Jak sprawdzić godzinę na smartfonie, nie wyglądając przy tym na ważniaka?

Jestem z Belgii, nie wiem, czy istnieje wiele różnic kulturowych między naszymi krajami, ale uważam, że reakcja darczyńcy jest nieprofesjonalna i nietrafiona. Myślę, że to raczej niegrzeczne mówić takie rzeczy i myślę, że każdy ma prawo po prostu sprawdzić czas.

Dodatkowo darczyńca nie ma możliwości dowiedzieć się, dlaczego sprawdził telefon. Może spodziewał się pan ważnego tekstu lub e-maila. Mogą istnieć dziesiątki ważnych powodów, aby sprawdzić swój telefon, wszystkie z nich, których nie musi wiedzieć. Więc nie czuj się za bardzo, jakbyś to ty robił coś złego.

Postaram się rozwinąć trochę bardziej po międzyludzkiej stronie problemu. Chociaż nie sądzę, żebyś zrobił coś złego, to jednak jest to trudny scenariusz, aby połączyć się z drugą stroną. Mówię to, ponieważ uważam, że to nie ty czujesz się ważny dla siebie, ale oni. Dodatkowo, myślę również, że kiedy ktoś obraża się w tak małej rzeczy, jest (w moim osobistym doświadczeniu) bardziej podatny na krytykę w sposób defensywny lub w inny sposób nie produktywny/zły. Dlatego głosuję przeciwko omawianiu tego z nimi.

To oczywiście nie pozostawia wiele innych, prostych rozwiązań. Jak wspomniał Incog w swojej odpowiedzi, możesz wybrać, czy chcesz przeprosić się do łazienki, czy może ktoś inny napisze do ciebie w tym samym czasie x.

Wydaje się, że źródłem problemu są inni ludzie, którzy są na uboczu. W związku z tym możesz spróbować pociągnąć wszystkich z powrotem na właściwe tory. Zwróć uwagę, że nawet jeśli przyprowadzisz to tak delikatne/łagodne, jak tylko potrafisz, niektóre osoby nadal mogą się w tym obrazić. Wasz darczyńca, jako taka osoba, przypuszczam, że to zrobi.

Aby o tym wspomnieć, proponuję albo przynieść to bardzo delikatnie i przyjaźnie, albo użyć w tym celu humoru (jeśli sytuacja na to pozwala). W moim osobistym środowisku pracy powiedziałbym coś w stylu: “Dobra chłopaki, wróćmy teraz do tematu, dość gadania”. Ale widzę, że nie byłoby to w porządku we wszystkich środowiskach.

Jeśli wasze nie pozwalają na to, spróbujcie czegoś bardziej neutralnego i przyjaznego, czegoś w rodzaju:

Przepraszam panie i panowie (Może to zbyt formalne?), ale powinniśmy wrócić do harmonogramu spotkań, mamy tylko ograniczony czas ~~ i są ważne rzeczy do omówienia. ~~ There are still other things we should discuss (At the suggestion of @Raidri).

It does help if your meeting has a schedule, points it needs to address, so you can use that as a reference.

Now how to prevent this from happen in the future, by technical means.

I own a fitbit, and it also tells me the hour, it is pretty easy to tap it and see the hour appear on the screen. Jest to bardzo wyraźne, ale zwykły biały na czarnym tekście, więc można go łatwo zobaczyć bez przesuwania ramienia bliżej twarzy, podczas gdy inni mogą nawet nie zauważyć, wyświetlacz zapala się. Być może jest to, lub inny rodzaj tego, może być opcja. Nie kupuj go jednak tylko w tym celu, ponieważ jest dość drogi.

Mam też zegarek i kiedy go noszę, mam zwyczaj zdejmowania go i odkładania na bok, przed sobą. Nad moim laptopem lub obok niego. Robię to, ponieważ łatwo się nagrzewam i po prostu nie lubię czuć opaski podczas pisania i/lub pisania. W ten sposób łatwo jest się na nią szybko natknąć, aby uzyskać czas.

Wreszcie, masz mnóstwo długopisów, nie znajduję teraz odnośnika, ale wiem, że są w nich długopisy z zegarami. Zazwyczaj są one przeznaczone dla dzieci, i tandetne, ale może to być inne rozwiązanie twojego problemu.

Jest tu wiele odpowiedzi, ale jedną rzeczą, której wydaje się brakować w większości z nich, jest relacja między wolontariuszem a darczyńcą w odniesieniu do prowadzenia organizacji charytatywnej.

Mam spore doświadczenie w pracy z obiema grupami w środowisku zawodowym w Stanach Zjednoczonych (mogą więc występować pewne różnice kulturowe) i spotkałem się z wieloma problemami, w których darczyńcy, z braku lepszego określenia, czują się uprawnieni do prowadzenia organizacji z racji chęci przekazania pieniędzy. Niektórzy darczyńcy mają umiejętności zarządzania, dzięki którym nie stanowi to problemu. Inni… nie.

Zarządzanie darczyńcami to główne zadanie dla wszystkich organizacji charytatywnych. Wiele decyzji, które w innym przypadku mogłyby zostać uznane za nieracjonalne z biznesowego punktu widzenia, podejmowanych jest wyłącznie po to, aby darczyńcy byli zadowoleni. Im więcej pieniędzy darczyńcy przekazują organizacji charytatywnej, tym więcej procesów jest dostosowywanych tak, aby te osoby były zadowolone.

Więc chociaż darczyńca w twojej sytuacji był zarówno niegrzeczny, jak i nieprofesjonalny, nie jest to coś, czym sugerowałbym się zająć, chyba że naprawdę nie zależy ci na sukcesie organizacji charytatywnej… co wydaje się mało prawdopodobne, skoro jesteś wolontariuszem.

Co prowadzi nas do Twojej roli.

Jako wolontariusz, choć darczyńcy mogą cię nie doceniać, są duże szanse, że ludzie, którzy zarządzają codziennymi operacjami organizacji charytatywnej, bardzo cenią ciebie i twój czas. Darczyńcy (a raczej ich pieniądze) są siłą napędową organizacji charytatywnych, ale to wolontariusze są siłą napędową, która pozwala wykorzystać te pieniądze.

Twój czas jest cenny, a jeśli organizacja charytatywna jest dobrze zarządzana z oddanym personelem administracyjnym, uznają to. Nawet jeśli darczyńcy nie dbają o to, co robią, pracownicy organizacji charytatywnej powinni być gotowi i zdolni do udzielenia pomocy.

Tak więc, aby odnieść się do twojej sytuacji…

Pierwszą rzeczą, którą polecam, jest próba zachowania jakiegoś odstępu pomiędzy tymi spotkaniami a innymi spotkaniami lub zobowiązaniami, które możesz mieć. Nie zawsze jest to możliwe, ale warto spróbować przełożyć spotkanie, jeśli proponowany czas jest zbyt blisko czegoś innego, co musisz zrobić, szczególnie w przypadku bardzo krótkich (30 minutowych) spotkań. Nawet jeśli odpowiedź brzmi “nie, to jest jedyny czas, który pasuje”, już ustaliłeś, że czas jest dla Ciebie niewygodny, a pokazując się, jesteś hojny (pamiętaj: jako wolontariusz, Twój czas też jest cenny! ).

To otwiera scenę dla drugiego zalecenia, którym jest ustalenie oczekiwań z góry. Nie dotyczy to tylko organizatora spotkania; musisz określić swoje własne oczekiwania. Czy jesteś elastyczny, jeśli spotkanie się przeciągnie? Czy jesteś gotów zostać do późna, jeśli spotkanie przeciągnie się z powodu stycznych dyskusji? A co jeśli spotkanie przeciągnie się z powodu dyskusji, która jest bardzo na temat i istotna dla wyznaczonego celu? Jak długo możesz zostać?

Wynik tych pytań powinien być Twoim twardym przystankiem. Jak najpóźniej możesz wziąć udział w spotkaniu, zanim się wymówisz?

Najlepiej będzie, jeśli powiesz o tym organizatorowi spotkania z wyprzedzeniem. Zakładając, że nie jest to darczyńca, ale ktoś, kto regularnie pracuje nad organizacją charytatywną, powinien on mieć na uwadze fakt, że możesz być zmuszony wyjść, jeśli spotkanie się opóźni.

W idealnej sytuacji, jeśli Twój twardy przystanek jest w ciągu godziny od deklarowanego końca spotkania, a spotkanie ma historię spóźnień, organizator spotkania ogłosi to na początku spotkania. Jeśli nie, możesz po prostu ogłosić to sam:

Chciałem tylko wspomnieć, że mam twardy przystanek o godzinie x.

Jest mało prawdopodobne, że spowoduje to konflikt, ponieważ darczyńcy zazwyczaj rozumieją sprzeczne harmonogramy (nawet ci, którzy są obecnie na emeryturze) i obowiązki.

Po ustaleniu, że nie możesz zostać dłużej niż określony czas, daje ci to doskonały powód do pilnowania zegara (chociaż sugestia arpa, aby użyć aplikacji alarmowej ](https://interpersonal.stackexchange.com/a/15216/2185) jest doskonała.

Jeśli powiesz “Muszę wyjść o 15:00”, a o 14:15 spojrzysz na zegarek, darczyńca nie będzie miał zbyt wiele argumentów za tym, żeby powiedzieć “Jeśli masz gdzieś ważniejsze sprawy, to nie wahaj się wyjść”. Ty (lub pracownicy organizacji charytatywnej) już im powiedziałeś, że masz gdzie być.

Nawet jeśli nie zacząłeś od wspomnienia o twardym przystanku, możesz z pewnością poruszyć ten temat, jeśli wydaje się, że dyskusja zeszła z tematu. To, co zazwyczaj działa dla mnie, to rozpoczęcie od potwierdzenia ważności tego, co zostało powiedziane, ale wskazanie, że istnieje ważniejszy temat, który musi zostać omówiony, jak również limit czasowy:

To wszystko są bardzo dobre punkty i powinniśmy nad nimi popracować, aby je rozwiązać, ale głównym celem tego spotkania było omówienie x i myślę, że mogliśmy zboczyć z tego tematu. W rzeczywistości mam inne zobowiązanie za 45 minut, więc może możemy wrócić do tego w późniejszym terminie, abyśmy mogli upewnić się, że rozwiążemy x w czasie, który mamy?

Skoro nie podał pan dobrego powodu, by zakończyć spotkanie na czas, to wszystko, co mogę powiedzieć, to że sprawdzanie zegara w celu jego sprawdzenia jest niegrzeczne. Jeśli nie jesteś koordynatorem to nie masz żadnego powodu, aby winić uczestników za bieganie w czasie.

W twojej dokładnej sytuacji tylko prawdopodobna i nie obraźliwa odpowiedź, którą mogłeś dać to:

Moje przeprosiny, myślałem, że czułem, że mój telefon wibruje i po prostu chciałem się upewnić, że to nie jest coś ważnego.

• *

Jeśli rzeczywiście miałaś gdzieś być, to mogło to złagodzić krwawienie:

My apologies, I have xyz obligation at 2:30 but please continue the meeting without me.

My apologies, I do have to excuse myself at 2:30 but please continue the meeting without me.

• *

Następnym razem, jeśli masz gdzie być, wspomnij o tym na początku spotkania:

My apologies but I will have to excuse myself promptly at 2:30 to do x, y, and z.

• *

I’ve attended various “30-minute” meetings which transcended into 1-2 hours; get used to it and plan accordingly.

Jest tu kilka dość osobnych kwestii:

• tendencja spotkań do przekraczania zaplanowanego czasu
• potrzeba dodatkowego poświęcenia uwagi tematom, które darczyńca chce omówić
• pragnienie usprawiedliwienia się od spotkań w odpowiednim czasie, bez obrażania VIPów
• kwestia techniczna subtelnego uczenia się, która godzina jest.

Kwestia techniczna jest najprostsza i najmniej interesująca - trzymaj telefon w kieszeni i używaj aplikacji budzika lub prywatnego powiadomienia o spotkaniu, aby wibrował w pewnym wzorze w określonym czasie. (Zakładam, że masz konkretny, konkurencyjny obowiązek na swój czas, a nie tylko chęć ucieczki od zbyt długiego spotkania, jeśli możesz)

Utrzymywanie spotkań na właściwym torze i w wyznaczonym czasie jest szeroko dyskutowaną ogólną kwestią związaną z miejscem pracy. Być może warto poruszyć tę kwestię z przewodniczącym spotkania, aby sprawdzić, czy ma on jakieś pomysły na lepiej ukierunkowane spotkania. Jedną z taktyk, które dobrze widziałem w pracy, jest dzielenie wędrownych spotkań na mniejsze sesje, zarówno po to, aby pomóc zachować koncentrację, jak i zawęzić grono uczestników.

Innym możliwym rozwiązaniem jest rozpoznanie, kiedy rozmowa wykracza poza główny temat spotkania i nie wymaga już pełnego kworum. Jeśli przewodniczący mówi, że “ci, którzy nie pracują nad projektem X, są usprawiedliwieni”, wtedy ci, dla których spotkanie nie jest już istotne, mogą odejść.

Odroczenie z wdziękiem do życzeń ważnych osób jest umiejętnością, z której każdy może skorzystać. Jeśli główny darczyńca Twojej organizacji będzie urażony, jeśli pracownicy nie będą zainteresowani wysłuchaniem ich opinii, wówczas pracownicy muszą usiąść i grzecznie słuchać. (Jest to szczególny przypadek Złotej Reguły: “Kto ma złoto, ten tworzy reguły”). Jeśli darczyńca jest naprawdę nie na miejscu, kierownictwo wyższego szczebla powinno spróbować znaleźć sposób na taktowne i prywatne poruszenie tej kwestii.

Jeśli chodzi o zgrabne wyjście ze spotkania, to zależy to w dużej mierze od kultury organizacyjnej Państwa biura. Jedną rzeczą jest przeprosić za opuszczenie spotkania na koniec dnia, które trwa przez cały czas pracy, kiedy masz autobus do złapania lub dzieci czekające w przedszkolu, a drugą po prostu chcesz wrócić do pracy. Możesz spróbować powiedzieć coś w stylu “jeśli nie jestem tu już potrzebny, chciałbym wrócić do (jakiegoś zadania)”, ale to nie pozostawia wiele do życzenia, jeśli powiedziano ci, że musisz zostać, i może pozostawić cię poza pętlą na ważne decyzje i zadania.

Pracowałem w wielu różnych organizacjach z dziko różnymi podejściami do spotkań - to, co sprawdza się dobrze w jednym miejscu, okaże się niegrzeczne w innym, więc moje doświadczenia powinny być mierzone w stosunku do kultury biura, aby sprawdzić, czy będą pasować.

Nie sprawdzaj godziny na swoim smartfonie.

Uważam, że sprawdzanie czegokolwiek na smartfonie podczas spotkania jest generalnie dość niegrzeczne (chyba, że wymaga tego kontekst, ale nigdy się z tym nie spotkałem). Nie zabieram telefonu na ważne spotkania, a jeśli nie mogę go zostawić poza salą konferencyjną, wyłączam go.

Załóż zegarek na rękę lub spotykaj się w pokoju z zegarem ściennym. Sprawdzanie zegarka na ręku (lub nawet zegara ściennego) jest o wiele bardziej subtelne niż sprawdzanie smartfona. Mogę subtelnie sprawdzić godzinę na moim zegarku, nawet nie odwracając głowy, tylko poruszając oczami przez ułamek sekundy. Druga strona prawdopodobnie nie zauważy, ale nawet jeśli zauważy, to jest to mniej oczywiste i mniej obciachowe niż wyciągnięcie smartfona podczas spotkania.

Zakładając, że masz trochę elastyczności czasowej: Wyjmij telefon i wyślij sms-a do “kogokolwiek”, z kim się spotkasz, dając mu znać, że się trochę spóźnisz. Możesz łatwo sprawdzić czas w tym czasie. Jeśli jeden z innych ludzi na spotkaniu zapyta, co robisz, można uczciwie powiedzieć: “Zgaduję, że mamy zamiar iść trochę ponad, a ja po prostu chciałem dać "kogokolwiek” wiedzieć, że będę kilka minut spóźnienia.“

To pozwala sprawdzić czas, jest uprzejmy do następnego spotkania, a także sugeruje, że obecne spotkanie jest ważne dla Ciebie (jesteś gotów być spóźniony do innego, aby pozostać w tym jednym prawo?).

Kiedy spotykasz się z ważnymi osobami (co jest ważne dla ciebie lub twojej sprawy), powinieneś zaplanować z wyprzedzeniem, że mogą one pójść w nadgodziny. Idealnie byłoby, gdyby nie przeszkadzało Ci to wcale, więc nie musisz sprawdzać czasu.

Jeśli masz coś powszechnie zrozumiałego ważnego (żona w ciąży z oczekiwaniami co do porodu lada dzień lub podobnego), po prostu wspomnij o tym z góry, że możesz wyjść z tego powodu w krótkim czasie.

Jeśli masz coś, co jest “po prostu drogie” (jak samolot, który musisz złapać), wspomnij o tym przypadkowo o dogodnej porze i miej zegar, który poinformuje Cię, kiedy musisz wyjść, wtedy po cichu wstań, wybacz sobie i wyjdź. Nie ma potrzeby, aby ktoś inny też po to wyjeżdżał.

Pomyśl o tym w ten sposób: Jeśli sprawdzisz czas i zobaczysz, że masz nadgodziny: Co byś zrobił? Wyjechać tak czy inaczej? Wtedy to jest wystarczająco ważne. Zostać? Wtedy nie sprawdzaj czasu.

Inni respondenci wspomnieli o patrzeniu na zegarek na czas, ponieważ będzie to mniej zauważalne niż patrzenie na smartphone'a. To, co prawie wcale nie będzie zauważalne, to patrzenie na zegarek drugiej osoby na ten czas. Jesteś nadal patrząc w ich ogólnym kierunku, i to jest normalne, aby nie patrzeć sobie w twarz przez cały czas trwania spotkania. Oczywiście, to będzie zależeć od drugiej osoby faktycznie noszącej zegarek…

Masz dwa problemy - 1) sprawdzenie czasu, oraz 2) fakt, że spotkanie się kończy. W przypadku obu tych problemów, jeśli masz gdzie być, nie jest nieprofesjonalne upewnienie się, że dotrzymasz wszystkich swoich zobowiązań. Nieprofesjonalne jest pozwolenie na spóźnienie się na kolejne spotkanie, ponieważ ktoś za długo się w nim błąkał. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, daj im znać na początku spotkania.

“Julie, tylko głowa do góry, mam twardy przystanek o 1:30, aby przygotować się do mojej 1:30 z kontem Johnstona.”

Na czas, gdy nie masz konfliktu, nie martw się o czas. Skup się na swoim kliencie. Patrzenie na czas, kiedy nie masz gdzie być, to nie tylko “patrzenie z niecierpliwością” - to tak naprawdę bycie niecierpliwym! I jeśli nie masz zadziwiającej lekkiej ręki, nie ma gładkiego sposobu, aby wyciągnąć telefon z kieszeni, aby sprawdzić czas. Będziesz musiał zainstalować zegar w pokoju lub dostać zegarek, aby łatwiej zakraść się na szczyt.

I thought I got a text message. Musiałam tylko sprawdzić, czy nie jest to nic pilnego.

Może to sprawić, że będziesz wyglądała na trochę załamaną, ale jeśli cię na to naciskają, możesz po prostu powiedzieć coś w stylu

Muszę się zająć [członkiem rodziny], a jeśli pojawi się jakiś nagły przypadek, muszę być w stanie się nim zająć.

Alternatywnie, jeśli Twoje stanowisko wolontariusza jest bezpłatne i obecnie szukasz płatnej pracy, możesz po prostu powiedzieć

Muszę być w stanie sprawdzić mój telefon w przypadku kontaktu z potencjalnym pracodawcą.

(Guys/Folks/Gentlemen,…) Przepraszam na chwilę…!

• Outcome A: Inni po prostu ignorują cię lub delikatnie kiwają głową i kontynuują gadkę. Wszystko dobrze. Sprawdź czas raz na zewnątrz. Jeśli naprawdę masz inne zaręczyny, po prostu powiedz to po powrocie; każdy problem IPS jest ich, nie twój. Darczyńca" na cele charytatywne nie chciałby wyglądać na wyśmiewającego się z podobnej przyczyny (każde inne “zaręczyny”, które miałbyś na pewno są też związane z dobroczynnością).

• **Dochód B: Wyjaśnij, że musisz skontaktować się z kimś w sprawie pilnej aktualizacji, na którą czekałeś w związku z “Projektem charytatywnym Y”. Oczywiście, że ktoś (np. twój zaufany współpracownik) powinien być w stanie poprzeć twoją “wymówkę” na wypadek gdyby wszedł do pokoju podczas twojej nieobecności (“ach tak, ja też tu jestem po to” lub coś podobnego). Ponownie, “darczyńca” na cele charytatywne nie chciałby wyglądać na wyszydzającego podobną sprawę, więc powinieneś być usprawiedliwiony bez żadnego dramatu. (Stąd powinien być podobny do Outcome A).

• Outcome C: Hostility. Nie twój problem IPS. Każdy, kto (grzecznie) prosił o usprawiedliwienie, zasługuje na szansę na wyjaśnienie. Być może będziesz musiał po prostu żyć z tym ważnym darczyńcą (w ten sposób pomagasz organizacji charytatywnej). Twoja polityka w miejscu pracy i/lub lokalne prawo wskaże ci zakres takich niewłaściwych zachowań, które możesz tolerować, poza którymi staje się to kwestią bezpieczeństwa w miejscu pracy. Wiem, że staje się to trudne, biorąc pod uwagę kontekst organizacji charytatywnej, ale to Ty jesteś najlepszym sędzią, kiedy sytuacja rozwija się poza bycie tylko złym dniem w pracy, do kwestii bezpieczeństwa/praw pracowniczych (i tego, jak duża część szarej strefy pomiędzy Tobą a organizacją charytatywną może się bezpiecznie poruszać, nie powodując przy tym ekstremalnego obciążenia dla Ciebie).

Większość odpowiedzi skupia się na tym, jak tego uniknąć w przyszłości. Dodam tylko, że powinieneś nazwać ich blefem. Oznacza to, że jeśli powiedzą “jeśli masz gdzie być to możesz odejść” to powiedzą “dziękuję, że mam ważny telefon/spotkanie/miejsce spotkania/ wszystko, do czego powinieneś dotrzeć w ciągu kilku minut” a następnie odejdą. Oczywiście po wykonaniu tego ruchu nie pozwól im złapać cię w pokoju wypoczynkowym, ale prawdopodobnie masz inną pracę do wykonania, a dawca pójdzie do domu po spotkaniu, więc powinno być małe ryzyko.

Nie możesz grać tą kartą bardzo często, więc inne wskazówki, jak tego uniknąć są dobre.