Jak delikatnie odrzucić współpracowniczkę, która poprosiła o darowiznę spermy?

Powiedz jej dokładnie to, co napisałeś powyżej. That you’re “not comfortable having a child out there whose life I have no part in”.

If she tries to engage in a debate, remember that you don’t winien her an explanation beyond that. Absolutnie nie angażowałbym się w debatę w stylu “co by było, gdybyś mógł odwiedzić” lub coś w tym rodzaju. Jeśli chodzi o tego rodzaju bardzo prywatne decyzje, nie musisz czuć żadnej presji, aby je opracować.

Bądź tak uprzejmy, jak to tylko możliwe, ale jeśli będzie naciskać, nie bój się jej odciąć:

Widzę, że nie była to odpowiedź, na którą miałeś nadzieję, ale moja decyzja jest ostateczna i nie chcę angażować się w debatę. Dziękuję za zrozumienie.

Następnie można umieścić cały odcinek za sobą, jeśli chcesz zachować związek.

Mówisz tylko, “Jestem zaszczycony, że o tym pomyślałeś. Przepraszam, to niemożliwe” i nie podawaj żadnych dalszych wyjaśnień ani powodów. Generalnie ludzie chcą mieć powody, aby próbować pracować wokół nich; jeśli po prostu nie chcesz tego robić, nie ma potrzeby oferowania powodu.

Pamiętaj o tym: w jednym z ostatnich przypadków , darczyńca musiał zapłacić alimenty. Jesteś gotów podjąć to ryzyko? Nawet jeśli większość przepisów prawa zwalnia cię z odpowiedzialności, jeśli robisz to pod nadzorem lekarza, jeśli nie jesteś emocjonalnie przygotowany na związek z tą osobą do końca życia, nie warto.

Współpracownicy przychodzą i odchodzą. Nawet jeśli będzie to szkodzić waszemu związkowi, żadne z was nie będzie tam pracowało wiecznie. Uznajcie to za zaszczyt, ale nie pozwólcie jej się w to winić, jeśli nie jesteście gotowi. To także wasze życie.

Gdyby chodziło tylko o to, by nie mieć każdego udziału w życiu dziecka, oznaczałoby to, że jeśli pozwolono by ci mieć udział w życiu dziecka, nie byłoby problemu. Nie zamierzam się kłócić, po prostu wskazuję, że jest to coś, o czym ona może wspomnieć, jeśli wspomnisz o “żadnej części”, co może prowadzić do frustracji po obu stronach (chyba, że powyższa możliwość jest czymś, co może być w porządku).

Sugerowałbym przynieść how big część, którą chcesz mieć zamiast tego, np.

Ona could bring up the possibility of you having some part in the child’s life in response to this, to which this simple reply should be all that’s needed:

It’s just not the same, I still wouldn’t be the one raising them.

Naprawdę nie ma czegoś takiego jak “dziecko, w którego życiu nie masz udziału”.

Nie jestem ekspertem od prawa rodzinnego, ale nawet gdybyś mógł podpisać swoje prawa i ktoś inny “adoptował” to dziecko, każdy powinien mieć prawo do swojej prawdziwej historii rodzinnej ze zdrowych, medycznych powodów, jeśli nic innego.

Po prostu powiedz coś w stylu:

Przemyślałam to i przepraszam, nie mogę pomóc.

Nie powinnaś czuć się źle, przedstawiając swoje osobiste stanowisko w tej kwestii. Nie odmawiasz jej dziecka; jest wiele innych sposobów, na które mogłaby mieć dziecko (adopcja, wychowanie, być może nawet z mężem poprzez inne drogi medyczne). Jeśli cokolwiek by się stało, tylko ty nie chciałabyś widzieć, jak twoje dziecko dorasta.

Jako obserwator, jestem ciekaw, dlaczego miałbyś się przejmować tą sprawą, która wpływa na związek. Czy istnieje możliwość, że samo powiedzenie jej “nie” zrujnuje dynamikę, którą obecnie posiadasz?

Obecne odpowiedzi powinny odpowiednio odpowiedzieć na Twoje pytanie, jak poruszyć ten temat. Z drugiej strony, nie zgadzam się z tym, że powinieneś dać jej decyzję bez powodu, ponieważ może to potencjalnie spowodować niezgodę w Twojej komunikacji i związku. Ona zadaje pytanie “tak” lub “nie”, jest tylko jeden sposób, w jaki może się to udać. To nie “nie” będzie jej przeszkadzać, tylko “dlaczego”.

Aby jeszcze bardziej uprościć, bądź szczery i szczery.

Wyraź swoje obawy i nie martw się zbytnio o to, że łatwo ją zawiedziesz - w końcu jest już mężatką. Jeśli wolisz być taktowny, być może zaproś ją i jej męża na kolację w celu omówienia ich rozumowania stojącego za poproszeniem you o bycie dawcą. Wysłuchaj ich najpierw, daj im swoją decyzję, a potem pozwól im cię wysłuchać. Bądź o tym szczera i wspomnij o swojej dalszej przyjaźni jako o jednej z Twoich trosk.

Po wysłuchaniu ich:

Chcę Ci powiedzieć, że podjęłam decyzję. Odpowiedź brzmi: nie. Pochlebia mi to, ale dokładnie rozważyłam wszystkie krótko- i długoterminowe skutki takiej decyzji i obawiam się, że ryzyko jest dla mnie o wiele za duże.

Przytocz swoje plany na przyszłość i powiedz, że wiedza o ojcu dziecka jako dawcy wpłynie na Twoje samopoczucie emocjonalne za dziesięć, a nawet dwadzieścia lat od dzisiaj.

Nie jest obca, jest przyjaciółką, a z przyjaciółmi ważne jest, aby naprawdę wiedzieli, skąd pochodzisz.

Inna taktyka byłaby szkodą dla twojego związku zawodowego / przyjaźni, która mogłaby spowodować…

While I’m flattered you asked, I’ve thought about it, and just thinking about it makes me a little uncomfortable. Obawiam się, że gdybym się zgodziła, to nasz związek byłby równie niekomfortowy.

Po prostu powiedzenie jej, że nie czujesz się z tym komfortowo z powodu, który stwierdziłeś, że powinno wystarczyć.

Jeśli chcesz ją z tego wyciągnąć, jest więcej powodów, dla których jest to zły pomysł, dla Ciebie, jej i jej męża. Jeśli w przyszłości wejdziesz w związek, jak twoja dziewczyna będzie się czuła w związku z tym, że masz dziecko z inną kobietą? Nie wiem, jakie są religijne poglądy tych, którzy są w to zamieszani, ale czy zostały one uwzględnione? Niestety, w obecnej kulturze zachodniej definicja seksu opiera się na przyjemności, a nie na kontakcie lub czymś takim. Ale nie znosząc tej definicji, czy uważasz, że to w porządku uprawiać seks z czyjąś żoną, skoro jej mąż nie może mieć dziecka?

Jeśli zgadzasz się z którymś z tych powodów, może mógłbyś zachęcić ich do adopcji dziecka zamiast tego. Więc twoja odpowiedź może być czymś w rodzaju “Obawiam się, że to byłoby złe dla waszego związku”. Może lepiej dla ciebie byłoby adoptować dziecko".