Skoro chcesz przeprosić, to bardzo proste. Możesz zacząć rozmowę, nie głośno, i powiedzieć jak,

Przepraszam za to, co powiedziałem. Mam już zranioną nogę i kiedy nadepnąłeś mi na stopę, bardzo mnie to zabolało. Więc, naprawdę nie miałem na myśli tego, co powiedziałem wtedy w bólu. Mam nadzieję, że rozumiesz.

Proste przeprosiny nie będą bolały, a to może naprawić sytuację. Kiedy przepraszasz, trzymaj to krótko i prosto.

Ona może nie chcieć z tobą rozmawiać, ale ty tego nie wiesz. Więc, spróbuj raz. Upewnij się też, że nie przepraszasz publicznie lub głośno. To może ją zawstydzić, a przeprosiny mogą nie zadziałać.

Zgodnie z komentarzem przez Davida K , ona może lub nie przyjąć przeprosin. Tak więc, jeśli przyjmie przeprosiny, to wszystko będzie dobrze, ale jeśli nie, to nie zawracaj jej głowy.

As per the comment by Kevin , you can also add this instead of “I hope you understand”

It was a terrible thing to say and I’m sorry that I said it.

Jestem spóźniony na to pytanie, ale chciałbym je zadać.

To, co powiedziałeś i zrobiłeś, było tak bolesne, że nie sądzę, by proste przeprosiny i wyjaśnienia “naprawiły”.

Jestem przepraszającym dziwakiem, jeśli chcesz to nazwać. Myślę, że kiedy zrobiłeś prawdziwą krzywdę, przeprosiny, prośba o przebaczenie, obietnica, że spróbujesz naprawić swoje błędy i powinna być złożona oferta zwrotu pieniędzy.

Jeśli przypadkiem zraniłeś jej psa, czy zwykłe przeprosiny i wymówka (“rozmawiałem przez komórkę i nie widziałem go”) by to zrobiły? Może. Ale oferta opłacenia rachunków weterynarza byłaby lepsza.

Ona może nie chcieć z Tobą przez jakiś czas rozmawiać, więc wysłałbym jej kilka naprawdę ładnych kwiatów (nie róż) i długi list ze szczerymi przeprosinami. Ona zasługuje na to.

Wyjaśnij, że miałeś już uraz na tej stopie. Wyjaśnij, że wiesz, że wyszło to przed całą klasą jak wstydliwy tłuszcz, i że jesteś przerażony, że stanąłeś na tym w swoim bólu. Powiedz jej, że wiesz, że przeprosiny i kilka kwiatów nie może nadrobić tego, co zrobiłeś i zakończ list mówiąc, że chcesz to naprawić, a następnie zadaj jej to, co musiałbyś zrobić, aby to naprawić.

Ona jest tą, którą upokorzyłeś przed klasą; to ona może ci powiedzieć, jak naprawdę to naprawić.

Następnie, jeśli nie jest to zadanie anatomicznie niemożliwe, zrób to.

Podobnie jak AJ, polecam również, aby to nie było bardziej skomplikowane niż jest i przepraszam.

Myślę, że nie tylko zraniłeś jej uczucia przez to, co powiedziałeś, ale również fakt, że reszta klasy wyraźnie usłyszała to, co powiedziałeś (i uznała to za zabawne).

Oprócz przeprosin, wyraźnie stwierdzając, że powiedziałeś to, co powiedziałeś w gorączce chwili. Sugeruję, abyś zaproponował, że możesz jej pomóc na zajęciach, jeśli kiedykolwiek będzie potrzebowała pomocy i rzeczywiście zapytać ją, czy następnym razem nie będzie potrzebowała czegoś na zajęciach (jeśli przyjmie przeprosiny). Pokazuje to również, w sposób dorozumiany, kolegom z klasy, że to co powiedziałeś było złe. Jeśli nie sądzisz, że potrzebuje pomocy, lepiej zapytaj, czy możesz poprosić o nią w miarę jak będziesz podziwiać jej umiejętności na zajęciach.

Jeśli chcesz pominąć całą pomagającą sobie nawzajem część. Możesz nawiązać kontakt podczas lekcji, po prostu porozmawiać (jak minął weekend?).

Przepraszając publicznie prawdopodobnie zawstydzisz ją bardziej, więc nie polecam tego.

Analizuj sytuację

Początkowa reakcja na twoją reakcję nie była w porządku. Ale nie miała wszystkich faktów, a ponadto można to wyjaśnić wcześniejszym negatywnym doświadczeniem z zawstydzeniem tłuszczem. Teraz mogłeś zareagować na kilka sposobów:

1. Mogłeś nazwać ją a(n) \‘Insert German insultation here’\‘. {y:i}Potrzebuje najmniejszej ilości myśli. Najbardziej “podstawowa” reakcja._
2. Mogłeś wspomnieć o swojej krzywdzie. Wydaje się najbardziej naturalna i od razu rozwiązuje sytuację, być może z jej przeprosinami. Wymaga może trochę więcej przemyśleń._

Zamiast tego powiedziałeś:

Jeśli ważyłbyś o 50 kg mniej, nie byłoby to takie duże.

Wymaga to więcej przemyśleń i jest bezpośrednio ukierunkowane na uderzenie w jej słaby(est) punkt (zamiast np. nazywać ją niezdarną czy tak). Nie nazywasz jej tylko tłuszczem, ale nawet mówisz jej, ile ma nadwagi. Jedynym problemem staje się jej waga - nie może kontrolować swojego nawyku jedzenia (słaba wola) i stała się tak gruba (nieatrakcyjna), że nadepnięcie na czyjąś stopę powoduje niesamowity ból. Jej waga spowodowała twój ból (nie wspomniałem o urazie, żeby to wyjaśnić). I stało się to przed klasą, gdzie wszyscy cię słyszeli i śmiali się - stała się pośmiewiskiem.

W komentarzu powiedziałeś “W tym momencie w ogóle się nie zastanawiałem, myślę.” co może być prawdą, ale jak wspomniano powyżej, dostępne były lepsze “wstępne reakcje”. Więc albo myślałeś o tym więcej niż jesteś teraz świadomy, albo masz jakiś głębiej zakorzeniony problem z ludźmi z nadwagą.

Jak się do niej zbliżyć

Nie zgadzam się z tymi odpowiedziami, które mówią, że wystarczy proste przeprosiny. Nie sądzę też, aby w porządku było publiczne wytłumaczenie, jak bardzo zły jest wstydliwy tłuszcz - to tylko by ją ponownie wyróżniło i prawdopodobnie poczuła się jak drugie upokorzenie. Ale czuję, że zasługuje na publiczne przeprosiny.

• Podejdź do niej i powiedz jej, że chcesz przeprosić, a następnie obserwuj jej reakcję na ciebie - jeśli jest gotowa, kontynuuj, jeśli nie, zostaw ją w spokoju.
• Bardzo podoba mi się pomysł anongoodnursy na prezent i kwiaty wyglądają dobrze, prawdopodobnie nie ma co jeść. A jeśli zasygnalizuje, że nie chce z tobą rozmawiać, możesz również zastosować się do jej rady i wysłać list - może to przeczytać, gdy poczuje się na to gotowa.
• Wspomnij o swojej kontuzji - to wyjaśnia twoją początkową reakcję na jej nadepnięcie na twoją stopę.
• Przeproś za swoje rzeczywiste wykroczenie. Twój ból nie jest wymówką! Masz jeszcze trochę do zrobienia, bo tylko you możesz dowiedzieć się dlaczego powiedziałeś to co powiedziałeś. Zrób to i wyjaśnij jej to. Możesz tutaj obniżyć swój głos, tak aby tylko wy dwoje mogli go usłyszeć (może to być dla niej niewygodne).
• Powiedz, że też żałujesz, że robisz jej pośmiewisko przed klasą (nie zgadzam się z przepraszaniem za ich, bo tylko oni mogą przepraszać za ich zachowanie).
• Ona nadal jest w centrum uwagi klasy i może pomyśleć, że wszyscy nadal się z niej śmieją - więc nadchodzi nowa sugestia: Zrób sobie nową pośmiewisko! Nie musi to być zbyt upokarzające, ale podziel się zabawną i (przynajmniej trochę) żenującą historią - być może jak zostałeś zraniony - i opowiedz ją w taki sposób, aby każdy mógł ją usłyszeć i się z niej śmiać. Kiedy inni i ona również będą się śmiać z ciebie, to nieco złagodzi jej ból. Przynajmniej ona wie, że jest tam konkurencyjna zabawna historia, o której mogą opowiadać i chichotać.

Apologize and move on.

Some others suggest that you should offer extra help, or that you’ve done something that required a quadruple version of an apology. Nie zgadzam się z tym. Skoryguj swój błąd i kontynuuj. To nie twoja wina, że ona ma nadwagę. To nie twoja wina, że to bardzo delikatny temat. To nie twoja wina, że cała klasa to usłyszała.

Ty did powiedziałeś coś bolesnego, przypadkowego lub nie, w odpowiedzi na wypadek z jej strony. Zrobiłeś coś, co wymaga przeprosin, przeprosiłeś i ruszyłeś dalej.

Przy tej samej logice oczekuję, że przeprosi za błąd po swojej stronie. To nie jej wina, że masz uraz, ale ona na niego nadepnęła.

Wygląda na to, że zdajesz sobie sprawę, że możesz zranić ją bardziej niż ona ciebie… Jeśli nie pomyślałeś, że warto o tym pomyśleć, zanim spróbujesz przeprosić. Biorąc pod uwagę jej reakcję, że prawdopodobnie nie był pierwszy raz ktoś powiedział coś okrutnego o jej wagi, a publiczne zakłopotanie incydentu w połączeniu z uwięzienia w klasie płacz po tym związek z problemem.

Nie staram się, aby czuć się gorzej o tym, co powiedziałeś, ale jeśli masz zamiar przeprosić za coś pomaga uchwycić i współczuć sposób druga strona jest prawdopodobnie uczucie. Ważne jest również, abyś pamiętał, że przepraszasz, aby druga osoba poczuła się lepiej, a nie abyś czuł się lepiej.

Kiedy jesteś gotowy do przeprosin i myślisz, że ona jest gotowa wysłuchać Twoich przeprosin, staraj się być tak szczery i szczery, jak tylko możesz. Może to pomóc w powiązaniu podobnej sytuacji, w której czułeś to, co ona czuła. Bycie zastraszanym lub publicznie zawstydzanym jest dość powszechnym doświadczeniem i świadomość, że Ty też tego doświadczyłeś, może dodać trochę głębi Twoim przeprosinom.

Nie dam Ci scenariusza, ponieważ prawdopodobnie nie powinieneś ćwiczyć tego, co masz zamiar powiedzieć. Praktykowane przeprosiny w skrypcie prawdopodobnie zabrzmią i zostaną odebrane jako nieszczere. W takich sytuacjach lepiej mówić z serca.

Powinieneś przeprosić w sposób, który jest tak samo publiczny, jak obraza, bo wyszła poza ciebie i ją. [Jestem w USA, ale wierzę, że te sugestie by ci się przydały.]

Zgadzam się z twoją oceną, że twoja obraza była w większości przypadkowa. Niestety, oznacza to, że część twojej postawy była konfrontacyjna. Proszę, nie zrozum mnie źle, zrobiłem coś podobnego (a może nawet gorszego). Ale byłem na tyle szczery ze sobą, że potraktowałem to jako doświadczenie uczenia się, aby być lepszym człowiekiem. Również jako notatka uboczna, czułem się zmuszony do publicznego przepraszania. Starałem się zrobić wszystko, co było możliwe, aby zmniejszyć zakres urazu tej osoby.

Twoje przeprosiny nie powinny obejmować tylko siebie. Twoja obraza była publiczna w tym sensie, że wydarzenia rozwinęły się w sposób, który sprawił, że wszyscy w pokoju zauważyli - i uczestniczyli w nich. Niestety, miałaś rolę w nakłanianiu tych chłopców do zbiorowego obrażania tej kobiety w sposób, który sprawił, że Twój początkowy uraz był wykładniczo gorszy.

Sugestie, które mogą zadziałać:

• Poproś nauczyciela (wcześniej), aby miał minutę czasu na ogłoszenie w klasie. Miejmy nadzieję, że na to pozwolą.
• W swoim krótkim ogłoszeniu zacznij od “dolnej linii z przodu”. Chcesz skorzystać z okazji i przeprosić.
• Odpowiedz na jej pytanie: opiekujesz się urazem stopy, który nie był widoczny.
• Twoja odpowiedź była błędna i niestosowna i chcesz przeprosić za swoje oświadczenie.
• Nakłoniłeś innych do reakcji w sposób, który również był niestosowny. Przeproś ją w imieniu całej klasy_.
• Jedyną osobą, która zachowała się właściwie była ona - poszkodowana. A ona powinna być za to oklaskiwana.
• Jeśli uznasz to za stosowne, podaruj jej publicznie symboliczny prezent, którego wartość pieniężna nie ma sensu, więc nie powinna być celowo droga. Celem jest skłonienie jej do uśmiechu, przynajmniej na sekundę. Być może pozwoli jej to zapamiętać, gdy przypomni sobie ten incydent. To, co od razu przyszło mi do głowy (jako byłemu informatykowi), to jeden z tych małych zestawów, które znajdują się w zapinanej na zamek błyskawiczny obudowie, zawierającej standardowe śrubokręty, pęsetę, zapięcia i takie, które są przydatne podczas pracy na komputerach.
• Pod koniec zajęć, uścisnąć jej dłoń, jednemu zawodowcowi do drugiego, aby dać jej znać, że szanujesz jej miejsce w klasie i w zawodzie.

Jako dodatkowa korzyść, ten ciąg myśli i działań z mojej strony pozwolił mi również przypomnieć sobie, że uśmiechali się po tym wszystkim. Jestem prawie pewna, że uścisk dłoni, który dostałam w zamian, był szczery.

Napisałeś,

Nie chciałem zranić jej uczuć źle za to, co było prawdopodobnie błędem, a nie celowym.

Niestety, myślę, że prawdopodobnie did (w żarze gniewu) zamierzasz zranić jej uczucia, czego teraz żałujesz.

Zakładam, że to co się stało było:

• Zostałeś (fizycznie) zraniony
• Rozzłościłeś się
• Chciałeś_zranić ją

To (chcąc ją zranić) jest dość normalną strategią zachowania (zobacz Tit for tat ) – być może ma na celu odwieść kogoś (“wroga”) od zranienia Cię ponownie, i jest jednym z normalnych skutków gniewu.

Ale to (gniew i zemsta) jest nieumiejętną (np. niedojrzałą) reakcją z twojej strony (i polecam ci się jej nie uczyć a.s.a.p.), zanim użyjesz jej w swoich innych/intymnych relacjach osobistych).

W każdym razie, kiedy przepraszasz, polecam Ci _nie mów “nie chciałem tego” lub “nie chciałem”:

• Ponieważ to nieprawda (zakładam, że chciałeś ją wtedy skrzywdzić - to jest powód, dla którego miałbyś “rzucić okiem”)
• Ponieważ to nieprawda, nie ma powodu, dla którego miałaby uznać to za satysfakcjonujące lub pomocne (uspokajające) przeprosiny

Zamiast tego wyjaśnij (lub przyznaj się), że byłeś zły (z jakiegokolwiek powodu).

• *

Następną, najważniejszą częścią przeprosin jest powiedzenie jej, że to się nie powtórzy (tzn. że tego nie zrobisz).

Powodem, dla którego warto pamiętać o bólu jest być może uniknięcie bycia zranionym ponownie (więc być może powiedzenie jej, że to się nie powtórzy, daje jej możliwość zapomnienia o bólu, którego doświadczyła).

Nie wiem, co zrobić, aby _zapamiętać reakcję tłumu. Możesz (lub nie) powiedzieć, że może niektórzy z nich śmiali się, bo wstydzili się twojego wybuchu, albo że to było złe z ich strony, żeby tolerować twoje zastraszanie.

I przypuszczam, że możesz zapytać, co możesz zrobić, żeby przeprosić.

Moja postawa jest więc dość ekstremalna, ale pamiętam, że kiedy byłem w szkole, bycie podrywanym nie było zabawne. Nawet jeśli ktoś mnie przeprosił, to nie pomogło to tak bardzo.

Po pierwsze, przeprosiłbym ją. Wyjaśnij, że miałeś wcześniejszą kontuzję i nawet jeśli ona o tym nie wiedziała, to ona ją pogłębiła, a to bolało o wiele bardziej. Przeproś za to, że straciłeś zimną krew, ale wytłumacz, że kiedy powiedziała “Dlaczego robisz taką wielką rzecz”, to jeszcze bardziej straciłeś panowanie nad sobą. Myślę, że bardzo ważną sprawą jest to, że może być podchwytywana z pewną regularnością, ale i tak powinna była okazać troskę o nadepnięcie na nogę i przeprosić w tej chwili.

Po drugie, i jest to naprawdę zależne od rodzaju osoby, którą jesteś i rodzaju osoby, którą jest, zaproponowałbym pójść przed klasą i zrobić publiczne przeprosiny. To nie było po prostu rani jej uczucia, nazywając ją grubą, to był publiczny wstyd na podstawie jej wagi, która obejmuje kilka kolejnych partii. Ponownie, jeśli ona nie jest typem, aby pozwolić na to i byłby zakłopotany, to nie można tego zrobić, bo to by pogorszyć sytuację. Jeśli jednak zaakceptuje gałąź oliwną, którą przedłużasz, twoje przeprosiny powinny być krótkie i proste. Coś tak prostego, jak “Pewnego dnia, Dziewczyna X nadepnęła mi na stopę. Miałem wcześniejszą kontuzję, a ona po prostu na nią nadepnęła. Wywinąłem się i byłem daleki od linii i chciałem przeprosić za moje czyny.”

Bardzo skrajna opinia, ale tak bym sobie poradził z tą sytuacją. Miejmy nadzieję, że uda ci się naprawić sytuację i każdy będzie mógł odejść od tego wydarzenia.