategorycznie nie jestem gejem, ale gdybym był, miałbyś z tym problem? Czy masz problem z gejami?”

• *

Propozycje ogólne:

Nie panikuj. Zachowaj spokój.

W przypadku problemów związanych z pracą, nie spiesz się do działu kadr, ale dokumentuj ten incydent w jakiś sposób i jeśli inni są obecni, daj jasno do zrozumienia, że Twoje życie miłosne lub jego brak nie jest Twoją sprawą na uczelni i nie powinno mieć wpływu na Twoje życie zawodowe. Powiedz, że Twoje życie osobiste jest osobiste i zachowaj je dla siebie.

W przypadku bardziej przypadkowych wykopalisk, odwróć komentarze danej osoby, kwestionując jej przekonania. Postaraj się, aby się usprawiedliwiali. Najprawdopodobniej będą chciały zmienić temat, ponieważ nie będą chciały być przesłuchiwane w tej sprawie.

• *

Inne postawy:

Być może zastanów się nad podtrzymaniem przekonania, że nie umawiasz się ze współpracownikami i nie omawiasz swojego życia miłosnego w pracy. Tak długo, jak egzekwujesz tę zasadę, działa ona jak fasada tego, jak naprawdę wygląda twoje życie miłosne. Współpracownicy nigdy się nie dowiedzą, czy się z kimś spotykasz, czy nie i możesz powrócić do tej zasady jako sposób na odstraszenie romantycznie zainteresowanych współpracowników.

• *

Jeśli chodzi o mnie:

Jestem w podobnej sytuacji. Nie jestem w mocno kobiecym środowisku i nie byłam w nim od kilku lat, ale pozostaję samotna tylko dlatego, że jestem samotna od tak dawna, że przyzwyczaiłam się do tej sytuacji i jestem coraz bardziej zadowolona z tego, jak się sprawy mają. Podobnie, nie uważam, by stres, który towarzyszy związkom, był bardzo atrakcyjny i został oskarżony o bycie gejem w przeszłości, w czasie, gdy bycie gejem było mniej akceptowalne społecznie. (Z perspektywy czasu uważam, że jest to dość śmieszne).

Myślę, że u osób kwestionujących twój stan cywilny istnieje domniemane uprzedzenie. Zakładają oni, że posiadanie związku jest normą, a nie posiadanie go wynika z tego, że coś jest z Tobą nie tak.

Aby odwrócić uwagę, że możesz użyć cytatu, który często słyszę od osób w sytuacji, którą opisałeś:

Pojedynczy tak, ale nigdy sam.

Brzmi dla mnie jak nieco ironiczny sposób na odwracanie uwagi od pytań o Twój stan cywilny. Wyraźnie pokazuje, że to twoja opcja nie mieć związku, a także jasno pokazuje, że masz okazjonalne związki, pokazując, że nie ma nic złego z tobą.

Pozostałe odpowiedzi dają dobre wskazówki, jak powstrzymać ludzi przed dalszym zadawaniem Ci pytań, jednak jeśli Twoim głównym zmartwieniem jest Twój związek ze współpracownikami (i jak nie być dyskryminowanym), łagodniejsza odpowiedź byłaby lepsza. Być może mogłabyś przedstawić jakieś informacje na temat tego, dlaczego nie preferujesz związków, nawet jeśli musisz to nadrobić. Na przykład

Mój tata miał kilka naprawdę złych rozwodów i ogólnie niezdrowe relacje z kobietami, więc pomysł na związek zawsze wydawał mi się negatywny

lub

Moi rodzice mieli zaaranżowane małżeństwo i nie kochają się nawzajem. Koncepcja romantycznego związku nadal nie wydaje mi się bardzo realistyczna, więc nigdy nie próbowałem go realizować.

(Ten drugi jest w dużej mierze moja sytuacja, chociaż jako kobieta w moich wczesnych 20’s jestem wystarczająco młody, że współpracownicy nie uważają, że to dziwne, że nie jestem w związku)

Mam nadzieję, że to usatysfakcjonuje ludzi jak pierwsza kobieta (“preferowanie singledom nie jest normalne”) bez obrażania ich zbyt źle. Ludzie z bardziej tradycyjnymi poglądami na temat małżeństwa prawdopodobnie będą obrażać, jeśli odrzucisz ich tradycje z własnej woli, ale będą bardziej akceptować, jeśli możesz podać powód, który jest poza twoją kontrolą.

Drugi punkt o przełożonym jest dla mnie niejasny. Czy przełożony ma do ciebie jakąś urazę? (To nie wydaje się być kwestia płci, ponieważ współpracowniczka właśnie powtarzała to, co powiedziała przełożona). Czy znasz jakieś informacje poza nimi, które mówią współpracownikowi, żeby z tobą nie rozmawiał?

Dla trzeciego typu (kobieta, która oskarżyła cię o bycie gejem), nie sądzę, żeby było wiele do zrobienia, żeby zwalczyć ich zazdrość/ arogancję, chyba, że chcesz użyć jakiegoś pretekstu, jak nie chcieć umawiać się ze współpracownikiem. Tak czy inaczej, prawdopodobnie lepiej by było zdusić w zarodku i odrzucić pierwsze postępy, zamiast ignorować je i mieć nadzieję, że przyjmą podpowiedź. To całkiem jasne, że ta konkretna osoba nie ma zbyt dobrych umiejętności społecznych.

Do ludzi kwestionujących twój samotny status - Dlaczego i tak musisz im tłumaczyć swój samotny status? Jeśli mówisz swój singiel, a oni nie słuchają, to jest to ich własny problem. Nie możesz zmusić ludzi do myślenia za nich. Po prostu powiedz “Nie mam powodu, by kłamać na temat mojego statusu…”

Do kobiety, która mówi, że bycie singlem nie jest “normalne ” - Po prostu nie zwracaj na nią uwagi… “normalna” osoba nie powiedziałaby czegoś takiego.

Do swojego przełożonego - To bardzo nieprofesjonalne… Twoje wyższe stopnie nie powinny mówić takich rzeczy na początku.

Myślę, że skończyłaś myśleć o tym moja przyjaciółko. Masz pełne prawo być singlem i nie być za to ocenianym. Jesteś młody i po prostu starasz się rozwijać swoje własne życie. Nie ma w tym żadnego wstydu.

Więc co teraz zrobisz? Sugestie…

• Wyrzuć to Nie pozwól, by ci ludzie sprowadzili na dół ciebie i twoje nazwisko. Trzymaj głowę w górze. A jeśli będą kontynuować, skonfrontuj się z nimi, dlaczego twój status ma cokolwiek wspólnego z miejscem pracy albo z ich życiem.

• Przerzuć pytanie z powrotem na nich. Zapytaj ich, dlaczego musisz być w związku? Żaden związek nie jest idealny i gwarantuję, że wszyscy ludzie w związkach, w pewnym momencie, chcieliby być samotni.

• Tępy w tym względzie. Po prostu powiedz im, że w tym momencie nie masz żadnego zainteresowania związkiem.