How to redirect a real-life help vampire to an alternate source of food... um... assistance?

To jest anegdotyczne, ale może to pomoże:

To było bardzo niegrzeczne z mojej strony i nie jestem z tego dumny, ale kiedy w tej sytuacji, I let the person down.

Dosłownie, grałem “głupiego”. Udawałam, że nie dostaję tego, o co pyta i nie znam odpowiedzi. Więc, żeby użyć twojego wizerunku: wysuszyłam źródło jedzenia. Poszedł gdzie indziej i częściowo sam się dowiedział.

Pamiętaj, że to też było po wypróbowaniu wszystkiego innego. {y:i}Kiedy zaczęła wpadać w kłopoty, bo nie mogłam {y:i}zakończyć pracy na czas, {y:i}postanowiłam zająć się tym.

• *

Dzisiaj, spróbowałabym porozmawiać z jej szefem zespołu {y:i}i poprosić o jakieś szkolenie lub oddanego doradcę** \i0}). Przynajmniej poinformuj kogoś innego, że w nieprzyjemny sposób odwraca Twoją uwagę od rzeczywistej pracy. Jak zaznacza Timmetje: nie rób z tego sprawy osobistej. Utrzymuj rzeczy “dorosłe” i profesjonalne. Zwróć uwagę na praktyczne implikacje zamiast “denerwować się”.

Zwłaszcza jeśli nie jesteś na tyle “twardy”, aby po prostu “zawieść ją”, możesz lepiej podzielić się ciężarem na swoich barkach. Jeśli zawiedzie w treningach i zostanie zwolniona, cóż - to nie twoja wina_ - prawdopodobnie nie powinna była zostać zatrudniona w pierwszej kolejności.

Jeszcze raz: jeśli okaże się, że jej zachowanie sprawia jej kłopoty, cóż - to nie twoja wina_. W końcu to może nie być dla niej właściwy wybór kariery. Nie każdy _może być programistą.

Umysł, że zrobiłem nigdy nie dawałem złej odpowiedzi celowo. Wszystko, co zrobiłem, to w ogóle nie dałem odpowiedzi. Oszukiwanie wampira lub próby wpakowania go w kłopoty przez podawanie fałszywych informacji will backfire, szczególnie w rozwoju oprogramowania.

*) EDIT: Po dowiedzeniu się, że trening jest wszystko co robi: Zdecydowanie potrzebuje “ojca chrzestnego” albo przełożonego, żeby do niego pojechać. To absolutnie oburzające, jeśli musi przeszkadzać jakiemuś (przypadkowemu) współpracownikowi tylko dlatego, że nie wie, do kogo się zwrócić.

Dopóki nie będzie miała takiej osoby: Może spróbuj “zmniejszyć” swoją pomoc, zamiast całkowicie jej odmówić. Wydaje mi się to teraz niesprawiedliwe.

Jeśli ma some “lekki” nadzór jak ty sam (jak piszesz w komentarzach), to może warto porozmawiać z jej przełożonym o sytuacji. Nie oskarżająco, nie jak “ona taka irytująca”, ale profesjonalnie. Może przełożony po prostu musi nadzorować jej trochę więcej niż oni _ ciebie_. Nie każda osoba radzi sobie równie dobrze z “samouczeniem się”.

I jest też komponent kulturowy, o którym wspomniałam w komentarzach: Może czuje się zastraszona, zażenowana lub w inny sposób powstrzymuje się od bezpośredniego zwracania się do przełożonego (nie będę spekulował na temat rozumowania, ponieważ byłoby to dla ciebie nieistotne).

Jest to moja profesjonalna opinia jako lidera rozwoju trzech zespołów programistycznych (w Holandii).

Zajmowanie się nią osobiście nie rozwiązuje podstawowego problemu.

Albo nie jest właściwie kierowana przez kolegę w jej zespole, albo nie nadaje się do firmy.

Zamiast próbować unikać lub powstrzymywać jej wampirze zachowanie, staraj się robić to, co najlepsze również w interesie firmy. To jest również dobre dla Ciebie.

Powiedziałeś, że jest w trakcie nauki Javy; oznacza to, że jest ktoś, kto ma być jej kumplem/ trenerką. Zabierz ją ze sobą, aby wykonać lepszą pracę i wspomnij, że nie nadajesz się do tego. A także daj mu/jej znać, że wątpisz w umiejętności “wampirów” (ale bądź profesjonalistą w tej dziedzinie).

Jeśli nie ma kolegi, który by nią kierował, to podejmij się tego z kierownikiem zespołu, Scrum Master, kierownikiem projektu lub HR. Jest to naprawdę zły sposób uczenia swoich stażystów i potrzebują oni odpowiednich wskazówek. Ponownie daj mu/jej znać, że wątpisz w umiejętności wampira i ponownie bądź profesjonalistą w tej kwestii.

Jeśli po tym wszystkim nic się nie zmieni, zacznij rozwiązywać problem, nie udzielając pomocy i po prostu powiedz: “Nie nadaję się do tego, by cię prowadzić. Zapytaj kogoś z zespołu. Powodzenia.”

Zgadzając się z uzasadnionym “podejrzeniem” @Anne Daunted w komentarzach , że nasz nowy kolega może szukać raczej przyjaciela niż korepetytora , mogę zasugerować na podstawie mojego osobistego doświadczenia jako Hindusa, nawet z ryzykiem nadmiernego wygenerowania, że w indyjskim kontekście kulturowym, Zadawanie komuś pytań związanych z nauką po dołączeniu do nowej społeczności lub organizacji jest typowym rodzajem uległego (czytanie przyjaźni) zachowania społecznego mającego na celu nawiązanie niekonkurencyjnej relacji społecznej z innymi, aby zostać dobrze przyjętym do społeczności jako nowy lub młodszy członek.

Zrobiłbym to sam, gdybym dołączył do nowej organizacji. To jest właśnie to, co robi się w kulturze indyjskiej. Zadając tyle pytań związanych z pracą, że z łatwością mogłaby znaleźć na nie odpowiedzi, prawdopodobnie wyraża pokorę i zależność, dając ci wiadomość, że jesteś bardziej kompetentny, a jej przełożony organizacyjny, co po prostu ma na celu uczynić cię jej przyjacielem, jako pierwszy etap dobrej integracji z organizacją.

Chociaż takie niepewne zachowanie jest typowe dla kogoś nowego w firmie/mieście/kraju, może być również znaczące, że jesteś tak biegły w języku angielskim, @Tinkeringbell, if głównym językiem biura i pierwszym językiem większości pracowników jest niderlandzki, ponieważ Twój nowy kolega nie zna niderlandzkiego i Indie są krajem anglojęzycznym. Ponadto, Hinduskie kobiety wybierające się do obcego kraju mają tendencję do tego, by najpierw zaprzyjaźnić się z kobietą w podobnym wieku, aby nabrać większej pewności siebie w nieznanym otoczeniu społecznym. Próbuję wyjaśnić te możliwości tak szczegółowo, ponieważ zrozumienie prawdziwego problemu jest kluczem do jego rozwiązania.

Więc jak możesz sobie z nią poradzić?

1. Po pierwsze, @Anne Daunted tak spostrzegawczo zasugerowała w 2 komentarzach,

Czy kiedykolwiek zapytałeś ją, dlaczego zawsze pyta Cię zamiast np. googlować ją samemu? Wygląda na to, że jest jedyną osobą, która pyta. Być może w przyjazny i nieakcentryczny sposób mogłaby się odbyć mała rozmowa, a Ty możesz dowiedzieć się więcej (może szuka przyjaciela bardziej niż korepetytora?) lub możesz wskazać jej pewne problemy (np. jak to jest dla niej przydatne, aby sama mogła je rozwiązać itp. ) […] Byłeś dość bezpośredni i to nie pomogło, po prostu zastanawiałem się, czy mógłbyś rzucić nieco światła na podstawowy problem (czy ona szuka przyjaciółki, czy też doświadcza problemów w swoim zespole, zmuszając ją do szukania innych lub czegoś innego).

*2. *Polecam jej również szczerze powiedzieć, że musi zrozumieć, jak zadawanie łatwych do znalezienia pytań związanych z pracą może być przydatne do wykazania się pokorą i zależnością w celu integracji ze społecznością w indyjskim kontekście kulturowym, ale robi to bardzo złe wrażenie w holenderskim miejscu pracy, które bardziej ceni sobie kompetencje i niezależność, jako dobre cechy zawodowe i społeczne.

Kiedy to mówisz, ujawniasz swoje zrozumienie dla jej motywacji, z których część mogła nie zrozumieć sama. Nawet jeśli bycie zbyt szczerym w ten sposób może być dla Ciebie niezręczne i chwilowo bolesne (jeśli jest osobą wrażliwą, ale nie inaczej), prawdopodobnie szybko wyjaśni nieporozumienia kulturowe i skieruje ją na właściwą drogę, jeśli chodzi o oczekiwania zawodowe i kulturowe w Europie i Stanach Zjednoczonych.

3. Jeśli to nadal nie zadziała then, czas przedyskutować tę kwestię z kierownictwem wyższego szczebla, jak zaznaczono w więcej niż jednej poprzedniej odpowiedzi.

Mam bogate osobiste doświadczenie, że boję się lub czuję się niekomfortowo odmawiając komuś, kto mi przeszkadza. Kiedy byłem w szkole, często pomagałem kolegom i koleżankom w ich pracach domowych i testach. Zawsze dzwonili do mnie, gdy zapominali spisać swoje prace domowe, co było dosłownie każdego dnia.

Efektem tego była tylko moja głęboka nienawiść do nich, ponieważ nie byłem w stanie poradzić sobie z moimi problemami osobistymi w tym czasie i marnowanie mojej energii na zaspokojenie ich lenistwa tylko pogarszało sytuację.

• *

Okazuje się, że najlepszym sposobem na odmowę jest droga bezpośrednia. Ja robię to:

1. Upfront , zdecydowałam się, komu pomogę i w jakich sytuacjach** Na przykład, gdy zostałem poproszony o naprawę komputera/laptopa, postanowiłem pomóc tylko członkom mojej rodziny. Oznacza to, że nie będę naprawiał komputerów nawet moich najbliższych przyjaciół tylko dlatego, że jest to dla mnie zbyt uciążliwe.
2. Kiedy podchodzę do osoby szukającej pomocy , patrzę im prosto w oczy z neutralnym wyrazem (przynajmniej myślę, że to neutralne, ale nie widziałem siebie w tych momentach) i mówię “Nie”, bez wyjaśnienia powodów. Uważam, że po prostu mówienie “nie”, patrząc na oczy i lekko potrząsając głową, działa najlepiej. Jeśli chcę, aby wyglądało to mniej zimno, robię “grzeczny” uśmiech, czyli uśmiech używając tylko ust, znany również jako “fałszywy uśmiech”.
3. Pytana, “Dlaczego? ” , daję krótką bezpośrednią odpowiedź, która zazwyczaj brzmi: “Nie chcę ci pomóc.” Uważam, że to bardzo ważne, aby nie wymyślać wymówek takich jak “zbyt zajęty”, bo ta osoba usłyszy to jako, “Zbyt zajęty _now, ale możesz wrócić później.” Wymówki sprawiają, że brzmię jak osoba, którą łatwo się manipuluje, znalazłem.
4. Jeżeli jakaś osoba jest wytrwała i zaczyna pytać dlaczego nie chcę jej pomóc, recytuję swoją decyzję z powyższego kroku 1, mówiąc np. “Zdecydowałem, że pomogę z tym tylko moim przyjaciołom”, co wyraźnie brzmi jak, “nie jesteś tym, któremu postanowiłem pomóc”, co celowo brzmi zimno i daleko.

Właściwie nigdy nawet nie użyłem kroku 4, ponieważ zazwyczaj rezygnują z kroku 2. Po prostu mam ten ostatni krok gotowy na chwilę, będę go potrzebować.

• *

Wierzę, że to działa z następujących powodów:

1. Podejmuję decyzję z góry, więc gdy pojawia się jakaś sytuacja, nie ma wątpliwości.
2. Określam własne granice dobroci i odpowiedzialności, czyli moje osobiste granice psychologiczne.
3. Wyraźnie wyrażam swoje osobiste granice wobec osoby, która mi przeszkadza, jeśli mnie o to poprosi.
4. Jestem szczery i bezpośredni co do swoich powodów, nie wymyślając żadnych wymówek, które sprawiają, że brzmię nieufnie i “nachalnie”.

Jeśli boisz się brzmieć zimno i nieprzyjaznie, moja najlepsza rada to zapomnieć o fałszywym wyobrażeniu, że “muszę być miłym facetem”. Nie jestem miłym facetem, jestem zwykłym facetem, który potrafi mieć różne emocje.

Jeśli rzeczywiście brzmię zimno lub nawet niegrzecznie, to jest w porządku. Po prostu nie jestem odpowiedzialny za osobę, która nie jest nawet moim przyjacielem. Mogę im pomóc raz lub dwa (jeśli to sprawia, że czuję się dobrze), ale nie powinienem się krzywdzić pomagając komuś, na kim mi nawet tak bardzo nie zależy.

Widząc to, co już próbowałeś, sugerowałbym zignorowanie jej od teraz.

Próbowałeś już wielu rzeczy, aby pomóc jej rozwiązać jej problem samodzielnie, ale wygląda na to, że odmawia słuchania. W tym momencie POMOC DOSKONAŁA SIĘ w jakikolwiek sposób, kształt lub formę. Nawet nie namawiaj jej, żeby google'owała. Jeśli będzie w stanie uzyskać od ciebie choćby odrobinę pomocy, to wróci. Może się to wydawać niegrzeczne, ale jest konieczne (robiłem to dużo w szkole, gdzie były pewne przyjaźnie, o które w ogóle nie dbałem).

Czasami możesz jej uniknąć po prostu stwierdzając, że masz dużo pracy do zrobienia i nie masz czasu, aby jej pomóc. Jeśli ona nalega, możesz być bardziej bezpośredni w takich sprawach jak:

Przykro mi, ale tak naprawdę nie mogę pomóc. Nie mam potrzebnych umiejętności, aby cię uczyć, a ty za każdym razem, gdy mnie pytasz, robisz się trochę irytująca.

Ale zanim staniesz się zbyt bezpośrednia, pozwolę, aby ktoś (szef, kierownik projektu? Nie wiem jeszcze, jakie są właściwe role) dowiedział się o sytuacji, jak sugeruje Fildor.

Ona przychodzi do ciebie po odpowiedzi, ponieważ (A) to działa, i (B) najwyraźniej nie ma lepszego miejsca, aby przejść dla nich. (A) lub (B).

Option A:

Just. Nie rób tego. Pomóż. Powiedz jej konsekwentnie, że nie masz czasu na tego typu rzeczy. Jeśli udaje jej się bić lub słodko mówić do obiecującej pomocy, nie idź za nią. Jeśli zwrot z inwestycji jest wystarczająco niski - przeczytaj zero - ona tego nie zrobi.

Option B:

Porozmawiaj z nią. Dowiedz się, czy ma być przez kogoś mentorowana. Jeśli jest, to facet nie wykonuje tej pracy. Jeśli nie jest, to musi być. Powiedz jej, że musi iść do swojego przełożonego i wyjaśnić jej potrzebę. Jeśli przełożony nie chce jej pomóc, musi wziąć kilka nocnych zajęć.

Rekomendacje: Dla twojej sytuacji polecam zarówno A jak i B. Albo …

Opcja premii za niespodziankę C:

Jeśli zdecydujesz, że za “zapłać do przodu” lub z innych powodów masz współczucie dla jej sytuacji, zablokuj swoją pomoc. Powiedz jej, że możesz spędzić z nią X czasu w czasie Y, gdzie wybierasz X i Y. Innymi słowy, you kontrolujesz harmonogram.

Sugeruje pan, że język urzędowy jest holenderski, a ona nie jest w tym biegła. Sugeruje to, że istnieją kulturowe przesłania/uczenia, które są pomijane, być może po obu stronach. Najbardziej oczywistą kwestią jest to, że masz problem z kolegą z pracy i po próbie rozwiązania go samemu, nadszedł czas na zaangażowanie kierownictwa - twojego lub jej. Wydaje mi się, że może to być opcja “nuklearna”, w zależności od tego, jak subtelne/kompetentne jest (lub nie jest) Twoje kierownictwo.

Twój nom de plume sugeruje, że jesteś kobietą, udawajmy, że jesteś. Więc, co byś zrobił z agresywnym mężczyzną próbującym poderwać cię do baru? Twoja widoczna niezdolność do powiedzenia “Nie” musi zostać naprawiona. Ona zaczyna od małej rozmowy. Cóż, wygląda na to, że naprawdę nie chcesz mieć do czynienia z tą osobą at all. Jeśli tak, to musisz… ośmielić się to powiedzieć? …przerwij ją i powiedz jej, że jesteś zajęty, i zapytaj ją, czy ma coś do omówienia. Jeśli nie, to uśmiechnij się i powiedz “Ok, to. Miłego dnia!” i odwróć swoją uwagę gdzie indziej. Jeśli tak, to gdy już to wyrazi, powiedz jej, że wyjaśnienie jej tego zajmie zbyt wiele czasu, że powinna skonsultować się ze swoim kierownikiem/zespołem LUB że naprawdę nie możesz odpowiedzieć nie znając więcej szczegółów, a nie masz na to teraz czasu ani cierpliwości.

Drugi poziom tych dwóch podejść (jeśli pierwsze nie powiedzie się) polega na przypomnieniu jej, że już jej powiedziałeś, że nie masz czasu i fizycznie (lub elektronicznie) zabierz ją bezpośrednio do JEGO lidera/kierownika zespołu i poproś ją o powtórzenie jej pytania (do pierwszego wyboru) LUB powiedz “Ojej, zawsze zadajesz mi pytania na temat swojej pracy. Czy ty mnie testujesz? Nie jesteś moim nauczycielem ani uczniem. Dlaczego to robisz? Nie doceniam tego, proszę, przestań.” Po jednym z nich, opcja nuklearna jest trzecim krokiem.

Rozumiem, że wysłałeś jej maila z linkiem do StackOverflow i oficjalnej dokumentacji, ale dla mnie, poszedłbym o krok dalej i powiedział:

1. Zapisz pytanie. Wyślij pytanie do StackOverflow (zakładając, że zrobiłeś swoje badania, nie znalazłeś duplikatów i śledziłeś resztę ich procesu). A potem wyślij mi link do swojego pytania (a może, rzucę okiem, po prostu nie mogę złożyć żadnej obietnicy).

2. Na pytanie o składnię w Javie lub bardzo podstawowe pytanie, poproszę ją, aby pokazała mi swoje karty flash. Jeśli nie ma żadnych. W tym właśnie tkwi problem. I przez karty flash, mam na myśli karty flash , albo elektroniczne, albo papierowe karty flash, które zrobiła sobie w oparciu o prawdziwe problemy, które faktycznie miała, a nie karty flash, które skopiowała od innych.

Innymi słowy, poprosiłbym j± o zademonstrowanie jej procesu, ale byłbym naprawdę ostrożny, aby nie nagradzać jej zachowanie - nawet nieumyślnie - i nawet gdybym mógł udzielić jej odpowiedzi, której szukała w 2 sekundy lub mniej.

W przeciwnym razie, podoba mi się reszta udzielonych odpowiedzi dotycz±cych zapytania firmy o pomoc w mentoringu jej, lub szkolenia jej, lub przeniesienia jej, a może nawet jej zwolnienia.

Jeśli wypróbowałeś wszystkie miłe sposoby i nie tak miłe sposoby, aby zatrzymać się tutaj, a ona nadal nie, to kontynuować z trudnymi sposobami: de-eskalacja za pomocą materiałów wybuchowych.

Niektórzy ludzie uczą się poprzez doświadczenie, inni poprzez ból. Jest to fakt życiowy i nie robisz nic złego, jeśli już wyczerpałeś wszystkie inne opcje. Jeśli jest to drugi typ, musisz zastosować “ból”, aby ją zmusić do nauki.

Ona musi nauczyć się, że istnieją granice. Dobrze jest dać jej tę ważną lekcję, jeśli jest to konieczne na siłę, chociaż prawdopodobnie jeszcze tego nie zrozumie. Ale lepiej nauczyć ją, niż kogoś, kto nie jest tak miły jak ty. Pamiętaj też, że problem jest po jej stronie, a nie po twojej. Zrobiłeś co w twojej mocy, teraz to od niej zależy, czy się zmieni.