Jak mogę powstrzymać mojego przyjaciela przed odpowiedzią na "cokolwiek", gdy pytam go, co chciałby zjeść?

Po pierwsze, powiedziałeś, że zapytałeś “dokąd chcesz jechać”, a jeśli odpowiedziałeś “dokądkolwiek”, zapytałeś, czy istnieją ograniczenia/preferencje po jego stronie. Nie wiem, jak zapytałeś, ale czasami to, co ja nazywam “podejściem malucha”, może zadziałać najlepiej: Zaoferuj im dwie możliwości wyboru i każ im wybrać, co chcą. Więc:

Dokąd chcesz dziś iść? Jestem głodna McDonald’s lub Pizza Hut, gdzie chciałabyś pójść? Well, if it doesn’t matter to you, do you want a cheap meal or one that leaves you full?

This zawęża nieco ich wybory. Może się zdarzyć, że Twój współpracownik będzie po prostu zmagał się z problemem, gdy będzie zbyt wiele rzeczy do wyboru. Zauważyłam, że to samo dzieje się już wcześniej.

• *

Jeśli to nie zadziała, to jest to trochę wredne rozwiązanie, ale ponieważ nie prosisz specjalnie o ładny… Byłem tu już wcześniej, kiedy pojechałem do Disneylandu z moimi braćmi. Mieli irytujący nawyk nie wybierania przejażdżki, ale kiedy powiedziałem “dobrze, to pojedziemy”, nagle mieli lepsze pomysły.

Po dwóch dniach takich sytuacji, miałem już ich dość. Zapytałem ich, gdzie chcą jechać (bez odpowiedzi), czy chcą jechać kolejką górską, czy odwiedzić pokaz, a oni powiedzieli, że nie mają nic przeciwko. Wybrałam więc show i nagle musieli jechać na zupełnie inną przejażdżkę.

Co zrobiłam, to właśnie powiedziałam:

Nie. Zamierzam odwiedzić ten program. Proszę się nie krępować iść ze mną, ale skończyłam z wybieraniem rzeczy, a potem zostałam poinstruowana przez Ciebie, żeby jechać zupełnie gdzie indziej.

I poszłam za mną i odwiedziłam wystawę. Miło było, początkowo moi bracia byli bardzo wściekli na mnie za to, że tak się zachowywałam, ale po tym jak odwiedziłam wystawę i zostawiłam ich na chwilę samym sobie, kiedy ponownie się spotkaliśmy, uznali, że też trochę się pomylili.

Po tym jak wszyscy przeprosiliśmy (ja za przesadną reakcję, za to, że mnie wkurzyli i nie od razu wyjaśnili swoje preferencje) następne 3 dni poszły bardzo gładko: Gdybym zaoferował 2 opcje, a oni myśleli o trzeciej, powiedzieliby to natychmiast, a nam udało się odwiedzić wszystkie przejażdżki i świetnie się bawić!

Myślę, że to, czego twój przyjaciel nie rozumie (i że brakuje wielu innych odpowiedzi) to to, że to praca aby dowiedzieć się gdzie zjeść, a on za każdym razem przekazuje ci tę pracę**.

Brzmi jakbyś się zgodził z Kapitanem Awkwardem tutaj :

Miałem partnera, którego odpowiedź na “Co powinniśmy zjeść na kolację? "Cokolwiek zechcesz!”

Over time, that answer transformed into what it really was, “I don’t care_.”

Na powierzchni, how accommodating and easygoing he was!

Over time, it was totally fucking irritating. Ponieważ “I don’t care” oznaczało, że musiałem wykonać całą pracę wymyślenia planu. Jest naprawdę dużo pracy umysłowej, która polega na ustalaniu budżetów, artykułów spożywczych i przepisów kulinarnych, chodzeniu do sklepu, a następnie robieniu rzeczy i sprzątaniu po nich. Jest praca umysłowa, która polega na wybieraniu restauracji, robieniu planów. Nigdy nie posiadanie lub nie wyrażanie opinii oznacza, że zawsze jesteś pasażerem, a inni ludzie zawsze muszą być kierowcami. Chcą, abyś był szczęśliwy, więc wykonują pracę umysłową, próbując dowiedzieć się, co cię zadowoli. Czasami (jak się dowiedziałeś) bycie pasażerem jest niesamowite.

Słyszałem, że inni ludzie nazywają to “pracą umysłową” lub “pracą umysłową nad głową”, a czasami “pracą emocjonalną”.

Moje rozwiązanie: powiedz mu to bezpośrednio: “Kiedy pytam cię, gdzie chcesz dzisiaj zjeść, nie pytam tylko o twoje preferencje, proszę cię również o wkład w pracę nad stworzeniem planu, który będzie działał dla nas obojga.”

Wiele innych odpowiedzi ma dobre pomysły na praktyczne metody (jedna osoba wybiera 3 opcje, druga eliminuje 1 lub 2, itd.), ale myślę, że ta dyskusja na temat “pracy umysłowej” musi się odbyć najpierw.

Prawdopodobnie, on really nie wie, co chce jeść; może potrzebować trochę więcej czasu, aby zrozumieć, co naprawdę chce jeść. Można go przewidzieć, grając w tę samą grę:

Dziś jestem z kreatywności, nie wiem, co chcę jeść. Czy masz coś przeciwko temu, aby zdecydować, gdzie będziemy dziś jeść?

Możesz go zapytać trochę czasu przed faktycznym jedzeniem, na przykład podczas przerwy na kawę, aby mógł myśleć o odpowiedzi bez presji. Aby zmusić go do dokonania prawdziwego wyboru, możesz również zaznaczyć, że twoim jedynym warunkiem jest niejedzenie w tym samym miejscu poprzedniego dnia.

Pytając o to raz lub dwa razy w tygodniu, mógłbyś go przeszkolić, aby zadał sobie pytanie, co chce zjeść i mógł zmienić sposób, w jaki ci odpowiada.

Moja żona i ja mamy ten problem od dłuższego czasu. Polegamy na systemie weta :

Jeśli nic ci nie jest z tymi samymi 6 miejscami co normalne, zadaj to pytanie:

Where do you not want to go?

Jeśli jesteś w nowym lub nietypowym miejscu lub zdecydowanie nie chcesz jednego ze swoich normalnych miejsc, zadaj to pytanie:

Które z poniższych miejsc nie chcesz iść. …

Jeśli chce mieć konkretne miejsce z listy, po prostu wybiera to miejsce.

Może wymienić 2 lub 3 rzeczy i wtedy mamy łatwiejszy wybór. Działa to również dość szybko w grupach ludzi.

Czasami zrobimy to po tym, jak już powiemy “wszystko jest dobre”, zamiast zaczynać od systemu weta.

Nie dawaj im wyboru.

“I’m going to xyz, do you want to come?”

If they don’t, then they can openly state it, if they do, they’ll join you. Jeśli chcą iść gdzieś indziej, to mogą to zrobić, a Ty możesz się do nich przyłączyć, jeśli chcesz.

Dużo się to zdarza mnie i mojej przyjaciółce.

Myślę, że jesteśmy obaj tymi, którzy będą mieli “wszystko”; ale kiedy zaczynamy wymieniać restauracje, obaj mamy niewielkie zastrzeżenia do niektórych opcji.

Jest wspólny wzór w tym, jak przebiega rozmowa.

“Co chcesz zjeść?”

“Nic mi nie jest”. “

"How about ABC?”

“I’m not sure I’m feeling up to ABC today, maybe something else?”

Then we often go back and forth for a minute until we agree on something we both really want.

Recently, I think we’ve made pretty good progress on skipping that step. Zamiast pytać:

“Co chcesz zjeść?”

Pytanie staje się:

“Czy jest coś, czego nie masz ochoty dzisiaj jeść?”

Uważam, że eliminuje to trochę bezużyteczną rozmowę. Zazwyczaj jest jeszcze trochę tam i z powrotem na temat tego, czego każdy z nas chce, ale w ten sposób powinieneś mieć lepsze wyobrażenie o tym, co zostanie zestrzelone.

Jak jednak wspominają inne odpowiedzi, mogą nie wiedzieć dokładnie, czego chcą/nie chcą. Możesz zasugerować opcję, że zdają sobie sprawę, że nie chcą, nawet jeśli nie wspomnieli o tym na pytanie. Przynajmniej pytając przed zasugerowaniem, minimalizujesz szansę, że jest to coś, czego oni nie chcą.

Jeśli lubi gry, spróbuj go zagrać. Wymyśl system punktowy, np. 3 punkty dla nowej restauracji, 2 punkty dla restauracji, którą odwiedziłeś w ostatnich 2 tygodniach i 1 punkt dla restauracji, którą odwiedziłeś w tym tygodniu. Następnie zamień dialog “gdzie mamy jeść” na dialog “jak zwiększyć liczbę punktów”.

Kolejny system, którego używam z moją żoną, to danie jej trzech możliwości wyboru. Może ona wybrać jedną z nich lub zasugerować inne. W ten sposób oboje uczestniczymy w wyborze miejsca.

Przeczytałem to na czerwono, jak sądzę. Facet zmęczył się, że jego dziewczyna nie ma zdania ani sugestii co do tego, gdzie jeść, więc za każdym razem, gdy wsiadali do samochodu, żeby gdzieś pojechać, jechał do Taco Bell. Nie pytał, po prostu tam jechał.

W końcu pewnego dnia ona powiedziała coś w stylu: “Nie chcę jechać do Taco Bell”. Chodźmy gdzieś indziej.“ "Gdzie?” “Nie wiem…” Wracamy do Taco Bell!

Teraz, kiedy chce iść gdzieś zjeść, mówi coś.

Dlaczego ja opowiadam tę historię? Ponieważ ta osoba biernie stawia się w pozycji kontrolnej: Nie obchodzi mnie, dokąd pójdziemy, ale zastrzegam sobie prawo do zawetowania twojego wyboru. Rozwiązanie jest, jak sądzę, dość proste. “Dokąd chcesz jechać?” “Gdziekolwiek” “OK, idziemy do Flinger’s” “Nie lubię Flinger’s” “Przepraszam, następnym razem możesz wybrać miejsce, które ci się podoba. Możesz iść z nami, wychodzimy.” A potem idziesz do Flinger’s. Albo do Chotchkie’s.

Jedną z możliwości jest po prostu zmienić swoje oczekiwania co do interakcji. Wystarczy prowadzić uporządkowaną listę miejsc, w których chcesz zjeść i grzechotać nimi, dopóki nie uzyskasz od niego potwierdzenia. Jeśli zdecydujesz się wymienić trzy lub cztery miejsca, nie będziesz rozczarowany, gdy to się stanie, a jeśli lubisz gry losowe, możesz po prostu dostać mini-rush z tego, co równa się runda na kole do ruletki.

Ma to dodatkową zaletę, zachęcając Cię do sporządzenia pełnej listy restauracji w okolicy, które mogą pomóc Ci odkryć nowe miejsca, o których wcześniej nie wiedziałeś.

Jedną z opcji jest wybranie przez jedną osobę gatunku jedzenia - japońskiego, chińskiego, amerykańskiego grilla itd. - a drugą wybranie konkretnej restauracji w ramach tego gatunku. W przypadku “czegokolwiek” możesz wybrać gatunek (lub zlecić im wybór), a następnie zlecić drugiej osobie wybranie konkretnej restauracji.

To zawęża je przynajmniej trochę, a jeśli Twój przyjaciel nie chce się przyczynić do jednej z tych decyzji (ale nadal chce jeść z Tobą), to mówi Ci coś o ich przyjaźni i podejmowaniu decyzji. Oznacza to również, że jeśli są jakieś zastrzeżenia, to jest konkretna decyzja, dla której druga strona musi zapewnić alternatywę (np. ‘Chińczyk’, ‘nah’, ‘ok, to był mój pomysł, teraz wybierasz – japoński, wietnamski, włoski, itd…’).

Widziałem tę sugestię już gdzieś wcześniej:

1. Pierwsza osoba wybiera 5 miejsc, które jej się podobają
2. Druga osoba zawetuje 3 z nich
3. Pierwsza osoba wybiera pomiędzy pozostałymi 2

To rodzi pytanie, kto wybierze 5 miejsc? Cóż, w twoim konkretnym przypadku powiedziałeś, że jest “przynajmniej 6”. Więc jeśli jest tak wąsko, możesz po prostu mieć te 6 jako “bazę” i “pierwszą osobę” na zmianę co drugi dzień. Jeśli “pierwsza osoba” chce “cokolwiek”, to ich 6 to podstawowa 6.

Są dwa sposoby na powstrzymanie twojego przyjaciela: Jednym z nich jest wyjaśnienie, że nie akceptujesz tej odpowiedzi i wywołanie negatywnych konsekwencji dla twojego przyjaciela, dwa poprzez zakończenie przyjaźni. (To jest pytanie, które zadałeś. Nie pytałeś, jak sobie z tym poradzić, ani jak nie denerwować swojego przyjaciela. Pytałeś, jak go powstrzymać). Dla (dwóch) nie będziesz potrzebował pomocy.

Wiele sposobów. Kup puszkę z karmą dla psów. Następnym razem, gdy będzie chciał “cokolwiek”, ty wyprodukujesz karmę dla psów. Jeżeli powie, że nie lubi karmy dla psów, co widocznie byłoby postępem, proponujesz kupić karmę dla kotów. Jeżeli powie, że też tego nie lubi, zapytaj, czego chce. “Cokolwiek” -> powrót do początku.

“Nie mamy ‘niczego’”. To zostało użyte przeze mnie, i przeciwko mnie, i zazwyczaj działa. Tylko nie przyjmuj tego.

Wezwij taksówkę. Powiedz kierowcy, że twój przyjaciel wybierze cel. Biegnący taksometr pomoże w podjęciu decyzji.

“Ok, I nie chcę ‘nic’, więc będziemy musieli jechać w różne miejsca.” Traktuj ‘cokolwiek’ jako wybór, z którym się nie zgadzasz.

PS. Twój przyjaciel najwyraźniej głosował, że powinieneś zrobić coś innego.