Jak powstrzymać ludzi od dotykania mnie, nie musząc na nich szaleć

Przez długi czas miałem podobne problemy. W college'u niektórzy z moich przyjaciół uważali, że moje reakcje są zabawne i zrobiliby to samo “czas na grupowe przytulanie!”.

Ostatni poważny incydent, który pamiętam, był pewnego dnia na lunchu. Siedziałam między dwoma przyjaciółmi (co już mnie trochę krępowało) i uznali, że zabawnie będzie powoli zbliżyć się do mnie, boksować mnie. Wyjaśniłem swój dyskomfort (mam na myśli wokalnie, nie mogłem pomóc mowie ciała). Ale nie przestali, dopóki nie zacząłem się wiercić na moim siedzeniu, żeby uciec pod stół - w tym momencie chyba zdali sobie sprawę, że nie żartuję. Przeprosili i zostawili mi przestrzeń osobistą, ponieważ woleliby mieć moje towarzystwo na lunchu, niż zobaczyć moje “śmieszne” reakcje na bycie szturchanym.

Więc myślę, że najlepszą opcją jest przeskalowanie swoich reakcji. Nie oznacza to bycia fizycznie agresywnym lub krzyczenia na nich, ale wyznaczenie wyraźnej granicy i wyegzekwowanie konsekwencji po jej przekroczeniu.

Skoro już wyjaśniłeś swoją granicę, teraz musisz postawić za nią akcję.

Kiedy próbują cię przytulić, na przykład:

1. Wyjdź z uścisku
2. Powtórz swoją granicę (“Mówiłem ci, żebyś mnie nie przytulał.”)
3. Zostaw

Połóż fizyczny dystans i bariery pomiędzy tobą a przestępcami, aż będziesz gotowy dać im kolejną szansę. Powtarzaj jak trzeba. A jeśli jesteś zmęczony powtarzaniem, nie spędzaj z nimi więcej czasu! Nie dawaj im szansy na naruszenie swoich granic.

Jeśli nie możesz ich uniknąć, np. współpracowników, chroń się barierami. Umieść krzesło pomiędzy sobą, trzymaj plecy do ściany, noś coś, abyś nie musiał się przytulać, itp. Nie bój się werbować ludzi, którzy rozumieją i szanują również twoje granice, którzy mogą interweniować i trzymać drugą osobę w ryzach. W miejscu pracy możesz również rozważyć zaangażowanie swojego szefa lub działu kadr do rozmowy z recydywistami.

Podsumujmy

1. Dotykają cię
2. Wyjaśniasz im, że nie chcesz być dotykany
3. Dotykają Cię jednak, nawet jeśli uważasz, że to było zabawne

Więc są

1. ignorują Twoje życzenia, chociaż wyraziłeś je wyraźnie
2. naruszają Twoje granice
3. inwazja w Twoją przestrzeń osobistą

Oni Cię nie szanują

Sugeruję następujący sposób na eskalację Twoich reakcji, ponieważ możesz nie zawsze chcieć odejść lub nie być w stanie:

Wyraź wyraźnie co robią i zapytaj ich, dlaczego to robią i dlaczego robią to Tobie.

W skrócie: Zabierz ich do zadania

Musisz odpowiednio dostosować swój ton głosu - bądź surowy, nie musisz krzyczeć.** Przeciwnie, nie ma potrzeby, by stać się głośnym.

1. Powtórz, że już im powiedziałeś. Czy nie prosiłem cię już grzecznie, żebyś przestał mnie dotykać? _

2. Zapytaj ich, dlaczego wciąż to robią. Dlaczego nadal ignorujesz moje życzenie? 3. Zapytaj ich, dlaczego **jesteś ich celem._

3. Zapytaj ich, dlaczego uważają, że to dopuszczalne, by naruszać twoje granice. (Możesz dodatkowo zapytać czy doceniliby ludzi łamiących swoje granice).

Cel

• Zadając pytania, nie pozostają pasywnymi odbiorcami Twojej reakcji. Wyzywa się ich, aby się wyjaśniali. Wynik może być pozytywny i daje im szansę na przeprosiny.
• Teraz muszą wymyślić wyjaśnienie. Każde wyjaśnienie może bardzo dobrze zaprezentować ci dalsze cele do późniejszego przesłuchania. W końcu to co robią **jest nie do zaakceptowania i dlatego trudno jest udzielić zadowalającej odpowiedzi. Na pewno żadna odpowiedź nie może być wtedy spełniona przez pytanie dlaczego nie mogą Ci wyjaśnić lub dać wyjaśnienia.
• Oni już wyróżniają Cię swoim zachowaniem. Stresując się tym jak to robią wobec you sprawia, że jest to jasne i otwiera możliwości zadawania pytań dlaczego nie szanują you. Mogą myśleć, że to było zabawne, ale teraz wy dwoje jesteście w centrum uwagi i muszą wyjaśnić co sprawia, że you jest ich preferowanym celem. Wyjaśnić, że nie chodzi o jakąś abstrakcyjną sytuację, w której osoba A ignoruje granice osoby B - chodzi o ciebie i, nie wiem, “Heinricha” (?). Nie jesteś już dzieckiem, więc publiczne wyjaśnianie, dlaczego kogoś nie szanujesz, prawdopodobnie nie jest dla nikogo zabawnym doświadczeniem (nawet ktoś, kto nie współczuje Tobie, prawdopodobnie mógłby sobie wyobrazić, że stanie się również ich celem).
• Sytuacja nie wymknęła się jeszcze spod kontroli, ale ludzie stają się świadomi, że lody czekoladowe mogą w każdej chwili uderzyć w wentylator. To sprawia, że sytuacja staje się niekomfortowa dla wszystkich wokół i zachęca ich do zjedzenia się. Nie jest jeszcze za późno na powrót do normalności, choć może nie dla Heinricha. Zachęca się ich również do zaprzestania tego zachowania, aby nie dopuścić do ponownej eskalacji sytuacji. Jeśli po tym sytuacja się uspokoi, zrób to również. Wtedy nauczą się swojej lekcji - jeśli traktują Cię z szacunkiem, wszystko jest w porządku, jeśli nie, będziesz ich przesłuchiwał.
• Inne możliwości radzenia sobie z nimi zachowujesz jako otwarte, więc podejście jest elastyczne.
• Pytania mogą być sformułowane bardziej ostrożnie poprzez bezpośrednie zapytanie ich, czy zakładają to czy tamto o Tobie. Od czegoś w rodzaju “Więc uważasz, że nie zasługuję na szacunek?” do czegoś gorszego (“Czy uważasz, że jestem Weisswurstem?”). W ten sposób jesteś elastyczny w kwestii agresywności swojego przesłania. Jeśli próbują się odchylić, są postrzegani jako zgadzający się, tzn. obrażają cię. Nie obrażasz ich.

Teraz możesz się zastanawiać, co zrobić, jeśli Heinrich rzeczywiście odpowie na Twoje pytanie, dlaczego celują właśnie w Ciebie. Jeśli powód, dla którego podają “niemiły”, byłby to taki społeczny faux-pas, że przyzwoity człowiek powinien zobaczyć, kto jest winowajcą, a kto nie.

Wydaje mi się, że istnieją 2 podstawowe sposoby podejścia do takiego problemu: Poprosić innych o respektowanie swoich granic, albo pracować nad poprawą komfortu w tego typu sytuacjach. Ponieważ pierwszy z nich ma już kilka doskonałych odpowiedzi, porozmawiam z drugim.

Istnieje koncepcja zwana exposure therapy , w której osoba dobrowolnie poddaje się niewygodnym sytuacjom. Badania (cytowane w linku) sugerują, że w ten sposób człowiek przyzwyczaja się do stawienia czoła strachowi i lękowi, a poziom dyskomfortu zmniejsza się lub całkowicie znika.

Kluczem jest dobrowolne poddanie się tym sytuacjom. Porozmawiaj z najbliższymi przyjaciółmi i poproś ich, aby Ci pomogli. Zacznij od uścisku dłoni lub uścisku górnej piątki. Poczuj się z tym komfortowo i przejdź do większych, bardziej jawnych form kontaktu. Gdy dojdziesz do punktu, w którym będziesz czuł się komfortowo, przytulając się do swoich najlepszych przyjaciół, możesz następnie rozejść się do znajomych, a nawet nieznajomych. W zależności od kultury, może to być dziwne podchodzić do nieznajomych i po prostu ich przytulać, ale jeśli dotarłeś do punktu, w którym byłbyś skłonny to zrobić, to już prawie rozwiązałeś swój problem, przynajmniej na poziomie funkcjonalnym.

Mam nadzieję, że to pomoże.

Dla osób czytających to z podobnymi problemami, jeśli jest to nowa osoba (właśnie się poznałaś), jeden sposób na poradzenie sobie z tym od początku:

Me : Miło było cię poznać. Nie jestem wielkim fanem kontaktu fizycznego, więc dlatego nie podaję sobie rąk/ przytulam/ekt. Zamiast tego używam [alternatywy - jak wielki uśmiech] i miło było Cię poznać.

To jest grzeczne i uczciwe i można to zrobić jak tylko kogoś spotkasz, nawet jeśli zainicjowałeś rozmowę. Osoba ta również nie będzie czuła się zraniona, ponieważ jesteś z góry na początku. Niektóre osoby nie będą się przejmować, ponieważ i tak nie zainicjują kontaktu.

Ale co z ludźmi, którzy znają Cię trochę lub więcej? OP napisał:

Kilka razy próbowałem wyjaśnić, że nie lubię być dotykany i że powoduje to u mnie wielki dyskomfort, ale znikomy efekt. Wielu moich znajomych po prostu nie traktuje tego poważnie.

Short of throwing them across the room or having a mental breakdown in front of them, how do I convince them it’s serious and I actually don’t want to be touched and am not just saying that? Czy jest jakiś konkretny sposób, w jaki mogę sformułować tę prośbę, aby przekazać, że jestem śmiertelnie poważny?

To zależy od kontekstu. W środowisku pracy może to być interpretowane jako molestowanie. Jako ostrzeżenie dla czytelników, nieprzestrzeganie czyichś fizycznych granic w pracy jest very niewłaściwe! Możesz spróbować delikatnie przypomnieć im o tym - jeśli jest to środowisko pracy:

Me : Nie jestem osobą, która biegnie do HR, ale chcę tylko przypomnieć, że nie lubię kontaktu fizycznego. Nie pójdę do działu HR, bo wiem, że tym razem zapomniałeś.

To przyjazne ostrzeżenie. W niektórych kontekstach sprawdziłoby się to również w szkole - choć zastąpię HR odpowiednim dziekanem. Zwłaszcza jeśli są ku temu powody medyczne, osoba łamiąca Twoje osobiste granice jest dużym problemem.

W opcjonalnych kontekstach społecznościowych? Te są opcjonalne. Ludzie mogą być fizyczni, nawet jeśli Ci się to nie podoba, i jeśli nie jesteś gospodarzem lub właścicielem w tej sytuacji, możesz nie być w stanie zrobić wiele, poza skróceniem czasu spędzanego z ludźmi. Poza tym, jeśli naprawdę lubisz spędzać czas z ludźmi w opcjonalnym otoczeniu i lubią oni być fizyczni, czy widzisz problem? Walcząc z nimi w tej sprawie, mogą nie chcieć już więcej spędzać czasu. Jeśli już wyraziłeś swoje uczucia jasno, jeśli nie jest to kontekst, z którym możesz się spierać, możesz wyjść z tej sytuacji.

Istnieją konwencjonalne i społeczne zasady dotyczące przestrzeni osobistej i dotykania, które są bardzo specyficzne kulturowo. Mieszkałem również w kilku krajach o różnych konwencjach. Nie podoba mi się, że moja przestrzeń osobista jest najeżdżana i znacznie mniej dotykana przez nieznanych mi ludzi.

Kluczem jest to. Zazwyczaj masz różne obszary przestrzeni osobistej, w zależności od tego, czy jest to rodzina, przyjaciele, współpracownicy czy nieznani ludzie. Niektóre kultury, a mianowicie Włosi, a nawet mój własny lud (rzadko), również często używają nawyku dotykania Cię, aby zasygnalizować, że to jest ich czas rozmowy, a ja tego nie lubię.

Musisz sam ustanowić granice.

Nie pozwalam, aby obcy po prostu mnie dotykali. Jeśli mam świadomość, że próbują mnie dotknąć, usuwam się z ich zasięgu w bardzo szybki i oczywisty sposób, a zwykle rozsądni ludzie nie próbują tego ponownie. Jeśli po prostu nadal próbują mnie dotknąć, nie dając miejsca na odwrót, lub dotknąć mnie nieświadomie, konfrontuję się z nimi.

Zdarzyło mi się już, że ludzie wtargnąwszy w moją przestrzeń, na przykład, znajomy na imprezie bożonarodzeniowej zbliżył się zbytnio do mojego gustu, gdy rozmawialiśmy. Uznałem jednak, że to część jego kultury, a ponieważ prowadziliśmy przyjacielską pogawędkę, podczas gdy ja próbowałem oddalić się o kilka kroków, puściłem to w niepamięć.

Podobnie jak w przypadku aspektu kulturowego, w niektórych częściach Afryki czy Azji, ludzie kulturowi lubią dotykać twoich rąk lub dawać ci ręce podczas rozmowy z tobą. Nauczyłem się z tym żyć, na przykład ostatnim razem, gdy przyjacielska rozmowa z wujkiem mojej żony, trzymaliśmy się za ręce jak przez 15 minut. Nie szkodzi.

To naturalne, że ludzie napadają na ciebie lub dotykają cię, gdy wychodzisz dla zabawy lub w rodzinnych okolicznościach, zwłaszcza gdy pozdrawiasz. Jeśli jednak, na przykład, mam bardzo rozmownego przyjaciela, który dotyka mojej ręki za każdym razem, gdy chce porozmawiać, proszę go, aby przestał to robić. Krewny może to ujść na sucho tylko z pewną uwagą, którą uważam za dziwną.

TDLR Istnieją kulturowe oczekiwania i normy, a ty musisz nauczyć się zarządzać i jakoś negocjować pomiędzy swoimi oczekiwaniami a oczekiwaniami drugiej strony. Jest to umiejętność, nad którą trzeba się uczyć i pracować.

Jeśli chodzi o ludzi żartujących z tego, to trzeba przyznać sobie rację. Każdy ma prawo mieć swoją prywatność, być inny i być szanowany. Byłbym dość stanowczy prosząc ludzi o szacunek dla mnie i moich życzeń.

Właściwie, jak to mówią w innych wątkach, “Twoje ciało, twoje zasady”. Jeśli czujesz się nieswojo, będąc dotykany lub obsługiwany, mężczyzna i egzekwować czujesz, że ludzie są niegrzeczni wobec ciebie.

Mam dokładnie ten sam problem, a także jestem przeciwny konfliktom. To jest to, co robiłem przez ostatnie kilka lat, i to zawsze działało.

1. Zatrzymaj je fizycznie; to mogą być ramiona na zewnątrz, oddalające się, cokolwiek ci się najbardziej podoba. Nie pozwól im się zaangażować. “Proszę, przestań. ” “Proszę uszanuj moje granice. ” (nie podkreślając dotyku, ale graniczenia) Proszę uszanować moje granice. “ (nie kładąc nacisku na dotyk, ale granice); jeśli tego nie rozumieją, powiedz "Nie chcę być dotykany. W przeciwnym razie, zapotrzebowanie na szacunek dla twoich granic, zauważalnie wzrosło w tonie i kontakcie wzrokowym. **"I need you to respect my boundaries. ”
2. If still countered, tell them need to leave (or you need to) because of them, “…repeatedly dispecting my boundaries”. Don’t make it about touch, but respect.

This allows you to:

1. Potencjalnie uniknąć bycia dotykanym
2. Uprzejmie poprosić ich o zaprzestanie
3. Jeśli grzeczność zawodzi, spróbuj eskalacji szacunku
4. A kiedy wszystko inne zawiedzie, usuń się z tego scenariusza w sposób, który będzie pamiętny, ale nie “przewróci się”.

Zastanowią się dwa razy nad tym, aby przejść przez tę sekwencję zdarzeń od nowa. To nie jest “śmieszna” rozmowa, a jeśli zrobisz to w sposób niewyjaśniony, to nie wrogi również.

Czuję cię. Wygląda na to, że miła rozmowa i rozumowanie nic tu nie pomoże. Powiedz swoim przyjaciołom bardzo mocno, że dotykanie jest dla ciebie zdecydowanym “no-go”, nie ma się z czego śmiać i że nie szanują cię, jeśli wielokrotnie sprzeciwią się twoim prośbom. Szczerze mówiąc, trochę krzyczenia na nich może zmienić sytuację, nawet jeśli jest ona ciężka. Z przyjaciółmi i ukochanymi dość często rozumowanie nie zadziała, więc musisz jasno powiedzieć, że to cię bardzo złości.

Ważne jest, aby inni ludzie zrozumieli, że nie czujesz się dobrze, gdy ludzie cię dotykają.

Jeśli wyjaśnienie twojego punktu widzenia nie działa, innym podejściem jest sprawienie, że poczują się niezręcznie, gdy to zrobią.

Zwykle po prostu patrzę na nich z poważną twarzą przez chwilę, a następnie proszę, aby nie robili tego ponownie :

Nie bardzo lubię kontakt fizyczny, proszę, nie rób tego ponownie.

Jednak nie ma jednego sposobu, aby ludzie traktowali Cię poważnie w konkretnym punkcie. Zależy to w dużej mierze od tego, z kim masz do czynienia. Jeśli naprawdę nie wiesz jak zareagować, ostatnią deską ratunku może być zapytanie:

Czy możesz mi powiedzieć co powinienem zrobić, abyś potraktował mnie poważnie, kiedy mówię Ci, że nie lubię jak mnie dotykasz?

Rozważałbym to jako rozwinięcie Mister Positive’s drugi punkt kropki -

Próba uniknięcia/uniknięcia kontaktu i niech osoba widzi, że próbujesz uniknąć kontaktu.

Czasami sama szybkość, z jaką ludzie będą przychodzić na niechciany kontakt fizyczny może sprawić, że niektóre z dłuższych skryptów, które inni zasugerowali, mogą okazać się niepraktyczne; dodatkowo, czasami sytuacja powitania może być w przestrzeni, w której twoje opcje odsunięcia się od danej osoby w celu uniknięcia kontaktu są po prostu niemożliwe. W takich przypadkach użycie bardzo ekspresyjnej mowy ciała w formie “ powietrza” jest prawdopodobnie najszybszym i najskuteczniejszym sposobem na zamknięcie próby przytulenia.

• Szybko podnieś jedną lub obie ręce, wyciągnij dłoń, sygnalizując ‘stop’ (jeśli stałe) lub ‘woln down, I’m unomfortable here’ (jeśli twoje ręce albo trochę cofnąć się do tyłu albo pompujesz je kilka razy do tyłu i do przodu).
• dodatkowy nacisk jest uzyskany przez pochylenie się trochę do tyłu od osoby
• szybko powiedz “whoah!” (imperatyw, aby zatrzymać to, co robią) lub “ahh…” (wyraz niezręczności, którą czujesz w sytuacji)
• to powinno spowodować, że wstrzymają się na tyle długo, abyś mógł rozwinąć niektóre z pozostałych sugerowanych zwrotów, takich jak “Przepraszam, ale nie czuję się komfortowo z kontaktem fizycznym” itp.

Jest już kilka naprawdę dobrych odpowiedzi, chciałbym tylko odnieść się do jednej kwestii. Twoje ostatnie pytanie brzmi:

Czy jest jakiś konkretny sposób, w jaki mogę sformułować tę prośbę, aby przekazać, że jestem śmiertelnie poważny?

Użyłbym jakiejś odmiany

Nie mogę powiedzieć tego wyraźniej: przestań. Nie chcę być dotykany.

Bardziej błagalnym tonem byłoby “Nie wiem, jak powiedzieć to wyraźniej”.

Myślę, że to przekazuje zarówno to, że wcześniej nie rozumieli Cię poprawnie, jak i to, że musisz przewartościować swoje wcześniejsze interakcje, i że jest to Twoja ostatnia deska ratunku przed podjęciem innych działań. W przypadku kolegów, którzy składaliby skargi do działu kadr lub Twojego menedżera, ale absolutnie ostrzegam moich kolegów, że zanim to zrobię, posunęłabym się do tego ekstremum.

Czy jest jakiś konkretny sposób, w jaki mogę sformułować tę prośbę, aby przekazać, że jestem śmiertelnie poważny?

(1) Po pierwsze, poczuj się komfortowo. Być może będziesz mógł się cofnąć lub zaprosić daną osobę do zajęcia miejsca gdzieś w pobliżu. Ale być może będziesz musiał wybaczyć sobie pójście do łazienki lub napić się wody zanim cokolwiek o tym powiesz, albo będziesz musiał poczekać i porozmawiać z tą osobą o tym przy innej okazji.

Okay, teraz kiedy czujesz się komfortowo, zacznij od prologu, na przykład:

Wiesz jak niektórzy ludzie są bardzo wrażliwi na dotyk, a niektórzy są bardziej powściągliwi?

Przerwa na słuchanie, w przypadku gdy osoba chce powiedzieć coś na ten temat z własnego doświadczenia. Kontynuuj:

Jestem przeciwieństwem typu “touchy-feely”. Dla mnie kontakt fizyczny z ludźmi, których dobrze nie znam, sprawia, że czuję się okropnie niekomfortowo. Tak więc, najlepszym sposobem na interakcję ze mną jest rozmowa, słuchanie i patrzenie. Jestem jak kawałek muzeum, który mówisz swojemu trzyletniemu synowi: “To jest dla patrzenia, nie dla dotykania”.

Dokładny scenariusz jest całkowicie regulowany. Dałem ci przykładowy scenariusz, jako ilustrację ogólnego podejścia, które sugeruję.

(2) Wezwij pomoc sprzymierzeńca lub kilku sprzymierzeńców.

Jeśli dobrze zrozumiałem, problem pojawia się głównie u ludzi, których nie znasz dobrze, w środowiskach publicznych lub pół-publicznych. Jeśli tak, prawdopodobnie w pobliżu będzie jedna lub więcej osób, które dobrze Cię znają i które rozumieją jak ważne jest to dla Ciebie. Osoby te mogą Ci przeszkadzać (pomóc w komunikacji z nachalną osobą) i zapewnić wsparcie moralne.

(3) Rozważ znalezienie terapeuty przeszkolonego w zakresie zapobiegania narażeniu i reagowania. Celem nie byłoby przekształcenie cię w jedną z osób wrażliwych na dotyk, ale sprawienie, by okazjonalne, nieoczekiwane dotykanie przez znajomych nie było dla ciebie tak niekorzystne.

W przypadku, gdy jesteś zainteresowany - napisałem trochę o doświadczeniach mojego syna w leczeniu ekspozycji tutaj .

Jeśli już się powtarzałeś, prawdopodobnie nie “dostaniesz”. Jak już wspomnieli inni, jest to dość lekceważące.

Nie jestem pewien, czy to pomoże:

“Rozumiem, że większość ludzi okazuje swoje uczucia i związki z innymi poprzez dotyk, ale nie czuję się z tym komfortowo. Nie musisz rozumieć dlaczego, po prostu proszę Cię o uszanowanie moich uczuć/żądań.”

“Każdy ma inną osobistą bańkę, a Ty znajdujesz się w strefie zagrożenia.”

“Wiem, że nie lubisz pająków/wysokości/wspólników, ale nie narażam Cię na te lęki/niewygody. To, co robisz, sprawia, że czuję się niezręcznie i denerwuje mnie, że tego nie szanujesz”

Ludzie żartują, bo myślą, że to rozproszy napięcie wywołane przez ich brak szacunku. Starają się poprawić swoje samopoczucie i nie o to chodzi.

1. Zidentyfikuj źródło problemu.

Jest to najważniejszy krok. Jeśli you nie znasz powodu, dla którego jest to problem, jak możesz oczekiwać, że twoi przyjaciele zrozumieją? Jeśli już to rozgryzłeś, to już pokonałeś najtrudniejszą część tego procesu. Ale jeśli czytasz to i mówisz sobie: “Bo ja po prostu wiem”, to nadszedł czas, żebyś spojrzał na to poważnie why.

2. Wymyśl swoje kolejne kroki, jeśli problem nie zostanie rozwiązany.

Musisz rozważyć swoje opcje, jeśli twoje próby dotarcia do nich nie zadziałają. Ile razy będziesz próbował? Ile różnych metod będziesz stosował? Czy nadal powinieneś być przyjacielem? Zdecyduj jakie są Twoje ograniczenia, abyś wiedział kiedy jest ich wystarczająco dużo. Jeśli nie zrobisz tego od początku, to po prostu zakopiesz się w dole rozpaczy, gdy twoje próby rozwiązania tego problemu nie zadziałają zgodnie z planem. Najgorsze, co może się zdarzyć, to zerwanie przyjaźni z kimś, kto nie szanuje cię w pierwszej kolejności.

3. Porozmawiaj z nimi indywidualnie.

Dynamika przyjaźni zmienia się w ustawieniach grupowych. Zwracanie się z tym problemem do Twojej grupy przyjaciół będzie tylko utrwalać ich zachowanie. Zaplanuj czas na zobaczenie każdej osoby z osobna. Zrób to formalnie, ale nie zbyt poważnie. Daj im znać, że musisz im się zwierzyć. Może zaproś ich na spacer, na kawę lub inne krótkie zajęcia. Nie obijaj się po krzakach i przejdź do rzeczy. Daj im znać, dlaczego wezwałeś ich na spotkanie.

Czy ta kawa nie jest świetna? Uwielbiam też ich latte. Hej, więc słuchaj, dzięki za spotkanie ze mną dzisiaj, naprawdę to doceniam. Powodem, dla którego chciałam się z tobą spotkać jest to, że chciałam uzyskać twoją pomoc w sprawie, którą miałam.

Wyjaśnij problem.

Odkąd byłam dzieckiem, zawsze czułam się niekomfortowo z fizycznymi interakcjami.

Wyjaśnij Dlaczego.

Przyczyną tego jest to, że…

Zidentyfikuj ich rolę w tej sprawie.

Trochę się boję, kiedy wszyscy razem spędzamy czas, a ty przyłączasz się do uścisku grupowego. Nie mam nic przeciwko jednemu lub dwóm z was, ale kiedy jest was cała siódemka, zaczynam panikować.

Upewnij się, że rozumieją.

Do you get where I’m coming from? Czy to wyjaśnia, dlaczego denerwuję się po wielkim grupowym przytulaniu? Co mogę pomóc ci wyjaśnić?

Zapytaj o ich help.

Anyway, could you help me? Następnym razem, kiedy wszyscy będziemy się spotykać razem, czy nie mógłbyś się przyłączyć do uścisku grupowego? Czy mógłbyś powstrzymać się od fizycznej interakcji ze mną?

Jeśli są naprawdę twoimi przyjaciółmi, będą cię szanować za rozmowę z nimi w cztery oczy i prawdopodobnie przeprosić. Jeśli spotkasz się z wahaniem lub oporem, wtedy nadszedł czas, aby ocenić swoje opcje z kroku 2 i dać im znać, jakie będą Twoje działania, jeśli problem nie zostanie rozwiązany.

Chciałbym dodać technikę, która nigdy nie zawiodła, gdy ktoś czuł się nieswojo.

Gdy mówisz ludziom, że czujesz się nieswojo będąc dotykiem i nie traktujesz ich poważnie, spodziewaj się ich i podsumuj swoje doświadczenia z przeszłości. Pokaż, że to, co oni myślą _zostało już wcześniej przemyślane i wymów konsekwencje.

Będziesz musiał dostosować swoje dokładne brzmienie do sytuacji, ale możesz powiedzieć coś w stylu

“Yeah, ludzie nigdy nie traktują tego poważnie. Ostatnim razem, gdy byłem przytulany grupowo, uderzyłem faceta, który dostał ataku paniki /nie mógł oddychać. To fobia. Mam silną reakcję, której nie mogę kontrolować, przepraszam. ”

To tylko przykład z głowy, jestem pewna, że możesz czerpać ze swoich osobistych doświadczeń, aby dojść do sedna sprawy.

Zauważ również, że przepraszam nie jest przeznaczone do przepraszania i jest po prostu konwencjonalne, aby ustanowić empatię.