Jestem jak twój mąż, i jestem też inżynierem. Mamy naprawiać rzeczy. To nas uszczęśliwia, bo nasze mózgi są w ten sposób okablowane. Uważamy też, że tego właśnie od nas oczekuje się, gdy ludzie przychodzą z problemami, że ich naprawianie pomoże im, ponieważ naprawianie rzeczy jest naszą pracą.

To jest część inżyniera, która przejmuje jego sposób myślenia, powiedz mu, że jest też czymś innym: mężem. Idzie do “trybu naprawiania” tak szybko, bo chce Ci pomóc, bo chce, abyś był szczęśliwy.

Musisz mu przypomnieć, że aby być szczęśliwym, to, czego potrzebujesz, to dla niego słuchać, po prostu słuchać; że tylko siedzenie cicho jest rozwiązaniem prawdziwego problemu, który jest, że jesteś smutny. Zajmie to trochę czasu, trudno jest pozwolić innym ludziom uczyć się sami, kiedy myślisz, że możesz szybciej dojść do rozwiązania, więc po prostu przypomnij mu, że słuchanie ciebie jest sposobem na to, abyś był szczęśliwy.

Jestem jednym z tych inżynierów i jestem żonaty z inżynierem, więc jestem raczej zaznajomiony z sytuacją, którą opisujesz (w rzeczywistości musiałem sprawdzić kilka twoich konkretnych przykładów, aby upewnić się, że nie jesteś właściwie moją żoną przed wysłaniem plakatu!).

Moja osobista opinia jest taka, że rodzaj interakcji, której szukasz jest czymś łatwiejszym dla inżynierów płci żeńskiej niż męskiej. Inżynierowie w ogóle są szkoleni do rozwiązywania problemów, więc obie strony będą miały to jelito pragnienia, aby naprawić rzeczy. Jednak jeśli przyjrzymy się stereotypom dotyczącym płci, oczekuje się, że kobiety będą miały taką umiejętność słuchania. Jest ona mniej rozpowszechniona w męskich stereotypach. W związku z tym jest bardziej prawdopodobne, że w miarę dorastania można było oczekiwać, że niektóre z tych umiejętności zostaną podniesione, podczas gdy on prawdopodobnie nigdy ich nie podniósł.

Niezależnie od tego, czy te stereotypy płciowe są dobre czy złe, sugeruje to, że można prosić o umiejętności, których on nie posiada, a on może nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że się ich oczekuje. Jest to coś, do czego nie można napisać wymagań. Są one frustrujące, ponieważ ludzie na tych stanowiskach zazwyczaj zakładają na siebie niewidomych, żeby nie widzieli (źródło: Być może robiłem to w przeszłości / nadal robię to teraz).

Sposób poruszania tego tematu jest osobisty, więc będziesz musiał dopasować go do własnego życia. Mogę jednak podzielić się kilkoma ciekawostkami, które przydały mi się do pomocy, a Ty możesz wziąć z nich jak chcesz:

• Tworzenie sztucznych małych zadań. “Słuchajcie mnie przez 10 minut, potem możemy się zatrzymać i zrobić coś innego.” Większe zadanie “stania się lepszym słuchaczem” jest niesamowicie zniechęcające. To znaczy, że jest prawdopodobne, że będzie chciał się odbić. Stawiając sobie małe cele, dajesz mu coś z wyraźnymi wymaganiami. Wyraź to jasno, kiedy wchodzisz i wychodzisz z tej szafy czasowej. Ułatwi mu to.
• Zadbaj o to, aby mógł odnieść sukces w tych zadaniach bez podnoszenia palca. To jest ta głupia część, ale myślę, że okazuje się to dość ważne. On musi zrozumieć, że będziesz wdzięczny, jeśli po prostu zamknie się i poświęci 10 minut swojego dnia na wspieranie swoich potrzeb w czymś innym niż rozwiązywanie problemów. Oczywiście istnieje “lepszy” przypadek wygranej, w którym aktywnie słucha i naprawdę ci pomaga, ale upewnij się, że wszystko, co musi zrobić, aby “przejść”, to zamknąć się i słuchać, aż do momentu, gdy minie timebox dla twojej rant. Brzmi to jak kontrproduktywna reguła, ale z mojego doświadczenia wynika, że potrzeba nie zawieść w czymś ważnym może być na tyle silna, że przerzucimy całe doświadczenie. Z brzmienia przykładowych rozwiązań, które on dostarcza, myślę, że może właśnie to robić. Jako męski inżynier mogę cię zapewnić, że nie rozwiązywanie_ tych problemów przez 10 minut jest wystarczającym wyzwaniem.
• Postaraj się zebrać pozytywne emocje z tej szafy czasowej i pozwolić negatywnym umrzeć po upływie czasu. Jest to magiczna sztuka, której nauczenie się (przynajmniej) zajmuje całe życie, ale jeśli zacznie zauważać fakt, że pozytywne rezultaty z tej szafy czasowej będą miały zastosowanie później wieczorem, będzie bardziej prawdopodobne, że spróbuje wywołać od ciebie pozytywne emocje w obrębie szafy czasowej. Podobnie, jeśli stwierdzi, że jesteś na tyle szanowany, aby wypuścić te negatywne, jest bardziej prawdopodobne, że będzie eksperymentował z rozwiązaniami wykraczającymi poza normę.
• Bądź cierpliwy. Nie oznacza to, że nie byłeś cierpliwy, ale byłoby głupotą nie włączyć tego punktu, ponieważ jest to niezwykle ważne. Nauka sztuki słuchania to rzeczywiście życiowa pasja, a niektórzy męscy inżynierowie (jak ja) rozpoczynają grę bardzo późno.

What I actually want when sharing a frustrating problem is some empathy , for him to understand and be aware of what I’m struggling with, and for him to generally show that he cares and is interested in what is going on in my life Empathy is :

Identification with or understanding of the thoughts, feelings, or emotional state of another person.

Jednym ze sposobów na pokazanie tego poziomu zrozumienia jest wyobrażenie sobie siebie w podobnej sytuacji i przedyskutowanie tego, co byś zrobiła.

Co to znaczy, że twój mąż da ci radę, ponieważ jest w stanie współczuć z tobą. Próbuje w pełni zrozumieć Twoją sytuację i daje Ci sugestie, dzieląc się _jego doświadczeniami w nadziei, że może pomóc Ci pokonać to wyzwanie.

Brzmi to tak, jakbyś tego chciała współczucie :

Uczucie współczucia lub smutku z powodu cierpienia lub niepokoju innego; współczucie.

Z lektury Twojego pytania nie wynika, że chcesz, aby postawił się w Twojej sytuacji. Dla mnie brzmi to tak, jakbyś chciał, żeby przyznał się do swojego cierpienia czymś w rodzaju:

To brzmi jak trudna sytuacja, przykro mi, że [problem] ma miejsce.

Z tym powiedziane, pozwól mi być jasnym, że to w porządku, że chcesz współczucia i to w porządku, że możesz współczuć… z umiarem.

Jest słowo dla ludzi, którzy pławią się w litości odmawiając bycia na tyle introspekcyjnym, aby znaleźć rozwiązanie dla siebie, lub którzy nie chcą słuchać rad innych. Jest to słowo “bezradny”.

Czy kiedykolwiek miałeś przyjaciela, który zawsze narzekał na swojego ważnego rozmówcę, ale nie chciał z nim zerwać?

Czy kiedykolwiek znałeś kogoś, kto narzekał na każdy mały problem w swoim życiu, nie próbując nawet uniknąć tych problemów?

Tacy ludzie są bezradni.

• *

Z tym powiedziane, jestem nie sugerując, że you jesteś bezradny. Jednakże, ważne jest, aby przyznać, że twój mąż próbuje być _pomocny. Próbuje empatyzować.

Słyszy, że masz problemy, a potem mówisz mu “To nie chodzi o paznokieć” . Jako osoba nastawiona na rozwiązania, w pełni rozumiem jego perspektywę.

Więc, prawdziwe pytanie, które należy zadać to: Czego od niego chcesz?

Spodziewasz się z nim jakiejś rozmowy?**

Jeśli chcesz trochę współczucia po ciężkim dniu pracy, powiedz mu o tym, jak ten dzień sprawił, że się czujesz.

Ty: Hej, miałem dzisiaj ciężki dzień. Spędziłem go zmagając się z trudną sytuacją w pracy i czuję się zmęczony i oszołomiony.

On: Przykro mi to słyszeć, chcesz o tym porozmawiać?

Zamierzam zakończyć tę rozmowę tutaj. Zauważyłeś część “Przykro mi to słyszeć”? To szkoda. Całkowicie akceptowalny regularny i zdrowy poziom litości.

Następne “czy chcesz o tym rozmawiać” jest bardzo prawdopodobne. Pamiętaj: on jest zorientowany na rozwiązanie. Jeśli mówisz o szczegółach, on będzie chciał się nimi zająć. Powiedzenie “Tak” tutaj prowadzi do tego, że próbuje zaproponować odpowiedzi na twoje problemy. W porządku jest odpowiedzieć “nie”.

Ty: Nie, wolałbym nie wdawać się teraz w szczegóły.

On: Ok, mam nadzieję, że jutro pójdzie lepiej. Chcesz przytulić się na kanapie i obejrzeć film?

Jeśli chcesz połączyć się z nim na poziomie emocjonalnym, musisz trzymać emocje w centrum rozmowy.

• *

Jeśli jesteś w trudnej sytuacji i czujesz potrzebę uwolnienia swojej frustracji, szczegółów i wszystkiego, musisz oczekiwać, że Twój mąż spróbuje wypracować rozwiązanie. Zamiast podawać mężowi szczegóły, spróbuj spisać je dla siebie. Jeśli masz zwierzę domowe, powiedz mu o tym.

W świecie programowania nazywa się to “gumowa kaczka debugging” . Na początku może się to wydawać trochę głupie, ale działa cuda, a gumowa kaczka nigdy cię nie osądzi, ani nie zaoferuje niezamówionych rad.

Muszę powiedzieć, że przez lata byłem really poor słuchaczem. Później przekonałem się, że musisz być tym, którego wybrałeś jako swojego SO, by być ich uczciwymi, dobrze myślącymi uszami. Miłość (i wiek) pomogły mi, więc jest to oparte na osobistych doświadczeniach. Jak również odczyty, takie jak te poniżej, zaczerpnięte z jednego z wielu linków w sieci:

Wybierz właściwe miejsce i czas.

Znalezienie czasu i miejsca, w którym oboje jesteście zrelaksowani, może być kluczową częścią skutecznej komunikacji. Naprawdę trudno jest słuchać kogoś, kiedy w tle jest dużo hałasu lub innych rzeczy, które walczą o Twoją uwagę. Nie chodzi tylko o to, co mówisz i jak to mówisz, ale także o to, gdzie i kiedy. Przydatne jest zaplanowanie dyskusji w określonym czasie i miejscu.

Jeśli zawsze wybieraliście czas po ciężkiej pracy - rozwiązywanie problemów - i po kolacji - przeżegnanie, małżonek prawdopodobnie nie będzie w odpowiednim nastroju i nie wykorzysta go jako szansy na bycie miłym dla Was. Może być nadal w pracy, więc musi zmienić zdanie na w domu: inny czas, inne środowisko, inna osoba, inne podejście.

Miej czas na rozmowę i słuchanie.

Przez większość czasu, gdy prowadzimy dyskusję, czekamy tylko na naszą kolej na rozmowę. Słyszymy, co mówią, ale koncentrujemy się na naszej reakcji: To nieprawda, to naprawdę mnie wkurza, mogę to łatwo naprawić, dlaczego ona tego nie robi? To zrozumiałe. Nikt nie lubi słyszeć czegoś, z czym się nie zgadza. Ale aby naprawdę zrozumieć perspektywę swojego partnera, naprawdę musisz zwrócić na to uwagę i wziąć to pod uwagę.

Jeśli Twój współmałżonek już myśli o rozwiązaniu Twojego problemu, to oczywiście nie zadziała. Być może przyda Ci się następujący prosty wzór: jedna osoba mówi, druga słucha, a następnie parafrazuje to, co powiedziała: To, co brzmi jak to, co mówisz, jest… A potem przełącznik.

Praktyka

Komunikacja jest umiejętnością i potrzeba praktyki, aby być w niej dobrym. Jeśli chcesz rozwijać swoją zdolność do komunikowania się jako para, musisz zbudować pozytywne nawyki w sposobie mówienia i podjąć prawdziwy wysiłek, aby się ich trzymać. Czasami będziesz lepszy od innych, a czasami w ogóle nie dasz sobie z tym rady. Ale jeśli będziesz wytrwały, z czasem zauważysz, że twoja zdolność do mówienia tego, co masz na myśli i słuchania, kiedy twój partner mówi ci, co ma na myśli, staje się lepsza.

To rutyna. Być może musisz usiąść i zacząć mówić, ale nie o swoim dniu, o swoim małżeństwie. Wygląda na to, że twój współmałżonek może nie rozumieć, czego i jak potrzebujesz. I czego on potrzebuje. Wyjdź z tej rutyny, zmień ją, tylko po to, żeby zacząć od czegoś innego. Zamiast używać zawsze czasu na lunch/kolację, musisz się zgodzić na konkretne miejsce i konkretną ilość czasu. Rozpocznij mały, pomyśl o dużym.

Dlaczego nie zaplanowałbyś, powiedzmy, pół godziny, w sobotę/niedzielę, iść do parku, albo wypić drinka po miłym filmie, i nie spędzić tych 30 minut na słuchaniu siebie nawzajem? Zmień zasady, zrób nowe. Porozmawiaj o tym i popraw to, co ma być: czas, miejsce, harmonogram, temat. Twoim celem jest osiągnięcie sprawiedliwego podziału. I mieć to, by rosło…

Chodzi o poradnictwo małżeńskie, a to dużo czytania, wysiłku i czasu. Musisz być cierpliwy, i wyjaśniać raz po raz, a on musi być cierpliwy, i ugryźć się w język.

Krzyki na niego może działać, jak inni wspomnieli, ale to nie tylko to, co lubię dzielić się z SO…

Kat (OP), powiedział później, w komentarzu, dokładnie to, co musiałem sformułować w mojej odpowiedzi, z idealnymi słowami: I need my husband and not an engineer.

• *

Yellow text has been taken or quoted from this:

1. 5 wskazówek komunikacyjnych
2. why it’s important to be good a listeningener

This sounds like a problem that can be solved

Hey, your husband likes solving problems; maybe he can help solve the problem of his own tendency to try to solve problems when a solution is not being asked for. Powinien wiedzieć najlepiej, co będzie działać dla him. Złapcie go w czasie, gdy żadne z Was nie jest zestresowane i rozmawiajcie na ten właśnie temat, ale tym razem pozwólcie mu wymyślić pomysły na rozwiązania.

Poznajcie koncepcję “trzymania przestrzeni”

Poznajcie i nauczcie Waszego partnera o koncepcji “trzymania przestrzeni”. Oto krótki artykuł, napisany przez mężczyznę i przeznaczony dla mężczyzn z tym samym zagadnieniem: A Man’s Guide to Holding Space .

Holding space goes beyond listening because it requires us to hear the other person, have empathy and not make the situation about us by trying to ‘give insight’ fix or ‘offer advice’.

Once he learns that holding space “is a thing,” and that there are patterns and practices involved in holding space, a good engineer will find ways to adapt his behaviour to the patterns. Możliwe, że nie wie, co masz na myśli mówiąc mu, że po prostu chcesz, aby słuchał empatycznie, a zobaczenie lub przeczytanie o tym, jak robią to inni, może być bardzo pouczające.

Spróbuj być pozytywny

Rozwiązywanie problemów, zamiast zanurzać się w emocjach, które powodują, jest właściwie pozytywnym nastawieniem. Spróbuj docenić tę pozytywną postawę, nawet jeśli jego rady nie są zbyt dobre. Przynajmniej jest to dowód na to, że on rzeczywiście słucha - nie możesz rozwiązać problemu, którego nie słyszałeś - i pamiętaj, żeby być wdzięcznym. Jest wielu partnerów, którzy będą po prostu udawać, że słuchają, kiedy naprawdę ich to nie obchodzi, więc masz szczęście pod tym względem.

Nadal możesz poprosić swojego partnera, aby zmienił sposób, w jaki wchodzi w interakcje z Tobą, ale nigdy nie zapomnij być wdzięczny za jakiekolwiek współczucie, które jest w stanie dać na swój własny sposób.

Ogólnie rzecz biorąc, mężczyźni są fixerami. Często są bardzo słabymi słuchaczami.Czasami nie zdajemy sobie sprawy, że “rozwiązanie” danego, szczegółowego problemu nie polega na naprawieniu problemu, lecz na wysłuchaniu frustracji powstałej przez problem._

Niektórzy mężczyźni nigdy się tego nie nauczą; niektórzy potrzebują dużo czasu; inni, gdy żarówka się zapali, natychmiast się włączają.

Rozwiązanie? Spróbuj wyjaśnić swojemu mężowi, że potrzebujesz tylko kilku chętnych uszu, aby usłyszeć frustracji tego, co opisujesz, a nie inżyniera, który zaprojektuje rozwiązanie tego, co jest opisane. Jest to zupełnie inny rodzaj umiejętności słuchania.

Mój tata zawsze mawiał, że “problem nigdy nie jest problemem”. Myślę, że nie chodzi o to, że twój mąż udziela niezamówionych rad. Chodzi o to, że próbowała pani to naprawić i znaleźć kompromis, a on właśnie powiedział pani “taka jestem”. Innymi słowy, powiedziała mu pani, że sprawia pani ból i nie chce przestać. To jest czerwona flaga. Inne przykłady, które dajesz namalować obraz tego, że jest to temat, a nie jednorazowy. On ma oczywiście dobre cechy (prawda?), w przeciwnym razie nie poślubiłabyś go w pierwszej kolejności. Ale on ci powiedział, że się nie zmieni i powinieneś wziąć go za słowo, choćby dlatego, że to ułatwia planowanie na przyszłość.

Moja sugestia to znalezienie jednostronnych sposobów radzenia sobie z tym.

• Wspomniałeś już o najłatwiejszym, czyli o tym, żeby nie dyskutować o tych sprawach. Ale nie jest to rodzaj związku, którego chcesz, więc nie jest to dobra sugestia.
• Możesz spróbować iść do doradcy zawodowego w pojedynkę. Będzie miał perspektywę, której obcy w Internecie, jak ja, nie będą mieli.
• Nie toleruj chichotliwych komentarzy i wołania imienia. Kiedy już pójdzie ad hominem w kłótni, przestanie próbować być rozwiązywać problemy.
• Przy założeniu, że rzeczy mogą się nigdy nie zmienić, zdecyduj czy jest to rodzaj związku, w którym chcesz spędzić resztę życia.

Zgadzam się z @Discord, że może to być oznaka depresji po stronie męża. Być może zechce Pani rozważyć, czy/jak poruszyłaby Pani tę kwestię ze swoim mężem.

Jestem w demograficznie bardzo podobnym małżeństwie. Mogę Ci jednak powiedzieć, że związki nie muszą być takie, niezależnie od tego, co mówią stereotypy dotyczące płci.

Byłem po obu stronach tego problemu. Dorastając z samotną mamą, starała się doradzać mi w rozwiązywaniu moich problemów, gdy chciałem tylko, żeby ktoś mnie wysłuchał. Miałam te same problemy z tym, że byłam sfrustrowana. Jako współmałżonek wpadłem w ten sam nawyk; kiedy moja żona wylewa się o swoim dniu, trudno mi nie wymyślać rozwiązań dla jej problemów. Pracuję również w dziale pomocy informatycznej, więc cały dzień mam problemy, które muszę rozwiązywać.

To, co pomogło mi zbadać, skąd dokładnie wzięło się to zachowanie: To było zachowanie, którego nauczyłem się w dzieciństwie, i to zachowanie, które stosowałem na co dzień. Musiałam zdać sobie sprawę, jak głęboko to zachowanie było zakorzenione, zanim zaczęłam próbować je odwrócić.

To, czego będziesz potrzebować, to LOTS i LOTS cierpliwości oraz otwarta komunikacja z Twoją współmałżonką w tej sprawie. Kwestia ta musi być poruszona w spokojnej sprawie, poza zachowaniami, które mają miejsce. To znaczy, że nie możesz o tym mówić, kiedy oboje jesteście już sfrustrowani, że to się stało. Jeśli możecie spokojnie i racjonalnie przedyskutować tę kwestię, nie wnosząc do niej negatywnych uczuć, możecie zacząć nad nią pracować.

Jednak ponieważ to zachowanie rozwiązujące problemy jest tak zakorzenione, praca nad nim nadal będzie wymagała czasu. Twój współmałżonek będzie musiał stawić czoła bardzo silnemu, wyuczonemu zachowaniu, które wymaga czasu. Po spokojnej rozmowie następnym razem, gdy takie zachowanie wystąpi, musisz je wskazać, nie obwiniając się ani nie wywołując frustracji, i pracować nad jego skorygowaniem. Nawet coś w stylu “Okay, znowu zacząłeś dawać rady, ale zacznijmy od nowa i po prostu posłuchajmy” powinno zadziałać.

Kluczem jest to, że Twoja potrzeba pracy nad tym na zewnątrz, kiedy pojawiają się nieporozumienia. W przeciwnym razie, negatywne emocje (frustracja, krytyka) będą nadal wiązać się z tym zachowaniem, a to jest złe dla was obu.

Są tu dwa odrębne problemy w pracy i myślę, że możesz być częścią jednego z nich. A ja nie zgodzę się z innymi odpowiedziami i powiem, że ty też masz problem z empatią.

Pierwszy to fakt, że on przerywa zanim skończysz, co prawdopodobnie oznacza, że nie wyjaśniłeś w pełni problemu, a więc brakuje mu kluczowych cech. Mój partner jest na to szczególnie zły. Odkryłem, że muszę być tak brutalnie szczery, jak mówienie jej “znów mi przeszkadzasz”, dokładnie tymi słowami, zanim zorientuje się, co robi. W każdej innej sytuacji, to byłbym bardzo niegrzeczny. W tej sytuacji jest to jednak jedyny sposób, aby powstrzymać jej gorszą niegrzeczność, kiedy dosłownie zaczyna mówić, podczas gdy ja jestem w połowie zdania i wykolejam cały temat.

Drugim problemem jest jednak to, co postrzegasz jako “troskliwe”. Jeśli Twój partner widzi Cię zdenerwowanego lub zestresowanego czymś, naturalną tendencją jest chęć pomocy. Jest to neutralne pod względem płci. Oczywiście, jeśli Twoja praca jest czymś, o czym on nic nie wie, to nie może pomóc, ale w przeciwnym razie jego wkład może być ważny. W rzeczywistości jednak nie prosisz go o to, by “słuchał”, ponieważ słuchanie polega na wchłanianiu tego, co mówisz i jest połową dwukierunkowej rozmowy. To, co mówisz, to to, żeby odebrał emocjonalną treść “Jestem zestresowany”, ale żeby dosłownie nie słuchał ani słowa, które mówisz. Jeśli po prostu oczekujesz, że będziesz na niego mówić, a on po prostu siedzi tam jak guzek, obawiam się, że to też nie jest zbyt dobry model związku. Mówisz o tym, że chcesz mieć publiczność dla siebie, a nie słuchacza.

Na pewno będzie musiał popracować nad tym, jak przedstawia swoje “rozwiązania”. Jeśli zaczyna “powinieneś…”, to źle się z tym obchodzi. Ale pytanie “czy próbowałeś…?” to uczciwa gra. Wiesz, że on słuchał i troszczy się o to, o czym mówisz, ale to szacunek dla ciebie jako osoby, która jest odpowiedzialna za rozwiązanie problemu.

To jest trudne, jak jesteś w zasadzie prosząc SO, aby przejść przeciwko hardwired “funkcji” większości mężczyzn.

Moja żona i ja mamy umowę po tej samej kwestii pojawił się na początku naszego związku randkowego. Po rozmowie na temat konkretnego problemu / doświadczenia, z którym ma problemy, zapytam ją, czy chce, abym coś z tym zrobił (rada lub działanie).

Jeśli nie, rozmowa odbędzie się w normalnym trybie. Jeśli tak, moja rada zostanie udzielona, a ona weźmie ją pod uwagę, jeśli będzie chciała.

Brzmi to jak przymus, ale po 13 latach jest to teraz całkiem naturalna część naszego “protokołu” komunikacyjnego.

Jest to tak często powracający problem, ale tak trudny do naprawienia!

Rzeczywiście znalazłem się oferując mojej byłej dziewczynie sugestie i porady, które były, teraz z perspektywy czasu, w zasadzie w połowie upieczone. Mieliśmy przypadki, w których dyskusje na temat pewnych problemów szybko przerodziły się w argument (nie do końca obelgi), przy czym oboje mieliśmy wrażenie, że druga jest niewrażliwa.

Wiedzieliśmy, że oboje bardzo się kochamy i nie chcieliśmy, aby nasz związek cierpiał z powodu takich (trywialnych?) problemów, których naprawdę można uniknąć w dużej mierze przy odrobinie powściągliwości i rozwagi. Wymyśliliśmy sposób i postanowiliśmy spisać i wymienić 4-5 sugestii dotyczących poprawy zachowania, które chcieliśmy w sobie widzieć. Sugestie te, po krótkiej dyskusji, zostałyby następnie połączone w jednolitą ** Propozycję Umowy** (oczywiście, nic prawnego na ten temat).

Podzielę się kilkoma rzeczami, które były częścią propozycji, na którą oboje się zgodziliśmy:

• Rozważne mówienie o rzeczach, które każdy z nas chce przedyskutować, z próbą bycia subiektywnym w tej sprawie niż indywidualnym.

• Dostarczanie konstruktywnej informacji zwrotnej bez wahania - gdy tylko jest to konieczne - i bycie otwartym na to samo, jeśli pochodzi z drugiego końca.

• NASZA RELACJA powinna być zawsze na pierwszym miejscu.

ważne : Nie przytaczaj konkretnych przykładów jakichkolwiek wcześniejszych sytuacji w tej propozycji “umowy”.

Chciałbym również dodać jedną końcową sugestię… I przyznaję, że może to brzmieć trochę jak kompromisowa czasami. Jeśli jednak działa z kimś, to może mieć naprawdę dalekosiężne efekty.

Naładowana emocjonalnie konfrontacja z mądrą osobą zazwyczaj nie osiąga pożądanego celu uświadamiając jej, że była na złej drodze. Powodem tego jest fakt, że w świetle kłótni, dla kogoś, kto jest na ogół obliczalny i inteligentny, jego instynkt jelitowy bierze górę. Oznacza to również, że ego zaczyna poprzedzać powód, a czułość emocjonalna jest pokazywana na drzwiach.

Sugestia jest więc następująca:

Polityczność (z Twojej strony), w najbardziej gorących sytuacjach, ma klucz do uświadomienia inteligentnej osobie, że była błędna.

Na przykład:

Po ich rant / niepotrzebna rada się skończyła, lub jeśli przerodziła się w kłótnię i wywołanie imienia, spróbuj utrzymać swój gniew pod kontrolą i bardzo miękkim tonem, możesz powiedzieć:

_Chciałem tylko, żebyś mnie posłuchał, {{\i0}… jako przyjaciela, jako {\i1}małżonka /partnera.** _

Jeśli mówisz z prawdziwymi uczuciami, to jest to coś, co może nagle uderzyć w nich mocno w środku… ze świadomością, że… rzeczywiście muszą coś zrobić, ale z celem, aby faktycznie zapomocować swoje własne zachowanie, a nie problemy /świata**.

A potem, aby zapobiec sytuacji, w której sytuacja nie osiągnie punktu krytycznego, ewentualnie odłożyć tę rozmowę na ten czas, z pokornym żądaniem / zapewnieniem, aby wrócić do niego następnego dnia, dając obu stronom wystarczająco dużo miejsca na zastanowienie się, ochłodzenie i rozpoczęcie od nowa.

;

• *

Hope this sounds reasonable and can be used to some extent. Wszystkiego najlepszego!

Chciałbym móc podzielić się filmem, który oglądaliśmy na zajęciach z małżeństwa. To kropla martwego, prostego dzwonka. To działa tak, parafrazy.

Mężowie,

• Kiedy nasze żony mają problem, chcemy go naprawić.
• Kiedy mówimy naszym żonom o problemie, chcemy, aby go naprawiły.

Żony,

• Kiedy ich mężowie mówią im o problemie, chcą, aby go zaakceptowali i poczuli współczucie.

• Kiedy mężowie mówią im o jakimś problemie, chcą, aby go zaakceptowali i poczuli współczucie.

Dalej stwierdza się, że jako mężowie powinniśmy być skłonni wysłuchać problemu, a nie próbować go rozwiązać. Stary żart, który mówi “tak”, może sprawić, że będziesz miał mniej kłopotów, niż próbować rozwiązać problem.

Stwierdza również, że żony muszą podejmować więcej działań, niż czują, że powinny. Kiedy faceci mówią, że są spragnieni, tak naprawdę mają na myśli to, że chcą, abyś poszedł się dla nich napić.

Zostało to powiedziane w żarcie, w zabawny sposób, że nie mogę nosić tutaj, ale ja (jako mąż) zawsze pamiętam to, kiedy moja żona zaczyna narzekać na coś, co poszło nie tak w jej dzień.

Sugeruję, abyś zobaczył podobny film, lub po prostu kazać mu przeczytać ten wątek. Nie chodzi o to, że nie chcemy pomagać. Chodzi o to, że nie rozumiemy, że “naprawianie tego” to “yep, to brzmi ciężko” i nie wychodzimy i nie poruszamy głazem sami.

Skup się na aspekcie (lub przynajmniej wcześniej) swojego pytania. Poddaj się “zamiast”.

Jestem pod tym względem dość podobny do twojego współmałżonka. Moja żona jest pod tym względem dość podobna do ciebie. Mieliśmy dokładnie taką samą sprawę jak ty. Dotarliśmy do miejsca, w którym obojgu udaje nam się komunikować i spotykać w środku, bez konieczności zmiany jednego lub drugiego z nas w tak zasadniczy sposób, jak wydaje się, że życzysz sobie, aby twój współmałżonek się zmienił.

Uważam, że słuchanie czyjegoś problemu i nie robienie wszystkiego, co w mojej mocy, aby pomóc mu rozwiązać problem, jest niegrzeczne. Moim zdaniem, jeśli jest jakiś problem, jego rozwiązanie jest potrzebne. Każdy, kto odczuwa skutki problemu (lub współczuje komuś, kto jest) powinien przyczynić się do jego rozwiązania.

To JEST empatia współmałżonka. W jego umyśle powiedzenie “o ten straszny, biedny jesteś” jest tak samo przydatne jak wysłanie twoich nadziei i modlitw do ludzi dotkniętych huraganem. To miłe, ale oni prawdopodobnie woleliby trochę jedzenia i wody. Mówi, że zgadza się, że twój problem jest zły i że na tyle mu na tobie zależy, by chcieć ci pomóc.

To może nie wyglądać dla ciebie jak empatia, ale tak właśnie okazuje empatię twój współmałżonek. Wy dwoje mówicie różnymi językami. Może być wam łatwiej nauczyć się rozumieć “empatię rozwiązywania problemów”, niż nauczyć się mówić “empatia słuchania”.

Skup się na pozytywach. Masz współmałżonka, który poświęca czas na omawianie tych spraw z tobą, a on robi wszystko, co w jego mocy, aby ci współczuć. Robi to, bo cię kocha. Jeśli ktoś, na kim mu nie zależało, skarżyłby się na jakiś problem, po prostu dałby szybkie “to jest do bani” i poszedłby dalej, nie starając się pomóc w rozwiązaniu problemu.

Dzięki temu istnieje (lub przynajmniej wcześniej) aspekt problemu, nad którym możesz pomóc małżonkowi w pracy. Zakładając, że jest typem technicznym, powinien być przyzwyczajony do robienia tego w pracy i nie powinno być to wbrew jego naturze, aby robić to w domu.

Wskaż na poniższe rady.

“Gdybym miał godzinę na rozwiązanie problemu, poświęciłbym 55 minut na zastanowienie się nad problemem i 5 minut na zastanowienie się nad rozwiązaniami”. - Albert Einstein

Ta rada (najpierw skup się na problemach, a potem na rozwiązaniach) znajduje odzwierciedlenie w podobnych powiedzeniach w praktycznie wszystkich firmach z branży dobrych technologii/konsultingu. Zobacz tutaj aby dowiedzieć się dlaczego nigdy nie powinieneś pytać użytkowników Twojego oprogramowania o to, jakich rozwiązań oczekują. Powinieneś zidentyfikować problemy z nimi związane.

Przejście do rozwiązań zanim usłyszysz, zrozumiesz i zadasz pytanie o problem nie będzie działać w biznesie i nie będzie działać w domu.

Nie próbuj przekonywać współmałżonka do nie oferowania rozwiązań. Przekonaj go, aby wstrzymał się z proponowaniem rozwiązań .

To pomoże:

• Twój współmałżonek dojdzie do lepszych rozwiązań, co sprawi, że poczuje się lepiej.
• Twój współmałżonek dojdzie do lepszych rozwiązań. Od czasu do czasu, niektóre z tych rozwiązań mogą być rzeczywiście dobrym pomysłem i lepszym niż cokolwiek, o czym do tej pory myślałeś.

i co najważniejsze,

• Da Ci więcej czasu na omówienie problemu z Twoim współmałżonkiem, słuchając uważnie/ zadając pytania, bez przerywania rozwiązywania problemów.

Kiedyś sam byłem programistą komputerowym, kiedy przechodziłem do trybu rozwiązywania problemów, czyli udzielania porad. Dzisiaj mam inny sposób na rozmowę. Kiedy nie rozmawiam w celu rozwiązania problemu lub wymiany pomysłów na poziomie intelektualnym, słucham w celu nawiązania autentycznej więzi z drugą osobą. W miarę postępu rozmowy czuję, czy uczucie bycia połączonym staje się silniejsze, czy też rozmowa przenosi się w banalną sferę małych rozmów.

Oznacza to, że zadaję pytania, które mogą pogłębić poczucie bycia połączonym. Kiedy słyszę problem dotyczący współpracownika, mogę zapytać o konkretne emocje. Co czułeś w tym momencie? Co czujesz teraz w tej sytuacji? Co czujesz w swoim ciele?

Kiedy zadaję pytania, zwracam baczną uwagę na to, jak wpływają one na naszą więź emocjonalną. Czy moje pytania pogłębiają naszą interakcję, czy też odwracają uwagę od momentu, w którym dzielimy się razem? Nie każde pytanie zmierza we właściwym kierunku, ale ważne jest, aby zauważyć, które pytania pomagają w dalszym rozwijaniu poczucia więzi, a które nie.

“Problem”, który próbuję rozwiązać polega na tym, że chcę poczuć głębokie więzi w rozmowie i wybrałam moje słowa, aby zoptymalizować rozwiązanie tego “problemu”.

Ćwiczenia Autentycznie powiązane, Kręgi, Aktywne Słuchanie, Radykalna Szczerość i Komunikacja bez Przemocy to praktyki, które pomogły mi opracować zestaw pytań, które mogę wykorzystać w rozmowie, aby ją “zoptymalizować”. Osobiście uważam, że bardzo cenne jest uczenie się takich praktyk w zorganizowanym środowisku podczas warsztatów.

Ten sposób myślenia, polegający na używaniu różnych narzędzi konwersacyjnych w celu osiągnięcia rezultatu, który chcę osiągnąć, całkowicie eliminuje potrzebę oferowania sugestii, jak rozwiązać problem, ponieważ nie do tego się optymalizuję.

Nic nie możesz zrobić, aby zmusić swojego chłopaka do zmiany sposobu myślenia, ale możesz zasugerować mu zmianę sposobu myślenia i możesz iść razem na warsztaty, aby zapewnić mu komfort nowych umiejętności konwersacyjnych.

Z mojego doświadczenia wynika, że kiedy ludzie mówią o problemach, często mają w głowie ich rozwiązanie, ale najpierw muszą wyzwolić swoje emocje.

Spodziewam się, że słyszałeś dowcip, że konsultant jest kimś, komu płacisz, aby powiedzieć ci to, co już wiesz, ale w gruncie rzeczy robią to słuchając uważnie i przedstawiając informacje w formie, którą klient może wykorzystać. Czasami jedyne co robią, to potwierdzają już podjętą decyzję.

Jeśli Twój współmałżonek reaguje na humor, być może będziesz mógł wyrazić swoją potrzebę “konsultanta” i poprosić go o pomoc jako partnera w realizacji tego zadania.

Jeśli Twój współmałżonek nie reaguje na humor, prawdopodobnie najlepiej poszukaj nowego współmałżonka. ;)

Uwaga: Jest tu wiele wspaniałych odpowiedzi i choć czuję, że Graham jest najlepszy, jego odpowiedź zawiera wiele osobistych odtrutek, które wydawały mi się niewłaściwe do powiększania, gdy próbowałem je edytować. Odrzucił on moją prośbę o włączenie niektórych z podanych tu informacji, aby uczynić je bardziej wyczerpującymi. Oto więc jeszcze jedna odpowiedź, wybrukowana najlepszymi pomysłami, jakie tu widziałem:

Graham trafnie wskazuje, możesz też mieć problem z empatią. Jak wspomina zzzzBov w swojej odpowiedzi, to, o co tak naprawdę prosiłaś męża, to “współczucie”, a nie “empatia ”. Brzmi to tak, jakbyś właśnie zrzucała dzień na swojego partnera, co Anne Daunted podkreśla, że może nie być czymś, co lubi.

Dlaczego ci przeszkadza: Ponieważ ‘współczucie’ pochodzi z stanu emocjonalnego dystansu , twój mąż nie czuje się zaangażowany w twoją rozmowę i dlatego stara się zakończyć ją tak szybko, jak to możliwe, oferując natychmiastowe rozwiązania.

Prawdopodobnie masz kilku przyjaciół, którzy robią ci to samo. Czy naprawdę podoba Ci się proces wystawiania listy do tej przyjaciółki, która zawsze narzeka? czy też naprawdę rozmawiasz z nią tylko dlatego, że wiesz, że można bezpiecznie narzekać z powrotem?

Aby przełamać schemat , albo musisz lepiej zapomnieć o tym, aby zmienić swój dzień w bardziej rozrywkową historię, albo być bardziej jasna co do tego, jaki “problem do rozwiązania” naprawdę jest, jak zasugerował Lamar Latrell w swojej odpowiedzi. Na przykład, jeśli masz zły dzień, możesz żartować o wszystkich rzeczach, które poszły nie tak (co powinno uświadomić mężowi, że nie szukasz rady). Albo, jeśli chcesz emocjonalnego wsparcia zamiast możliwości po prostu opowiedzieć komuś o swoim dniu, nie pytaj go po prostu o to, by posłuchał, zadaj pytanie o “emocjonalne wsparcie ”.

Bycie emocjonalnym wsparciem może wymagać dużo energii ze strony twojego partnera, więc, jak wspomina Christian, wykorzystanie tutaj pewnych umiejętności komunikacyjnych bez użycia przemocy może być bardzo pomocne. Aby zacząć, spróbuj zawsze prosić o pozwolenie na rozpoczęcie rozmowy, ponieważ może nie być w mentalności / nastroju, aby móc być obecnym dla ciebie w tej chwili. Jeśli mówi, że jest zajęty, musisz to uszanować, ale możesz zapytać, kiedy może być dobry moment na rozmowę. Podobnie, jak zauważono na poniższym wykresie, postaraj się wejść w praktykę składania wniosków, łącząc swoje emocje z obserwacjami, a nie przypisując osądowi lub winie za cokolwiek, co wydarzyło się w twoim dniu. Możesz włączyć tę praktykę do swojej prośby, mówiąc swojemu partnerowi “Wiele rzeczy wydarzyło się dziś w pracy, które sprawiły, że czuję się [zdenerwowany/bez kontroli/złość], potrzebuję teraz trochę emocjonalnego wsparcia, czy masz czas na rozmowę? ”

Więcej na temat nieagresywnej komunikacji można znaleźć tutaj: http://www.nonviolentcommunication.com

Share a sign between the two of you want him to engage listening and not fix things

Every comment has made all of the points about how engineers are trained to fix things and it’s hard to switch off, so I’m going to skip that and get to my advice.

Zgadzam się na znak, może gest, lub jakąś formę kontaktu (trzymanie się za ręce działa, jeśli siedzisz, kładąc ręce na jego ramionach na początku rozmowy działa, jeśli poruszasz się), że między wami, oznacza “Chcę, aby słuchać i nie naprawić teraz”. Upewnij się tylko, że nie jesteś przypadkowo protekcjonalny, kiedy zgadzasz się na znak, prawdopodobnie łatwo brzmi to tak, jakbyś uczył psa, oboje jesteście tu dorośli.

W skrócie, chcesz zmienić swojego męża. Z doświadczenia mogę ci powiedzieć, że on prawdopodobnie nie chce, nie, _nie może zmienić tego aspektu swojego charakteru. Nie chodzi o to, że jest głupi, nieemfatyczny czy cokolwiek innego.

Podczas gdy obecnie najwyżej wybierana odpowiedź prosi cię o powiedzenie mężowi tylko po to, żebyś słuchał, pójdę o krok dalej: ty już wiesz jak zareaguje twój mąż. Wtedy logicznym krokiem jest uniknięcie powiedzenia, co doprowadzi do katastrofy, czyż nie?

Zamiast tego, powiedz mu, jak jesteś zła, sfrustrowana, zmęczona lub cokolwiek innego, co wynika z twojego frustrującego problemu, który próbowałaś rozwiązać. Nawet nie wspominaj o tym problemie. On nie może naprawić tego, o czym nic nie wie. Twój związek nie pogorszy się tylko dlatego, że nie wie z pierwszej ręki, co dziś zrobiłeś.

Bądź przygotowany, kiedy powiesz mu, że jesteś sfrustrowany, że może spróbować dać ci wskazówki, jak się mniej sfrustrować… ale będąc inżynierem, wiesz, że ta reakcja nadchodzi. Może są rzeczy, które może zrobić, aby cię mniej sfrustrować (co wiem - ugotować coś dla ciebie, cokolwiek).

Może, just maybe, he is simply not the right person to dump your daily problems on. Tak, masz związek, tak, jest wiele powodów, dla których wy dwoje jesteście razem, ale może potrzebujesz kogoś innego do tego rodzaju rozmowy; i skoncentruj się na znalezieniu sposobów na rozmowę z mężem, które nie wiążą się z przedstawianiem problemów, które skłaniają go do pomocy.