Jak mam radzić sobie z matką, która nie bierze "nie" za odpowiedź?

Brzmi to jak stereotypowe zachowanie “od drzwi do drzwi”, i myślę, że możesz spróbować tych samych sztuczek, które z nimi działają.

Powiedz “nie”, a jeśli będą próbować dalej, po prostu odmów ich zaangażowania. Jeśli wymyślą “Dlaczego nie?”, po prostu mów dalej

“Nie zrobimy tego”. Porozmawiajmy o czymś innym.“

Kiedy wyraziłeś się jasno, że to nie jest temat, o którym chcesz rozmawiać, to nie jest you bycie niegrzecznym, kiedy ona ciągle o tym wspomina, i możesz jej to wskazać, kiedy oskarża cię o bycie niegrzecznym:

"Wyraziłem się jasno, że nie chcę dalej omawiać tego tematu. Daliśmy ci odpowiedź. Myślę, że to bardzo niegrzeczne z twojej strony, że ciągle o tym mówisz.”

Oczywiście, jeśli chcesz żartobliwie przejść do następnego poziomu, zawsze możesz ją ostrzec, że postawisz przed drzwiami znak “No Soliciting” i dodasz jej nazwisko do listy. (Jeśli uważasz, że poradzi sobie z takim żartem, to oczywiście.)

Reasoning działa tylko z rozsądnymi ludźmi.

Więc przestań podawać jej powody. Wiesz już, że ona ich nie zaakceptuje, po prostu użyje ich jako podstawy do argumentacji.

Znajdź (nudne) zdanie i powtórz je jak papuga: “Nie, mamo, nie interesuje nas to.” Może połączymy ją ze zmianą tematu.

Może coś niejasnego i niezobowiązującego jak “dzięki, zastanowimy się nad tym”. (Ty _będziesz myśleć o tym po wszystkim, zaraz przed odrzuceniem tego jako zły pomysł).

Jeśli to zadziała, świetnie. Jeśli nie, musisz to przyspieszyć:

Wyznacz granicę i egzekwuj ją.

Powiedz jej wyraźnie, “Nie jesteśmy zainteresowani (kupując kajak/łącząc się z serwisem gastronomicznym/puszczając cię na miesiąc/wyjeżdżając na rejs z tobą i tatą), a ja nie jestem już zainteresowany rozmową o tym. Jeśli nie możesz zrezygnować z tego tematu, odejdę/rozłączę się.”

A potem to zrób. Odłóż słuchawkę jeśli ona nie chce tego upuścić. Pakuj dzieciaki i wyjdź z domu, jeśli jesteś w odwiedzinach.

Ona może wybuchnąć. Może cię oskarżyć o myślenie, że jest okropną osobą. Może dąsać się i obwiniać ciebie. Nieważne, niech to wszystko zejdzie ci z pleców.

Albo się nauczy, albo nie. Tak czy inaczej, nie dowiesz się już o kajakach.

EDIT : Jeśli jest w Twoim domu, kiedy ta rozmowa ma miejsce, wyegzekwowanie tej granicy wiąże się z pewnymi oczywistymi trudnościami logistycznymi.

Wciąż możesz się rozłączyć, opuszczając pokój, albo oczywiście rozpoczynając rozmowę z kimś innym, albo będąc bardziej zdecydowanym na “co z tą zmianą tematu? (Chodzi mi o to, że dosłownie, użyj wyrażenia "co z tą zmianą tematu”), ale próba _wyprowadzenia jej z domu jest znacznie bardziej bezpośrednią konfrontacją.

Jeśli nie widzisz, że eskalujesz się, by ją wykopać, musisz poważnie rozważyć ograniczenie jej wizyt, przynajmniej do czasu, aż wykaże się jakąś poprawą w swoim zachowaniu. Insist on going out to a restaurant/to the park, or whatever, so you can exit on your own if needed.

When you do, always have your own transportation , never get stranded somewhere relying on her for a ride back.

This is not going to be easy, and she’s not going to give in without a fight. Miałeś z nią tę dynamikę przez całe swoje życie, a ona nie spodoba jej się twój wysiłek, aby to zmienić. Ale trzymaj się mocno swojej granicy, zredukuj swoje telefony/wizyty, jeśli to konieczne, a ona albo uświadomi sobie, że musi się odnosić na twoich warunkach, albo nie będzie w ogóle.

Ludzie mogą być trudni, ale przede wszystkim rodzina, której nie można uniknąć.

Nie jestem ekspertem, ale możesz spróbować pomyśleć o tym, co następuje:

• Co jest powodem, dla którego ona realizuje swoje pomysły na ciebie? Czy znasz powód, czy rozmawiałeś z nią o tym. Prawdopodobnie jest to tylko objaw głębszego kłamstwa. Na przykład, może to być to, że tęskni za Tobą i chce Twojej uwagi, może to być to, że czuje się bezużyteczna i sprzedając Ci swoje pomysły, a nie przyjmując “nie” za odpowiedź, która wydaje jej się użyteczna. Albo po prostu czerpie z tego jakieś inne osobiste korzyści.
• Bądź kochająca. Mówienie “nie” lub żartowanie na ten temat może być łatwym sposobem radzenia sobie z sytuacją, ale w tym przypadku może jej nie rozwiązać. Skonfrontuj się z nią i postaraj się być wrażliwy na to, co czujesz na temat jej zachowania wobec siebie. Widząc, że jej zachowanie boli, możesz obudzić instynkt matki, aby chronić swoje dziecko od siebie.

W dodatku

Jeśli ona akceptuje swoje opinie w pewnym momencie, ale nadal wraca z nowymi rzeczami, to może być dobry, aby wskazać na nią to wzór zachowania, które czuje się do Ciebie jak ona próbuje prowadzić swoje życie. W przeciwnym razie mogłaby pomyśleć, że jest to jedyny przykład i wrócić z innymi rzeczami.

Niestety, w przypadku rodziny, czasami rozwiązaniem jest przestać być grzecznym. Wspaniałą rzeczą w rodzinie jest jednak to, że twoje długie skojarzenie i historia miłości powinna pomóc ci z tym skończyć.

Moja mama uwielbiała kupować mi małe tchotchkes kiedy tylko miała na to ochotę. To był słodki sposób, w jaki pokazała, że jej na mnie zależy, ale w końcu musiałam z nią porozmawiać, żeby powiedzieć

• Naprawdę cieszę się, że mnie kochasz i chcę to pokazać, ale nie mam w domu miejsca na przechowywanie tych wszystkich rzeczy, więc musisz mieć świadomość, że masz dwie opcje

• Kupuj je dla mnie i oczekuj, że (po krótkim czasie) albo je rozbiję, albo wyślę do sklepu z odsprzedażą.

• Przestań je kupować i wyślij mi ich zdjęcie, żebyśmy mogli się do nich szybko uśmiechnąć i wiem, że myślałeś o mnie, ale ty nie marnujesz swoich pieniędzy, a ja nie wyrzucam twoich prezentów.

Prawdopodobnie nie ma sposobu, żeby rzeczywiście to zrobić stop, ponieważ naprawdę nie możesz kontrolować innych ludzi, ale na pewno możesz przestać wyrzucać swoje własne pieniądze po jej i, być może, jeśli zda sobie sprawę, że marnuje her pieniądze, przestanie naciskać, żebyś wydał swoje. Na pewno możesz jej powiedzieć “jeśli chcesz za to zapłacić, śmiało, ale ja nie zamierzam wydawać na to pieniędzy"†.

Na przykład, jeśli twoja mama nie da ci wystarczająco dużo kuponu upominkowego, aby rzeczywiście złożyć zamówienie w serwisie gastronomicznym, wyrzuć kupon upominkowy (jest prawdopodobnie cyfrowy, więc to jest metaforyczne, ale… cokolwiek). Kiedy zapyta cię, czy go użyłeś, wyjaśnij, że nie użyłeś go, ponieważ jego złożenie kosztowałoby cię dodatkowo $X do jej bonu prezentowego $Y, a ty nie chcesz wydać pieniędzy na produkt, którego nie chcesz. Jedna z dwóch rzeczy się wydarzy - albo ona da ci kolejny bon upominkowy, albo zostawi cię w spokoju. Jeśli wręczy ci kolejny kupon, możesz spróbować produktu, wyłożyć go i powiedzieć jej, że już nigdy nie złożysz u niej zamówienia, bo uważasz, że to strata pieniędzy.

Mam nadzieję, że twoja mama robi to z miłości. Chce ułatwić ci życie, albo (w przypadku kajaka) dać ci coś, czym możesz się podzielić, aby zwiększyć swój wspólny czas. W sytuacjach takich jak kajakarstwo, jest środek - spotkaj się z nią gdzieś, gdzie ma wypożyczalnie kajaków. Możesz spędzać z nią czas, robiąc coś, co lubi, nie rozbijając przy tym pieniędzy na kajak, który musisz przechowywać, gdy go nie używasz.

Więc powiedz jej, że dziękuje Ci za jej troskę o Twój czas, pokaż, że doceniasz to, że stara się Ci pomóc, ale stanowczo (i ewentualnie szczerze) powiedz jej za każdym razem, "Nie. To jest strata pieniędzy i nie zamierzam tego robić”.

• *

† To, oczywiście, zakłada, że twoja mama ma jakiś dochód do dyspozycji, który może wykorzystać w tym celu. Miejmy nadzieję, że jest na tyle sumienna co do swoich pieniędzy, że nie wyda tego, na co jej nie stać.

Z kimś, komu zależy na utrzymaniu związku (zakładam, że tak), ale szczególnie z rodziną, bo jest w nim tyle historii.

Nie miałem tego problemu z rodzicem, ale miałem do czynienia z innym, zbyt natarczywym krewnym i parą bliskich przyjaciół. Zainspirowana czymś, co kiedyś przeczytałam w Miss Manners, zastosowałam następujące podejście, czasami powtarzane wiele razy:

Dziękuję, że o mnie pomyślałaś, ale pomyślałam o tym i nie jestem tym zainteresowana.

Są tu trzy elementy, a wszystkie są ważne:

• Podziękowanie. Ta osoba uważa, że jest pomocna i troskliwa, robi ci przysługę. Nawet jeśli twoja własna ocena jest inna, najpierw to uznaj. Czasami bycie postrzeganym jako pomocne jest dla tej osoby tak samo lub bardziej ważne niż rzeczywistość (kajakarstwo itp.).

• Należyta uwaga. Nie mówisz po prostu “nie” odruchowo; zastanawiałeś się nad tą sprawą, ponieważ ta osoba uważała ją za ważną. Myślałeś/aś o tym, przynajmniej w zakresie rozwijania reakcji na presję, więc to nie jest fałszywe (chociaż szczegóły powinieneś zachować dla siebie).

• Nie. Nie jesteś zainteresowany/a. Bądź o tym bardzo jasny. Jeśli zaoferujesz jakieś “bozy” lub “ale”, druga osoba zobaczy to jako problem do rozwiązania zamiast “nie”. To dlatego twoja mama ciągle się z tobą kłóci - dajesz jej punkty wejścia.

Aby uzyskać najlepsze rezultaty, połącz to podejście z własnymi uwerturami. Może nienawidzisz pływania kajakiem, ale może mógłbyś zaprosić swoją mamę na przejażdżkę rowerową lub na imprezę sportową albo do teatru? Jeśli martwi się o Twoje posiłki, może zaprosić ją na domowe posiłki? Odkryłam, że czasami “terapia zastępcza”, że tak powiem, rozwiązuje podstawową potrzebę.

Dowiedz się, dlaczego ona to robi

Myślę, że nie mamy wystarczająco dużo informacji o twoim związku z matką, aby odpowiedzieć na twoje pytanie bez potencjalnej szkody dla twojego związku.

Żadna matka nie budzi się rano i nie myśli, że “dzisiaj chcę być królewskim wrzodem na dupie mojego dziecka”, więc będzie jakiś powód.

• Może martwi się o twoje zdrowie? Podane przykłady wydają się być związane ze zdrowiem i ćwiczeniami. W którym to przypadku tłumaczenie jak ty wybierasz utrzymywać zdrowie może pracować.

• Być może ona znajduje ja drogiego i chce znajdować innych obniżać koszty (jak dzielenie dzierżawionej przestrzeni magazynowej na kajaku).

• Być może ona właśnie chce dzielić się doświadczeniami z tobą, lub coś mówić o. W takim przypadku możesz zaangażować ją w coś, co lubisz robić zamiast tego.

• Może to być te lub jeden z tysiąca innych powodów. Nie zamykaj jej po prostu z “Nie ” - jeśli chce się dzielić doświadczeniami, to tylko sprawi, że poczuje się od ciebie bardziej wyobcowana i nie naprawi podstawowego problemu - to tak, jakby pacjent poszedł do lekarza i powiedział “boli mnie noga”, więc lekarz daje mu środki przeciwbólowe, bez sprawdzania, czy noga jest złamana.

To twoja matka, nie sprzedawca.

Istnieją powody, dla których samo powiedzenie “nie” i odmowa zaangażowania jest właściwe i skuteczne, ale dopóki nie poznasz powodu: nie zakładaj. Zamiast tego prowadź otwartą i szczerą rozmowę. Powiedz jej, jak się czujesz i spróbuj dotrzeć do sedna.

To jest trudne! Postaram się wnieść jakąś perspektywę, przynajmniej dlatego, że nie muszę zajmować się tą sprawą. Trzymaj się mocno!

Nie określiłeś żadnych preferencji co do tego, jak chcesz rozwiązać problem, i nie ma tagu dotyczącego unikania konfrontacji na pytanie. Mam nadzieję, że nie jest to błąd, ponieważ osiągnięcie obu celów może być trudne.

Obecnie Twój związek z nią jest wojną. Jej celem jest zmuszenie ciebie i twojej żony do kupowania rzeczy, twoim celem jest nie kupowanie rzeczy, których nie potrzebujesz, a ona w zasadzie wykorzystuje wszelkie słabości przy każdej dostępnej okazji, aby osiągnąć swój cel. Najlepszym wyjaśnieniem jest to, że stara się promować to, w co jest zaangażowana, aby czuć się zatwierdzona, to jest powszechne ludzkie zachowanie.

Jeśli tak jest, to jesteś w tym. Tak bardzo definiuje siebie po tym, co robi, że postrzega własną walidację na podstawie tego, jak wiele osób podziela jej gusta, nawet jeśli jest to tak sztuczne, jak bycie zmuszonym do subskrypcji.

Więcej informacji może być przydatnych do nakreślenia bardziej precyzyjnego obrazu, jak :

• Jak reaguje jej mąż?
• Od kiedy to robi?
• Czy zdarzyło się coś, co ją wywołało?
• Czy zawsze było to tak intensywne, czy też narastało stopniowo w miarę upływu czasu?
• Czy próbował/a Pan/i zająć się tym z nią/nią, czy bezpośrednio wskazał/a Pan/i jej zachowanie, jak również negatywne skutki, jakie ma ono dla Pana/i?

Ale z mojej perspektywy, powiedziałbym/a, że ona ma pewien problem z koncentracją, ponieważ czyni swoją własną potrzebę walidacji przed własnym dobrem i używa Pana/i jako narzędzia, aby do niego dotrzeć. Nie powinieneś się bać rozpoczynając konfrontację, ponieważ została ona już rozpoczęta, przez nią.

Z tego, co opisujesz, ona ma nawet dobrze przemyślany plan:

• Mówiąc o czymś.
• Prosząc Cię o zapisanie się/zakupienie tego.

A jeśli odmówisz…

• Pytając Cię dlaczego
• Przeciwdziałanie Twoim argumentom
• Wracanie do Ciebie z uporem aż do wyczerpania, w którym to momencie deklarujesz porażkę i kupujesz/podpisujesz się pod tą cholerną rzeczą.

Z tego, jak bardzo jest to skomplikowane, a szczególnie biorąc pod uwagę to, że wydaje się być gotowa na wszystkie Twoje argumenty, nie zdziwiłoby mnie, że robi to również innym ludziom, być może większości znanym Ci osobom. Wierzę, że możesz czerpać korzyści z tego, że pytasz o nią, może jesteś daleki od bycia jedynym, który może być zirytowany jej taktyką.

W każdym razie, jej strategia jest jasna, ona pokonuje cię wyczerpując twoją wolę, aby powiedzieć nie, ona zmusza cię do podjęcia wysiłku obrony swojej pozycji ponownie i ponownie, aż jesteś zbyt zmęczony i wycofać się. To wojna wyczerpania i ona wygrywa, ponieważ jest jedyną, która strzela.

Nie radzę ci zrobić tego samego z nią, ponieważ nie sądzę, że nawet nie będziesz chciał tego zrobić i to cię jeszcze bardziej zmęczy.

Zaprzestań walki, nie odpowiadaj na nią, pozwól jej strzelać nad twoimi głowami.

To prawda. Kiedy ona mówi do ciebie o czymś, bierz to jak jest, a nie jak marketing. Jeśli prosi cię o to, żebyś to kupił, a nie jesteś zainteresowany, powiedz to. Jeśli ona nalega, odpowiedz, że nie. Jeśli znów będzie nalegać, zmień temat. Jeśli nadal będzie próbowała do niego wrócić, przerwij rozmowę.

Szybko stanie się dla niej jasne, że to samo medium, którego używa, między innymi, do manipulowania tobą przy zakupie rzeczy, staje się coraz mniej użyteczne tym bardziej stara się zmusić cię do zakupu rzeczy, szybko będzie musiała wybrać pomiędzy rozmową z tobą i twoją żoną z szacunkiem, a nie rozmową z tobą w ogóle.

Jak rozumiem twoje pytanie, w zasadzie nie chcesz robić tego, co ci się sugeruje. Brak chęci zrobienia czegoś jest wystarczająco dobrym powodem. W przykładzie kajakarstwa powody, dla których nie chcesz iść, nie mają nic wspólnego z wydatkami lub przechowywaniem, po prostu nie byłeś zainteresowany kajakarstwem. To jest jedyny powód, którego potrzebujesz.

Jest podręcznik do tego problemu: Kiedy mówię nie, czuję się winny . W książce wyjaśniono wiele technik służących poprawie asertywności w różnych sytuacjach.

Technika, którą użyłbym w tym przypadku nazywa się ‘Broken Record’.Zasadniczo, po prostu pamiętaj, że ‘nie chcę’ jest wystarczająco dobrym powodem i powtarzaj go, z drobnymi wariacjami. “Rozumiem, że lubisz kajakarstwo, ale nie chcę”, “Zdaję sobie sprawę, że może to być całkiem zabawne i ożywcze, ale nie chcę”. Ciągle powtarzaj “nie chcę”. “Nie chcę”. Pod nieprzeniknioną ścianą “… ale nie chcę”, nawet najbardziej zdeterminowany do-dobroczyńca w końcu zda sobie sprawę z daremności uporu.

Jestem bardzo spóźniony na imprezę. Większość tego, co mogę zaoferować, zostało już powiedziane.

Jeśli to doprowadza cię do takiego szaleństwa, jak ja (choć nie brzmi to tak, jakbym miał), polecam dwie rzeczy:

Porozmawiaj z mamą o jej dzieciństwie, dorosłości, związkach z rodzicami i jej teściami, w zasadzie o każdym ważnym związku, jaki miała. Ta przytłaczająca potrzeba uzyskania twojej zgody w sprawach, które nie są ważne, nie jest normalna. Może odkryjesz w swoich rozmowach klucz, który pomoże ci dowiedzieć się, dlaczego jest taka, jaka jest. Jeśli to zrobisz, pomoże ci to stworzyć bardziej efektywną przeciwwagę dla jej nawykowego nacisku.* A może pobudzisz jej pamięć do następnego kroku.

Twoja matka jest kobietą, która wystawia bardzo silny front, ale to naprawdę nie jest normalne (mam nadzieję, że to nie jest obraźliwe). Na pewno nie chodzi mi o to, żeby tak było i szczerze przepraszam, jeśli cię obraziłam). Możesz porozmawiać ze swoją matką - po rozmowie z nią o jej doświadczeniach życiowych - żeby skorzystała na wizycie u terapeuty.

Zgaduję, że zrobi to od razu z siebie. Na to możesz zareagować na jeden z dwóch sposobów:

1. Zapytaj ją dlaczego nie? Kiedy ci odpowie, zapytaj ją skąd miałaby wiedzieć, gdyby nie próbowała? Nie przestawaj robić tego przez dwie, trzy godziny, aż będzie trochę zdenerwowana. Następnie powiedz jej, że jest ci przykro, ale to właśnie ona sprawia, że się tak czujesz. Wszystko. Wszystko. Czas. Może to otworzy jej oczy.

2. Wyjaśnij jej, że jej nieustanne popychanie do robienia rzeczy, którymi nie jesteś zainteresowany, ma negatywny wpływ na twój związek, i chociaż znosisz to od dłuższego czasu, chcesz mieć z nią przyjemniejszy związek, w którym traktuje cię z szacunkiem jak inteligentnego dorosłego, zdolnego do podejmowania dobrych decyzji. Ponieważ próbowałeś wszystkiego you can, aby ją przekonać, że jesteś w stanie samemu podjąć decyzję, ale ona ma problem z poszanowaniem tego, dobry terapeuta może pomóc jej zobaczyć, dlaczego to robi. (To jest taktyka, którą bym wziął)

Chociaż brzmi to drastycznie, myślę, że jest tu głęboko osadzony problem i jeśli twoja mama nie dotrze do źródła problemu (czego nie zrobi bez pomocy eksperta), inne środki, takie jak granice (w które mocno wierzę) mogą wydawać się dla niej karzące i niekochające, i choć mogą wyciągnąć cię z haczyka, mogą zranić twoją mamę w sposób, którego nie przewidziałeś.

Byłem tam, gdzie jesteś. To było dla mnie całkowicie wyczerpujące, i było tak źle, że doprowadziło mnie to do terapii! Nauczyłam się lot na terapii, więc jest na mojej liście zasobów. Powodzenia.

\u00261 Oto przykład: jej rodzice byli bardzo oderwani, a ona zawsze chciała, żeby się nią zainteresowali, pozostawiając ją niekochaną. Przysięgła, że nie będzie “takim rodzicem”. Wątpię w to, ale rozumiesz.

Obróciłbym stoły. Za każdym razem, gdy proponuje i forsuje swoje pomysły, jak poprawić swoje życie, proponuje swoje pomysły, aby poprawić swoje, “Zrobię to, jeśli ty to zrobisz” typu rzeczy. Osobiście szukam czegoś trudnego lub niewygodnego do naśladowania, czegoś z pewnym rigmarole. Zaprezentuj to z miłością i uczuciem, i nie bierz tego za odpowiedź. Jeśli zrobisz to dobrze, zaoszczędzisz sobie wiele czasu i wysiłku.

Nie jest to pełne zdanie.

Po opuszczeniu domu rodziców nie odpowiadasz już przed nimi. Ty i twoja żona jesteście swoją własną jednostką. Naturalną tendencją twojej mamy jest pragnienie, abyś pozostał częścią jej życia, ale musi ona nauczyć się rozumieć, że gdy już udzielisz jej swojej odpowiedzi, nie masz obowiązku jej zmieniać.

Polecam przeczytanie Granice i Nie jest pełnym zdaniem .*

Rozważ również obejrzenie tego: (https://youtu.be/vhG6abrb5bI?t=2m35s)

Nie czytałem tego osobiście.

Trzeba ustalić granice i wyegzekwować je.

Wydaje się to naprawdę frustrujące dla rodziców, ale to potrzebny krok. To trzyczęściowy proces.

1. Ustalcie granice i bądźcie tego świadomi. “Nie będziemy rozmawiać o foo. Ruszajmy dalej.”

2. Egzekwować granicę. Kiedy granica zostanie przekroczona, wtedy “wyjdź”. Albo zatrzymując rozmowę, albo faktycznie wyjeżdżając. Być może naprawdę wyjechałeś.

3. Wróć. Nawet jeśli wyjechałeś, a to rozzłości ludzi, to działa tylko wtedy, gdy wracasz. Tak, będziesz musiał to zrobić kilka razy. Ale raczej zostawiasz rozmowę, albo pokój, albo dom. Musisz wrócić i chcieć spróbować jeszcze raz i jeszcze raz.

Musisz tylko powiedzieć “nie rób/nie mów… już”. Bądź tak jasny, jak tylko potrafisz. A jeśli tak się nie stanie, musisz powiedzieć, jakie będą tego konsekwencje. W przeciwnym razie nie ma dla niej bodźca do zmiany.

Na przykład, kiedy nasze dzieci były małe i poszliśmy do domu mojego rodzica, mój ojciec nigdy nie włączał grzejnika w nocy, nawet w zimie. Byliśmy w sypialni na górze, więc zrobiło się dość zimno, nawet z kocami.

Więc w końcu pewnego dnia powiedziałem, wskaż puste miejsce, że jeśli nie włączyłby grzejnika w nocy, nie odwiedzilibyśmy już dzieci.

Cóż, grzejnik przyszedł następnej nocy, i po tym nigdy nie było żadnego problemu.

Powiedz tak.

Zgodzisz się robić co chce, a potem nie rób tego. Zasadniczo, kłamiesz. Ona nie będzie mogła się z tobą kłócić, kiedy się z nią zgodzisz.

To powinno być użyte tylko w ostateczności.

Chociaż nie miałem tego konkretnego problemu z moją matką, od kiedy stałem się dorosły, mieliśmy do czynienia z powtarzającymi się niewłaściwymi zachowaniami z jej strony. Często nawet nie zdawała sobie sprawy, że jej zachowanie było niestosowne lub niegrzeczne, dopóki jej o tym nie poinformowano.

Mając to na uwadze, zastosowałbym trzystopniowe podejście do twojej sytuacji.

1. Zgadzam się z wieloma poprzednimi odpowiedziami, które stwierdzają, że powinieneś udzielić twardego “nie”, kiedy twoja mama podchodzi do ciebie ze swoim ostatnim projektem. Wygląda na to, że widzi każde wyjaśnienie, które podajesz, dlaczego nie jesteś zainteresowany, jako pretekst do przeciwdziałania. Kiedy mama podejdzie do ciebie z kolejną wielką rzeczą, w którą chce, żebyś się zaangażował, powinieneś po prostu powiedzieć “nie dziękuję” lub “nie jestem tym zainteresowany” bez oferowania wymówek.

2. Jeśli/gdyby twoja mama zajmowała się tym tematem po jednym lub dwóch ostrych “nie”, proponuję zapytać o coś w wierszach “dlaczego zawsze to robisz?”. Kiedy zapyta o co ci chodzi, wyjaśnij jej zachowanie. Używaj przykładów, które tutaj podałeś, a może nawet więcej, dopóki nie uzna tego za wzór zachowania. Następnie wyjaśnij, jak się z tym czujesz. Powinno to albo doprowadzić do dyskusji o tym, jakie są jej cele z tym zachowaniem i jak lepiej je osiągnąć (lub zmienić je na coś bardziej rozsądnego), albo do dyskusji o tym, jak nie zdawała sobie sprawy, że to robi i jak możesz pomóc jej tego uniknąć w przyszłości.

3. Jeśli twoja mama kontynuuje to zachowanie po tym, jak wyjaśniłeś swoje uczucia, wysłuchałeś jej rozumowania (jeśli takie było oferowane) i omówiłeś to, to musisz zacząć ją odcinać. Przerwij ją, gdy zaczyna na ten sam temat, przypomnij jej, że nie jesteś zainteresowany, i zwrócić uwagę, że już omówiłeś to zachowanie. Zwróć również uwagę, że jej zachowanie przeszło od frustracji do braku szacunku, ponieważ została ona uświadomiona o swoich uczuciach na nim. Jeśli nie przestanie, zakończ rozmowę, aż będzie chciała przedyskutować problem lub po prostu zmienić swoje zachowanie.

Zapytaj o powody. Dlaczego ona pyta? Chyba chce robić dobre rzeczy.

Zapytaj “dlaczego?” kilka razy.

Odróżnia Strategia od planu wysokiego szczebla. Zapytaj o jej zamiar.

Nie podawaj powodów. Zapytaj o powody. To ona powinna podać powody.

Powinieneś mniej mówić, robić małe przerwy w rozmowie. Skoncentruj się na zrozumieniu jej potrzeb.

Jeśli jest głośna lub wściekła, bądź zrelaksowany i przyjazny. Ona ma problem, nie Ty. Ona potrzebuje miłości. Nie udzielaj żadnych rad. (niektóre z tego źródła)

Ponieważ niektórzy ludzie po prostu nie słuchają twojego rozumowania, lepiej uzasadnić je w inny sposób. W tym przypadku matka (lub jakikolwiek bliski krewny) jest trudna, ale nadal wymaga cierpliwości, nie tracąc przy tym grzeczności.

Następnym razem, gdy przyniesie temat, spróbuj:

Podnieś rękę w milczeniu (jako znak proszenia her o pieniądze). Jeśli twierdzi, że to nie jest drogie, odpowiedz z uśmiechem: “Nie stać mnie na to; ale wydaje się, że to nie jest drogie dla ciebie, więc proszę, kup to dla mnie”.

Następnym razem, gdy ją spotkasz, poproś ją o pieniądze, zanim przyniesie temat. Zrób to kilka razy przez kilka dni, wtedy pewnie to zatrzyma.

Do odpowiedzi “nie” dodałabym również uwagę, że “to jest moja opinia”, delikatnie mówiąc, że “twoja” i “moja” opinia są takie same, ponieważ mamy te same prawa i nie ma tu żadnej dyskryminacji ze względu na płeć. Powinna to zaakceptować i odpowiedzieć, czy naprawdę uważa, że “jej” opinia i “twoja” są całkowicie takie same i równe. W przeciwnym razie można winić za dyskryminację ze względu na płeć w każdej innej dyskryminacji, która jest jeszcze łatwiejsza, ponieważ jest to dobry argument do dyskusji. Powinieneś zawsze starać się przypomnieć, kto jest właścicielem Twojego życia.

Ogólne: “Powiedziałem nie, to jest moja opinia, że chcę/nie chcę tego… itd.”, “Jestem mężczyzną, nie jestem słonym ogórkiem, tak chciałeś mnie/rośnij mnie jak prawdziwego mężczyznę, więc jestem mężczyzną i tak właśnie powiedziałem”.

Osobiście kocham moich rodziców, ale zawsze podążam za moją opinią i całkowicie zarządzam swoim życiem, nigdy nie wpuszczam ich, gdy tylko nie wychodzę z nimi po latach szkolnych. “Ich” zarządzanie było dla mnie naprawdę wystarczające podczas moich szkolnych lat.

Moje rozwiązanie byłoby podobne do odpowiedzi BradC z ważnym dodatkiem: Porozmawiaj z nią o samym wzorcu komunikacji. Powiedz jej, że to, co robi, jest nie do przyjęcia, jak to sprawia, że się czujesz i jak to sprawi, że będziesz działać. Powiedz jej, że nie chcesz z nią rozmawiać, jeśli będziesz musiał wielokrotnie odpierać sugestie, których już odmówiłeś, i wyjaśnij jej, że gdy nie zaakceptuje twojej odpowiedzi “nie, a skończę o tym mówić”, że naprawdę będziesz musiał się rozłączyć / wyjść / cokolwiek musisz zrobić, aby zakończyć rozmowę, nawet jeśli nie chcesz tego robić. Spróbuj ją przekonać, dlaczego jej zachowanie jest nie do zaakceptowania, a ona musi nauczyć się szanować Twoje Nie. Nawet jeśli nie zaakceptuje tego, że zachowanie jest ogólnie nie do zaakceptowania, ważną rzeczą jest to, że nie jest do zaakceptowania you.

Możliwe, że jeśli ona może zrozumieć Twoją perspektywę, gdy to wyjaśnisz, nie będziesz musiał się bardzo starać i ostrzec ją, że będziesz musiał się rozłączyć, itp. Istnieją łagodniejsze lub bardziej zdecydowane sposoby na rozmowę, ale gdzie trzeba skończyć jest nie tylko na Nie na konkretny temat, ale że jej nie akceptuje swoje Nie jest nie do przyjęcia, a kiedy zaczyna to robić z nowym tematem, odnieść się do tej rozmowy zamiast rozpocząć cały proces uzasadniania swojego najnowszego Nie.

Po pierwsze: pamiętaj, że “nie” to kompletne zdanie. Wygląda na to, że masz wrażenie, że musisz jakoś wymyślić powody swoich działań, które ona zaakceptuje lub z których będzie zadowolona, ale nie jesteś do tego zobowiązany. Masz całkowitą swobodę odrzucenia jej sugestii z jakiegokolwiek powodu (lub bez powodu), z lub bez wyjaśnienia. Oczywiście, wcale nie sugeruję uporczywego odmawiania komukolwiek wyjaśnień (większość ludzi uznałaby to za dość obrzydliwe) - chodzi mi o to, że to nie twoim obowiązkiem jest upewnić się, że ona jest zadowolona z tego, że powody, dla których nie chcesz kajakować, są dla niej “wystarczająco dobre”. Ostatecznie, twoja decyzja o tym, czy pływać kajakiem, czy nie, jest właśnie taka - _ twoja_ decyzja - i ona musi to zaakceptować. Niezależnie od tego, jak bardzo jest przekonana, że ma rację, nie może Cię zmusić, żebyś się z nią zgodził.

Jak wskazali inni, być może będziesz chciał ćwiczyć asertywność.

Asertywność jest inna niż agresywność (stawianie się wrogim/złośliwym) czy bierność (po prostu “poddawanie się”). Wikipedia cytuje następującą definicję ze Słownika Medycznego Dorlanda:

[Asertywność jest] formą zachowania charakteryzującą się pewnymi deklaracjami lub potwierdzeniem oświadczenia bez konieczności przedstawiania dowodów; potwierdza ona prawa lub punkt widzenia danej osoby bez agresywnego zagrażania prawom innej osoby (przyjmowanie pozycji dominującej) lub uległego pozwalania innej osobie na ignorowanie lub odmawianie jej praw lub punktu widzenia.

Ponownie, pamiętaj, że nie musisz przekonywać swojej matki, że Twoja decyzja jest słuszna - ostatecznie to your decyzja czy się z nią zgadza czy nie. Biorąc to pod uwagę, istnieje w rzeczywistości całkiem sporo technik, które możesz wykorzystać w ramach asertywnej rozmowy (i możesz znaleźć artykuły zawierające więcej szczegółów na ten temat później). Jedna z nich, której sam używałem kilka razy, to ta znana jako technika łamania rekordów . Jest to skuteczne w przypadkach, gdy druga osoba próbuje “wyprowadzić cię z równowagi” (np. próbujesz wyjaśnić, dlaczego nie chcesz rozmawiać o kajakarstwie, a ona upiera się przy rozmowie o tym, dlaczego powinieneś kajakować). Na przykład rozmowa może wyglądać tak:

“Powinieneś podjąć kajakarstwo.” “Nie jestem tym naprawdę zainteresowany.” “Powinieneś spróbować - pokochasz to jak tylko wejdziesz na wodę.” “Rozumiem to, ale naprawdę nie jestem zainteresowany podjęciem kajakarstwa. ” “It’s not expensive - there are payment plans.” “I understand that, but I’m really not interested in taking up kayaking.”

Etc.

Don’t become angry or wrogo nastawiony at any point - just firmly “stand your ground” and refuse to engage the tangents.