Radzenie sobie z niechcianym, "żartobliwym" kontaktem fizycznym

Najpierw spójrz na tę sytuację z innej perspektywy:

• Ci ludzie robią Ci coś, czego nie chcesz
• Robią to bez Twojej zgody
• Robią to codziennie
• Wiedzą, że Ci się to nie podoba, ale i tak to robią
• Nie biorą Twojego sprzeciwu na poważnie i żartują z tego

To jest znęcanie się i nie jest to coś, co “przyjaciele” powinni robić. I nie jest to coś, co powinieneś znosić tylko dlatego, że za kilka miesięcy skończysz szkołę.

Jednym ze sposobów radzenia sobie z tym jest używanie tak zwanych “komunikatów I” lub “komunikatów I feel”. Ich celem jest sprawienie, aby Twoi przyjaciele spojrzeli na sytuację z Twojej perspektywy, bez bezpośredniego obwiniania ich (co wywołałoby obronę).

Najpierw wszystkie osoby zaangażowane w problem powinny spotkać się w miejscu, w którym będą mogły spokojnie porozmawiać. Następnie zacznij od wyjaśnienia, że chcesz porozmawiać o tym, że dotykają Twoich włosów. Wyjaśnij sytuację tylko ze swojej perspektywy, zaczynając zdania od “czuję”, “lubię/nie lubię” i podobnych stwierdzeń typu “ja…”. Niektóre przykłady to:

Wiem, że zaplatanie mi warkocza sprawia ci przyjemność, ale naprawdę nie lubię, gdy dotykasz moich włosów.

Czuję, że muszę z tobą walczyć każdego dnia.

Mam wrażenie, że nie traktujesz moich uczuć poważnie.

Nie czuję już, że jestem dla Ciebie przyjacielem, bo celowo mnie denerwujesz każdego dnia.

Naprawdę chciałabym, żebyś przestał dotykać moich włosów, bo czuję się przez to pogwałcona.

Możesz dowiedzieć się więcej o komunikacji “I message” na Wikipedii , Youtube i innych stronach (ostatnia z nich to porady dotyczące związków, ale całkiem dobrze wyjaśnia różnicę między “you messages” a “I messages”).

Jeśli po rozmowie z nimi na osobności nadal cię dręczą, nie powinieneś już uważać ich za “przyjaciół”. Są oni dręczycielami i czynią cię ofiarą swojego dręczenia. To rozróżnienie między “przyjacielem” a “dręczycielem” jest ważne, ponieważ prawdziwi dręczyciele inaczej reagują na Twoje podejście.

Istnieje kilka artykułów o tym, jak unikać dręczenia, jak na przykład ten , który stwierdza:

Pierwszą linią obrony przed dręczycielem, zgadzają się eksperci, jest unikanie. Odejście od dręczyciela jest mądrością, a nie słabością. Drugą linią obrony jest zwerbowanie osoby towarzyszącej; dręczyciele zazwyczaj nie czepiają się ludzi, którzy są otoczeni przez przyjaciół.

Znęcanie się jest zachowaniem przynoszącym samozadowolenie. Dręczyciel nie dba o to, że cię zrani, dopóki dobrze się bawi lub ma przewagę, np. wyższy status społeczny (bycie “cool”). Usunięcie nagrody z działania lub wprowadzenie kary sprawia, że znęcanie się staje się mniej zabawne.

Taką karą jest nagana ze strony nauczycieli lub zwrócenie uwagi na swoje zachowanie przez uczniów, dlatego Twoim celem powinno być włączenie innych w te sytuacje i skłonienie ich pośrednio do ukarania dręczyciela.

Aby to zrobić, powinieneś sprawić, że ich znęcanie się będzie widoczne dla innych. Jeśli wszyscy myślą, że to tylko przyjacielska zabawa, nikt nigdy nie wkroczy do akcji i dręczyciele nie będą mieli powodu, aby z tym skończyć.

Aby dać jasno do zrozumienia, że to, co się dzieje, nie jest zabawą, musisz mówić głośno w momencie, gdy to się dzieje i używać mocnych słów. **Mów na tyle głośno, aby inni Cię usłyszeli:

Poprosiłem cię, żebyś nie dotykał moich włosów. Dlaczego dotykasz mnie wbrew mojej woli?

Przestań mnie dręczyć! (Mów głośno i asertywnie, nie uśmiechaj się ani nie śmiej)

Powiedziałem Ci, że nie chcę być tak dotykany. *Przestań ignorować moje osobiste granice! *

*Zabierz swoje łapska ode mnie! *

Zastosuj wyrażenia do swojego kontekstu kulturowego. Nie jestem native speakerem języka angielskiego i niektóre z tych zwrotów nie są dobrze przetłumaczone. W zależności od tego, gdzie mieszkasz, powszechne zwroty mogą się różnić.

Wszystkie te podkreślone zwroty są obciążone silnym znaczeniem. Istnieją sposoby, aby powiedzieć to samo bardziej uprzejmie, ale to całkowicie mija się z celem. Chcesz, aby Twoi przyjaciele zdali sobie sprawę, że ich zachowanie jest nie do przyjęcia i chcesz, aby inni ludzie zdali sobie sprawę, że jesteś traktowany w sposób nie do przyjęcia. Najlepszym możliwym rezultatem byłoby, gdyby ktoś inny spontanicznie się zaangażował i sprawił, że dręczyciele poczuliby się zażenowani.

Porozmawiaj o tym z (prawdziwymi) przyjaciółmi i nauczycielami i pozwól im sobie pomóc. Uświadom im problem, aby mogli potraktować Cię poważnie i wkroczyć do akcji, kiedy zwrócą Ci uwagę, że jesteś dręczony. W pewnym badaniu sprawdzono, jak ludzie reagują na mobbing w miejscu pracy i jakie są skutki różnych reakcji. Wynik:

• Próby zaprzyjaźnienia się z dręczycielem lub wysyłanie sygnałów, że jego zachowanie jest w porządku, prawie zawsze kończą się źle
• Zwrócenie się o pomoc do kolegów, przyjaciół i rodziny często poprawia sytuację
• Usunięcie nagrody poprzez unikanie i ignorowanie dręczenia często poprawia sytuację

TW: Przemoc moralna i fizyczna, napaść seksualna

Sytuacja, którą opisujesz jest przemocą fizyczną. Ty czegoś nie chcesz, oni o tym wiedzą, ale i tak to robią. Możesz uważać ich za swoich przyjaciół, ale to nie umniejsza znaczenia tego problemu.

Byłam molestowana w szkole przez trzy lata. Zaczęło się, gdy weszłam do gimnazjum w wieku 10 lat; ludzie myśleli, że jestem dziwna, ponieważ nie uśmiechałam się często i ponieważ byłam bardzo zainteresowana klasą (byłam wtedy bardzo uczona, podczas gdy inne dzieci pasjonowały się grą, plotkami, przerwą …). Po roku było znacznie gorzej, codziennie mi ubliżali, bili mnie, unieruchamiali na podłodze i udawali, że mnie gwałcą. Wtedy też moi “przyjaciele” odwrócili się ode mnie i włączyli się do gry w obrażanie i bicie mnie. Moją sytuację rozwiązała rozmowa z moją główną wychowawczynią, która zwołała całą klasę (beze mnie), zapytała ich, dlaczego mnie nie lubią i mi to robią oraz przypomniała im, że molestowanie jest karane przez prawo. Byli przerażeni i od razu przestali mnie nękać.

Moi tak zwani przyjaciele jednak widzieli, że jestem bardzo delikatna i wykorzystywali sytuację. Pozwalali mi myśleć, że ich zraniłam, mówiąc coś, a potem odmawiali rozmowy ze mną, tylko po to, by zobaczyć, jak czołgam się, by przeprosić i powiedzieć, że jestem okropną osobą i przyjacielem. To ich rozśmieszyło. To mnie bardzo uszkodziło, tylko po to, by uczynić mnie tym, kim jestem dzisiaj, niepewną siebie osobą, która przeprasza za błahe sprawy i ma problemy z granicami. Nie musisz pozwolić, aby to zaszło tak daleko. **Nie pozwól im zniszczyć swojej samooceny.

To, co chciałabym wiedzieć w tamtym czasie, to fakt, że to nie musi zajść aż do tego momentu. Osiem lat po tym wydarzeniu moja siostra rozpoczęła naukę w gimnazjum i również zaczęła zmagać się z molestowaniem. Jest jednak bardziej zawzięta niż ja i chyba sprytniejsza. Kiedy inne dzieci zaczęły ją wyśmiewać, ona po prostu śmiała się razem z nimi. Doprowadzało ich to do szału. Czekały, aż wybuchnie płaczem, a ona nie dała im tego, czego chciały. Bawiła się razem z nimi.

Oto, co proponuję Ci zrobić: następnym razem, gdy będą chcieli dotknąć Twoich włosów, zrób im to samo. Przygotuj kilka ekscentrycznych wsuwek i/lub gumek do włosów (jeśli możesz), a kiedy zaczną cię dotykać, powiedz

nie nie nie, dziś twoja kolej, pozwól mi się tobą zająć, będziesz piękna!

Uczyń z tego zabawę. Śmiej się przez cały czas. Powiedz im, że po prostu chcesz się odwdzięczyć, że są wspaniałymi fryzjerami, prawda? Ganiaj ich po korytarzu, jeśli musisz. Powinny być bardzo zaskoczone i nie chcieć robić tego ponownie, bo zrobiłyby z siebie idiotki. I pamiętaj: nie chodzi o to, żeby się źle wyrażać. To, co chcesz zrobić, to użyć humoru, aby ośmieszyć ich zachowanie i pokazać, że nie mają nad tobą władzy.

Kolejną rzeczą, której możesz spróbować, jeśli nie podoba Ci się pierwsza opcja, jest przyjście do szkoły pewnego dnia z upiętymi włosami i/lub zaplecionym warkoczem. Wiem, że wymaga to pewności siebie, ponieważ nie czujesz się komfortowo z rozpuszczonymi włosami, ale niespodzianka, jaką by to wywołało, mogłaby ich powstrzymać:

Hej Anna ! Cholera, co się stało z Twoimi włosami?

Heh, po prostu chciałam spróbować czegoś nowego. Najwyraźniej warkocze są modne w tym roku!

To wraca do tego, co powiedziałam na samym początku tego wpisu. Nie chcesz, żeby twoje włosy były upięte, oni to wiedzą i postanawiają tego nie szanować, ponieważ “fajnie” jest widzieć cię nieszczęśliwą i niewygodną z tego powodu. Jeśli sama zwiążesz włosy, zdadzą sobie sprawę, że nie mają nad tobą władzy, tak samo jak nie mają jej, gdy śmiejesz się z ich kpin, podczas gdy wszystko, czego chcieli, to złamać cię.

Szczerze uważam, że rozładowywanie sytuacji śmiechem i nieoczekiwanymi reakcjami jest pierwszym i najbardziej skutecznym sposobem na powstrzymanie molestowania, dlatego radziłbym Ci zacząć od tego. Jeśli jednak sytuacja nie będzie się poprawiać, wtedy proszę poszukaj pomocy w szkole. Nikt nie ma prawa Cię lekceważyć.

Byłem zastraszany w przeszłości i muszę to powiedzieć. Ci ludzie nie są twoimi przyjaciółmi, oni się nad tobą znęcają.

Nie szanują twoich granic, sprawiają, że czujesz się źle i masz całkowitą rację, aby ich unikać.

Nie, nie przesadzasz. To jest twoje ciało i twoje życie. Nie posiadanie dotyku włosów jest oczywiście bardzo ważne dla ciebie i masz wszelkie prawo, aby zrobić z tego wielką sprawę. Ponieważ to jest dla ciebie bardzo ważne.

Jak już mówiłem, byłem zastraszany w przeszłości. Jak to rozwiązałem? Nie zrobiłem tego. Próbowałem wszystkiego, co mogłem wymyślić, ale nic nie działało. Oto rzecz, której nie próbowałem: poprosić o pomoc kogoś dorosłego.

Byłem zbyt nieśmiały i przerażony, żeby to zrobić. Myślałem, że to uczyni mnie słabym. A tu jest taka sztuczka: każdy potrzebuje pomocy od czasu do czasu. A najtrudniejszą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobiłem w życiu, było poproszenie o pomoc. Zajęło mi to kilka lat, ale pewnego dnia w końcu zebrałam się na odwagę, by o nią poprosić i nie żałuję tego. To było trudne, to było przerażające, ale uratowało mi życie i sprawiło, że znów mogę być szczęśliwa.

Może mówisz sobie: “nie jest tak źle, nie powinienem potrzebować do tego pomocy”. Masz rację, mogło być gorzej. Ale to absolutnie nie jest wymówka, aby dalej cierpieć tak jak teraz. Potrzebujesz pomocy, proszę, poproś o nią.

W moim przypadku, potrzebowałem pomocy, ponieważ, mimo że nie byłem już zastraszany, nadal miałem depresję i poważne problemy z lękiem (wraz z innymi problemami, takimi jak problemy z zaufaniem, itp.)

Najpierw poprosiłem o pomoc lekarza (nie mojego stałego), który skierował mnie do psychiatry, który był w stanie lepiej mi pomóc. Od tego czasu zmieniłam terapeutę (pierwszy nie był dla mnie odpowiedni), ale nadal mam terapeutę, z którym spotykam się co 3 tygodnie. Ten terapeuta bardzo mi pomaga. Pomaga mi ustalać granice i szanować je przez innych ludzi. Pomaga mi również pozbyć się ludzi, którzy ich nie szanują.

Znam też kogoś, kto miał bardzo trudną sytuację z ojcem. Nie znam szczegółów, ale wiem, że poprosiła o pomoc swoją nauczycielkę “języka obcego”. To była osoba dorosła, której najbardziej ufała i dlatego poprosiła o pomoc tę konkretną osobę dorosłą.

Krótko mówiąc, po tym jak moja przyjaciółka poprosiła tego nauczyciela o pomoc, jej szybszy stracił opiekę nad nią i jej rodzeństwem, a jej matka dostała pełną opiekę.

Oto mój wniosek:

Może uda ci się samodzielnie naprawić tę sytuację. Uważam jednak, że jest to mało prawdopodobne i dlatego namawiam Cię, abyś poprosił o pomoc osobę dorosłą, której ufasz.

Jeśli ten dorosły nie potraktuje sytuacji poważnie. Proszę, poproś inną osobę. To jest bardzo ważne i to jest coś, co ja również musiałam zrobić. Wiem, jakie to może być trudne, ale proszę, nie poddawaj się. Potrzebujesz tej pomocy i zasługujesz na nią. A jeśli naprawdę wierzysz, że przesadzasz. Pamiętaj, że nic złego nie może się stać przez samo proszenie o pomoc.

Proszę, poproś o pomoc. Zasługujesz na nią tak samo jak każdy inny.

_

Po prostu powiedz, że nie lubisz, kiedy dotyka się twoich włosów. Możesz powiedzieć to w neutralnym tonie, nie musisz być agresywny czy obraźliwy:

Czy mógłbyś proszę nie dotykać moich włosów? To sprawia, że czuję się niekomfortowo :)

To bardzo normalne, że coś Ci się nie podoba, cały czas wyznaczasz sobie takie granice. Jeśli ktoś mówi “Hej Elle, chcesz kawałek jedzenia, którego nie lubisz?”, po prostu odpowiadasz “nie dziękuję”.

Powodem, dla którego sugeruję takie podejście jest to, że napotkasz w swoim życiu o wiele więcej sytuacji, które nie będą takie, jak chcesz, które sprawią, że będziesz czuć się niekomfortowo. A niektóre z nich można rozwiązać, po prostu mówiąc innym, jak się z tym czujesz. Przekonałem się, że komunikacja rozwiązuje wiele problemów.

Osobiście nie sądzę, że są one zastraszanie (i byłem na recieving koniec zastraszania), lub powinieneś złamać palce, lub że “ci ludzie nie są twoi przyjaciele” z tego powodu. Może to upraszczam, ale IMO to są “tylko szkolne sprawy”, nic wielkiego.

To jest przekomarzanie się. Taki, za którym nie przepadasz, ale jeśli się ich uczysz, to prawdopodobnie też sobie dokuczają. Zwykłe “nie dziękuję” powinno bardzo pomóc.

Jednakże , jeśli po powiedzeniu tego kilka razy, a oni nadal będą kontynuować, proszę spójrz na inne odpowiedzi, ponieważ wtedy to już nie jest podjudzanie.

Wiele z odpowiedzi zakłada, że jesteś zastraszany, jednak z twojego pytania odniosłem wrażenie, że to przyjaciele, którzy po prostu nie nauczyli się jeszcze szanować twoich granic.

Z mojej ograniczonej perspektywy powiedziałabym, że masz dwie opcje: Ignorować zachowanie związane z dotykaniem włosów lub egzekwować granice.

W twoim przypadku zalecałbym drugą opcję, czyli egzekwowanie granic. Osobiście uważam, że jest to najzdrowsza opcja na dłuższą metę zarówno dla Ciebie jak i Twoich przyjaciół. Jednak wyraźnie zaznaczyłaś, że nie chcesz się z nimi konfrontować. Więc naprawdę jedyną opcją jest ignorowanie tego zachowania.

W 2 klasie miałem łobuza, który dokuczał mi tak bardzo, że sprawiał, że byłem fizycznie chory. Przynajmniej tak twierdzi moja matka. Pamiętam tego dręczyciela, ale nie jestem chora z tego powodu. Mój tata i mama usiedli przy mnie i powiedzieli, żebym ignorował dręczyciela. Jeśli nie wywołasz reakcji dręczyciela, nie będzie on miał rozrywki, której szuka i zostawi cię w spokoju. Trwało to ponad miesiąc, ale zanim minął rok, łobuz przestał mnie dręczyć.

Jeśli mogę, chciałabym zaproponować pewne zmiany? Wyraźne wyjaśnienie swoich granic (co jest dla Ciebie ok. w dotyku fizycznym) nie musi być konfrontacją. Jeśli zachowasz spokój, myślę, że może to być dobre doświadczenie rozwojowe dla twoich przyjaciół i (zakładając, że są w zasadzie przyzwoitymi ludźmi) dobre doświadczenie również dla ciebie.

Oto kroki, które bym wykonał:

1. Zaproś ich, aby dostali z tobą ciasteczko, twój przysmak. Jest to niewerbalny sposób na zakomunikowanie, że jest to dla Ciebie wartościowa osoba i że ją lubisz. Poczucie, że są dla Ciebie cenni, prawdopodobnie sprawi, że chętniej Cię wysłuchają, zamiast się bronić. Możesz powiedzieć coś w stylu:

2. Po otrzymaniu poczęstunku przedstaw swój problem. Niech to będzie Twój problem, a nie ich:

3. Zdefiniuj granicę i poproś o jej respektowanie.

4. Bądź stanowczy. Nawet dobry przyjaciel może cię sprawdzić, czy jesteś poważny. Jeśli spróbują dotknąć go ponownie, surowo, ale nie gniewnie, powiedz im, że mówisz poważnie. Nie używaj słowa “proszę”.

5. Wyegzekwuj granicę.

Nie musisz trzymać się z daleka na zawsze. Następnym razem, gdy ich zobaczysz, uśmiechnij się ciepło i przywitaj. Zapytaj, jak się mają. Jeśli spróbują dotknąć Twoich włosów, nic nie mów, po prostu odwróć się i odejdź. Powinnaś to zrobić tylko kilka razy, aby zrozumieli, że mówisz poważnie i przestali. Jeśli nie przestaną, cóż, wiesz o nich coś nowego i myślę, że powinnaś poszukać nowych przyjaciół.

Powodzenia z czymkolwiek zdecydujesz się zrobić.

Jak już inni zauważyli, to jest znęcanie się. Przyjaciele mogą zgodnie z prawem zrobić coś takiego raz lub dwa, ale jeśli nadal robią regularny wzór tego po tym, jak wyraźnie powiesz im, aby przestali, nie działają już jako twoi przyjaciele.

Odpowiedź Elmy'ego daje kilka bardzo przydatnych sugestii dotyczących radzenia sobie z takimi problemami w miejscu pracy. Proszę, nie stosuj się do nich, ponieważ nie jesteś w pracy, a twoi dręczyciele nie są współpracownikami. Nie są dojrzałymi dorosłymi i nie mogą zostać zwolnieni przez dział kadr za złe zachowanie. (Tak, wydalenie jest czymś takim. Nie, to się nie stanie, chyba że eskalują wykładniczo gorzej niż to, co robią obecnie). Próba użycia taktyk negocjacyjnych dorosłych przeciwko nim będzie malować cel na siebie, zapraszając śmieszność i upokorzenie od innych studentów. Wiesz, że to prawda.

Z mojego doświadczenia, zarówno z bycia na końcu, jak i z obserwacji innych w podobnych sytuacjach, wynika, że są tylko trzy rzeczy, które działają przeciwko nastoletnim dręczycielom, a “przeciwstawianie się im” w sposób, w jaki mówią o tym tandetne programy telewizyjne, nie jest jedną z nich. Oto, co działa:

1. Przytłaczająca siła. Daj jasno do zrozumienia, że nie jesteś kimś, z kim chcą zadzierać. To prawdopodobnie zły pomysł. Spędziłem ostatnie 3 lata studiując sztuki walki, stałem się w tym całkiem dobry, i nadal nie chciałbym prowadzić z tym podejściem. (Szczególnie biorąc pod uwagę, że dręczyciele są zazwyczaj fizycznie więksi od swoich ofiar). Trening pokazany w serialuCobra Kai jest dość dużym kłamstwem; bycie pewnym, że możesz się dobrze bronić wymaga lat poważnego treningu, a nie tygodni czy miesięcy. (A bycie w stanie zrobić to przeciwko wrogiemu, stawiającemu opór przeciwnikowi, bez wyrządzenia mu poważnej krzywdy, jest o wiele, wiele trudniejsze)! Zrób to źle - lub zrób to w ogóle w środowisku szkolnym - a możesz skończyć w obliczu poważnych problemów! (Do zarzutów kryminalnych włącznie, które dosłownie zrujnują ci życie.) Więc nie próbuj się z nimi bić; wspominam o tym tylko dlatego, że prawdopodobnie myślisz o tym, jak to często robią ofiary.
   

Możliwym wariantem jest siła autorytetu. Jeśli możesz znaleźć życzliwego nauczyciela lub dyrektora, który uwierzy ci, gdy powiesz, że jest to poważny problem i będzie skłonny interweniować, aby położyć temu kres, to byłoby wspaniale. To była całkowicie bezwartościowa strategia, kiedy byłem w liceum, ale rozumiem, że szkoły lepiej rozumieją, jak poważnym problemem jest zastraszanie od tego czasu, więc może warto spróbować.

1. **To, co opisujesz, nie jest czymś, co będzie stanowiło długoterminowe zagrożenie dla Twojego zdrowia lub dobrego samopoczucia. Jeśli kończysz szkołę za kilka miesięcy, a to jest tak złe jak znęcanie się, wszystko co musisz zrobić to wytrzymać to trochę dłużej i będziesz wolny. Liceum jest dziwnym miejscem, gdzie podstawowe prawa są często po prostu lekceważone, ale kiedy już się z tym uporasz, sprawy mają się o wiele lepiej. To jest realna strategia, ale będziesz niewygodny i prawdopodobnie nieszczęśliwy do pewnego stopnia przez następne kilka miesięcy. Ale całkowicie rozumiem, że to nie jest to, co chcesz usłyszeć. Ja na pewno nie miałbym wtedy! High-school-me powiedziałby dorosły-me, aby zamknąć się i albo powiedzieć coś faktycznie przydatne lub się zgubić. Więc, jeśli nie chcesz tego robić, oto coś pożytecznego:

2. **Zabierz im nagrody. Dręczyciele “wygrywają” poprzez sprawowanie nad tobą władzy i sprawianie, że ludzie się z ciebie śmieją. (Jak to ująłeś: “Haha, [Imię] znowu próbuje zapleść warkocz”). Obetnij włosy na krótko, by nie dało się ich zapleść. Albo wystylizuj je w jakiś skandaliczny sposób, którego nie będą w stanie “poprawić”. Albo przefarbuj je na jaskrawo zielony kolor. (Nie rób nic trwałego; to musi trwać tylko do ukończenia szkoły!) Jeśli przejmiesz kontrolę nad swoimi włosami tak całkowicie, że ich “żart” już nie zadziała, zmusi ich to albo do zostawienia cię w spokoju, albo do znalezienia czegoś innego, żeby się ciebie czepiać, a jeśli wybiorą to drugie, wtedy stanie się o wiele bardziej oczywiste, że po prostu szukają powodów, żeby się nad tobą znęcać. (Patrz alternatywa w punkcie 1, powyżej: to jest dowód, który można przedstawić autorytetowi).

Sprawianie, że przestaje to być zabawne jest prawdopodobnie najbardziej efektywną rzeczą, jaką możesz zrobić z własnej woli. Krótko po tym jak skończyłem studia, podjąłem pracę w restauracji typu fast food. Większość pracowników była w moim wieku, trochę starsi lub trochę młodsi, ale nie dużo. Była tam jedna dziewczyna, jeszcze z liceum, która lubiła dokuczać i być upierdliwa. Wiele z rzeczy, których próbowała na mnie, dziś prawdopodobnie uznano by za molestowanie seksualne, ale 20 lat temu ludzie mniej przejmowali się takimi sprawami. (Zwłaszcza, gdy to dziewczyna robi to facetowi. To zabawne, ha ha!) Kierownik nie przejmował się tym tak długo, jak długo nikt nie doznał obrażeń, a hamburgery nadal były robione. Więc w końcu zdecydowałem się zmienić zasady gry.

Następnym razem próbowała mnie zaczepiać i powiedziała, żebym przyszedł do pokoju przerw, a ona da mi tańca na kolanach, to sprawdziłem jej blef. Wszedłem tam z wielkim uśmiechem na twarzy, przejechałem zmysłowo dłonią po jej ramieniu i ręce, i usiadłem na krześle naprzeciwko niej. To było totally out of character for me, completely unexpected, and so she had no idea how to handle it. Więc ona wystraszyła się i była cała “ewww! Co ty robisz?!?” I nagle inni współpracownicy śmiali się z niej zamiast ze mnie! Nigdy więcej mnie nie zaczepiała, a w końcu nawet zostałyśmy przyjaciółkami.

Nie będę tego słodzić. Jesteś w złej sytuacji i nie ma łatwego wyjścia. Techniki dla dojrzałych dorosłych, aby poradzić sobie z innymi dojrzałymi dorosłymi prawie na pewno pogorszą sytuację, a nie poprawią, ponieważ ludzie, z którymi masz problemy nie są dojrzałymi dorosłymi. (Zwłaszcza, gdy znęcają się nad innymi; to jest ogólnie skorelowane z byciem poniżej średniej dojrzałości emocjonalnej!). Ale rzeczy, o których tu wspomniałem, pomogą ci, jeśli dowiesz się, jak je ściągnąć.

W komentarzu ktoś zapytał, czy w tej odpowiedzi obwiniam ofiarę. Nie, to nie jest obwinianie ofiary, ponieważ nigdy nie obwiniałam jej za nic. Chodzi mi o to, że 1) dwie krzywdy nie czynią dobra i 2) druga osoba może nie być tyranem i nie dowiesz się tego, dopóki nie zajmiesz się tą sytuacją w odpowiedni sposób. Może OP poradził sobie z tym odpowiednio: może, może nie, nie wiemy dokładnie, jak to się stało.

Jeśli OP zachował się właściwie w sposób, który wskazałem, to oznacza to tylko, że jest już na dobrej drodze do podjęcia odpowiednich kroków. Jeśli twoja skarga brzmi “OP już to zaczął i nie działa to dobrze”, cóż, to również omówiłem w poniższej odpowiedzi.

Jak nie działać

Jednakże, są to moi przyjaciele, więc czuję się źle, jeśli powiem im o tym lub legalnie świruję. Nie jestem kimś, kto może poradzić sobie z poważną konfrontacją bez paniki

To jest twój problem społeczny właśnie tutaj. Powinieneś** czuć się źle z tym, że im odprawiasz lub wariujesz, ponieważ nie ma takiej potrzeby, z wyjątkiem ostateczności po wielokrotnym próbowaniu bardziej cywilizowanych rzeczy. Cóż, przynajmniej początkowo, chociaż teraz mówisz, że wspomniałeś im o tym, ale czy pamiętasz dokładnie jak o tym wspomniałeś?

Jeśli uważasz kogoś za swojego przyjaciela, powinieneś traktować go miło. Jeśli powiedziałeś którąkolwiek z rzeczy wymienionych w odpowiedzi Elmy'ego, takich jak “Przestań się nade mną znęcać (głośnym i asertywnym głosem)” lub “Zabieraj swoje łapska!”, jako pierwszą reakcję, bez uprzedniego wyjaśnienia jak się czujesz i bez dania mi luzu w postaci kilku przypadkowych naruszeń (np.: “Oops przepraszam, to już stało się nawykiem. Ale szanuję cię i postaram się nie robić tego ponownie.”) to uznałbym cię za wredną. To jest w porządku tylko w ostateczności.

Musisz również uważać, aby twoje intencje były oczywiste. Jeśli byłbym twoim przyjacielem i powiedziałbyś mi dzisiaj “Proszę nie dotykaj moich włosów”, podczas gdy ja robię to codziennie, mógłbym zrobić to ponownie jutro, ponieważ nie było dla ciebie jasne, że nie powinienem nigdy dotykać twoich włosów. Następnego dnia, gdybyś mi o tym “odpyskowała”, założyłbym, że byłaś po prostu zrzędliwa tego dnia i zachowałaś się jak palant. W rzeczywistości, mógłbym krzyknąć na ciebie i powiedzieć ci za twój wybuch.

W rzeczywistości jest możliwe, że twoi przyjaciele mogą naciskać bardziej tylko dlatego, że nie reagujesz odpowiednio. Ja też tak kiedyś miałem.

Lata temu na imprezie publicznej stałem obok drzewa, aby obejrzeć występ. Jacyś ludzie przyszli za mną, usiedli jakieś 5 metrów za mną, po czym rzucili we mnie popcornem i niegrzecznie krzyknęli “Siadaj z przodu!”. To zupełnie nieodpowiednia pierwsza prośba, więc po prostu krzyknąłem na nich “Zamknij się z tyłu!”. Później podeszła inna osoba i grzecznie poprosiła mnie, żebym usiadł, bo nie widziała, powiedziała mi, że nie jest z tą niegrzeczną grupą, a ja przesunąłem się dla niego.

Innym razem zostałem zaproszony do czyjegoś domu na obiad i powiedziano nam, że możemy wziąć z lodówki to, czego potrzebujemy. Ktoś poprosił mnie, żebym wziął coś konkretnego dla nich i miałem ją otwartą prawie pół minuty szukając żądanej rzeczy, kiedy gospodarz krzyknął na mnie ostro “Zamknij lodówkę!!!”. Zignorowałem ją, dopóki nie krzyknęła ponownie 5 lub 10 sekund później “Powiedziałam zamknij tę cholerną lodówkę!”. Więc po prostu powiedziałam: “Słyszałam cię za pierwszym razem, ale nie słucham rozkazów krzyczanych do mnie przez rzęchy. Następnym razem spróbuj grzecznie.” Nie odpowiedziała, ale jestem pewien, że była super wkurzona.

Powyższe dwa akapity to przykłady potencjalnych reakcji Twoich przyjaciół, jeśli źle rozegrasz sytuację. I jeśli są tacy jak ja kiedyś, to może nawet wyjaśnić dlaczego zachowują się w ten sposób; oczywiście nie mogę wiedzieć na pewno, i to zależy od tego jak pytałeś wcześniej i jacy oni są.

Jeśli nie jesteś jasny, kiedy jesteś miły, lub jesteś jasny, ale jesteś niemiły w sposób nieuzasadniony, to nie powinieneś oczekiwać, że sytuacja się rozwiąże.

Początkowa reakcja

Przestań dotykać moich włosów.

Źle. W przypadku dobrych przyjaciół, najlepsze co może zrobić to pomóc ci w tej chwili, ale to nie jest twój cel.

Przestań! I nigdy więcej nie dotykaj moich włosów! (bardzo głośno i surowo)

Źle. Nawet w przypadku dobrych przyjaciół, może to zadziałać, albo mogą oni tylko wynieść z tego, że nie szanujesz ich na tyle, aby poprosić ładnie za pierwszym razem.

Nie lubię jak dotyka się moich włosów. Za każdym razem, kiedy to robisz, przeszkadza mi to. Nie dotykaj ich więcej. (W spokojny, uprzejmy sposób, bez pouczania ich i wydziwiania).

Dobrze. A jeśli oni powiedzą lub zrobią coś przeciwko temu, np. będą nadal dotykać, będą się tłumaczyć lub obrażać cię, wtedy po prostu grzecznie postaw się na swoim.

Po prostu nie dotykaj tego. Nie lubię być dotykany, więc nigdy więcej nie dotykaj moich włosów.

Jeśli rozstaniecie się tego dnia i natkniesz się na nich później, przypomnij im.

Pamiętaj, żeby nie dotykać moich włosów. Będę zrzędliwy, jeśli to zrobisz.

Reakcja wtórna

Więc miałeś już swoją pierwszą reakcję. Teraz dzień lub dwa później robią to znowu, mimo że ładnie prosiłeś. Może im na tym nie zależeć, mogą zapomnieć lub wyrobić sobie taki nawyk i robić to bez zastanowienia.

W tym momencie możesz nie wiedzieć, czy osoba ta jest szczera z powodu przypadkowego naruszenia Ciebie, czy też jest po prostu wredna. Jeśli ktoś naprawdę zapomniał lub zrobił to bezmyślnie z przyzwyczajenia, a ty się na niego złościsz, możesz cofnąć wszelkie poczynione przez ciebie postępy.

Na razie postaraj się upomnieć go tak delikatnie i uprzejmie, jak tylko potrafisz. Daj im kredyt zaufania.

(uchyla się przed ręką przyjaciela lub odpycha ją) Pamiętaj, że powiedziałem, że nie chcę, abyś to więcej robił. Nie rób tego więcej. Szanuj moje granice.

Sugerowałbym, abyś reagował na ich zaniedbania w ten sposób przez co najmniej 2 naruszenia. Ja zazwyczaj robię to za więcej niż 2, ale to tylko ja. Po 2 z nich, mają już co najmniej 3 strajki.

Jeśli zdecydujesz “To jest ostatni raz. Nie dam więcej ostrzeżeń po następnym.”, to powinieneś dać im znać, że to był ostatni raz, a przyszłe naruszenia spotkają się z większym oporem.

Przestań. Nie szanujesz mnie. Następnym razem nie będę już miły w tej sprawie.“

Teraz możesz im odpyskować lub wydziwiać

Po wszystkich powyższych czynnościach, jeśli nadal to robią, to znaczy, że dopełniłeś należytej staranności. Jeśli naprawdę byłeś uprzejmy i pełen szacunku robiąc to wszystko, co powyżej, to dałeś im wystarczająco dużo okazji, aby traktowali cię jak przyjaciela, a oni zawiedli.

Jeśli nie chcesz po prostu odciąć przyjaźni w tym momencie, możesz reagować na kolejne naruszenia surowymi upomnieniami. Teraz możesz na nich krzyczeć, walić ich po rękach, mówić im, jak bardzo nie potrafią szanować cudzych ciał. Teraz nie masz wstydu krzyczeć: "Zabieraj swoje cholerne ręce z moich włosów!”.

W tym momencie, jeśli krzyknąłeś na nich choć raz, powinieneś zastanowić się, czy naprawdę są przyjaciółmi. Nie krępuj się i powiedz im to.

Nie szanujesz mojego ciała. Zachowujesz się jak łobuz. To sprawia, że zastanawiam się, czy naprawdę jesteś przyjacielem.

Kiedyś nakłoniłem kogoś do zmiany zachowania, zwracając jej uwagę, że jest tyranem. Na początku w to nie uwierzyła, więc musiałem jej wytłumaczyć, że wielokrotnie nie szanuje kogoś i próbuje zdominować interakcje społeczne, a to czyni ją tyranem. Kiedy w końcu zrozumiała, wydawała się zawstydzona. To dobra rzecz.

Moje doświadczenie z tym

Mam doświadczenie z tym po obu stronach.

Kiedy miałem około 5-10 lat byłem małym palantem dla pewnych ludzi i ignorowałem ich żądania dotyczące ich osobistych granic. Byłem okropny, kiedy byłem bardzo młody. Żałuję tego i na szczęście wyrosłem z tego przed moimi nastoletnimi latami.

Kiedy miałem może 10-25 lat byłem lepszy, ale nadal ignorowałem wszelkie żądania, które wydawały mi się nieracjonalne (patrz dwa przykłady powyżej). Próbuję pomóc Ci spojrzeć na to z tego punktu widzenia. Nie mówię, że to co robiłem ignorując nieuzasadnione żądania było ok - po prostu staram się pomóc w osiągnięciu lepszych wyników wbrew temu. To, czy jest to ok, jest kwestią do oddzielnej dyskusji.

To jest moje doświadczenie po stronie Twoich przyjaciół, ale po Twojej stronie też miałem z tym do czynienia wiele razy i nadal mam.

Odkryłem, że rozpoczęcie od łagodnego i uprzejmego i eskalowanie robi kilka rzeczy. To…

• pozwala uniknąć negatywnych rezultatów, jeśli twoi przyjaciele są tacy jak ja kiedyś

• pozwala ci lepiej ocenić, jak bardzo szanowana jest druga osoba, poprzez to, jak bardzo musisz eskalować, zanim zareaguje pozytywnie

• sprawia, że jesteś “dobrym facetem”, ponieważ byłeś miły

• pozwala uniknąć zażenowania lub wstydu, który pochodzi z bycia zbyt dramatycznym i nieuprzejmym niepotrzebnie

Wnioski

Zacznij bardzo delikatnie i uprzejmie, ale też bardzo wyraźnie powiedz, jaki jest twój cel (nigdy więcej nie dotykać swoich włosów). Przypomnij im o tym, zanim jeszcze to zrobią. Rebuke je bardzo delikatnie i uprzejmie następne kilka naruszeń. Po tym można flip out na nich i nie mają nikogo do winy, ale siebie.