Jak odmówić nieznajomemu, który prosi mnie o pożyczenie roweru na chwilę?

Nieznajomy: Czy mogę pożyczyć na chwilę twój rower?

Nie znasz go ani nie masz żadnych wspólnych znajomych. Nie masz żadnej gwarancji, że zwrócą go na czas i w dobrym stanie. Nie wspomnieli o żadnych nagłych wypadkach.

W takim razie wszystko zależy od Ciebie. Dzielenie się rowerem może być punktem wyjścia do nowej przyjaźni. Albo będzie to ostatni raz, kiedy zobaczysz swój rower.

Ty i nieznajomy jesteście nastolatkami, jak rozumiem.

Ponieważ twoim celem jest odrzucenie prośby z podaniem powodu,

Ty: Przykro mi. Nie mogę ci go w tej chwili dać. Dopiero co się spotkaliśmy. Ale może innym razem. Jasne :)

To daje powód, dla którego odmówiłeś. W ten sposób zachowasz otwartą opcję na przyszłe spotkania.

“Nie” jest kompletnym zdaniem. Nie wymaga uzasadnienia ani wyjaśnień.

W tym przypadku z pewnością powinno wystarczyć. Można je nieco złagodzić, mówiąc “nie, przykro mi”. Zapytał, powinien oczekiwać zarówno “tak”, jak i “nie” jako możliwych odpowiedzi.

Nawet w grupie, w której powszechne jest pożyczanie sobie nawzajem rzeczy, wciąż jest możliwość odmowy, niezależnie od powodu.

Wyjątkiem jest komuna, w której nikt tak naprawdę niczego nie posiada i wszystko jest uważane za wspólną własność. Zwykle jest to wyraźna zasada, ponieważ jest to wyjątek od zwykłej reguły, więc wiedziałbyś o tym. W takiej sytuacji, jedynym rozwiązaniem byłoby nie przynosić czegoś, czym nie jesteś gotów się podzielić.

W kulturze izraelskiej nastolatki często pożyczają rowery innych ludzi, i jest to uważane za całkowicie akceptowalne.

Ponieważ w twojej kulturze jest to naprawdę akceptowalne, to tak jakby jakaś znana osoba prosiła o przysługę.

Ponieważ potrząsnąłeś głową kilka razy, wysłałeś jasny komunikat, że nie chcesz dać swojego roweru i jest to akceptowalne.

Na wypadek, gdybyś nie chciał brzmieć niegrzecznie, mówiąc im nie, ta Odpowiedź na miejscu pracy daje naprawdę ładne podejścia i wyciągam kilka z nich (z moją edycją).

Przepraszam, nie wiem, kiedy będę go potrzebował następnym razem. Więc tak naprawdę nie mogę ci go teraz dać.

To nic osobistego, po prostu nie czuję się komfortowo pożyczając mój rower.

Mimo, że są to obcy ludzie, nie wezmą tego zbyt osobiście lub uznają to za niegrzeczne, jak wynika z mojego doświadczenia. Jednakże, nie zawsze możemy być pewni, kto może uznać to za niegrzeczne. Dlatego nie powinieneś się nimi przejmować i powinieneś pozostać stanowczy i powiedzieć “nie” (oczywiście w uprzejmy sposób).

A także, nie musisz ulegać presji i nie czuj się zmuszony do pożyczania roweru.

Najwyraźniej nie jesteś zadowolony z tego, że pozwalasz komuś odjechać na swoim rowerze i nie ma żadnego powodu, dla którego miałbyś być. Możesz go już nigdy więcej nie zobaczyć, albo może wrócić uszkodzony - a ‘przepraszam kolego’ tego nie naprawi.

‘Jeśli nie obrazisz się, że mówię “nie”, to ja nie obrażę się, że pytasz. Stanowczo i grzecznie powiedziane, powinno załatwić sprawę. Kiedyś miałam wielu 'przyjaciół’, dopóki nie zaczęłam mówić tego typu rzeczy, gdy pytali, czy mogą coś pożyczyć. Rzeczy, które często musiały być ścigane do zwrotu, lub po prostu zostały zapomniane. Moim założeniem było (i jest) kiedyś - potrzebowałem tego narzędzia. Poszedłem i kupiłem je. Ty go potrzebujesz - dlaczego nie zrobić tego samego?