Jak zareagować na złapanie kogoś w żenującej sytuacji?

Zachowywanie się, jakby nic się nie stało, jest dla mnie najlepszą reakcją.

Jak komentuję, masturbacja jest “całkowicie naturalną, normalną rzeczą”. Odniesienie pochodzi z filmu “American Pie”, gdzie tata Jima natknął się na Jima masturbującego się, a on próbował przeprosić i jednocześnie wychować swojego syna, co jest dość niezręczne i żenujące.

Po prostu przejdź dalej. Ponieważ Bob jest w wieku dojrzewania, wspomniałeś dalej o tym incydencie, który może sprawiać wrażenie, że “jestem tu, aby porozmawiać o tym incydencie i ocenić twoje zachowanie”. Może on przeformułować sprawę i spowodować jeszcze większy problem. Poza tym, prawdopodobnie ma nadzieję, że po prostu zapomnisz o tym incydencie i będziesz zachowywał się tak, jakby to się nigdy nie wydarzyło.

Ponadto, zwróć się do niego po rozmowę, a zyskasz tylko jeszcze więcej wstydu. Zdaje sobie sprawę z tej niezręczności, a najmniejszą rzeczą do zrobienia jest uczynienie tego jeszcze bardziej niezręcznym.

Tak więc, przejdź dalej.

Może to zabrzmi trochę dosadnie, ale ja bym to zrobił…

Odciągnij chłopaka na bok. Powiedz mu, “Hej, już dobrze. Nie ma żadnego problemu. I nigdy więcej, przenigdy nie będziemy o tym dyskutować. A teraz przytul ciocię, a potem wypierdalaj, szprotku.”

Poza… Chyba byłbym wujkiem, nie ciocią.

Update: Wspomnę w notatkach, że jest dużo tyłów i tyłów o tym, czy przytulenie w tym scenariuszu to dobry pomysł. Ta część jest niezależna od tego, jaka jest twoja rodzina. Niektóre rodziny są wielkimi uściskami. Niektóre nie. OP lub ktoś w podobnej sytuacji – jak często w ogóle się to zdarza? – będzie musiał zdawać sobie sprawę z wcześniejszej dynamiki przytulania.

Bob na pewno nigdy nie zapomni** o tej sytuacji bez mówienia o niej Właściwie to nie wie, co myślisz o tej sytuacji. Prawdopodobnie oczekuje, że będziesz się brzydził albo, że będziesz myślał o nim coś innego niezręcznego.

Dlatego gorąco polecam ci rozmowę z nim. Tak będzie najlepiej dla was obojga. To ważne jakz nim rozmawiasz.

Nie rób z tego dramatu. Powiedz mu spokojnie, że jest całkowicie OK i nie musi się wstydzić. Twój nastrój podczas rozmowy z nim jest naprawdę ważny. Może więc zauważyć, że to dla ciebie nic wielkiego.

Kiedy dojdzie do wniosku, nie mów po prostu “nie będziemy więcej o tym rozmawiać” (to nie jest pewne). Lepiej powiedz coś w rodzaju “zapomnimy o tym”. Dobrą różnicą jest to, że w pierwszym przypadku czujemy, że nie będziemy więcej o tym rozmawiać, ale nigdy o tym nie zapomnimy, ponieważ w takim scenariuszu zawstydzona osoba zawsze oczekuje najgorszego. Mówiąc mu, że o tym zapomnisz, czujesz się jakby ten niezręczny rozdział miał być zamknięty.

Możesz spróbować znaleźć chwilę, aby porozmawiać z nim na osobności i powiedzieć coś w stylu:

Hej, przepraszam za wcześniejsze wejście na ciebie. To zupełnie normalna rzecz, którą robiłeś.

But anyway, [some excuse to leave / change the subject].

The intended message here is “it’s not a big deal”.

• Don’t drag out the above words or put too much emotion into them - just say it quickly in passing like it’s no big deal
• Don’t explicitly ask for for forgiveness with something like “can you forgive me? ”
• Don’t go into any more detail
• Don’t explicitly say you won’t speak about it again
• Don’t explicitly say the words “it’s not a big deal”

Doing any of the above would all make it seem like a much bigger deal.

Prawdopodobnie sugerowałbym spróbować zmienić temat, zamiast robić wymówkę, aby odejść, ponieważ to sprawia, że jest to jeszcze mniej poważna sprawa (ponieważ może się wydawać, że faktycznie rozpocząłeś rozmowę, aby mówić o drugiej rzeczy) i może popchnąć Cię z powrotem do sposobu, w jaki zwykłeś się komunikować (ponieważ kładziesz normalną rozmowę tuż obok niezręcznej, aby podkreślić, że możesz po prostu wrócić do normy). Nawet jeśli po prostu zapytasz o coś głupiego i codziennego jak “widziałeś kota”.

• *

Jako alternatywę dla “To całkowicie normalna rzecz, którą robiłeś”, możesz spróbować trochę lekkiego podejścia i powiedzieć “Nie pamiętam nawet, co robiłeś”.

Chłopcze, to musiało być naprawdę niezręczne! Ale tak, to był wypadek. Bob musiał czuć się naprawdę zakłopotany, podobnie jak ty prawdopodobnie za “spowodowanie” jego zakłopotania.

To zdarzyło się jakiś czas temu i nie widujesz Boba często, prawda? Jeżeli nadal czujesz, że musisz coś z tym zrobić - zostawiłabym to tak jak jest osobiście - nie czułam się wyjątkowo źle i nie mogłam puścić -send him an age appropriate, funny even, “I’m sorry” card (to rozjaśnić atmosferę), i po prostu powiedz, że ci przykro.

Nie pisałabym dalej o tym, czy to co robił było normalne. Nie sądzę, żeby to było konieczne. Zakłopotanie było prawdopodobnie spowodowane nie dlatego, że Bob uważał, że nie powinien tego robić, ale dlatego, że ty, krewny, przyłapałeś go na robieniu czegoś osobistego, czegoś prywatnego. I wszyscy wiemy, że masturbacja i seks są, zazwyczaj, robione na osobności.

Czułbym się naprawdę niezręcznie mówiąc mu osobiście, chyba że minęło by kilka lat, a ja bym tego nie zmuszał.

Jako ktoś, kto był wcześniej w podobnej sytuacji jak Bob, mogę ci powiedzieć, że jest po prostu w szoku. Nie wie jak reagować i bardziej boi się, że może powiesz ludziom co widziałeś lub coś podobnego.

Czas wyleczy czynnik szoku - zrozumie w swoim czasie, że właściwie nie robił nic dziwnego lub nienaturalnego; wręcz przeciwnie. Po prostu miał trochę pecha i będzie go wykreślić do doświadczenia.

W międzyczasie możesz zająć się tym strachem, proponując wycieczkę filmową lub inne działanie, aby pokazać, że pod koniec dnia, cokolwiek się stanie, nadal jesteś jego przyjacielem i jesteś szczęśliwy, że możesz spędzać z nim czas.

Zarówno zostałem przyłapany, jak i przyłapany w takich niezręcznych sytuacjach jak ta.

Najlepszą rzeczą, w prawie każdej napiętej sytuacji jest po prostu otwarcie o tym mówić. W jaki sposób, zależy od tego, jak jesteś z tą osobą spokrewniony.

Gdyby to był jeden z moich przyjaciół, prawdopodobnie powiedziałbym coś sarkastycznego lub zrobiłbym z tego zły żart.

Gdyby to był krewny, jak sytuacja, którą opisujesz, może coś więcej jak:

‘Haha, to był wielki woops! To musiało być dla ciebie tak samo niezręczne jak dla mnie. Ale hej, to wszystko jest dobre, zapomnijmy o tym… To jest ludzka rzecz do zrobienia. Nawet jeśli nie, to kim jestem, żeby oceniać to, co robisz we własnej prywatności.

Przepraszam, że tak wpadłem.

Jeśli go zignorujesz, może to wpłynąć na wasze przyszłe interakcje z Bobem.

Powiem Bobowi, jak bardzo jest wam przykro, że obojgu znaleźliście się w tej sytuacji i nigdy więcej o tym nie będziecie mówić. To koniec i koniec. Idziecie na życie, a Bob uczy się być bardziej dyskretny.

Wiele nastolatków czuje się wstydliwie z powodu masturbacji i myślę, że to sprawi, że poczuje ulgę, a wy możecie się z tego śmiać, gdy będzie dorosły.

Robienie z tego większej rzeczy jest niepotrzebne i spowodowałoby więcej niepokoju.

Myślę, że nie ma większego powodu, by o nim wspominać (że tak powiem), jeśli nie widziałeś go od wielu miesięcy. Jeśli wkrótce zobaczysz go ponownie, możesz to zrobić Tylko wtedy, gdy nadarzy się okazja, powiedzmy, że wy dwoje sami nieplanowani, możecie zaoferować “Przykro mi z powodu tego, co się stało/około wejścia”. Więc proszę pamiętać, że nigdy nie byłem tam i różne udary dla różnych ludzi.“

To byłoby bezpośrednie, ale wystarczająco lekkie, aby dać mu znać, że jest off the hak i on jest OK z jego działalności.

Takie żenujące sytuacje są bardzo trudne do rozwiązania. Głównie dlatego, że istnieje duża szansa, że mogą się rozkwitać i tworzyć rozdźwięki pomiędzy tymi, którzy są w to zamieszani.

Często radzę ludziom, aby zajmowali się niezręcznymi sytuacjami, zanim staną się bardziej niezręczne, ale w tym przypadku prawdopodobnie powiedziałbym ci, abyś o tym zapomniał.

Ponieważ jest to osoba, którą widzisz nieregularnie, musisz ocenić sytuację po upływie rozsądnego czasu. Jeśli spotkasz się ponownie po kilku tygodniach, a sytuacja jest niezręczna do tego stopnia, że nie możesz mieć zdrowych relacji z tą osobą, wtedy usiądę i porozmawiam z nią. Jeżeli ty czujesz się niezręcznie wtedy radziłbym ci mieć męskiego krewnego interweniować.

To oczywiście może tworzyć jeszcze więcej zakłopotania po stronie Boba ponieważ on myślał że tylko ty wiesz, ale teraz więcej ludzi wie - co jeżeli jego rodzice wiedzą - co jeżeli cała rodzina wie etc.

Podchodzić z troską. Łatwo jest zmienić mały wstyd w coś większego.

Nie jestem fanem odchodzenia bez mówienia niczego lub wychowania go później. Pierwsze z nich wzmacnia tabu i pozostawia drugą osobę nieświadomą twoich myśli w tej sprawie, co może prowadzić do większej niezręczności, szczególnie jeśli nie jesteś tak blisko.

Z drugiej strony, odsunięcie kogoś na bok, aby powiedzieć mu “przepraszam za wcześniejsze wejście” lub “to nic wielkiego” prawdopodobnie ma odwrotny efekt - w końcu czujesz potrzebę omówienia sytuacji po fakcie. Wyobraź sobie, że ktoś chciałby cię przeprosić za jakieś inne drobne faux-pas, na przykład, wpadnięcie na ciebie wcześniej lub rozlanie drinka na stole. Założyłbym, że albo flirtują ze mną (używając banału jako początku rozmowy), albo że coś z tej sytuacji naprawdę ich dotknęło.

Byłem po obu stronach tej sytuacji i nadal jestem z kimś bliskim, a z mojego doświadczenia najlepszą odpowiedzią na to, aby zminimalizować niezręczność, jest traktowanie jej jak każdej innej banalnej sytuacji. Mogłeś powiedzieć coś w stylu

Whoops, wrong door.

lub

Przepraszam, nie widziałem cię tam.

i zostaw to na tym. That way, you make it clear that, while you respect their privacy, you’re not shaken or judgement them or whatever else an an an an an an lxious nastolager might think, and if they’re lxious anyway, you don’t force them to remitive or acknowledge the situation at all.

*both have happened to me

Wysyłałbym notatkę, kartkę lub sms-a z napisem: “Przepraszam, że na ciebie wpadłem, nigdy nikomu o tym nie wspomnę”. Myślę, że w tym przypadku nie chce odpowiadać (lub patrzeć ci w oczy), dlatego najlepiej nie robić tego twarzą w twarz, ale jednocześnie zasługuje na uznanie, że to się stało i że to była twoja wina.