Mój najlepszy przyjaciel staje się coraz bardziej ksenofobiczny wobec muzułmanów. Co mam robić?

Ale nadal będzie się dzielił i mówił do nich nienawistne rzeczy. Wiem, że w głębi duszy nie dlatego, że naprawdę nienawidzi muzułmanów, ale dlatego, że wierzy w kłamstwa, które czyta.

Nie różni się to od tego, że członkowie ISIS nie mają “prawdziwej nienawiści” do Zachodu, po prostu wierzą w kłamstwa, które słyszą od innych ekstremistów.

Żaden rozsądny człowiek nie może uwierzyć w tego rodzaju kłamstwa, które usprawiedliwiają strach i nienawiść do dużej i niezwykle zróżnicowanej grupy ludzi, z których większość jest życzliwa i spokojna. Myślę, że bardziej trafne jest stwierdzenie, że emocje strachu i nienawiści przyciągają ludzi do tego rodzaju kłamstw, które usprawiedliwiają strach i nienawiść, które już mają w sercu.

Dlaczego ludzie mają ten strach i nienawiść na pierwszym miejscu? Pochodzi on z bardzo prymitywnego miejsca w ludzkiej psychice: instynkt wewnątrzgrupowy lub pozagrupowy, który mówi “ludzie tacy jak ja są dobrzy, ludzie, którzy nie są tacy jak ja, są źli”. Z perspektywy ewolucyjnej łatwo zauważyć, jak ta mentalność jest adaptacyjna w kontekście, w którym ludzie żyją w małych jednostkach społecznych, które muszą konkurować z innymi jednostkami o zasoby i przetrwanie. Im więcej ludzi czuje, że przetrwanie ich grupy jest w jakiś sposób zagrożone, tym silniejsze stają się te plemienne instynkty.

Z mojego doświadczenia wynika, że ludzie _ mogą zmienić się i wyzdrowieć z nienawiści, ale jedynym sposobem na to jest odwołanie się do tego samego instynktu wewnątrzgrupowego i pozagrupowego, który prowadzi do nienawiści w pierwszej kolejności. Kluczem jest to, aby osoba ta czuła się tak, jakby członkowie “out-group” znaleźli się teraz w swojej “in-group”, co burzy podziały, które wcześniej utrzymywały się w jej umyśle. W komentarzach wspomniałeś, że ty i Bob nie macie w swoim kręgu przyjaciół muzułmanów, co wcale nie jest zaskakujące. Gdyby Bob rzeczywiście przyjaźnił się z muzułmanami i czuł, że niektórzy muzułmanie są w jego grupie, ponieważ podzielają wiele jego zainteresowań, wartości, humoru itp.

Miałem to doświadczenie wiele razy w moim życiu z homofobami. Dorastałem w bardzo homofobicznym środowisku, włączając w to moją najbliższą rodzinę i wielu przyjaciół. Na długo przed tym, jak dowiedzieli się, że jestem gejem, spierałem się z nimi o ich homofobiczne poglądy, używając faktów, logiki, nauki, itp. Pomyślałem, że gdybym mógł po prostu wymyślić idealny, niepodważalny argument, to mógłbym zmienić ich zdanie. Myślałem, że jeśli uda mi się wymyślić idealny, niepodważalny argument, wtedy będę mógł zmienić ich zdanie. Wydawało mi się, że moje argumenty jedynie ugruntowałyby ich poglądy, jako że znaleźliby oni swoją wątpliwą “naukę” i “fakty” dla poparcia idei, że geje są obrzydliwi, nienaturalni, zboczeni, niemoralni i szkodliwi dla społeczeństwa. Dopiero kiedy wróciłem do domu jako dorosły i zacząłem wypowiadać dwa proste słowa, “jestem gejem”, zdecydowana większość ludzi, którym byłem bliski, faktycznie całkowicie zmieniła swoje poglądy na homoseksualizm. Słyszałam nawet, że niektóre z tych byłych homofobów stają w obronie osób LGBT, kiedy słyszą negatywne komentarze w swoim szerszym kręgu społecznym, a wszystko dlatego, że kiedy myślą teraz o homoseksualistach, nie myślą o jakichś strasznych wyimaginowanych dziwakach na świecie, zagrażających ich poczuciu normalności - zamiast tego myślą o mnie, o normalnej osobie w swojej grupie, na której im zależy. Tak więc, te same instynkty wewnątrzgrupowe i pozagrupowe, które w przeszłości czyniły ich nienawistnymi wobec osób LGBT, sprawiły, że obecnie chronią je osoby LGBT.

Wszystko to może być trudne do zaakceptowania, jeśli jesteś bardzo logiczną osobą (jak ja), ale kluczem do zrozumienia nienawiści jest uświadomienie sobie, że nienawiść jest nigdy oparta na faktach i logice; nienawiść jest zakorzeniona w pierwotnych emocjach i szuka fałszywych faktów i złej logiki, aby uzasadnić swoje własne istnienie. Jedynym sposobem na zmianę pierwotnych emocji jest odwołanie się do jeszcze silniejszych pierwotnych emocji. Wprowadzając kogoś z “out-grupy” do “in-grupy”, osoba nienawidząca _ może stać się obrońcą grupy, której kiedyś nienawidziła. Nie ma gwarancji, że to zadziała i ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że może to wymagać czasu i cierpliwości. Wymaga to nawiązania prawdziwego związku emocjonalnego, co może być trudne, szczególnie gdy postawa Boba może łatwo wyalienować potencjalnych przyjaciół muzułmanów. Ale z mojego doświadczenia wynika, że jest to jedyny sposób, aby naprawdę zmienić ludzi, którzy mają w sercu nienawiść. Argumentacja prawdopodobnie ugruntuje ich poglądy, ponieważ coraz częściej czerpią oni z bezdennego dołu złych informacji dostępnych w Internecie, a próby zawstydzenia ich lub ukarania za ich poglądy mogą doprowadzić do publicznego tłumienia ich poglądów bez faktycznej ich zmiany.

Jeśli chodzi o to, co możesz zrobić w obecnej sytuacji, to już teraz powinno być jasne, że nie sądzę, aby istniała szybka i łatwa odpowiedź. Może się okazać, że niewiele można zrobić poza cierpliwością, dzieleniem się swoimi doświadczeniami, dawaniem dobrego przykładu i nadzieją, że Bob w końcu ma doświadczenie, które go zmieni. Ale jeśli Twoim celem jest pomoc Bobowi w zmianie, nie sądzę, aby kłótnie bez końca lub traktowanie go z podłością było produktywne.

Do dalszej lektury na ten temat, przeczytanie historii zreformowanych białych supremacistów jest naprawdę pomocne, i jest tam wiele materiałów (tylko Google, np. “reformowanie białych supremacistów”). Są też całe organizacje zajmujące się reformowaniem członków grup nienawiści, np. Klansmanów, neonazistów, itd. Są to oczywiście przypadki skrajne, ale nienawiść jest nienawiścią i pochodzi z tego samego miejsca, więc można z tych przypadków uzyskać pewien wgląd.

TLDR: rozsądną i odpowiedzialną rzeczą do zrobienia jest sprawdzenie, czy to, co ma na myśli naprawdę jest masową nienawiścią do wszystkich muzułmanów, lub czy to, co naprawdę jest zaniepokojony są liczne negatywne skutki rosnącej muzułmańskiej (i coraz bardziej islamskiej) populacji w Wielkiej Brytanii. Odpowiedzialne i charytatywne zachowania interpersonalne wymagają od nas poważnego traktowania wzajemnych obaw i sprawdzania, czy i w jakim stopniu się z nimi zgadzamy, a także wskazywania w sposób, który ma szansę zostać usłyszany, gdy się nie zgadzamy. Odwołanie się do wspólnych wartości, uznanie istotnych faktów i uzasadnionych obaw oraz delikatne, ale zdecydowane sprzeciwianie się rażącemu fałszowi.

• *

Traktuj swoje obawy poważnie. Porozmawiaj z nim o tym, co konkretnie uważa o muzułmanach, i odwołaj się do wyceny faktów - i bądź gotów wysłuchać faktów (lub twierdzeń), które uważa za istotne. Nie będziesz w stanie zmienić czyjegoś zdania poprzez protekcjonalne traktowanie go lub nazywanie go bigotykiem, albo poprzez lekceważenie jego opinii, która usuwa z niego wszystko, co wydaje mu się istotne bez prawdziwego zastanowienia. Będziesz musiał zaangażować idee w sposób racjonalny i empatyczny i przyznać się do przypadków, w których widzisz, że możesz się z nim nie zgadzać, ale w których ma on uzasadnione obawy. Żaden z nas nie ma wystarczająco uporządkowanych myśli lub nie jest w stanie wyrazić ich wystarczająco jasno we wszystkich przypadkach, że moglibyśmy rozmawiać o rzeczach, z którymi się nie zgadzamy całkowicie bez tarcia, więc zrób wszystko, co w Twojej mocy, aby zminimalizować tarcie, które wychodzi z niechlujnego myślenia lub mówienia, będąc charytatywnym w słuchaniu i interpretowaniu jego słów; poproś o wyjaśnienie, gdzie nie jesteś pewien, co on ma na myśli.

Czy on myśli, że wszyscy muzułmanie biją swoje żony i mają seksualnych niewolników? Przedstaw go niektórym muzułmańskim przyjaciołom, którzy najwyraźniej tego nie robią, i przyznaj, że w Wielkiej Brytanii istnieją niepokojące trendy w tym zakresie. Wydarzenia takie jak pierścienie dziecięcych niewolników seksualnych w Rotherham i innych miejscach (tylko jeden z przykładów wielu skarg, które można by wzmocnić do skrajnej pozycji jak “wszyscy muzułmanie robią X” w tabloidach), które zostały zignorowane w dużej części ze strachu przed byciem naznaczonym jako rasistowski i bigotycki pokazują, że protekcjonalność wobec kogoś w ten sposób ma katastrofalne skutki, i z międzyludzkiego punktu widzenia są niezbędne do uznania za uzasadnione skargi. Nie przyznawaj się do skrajnych pozycji, takich jak “wszyscy muzułmanie gwałcą dzieci”, ponieważ najwyraźniej tego nie robią, ale nie wychylaj się na drugą stronę “niczego tu nie widać”, co może być przez niego odebrane tylko jako urojenie i ocena jego moralnego charakteru.

Czy uważa, że wszyscy muzułmanie nienawidzą gejów? Przedstaw go niektórym muzułmańskim gejom i porozmawiaj z nimi o tym, dlaczego główny nurt islamu potępia ich i uczy, że zasługują na surowe kary, jakich reakcji doświadczają od muzułmanów, gdzie widzą możliwości, z jakimi wartościami wiąże się ich wierność i jak godzą się z islamem.

Czy on myśli, że wszyscy muzułmanie są islamistami? Porozmawiajmy o tym, co dokładnie przez to rozumie - wsparcie dla ukamienowania cudzołożników, więzienie/wykonywanie bluźnierstw/satyryków, chłosta ludzi, którzy uprawiają seks pozamałżeński, wdrażanie islamskiego prawa małżeńskiego itp. Istnieją liczby mówiące o tym, jaki odsetek muzułmanów podpisuje się pod tymi pojęciami, ile osób popiera szariat w ogóle, itp. Liczby te są niepokojące, ale pokazują również, że wielu muzułmanów nie popiera tych konkretnych żądań. Przyznaj się do tej troski i wyjaśnij, dlaczego uważasz, że jest ona mniej niepokojąca, niż mu się wydaje. Jeśli on nie zgadza się z twoim wyjaśnieniem, przyznaj, że jest to kwestia przewidywania przyszłych zachowań dużych grup ludzi, i że w żadnym wypadku nie jest jasne, czy bardziej optymistyczna czy bardziej pesymistyczna ocena okaże się dokładna, więc niezgoda w tej kwestii, do pewnego stopnia, jest w porządku - a ty możesz być w rzeczywistości naiwnie optymistycznie nastawiony do swoich poglądów.

Możesz nie być w stanie dopasować jego poglądów do swoich i nie powinieneś do tego dążyć - on uzna to za dominujące, protekcjonalne, moralizatorskie i uparte. Będzie cię postrzegał jako upartego i zamykającego uszy na to, co uważa za słuszne. Przyjaciel, który nie może polegać na tym, że będziesz skłonny wysłuchać jego obaw i przyznać, że może mieć inny, ale również ważny pogląd na sprawy niż ty, że nie będziesz jego przyjacielem przez długi czas.

Czy Bob jest naprawdę twoim przyjacielem?

Co by było, gdyby Bob zadał to pytanie. Co Bob powinien zrobić, aby przekonać cię, że ma rację? Jakie artykuły powinien ci dać? Co powinien powiedzieć? Że artykuły, które czytasz, są propagandą i potwierdzają to fakty zawarte w tych artykułach? Jakie fakty powinien ujawnić, abyś uwierzył, że jego stanowisko jest właściwe?

Podejrzewam, że nie ma nic, co mógłby zrobić jutro, aby przekonać cię do zmiany zdania. Jest to ogromny temat i nie możesz tak po prostu zmienić opinii przyjaciół.

To, co możesz zrobić, to spierać się z pasją. Jeśli się nie zgadzasz, po prostu wykrzyknij

“Co do cholery Bob? To jest po prostu złe!”

i kłóć się o swoje punkty. Przyjaciele nie mają tylko zgadzać się na tematy, dyskusje na tematy, z którymi się nie zgadzasz, powinny być najbardziej korzystne dla Was obu. Możesz znaleźć jakiś wspólny mianownik tu czy tam, możesz nie zgadzać się w innych sprawach. Z czasem możesz go przekonać, aby przyłączył się do Ciebie w kilku szczegółach, a on przekona Cię w kilku innych.

Sytuacja nie jest taka sama, ale powinieneś podejść do niej w taki sam sposób, jakbyś próbował go przekonać, że muzyka Justina Biebera jest naprawdę zła i żadna zdrowa osoba nie uważa jej za dobrą, podczas gdy on ciągle dzielił się z Tobą artykułami z fanowskich stron Justina Biebera.

Za każdym razem, gdy ktoś z mojego otoczenia wygłasza dyskryminujący komentarz na temat jakiejś konkretnej grupy, mam tendencję do pytania, dlaczego tak sądzi. Kiedy już zobowiążą się do jakiegoś pozornie rzeczowego stwierdzenia co do którego wiem, że nie jest prawdziwe, staram się pokazać im, że jest to albo propaganda, albo tradycyjne błędne przekonanie. W razie potrzeby wyjaśnię polityczny lub społeczny program stojący za rozpowszechnianiem takich idei.

Wskazuję również, jak mogą się z tym wiązać różnice religijne lub kulturowe. Na koniec zapytam ich, jak to wpływa na nich osobiście: nawet jeśli to, co mówią, jest prawdą, spróbuję sprawić, by zrozumieli, że nie jest to powód, by czuli się wrogo nastawieni do tej konkretnej społeczności, a oni często zdają sobie sprawę, że nie mają żadnego powodu, by czuć coś przeciwko tej społeczności.

Przekonanie może zająć trochę czasu i nie możesz używać tej metody z zaangażowanym bigosem, ale jeśli twój przyjaciel jest rozsądną osobą, jak sugerujesz, na pewno w końcu zrozumie.

Jeśli już z nim o tym rozmawiałeś i przekazałeś mu wszystkie informacje, aby uwierzył, że jest inaczej, to nie ma wiele rzeczy do zrobienia. Musisz zaakceptować jego “ignorancję” w tym przypadku. Jak trudne może to być. Czasami naprawdę uwielbiamy pokazywać ludziom logikę. Ale nie każdy chce twojej logiki. Są szaleni i źli na coś. Jedyne, co możesz zrobić, to znaleźć akceptację w jego wyborze. Jeśli oboje jesteście dobrymi przyjaciółmi, to nie widzę problemu z prośbą o uszanowanie waszej perspektywy w tej sprawie.

Well, I’ve tried my best to convince you with evidence, but I am afraid I can do nothing but accept your view. Mam nadzieję, że zaakceptuje pan mój. Więc przejdziemy do rzeczy? Nie chcę przez to zrujnować naszej przyjaźni.

Wierzę, że zawsze możesz poprosić swojego przyjaciela, aby wziął pod uwagę, że obrażasz się jego nienawiścią. Dobry przyjaciel powinien to uszanować i unikać tematu z tobą.

Oprócz tego, co Slow Loris mówi o łamaniu mentalności wewnątrzgrupowej/grupowej, możesz (jeśli jest to w ogóle rozsądne lub możliwe) przedstawić Boba swoim muzułmańskim przyjaciołom.

Jeśli Bob rzeczywiście zaprzyjaźniłby się z muzułmanami i czułby, że niektórzy muzułmanie są w jego grupie, ponieważ dzielą wiele z jego zainteresowań, wartości, humoru, itp.

Porozmawiaj z nimi o tym i spróbuj skłonić ich do wyraźnego wyrażenia swoich poglądów, Jeśli są dość inteligentni, kilka dobrze zadanych pytań zasieje w ich umyśle kilka ziaren wątpliwości, może to być bardzo silne. Unikaj znakowania osoby, ponieważ będzie to prowadzić je głębiej w dół króliczej dziury.

Również Twój przyjaciel jest konfliktem muzułmanina z islamem? Tak jak wszystkie religie Islam ma za sobą kilka strasznych pomysłów ( i kilka pozytywnych też). I would be very explicit with this, It’s very easy to find horriful ideas in religous texts, denying this will give them an out.

Keep calm, let them talk… and if they turn out to be a horrid racist then stop hanging around them. Utrata przyjaciół, których szanujesz, jest czasem szokiem, który musisz przemyśleć na nowo w swoim życiu.

Powodzenia :)

(Wspominając również o tym, że jesteś urażony do kogoś, kto uważa, że mają fakty po swojej stronie jest argumentem samobójstwa, twój idealnie uprawniony do bycia urażonym, ale reklama to nie pomoże twój argument)

Najlepiej byłoby, gdybyś sam doświadczył z pierwszej ręki muzułmańskich przyjaciół. Jeśli masz jakieś, może zechcesz przedstawić je Bobowi. Jeśli nie, znajdź miejsce w społeczności, gdzie interakcje z muzułmanami są pozytywne, zaprzyjaźnij się z nimi i przekaż swoje doświadczenia Bobowi. Powodem jest to, że będziesz dużo bardziej wiarygodny (dla większości ludzi), jeśli będziesz miał rzeczywiste doświadczenie, niż gdybyś próbował “dyskutować” o Bobie w intelektualnej próżni.

To, co chcesz wyjaśnić Bobowi, to fakt, że jego poglądy ograniczają Twoje możliwości społeczne i że nie chcesz akceptować takich ograniczeń. Co więcej, mogą one również nie leżeć w jego najlepszym interesie, ponieważ jego szanse społeczne są podobnie “ograniczone”. W pewnym momencie możesz wytłumaczyć, że nie powinien wierzyć we wszystko, co czyta w mediach społecznościowych, ponieważ tamtejsi ludzie mają tam topory do szlifowania, że musi spróbować samemu. Ale nie będziesz w stanie go do tego zmusić, dopóki tego nie zrobisz.