Jak powinienem poprosić ludzi, aby przestali się tłumaczyć?

Przykład, który podałeś przypomina mi podobną rozmowę, którą odbyliśmy na temat frazowanie konstruktywnych komentarzy na tej stronie ;)

Wkrótce wyjeżdżam, a twój samochód blokuje napęd.

Jest to stwierdzenie faktu. _OK, więc co? _

Musisz wyprowadzić go na drogę.

Aha - Chcą, żebyś coś z tym zrobił!

To może wydawać ci się super oczywiste, dlaczego powiedzieli pierwszą część, ale nie zawsze tak jest. Nawet (szczególnie?) w związkach, widzisz co następuje: Osoba A wydaje oświadczenie, oczekując, że Osoba B zrozumie i spełni dorozumianą prośbę. Osoba B nie zdaje sobie z tego sprawy i nie spełnia prośby. Osoba A denerwuje się, że tego nie zrobiła. Osoba B jest zdenerwowana, ponieważ “Nie jestem czytelnikiem umysłu!”.

Wielu z nas (w tym ja) doświadczyło tego doświadczenia, więc korzystnie jest być bardzo jasnym w naszej komunikacji. Jeżeli chcę, aby mój partner robił pranie, nie mówię “hmm, koszyk na pranie jest coraz bardziej pełny”, ponieważ on jest równie prawdopodobny powiedzieć “yep, pewny jest” i iść dalej, i gdy dostaję się do domu od pracy jestem rozczarowany, że koszyk jest wciąż pełen brudnych ubrań. Zamiast tego mówię “Hej, mógłbyś dzisiaj zrobić pranie?”, składając wyraźną prośbę (więc wtedy on odpowiada tak lub nie, i nie ma żadnych niespodzianek, kiedy wracam do domu).

Innym możliwym powodem, jak wtedy, gdy twój kolega wspomniał o włączeniu drukarki, jest to, że doświadczył tych problemów wcześniej lub widział, jak inni się przez to potknęli, i próbują zaoszczędzić ci kłopotów. Jeśli moi współpracownicy wspominają o problemie, z którym miałem do czynienia wcześniej, często zadaję im kilka podstawowych pytań, aby dotrzeć do źródła problemu - czasami, nawet jeśli są dość doświadczeni i kompetentni, wszyscy czasami przeoczamy pewne rzeczy. Jako programista robię to częściej niż lubię to przyznawać - więc kiedy współpracownik mówi “jesteś pewien, że kompilujesz odpowiedni kod, prawda?”, wiem, że pytają, ponieważ wszyscy już to robiliśmy!

Tak więc to wszystko co mam do powiedzenia, nie brzmi to tak, jakby ludzie koniecznie mówili to z pogardy dla Ciebie lub dlatego, że myślą, że jesteś głupi, tylko dlatego, że starają się być pomocni i klarowni w swojej komunikacji. Nawet jeśli mogą nie być, najlepiej zakładać dobrą wiarę w swoje interakcje z innymi, dopóki nie udowodni się, że jest inaczej.

Jak mam uprzejmie wyjaśnić tym ludziom, że to rozumiem, szczerze mówiąc myślałem o tym, co mają zamiar powiedzieć, ale w sposób, który nie zniechęca ich do wnoszenia użytecznych uwag w przyszłości?

Proste odpowiedzi typu “yep!” lub “thank!” są dobrym sposobem na grzeczne uznanie. Jeśli już miałeś zamiar zrobić to, co zasugerowali, “Tak, już tego próbowałem” lub “Tak, na tym!” przekazuje to, bez wchodzenia w szczegóły. Robię to z moją matką z prawa, która jest trochę “Typem A” i po prostu lubi dawać rady. Ona ma na myśli dobrze, a ja nie chcę ryzykować konfliktu, więc moim priorytetem jest docenienie tego, a nie potwierdzenie mojej wiedzy. (Chociaż delikatny humor, jeśli potrafisz go ściągnąć, może działać dobrze, np. “nie martw się, nie spaliłem jeszcze domu!”)

Inną opcją jest wyjaśnić, co zrobiłeś lub myślałeś o , albo przed lub po komentarzu. Z biegiem czasu dowiedzą się o tym, co wiesz i zdadzą sobie sprawę, że nie muszą ci przypominać podstaw (jeśli będą zwracać uwagę, to znaczy… niestety ten fragment zależy głównie od nich!). Już wcześniej miałem do czynienia z tym rozpoczynaniem nowej pracy, gdzie potrzeba było trochę czasu, aby “sprawdzić się”, zanim nowi współpracownicy zorientowali się, z czym mam doświadczenie (lub nie).

Dodatkowo, maksymalizuj zachowanie, które chcesz zobaczyć. Na przykład, często przedstawiam swoim współpracownikom moje sugestie na poziomie podstawowym: “To może wydawać się oczywiste, ale czy próbowałeś…?”. Mimo że nie jest to bezpośrednie, mogą podchwycić te maniery i odbić je z powrotem do ciebie. Ułatwia to również, jeśli staje się to długotrwałym problemem z niektórymi osobami, omówienie twojej frustracji, jeśli sam nie robisz podobnych rzeczy.

W tym wszystkim, trzymaj przyjazne nastawienie! Jeśli twoja reakcja jest dla nich bolesna, będą mniej skłonni do dobrowolnego przekazywania informacji w przyszłości, w obawie przed kolejną złą reakcją. Jest to zgodne z założeniem dobrej wiary. Dziękuj im za ich gotowość do pomocy, nawet jeśli jest to dla ciebie najbardziej oczywista rzecz na świecie i już o tym wiesz, więc są zachęcani do dalszego wkładu w przyszłości.

Większość odpowiedzi tutaj omawia pierwszy przykład, ale nie tak bardzo inne przykłady:

Mówienie mi, że muszę kliknąć “wyślij” po napisaniu e-maila. Mówienie mi, że czajnik będzie potrzebował wody w nim, zanim będę mógł go ugotować. Drukarka musi się najpierw włączyć, zanim spróbuję wydrukować.

Które raczej wydają się wskazywać na zakładany brak wiedzy z Twojej strony, który, jak się wydaje, tak naprawdę nie istnieje. Wydaje się, że ludzie myślą, że nie wiesz tych rzeczy, ale tak naprawdę wiesz. Prostym sposobem byłoby grzeczne zaznaczenie, że już to wiesz. Coś w stylu

Dzięki. Wiedziałem już, że musisz kliknąć “wyślij” po napisaniu maila.

Dzięki. Nie musisz mi mówić, że czajnik potrzebuje wody zanim się zagotuje. Robiłem to już wcześniej.

Dzięki. But I already know that the printer needs switching on first before trying to print that.

In particular, if a college genuinely asked you “You know the printer needs switching on first before you try to print that?”, in case you really knew that I would simply answer with:

Yes, I know that.

And, in case you didn’t or had forget about it:

Thanks. Nie wiedziałam o tym. [albo] Dzięki. I had forget about that.

You should pay special attention on not coming off as arrogant. Ale to nadal bardzo ważne, żeby dać innym znać, co wiesz, a co nie. Kluczem jest przyjacielskość. Możesz na przykład dodać:

Dzięki. To bardzo miłe z twojej strony, ale to nie był problem, wiem, że …

W zależności od konkretnej sytuacji, możesz chcieć podać kilka szczegółów, aby upewnić się, że ludzie rozumieją, że to masz. Stwierdzenie, że wiedziałeś, że to już jest swego rodzaju nagana, ale z grzecznym i możliwym lekkim tonem będzie sygnałem, że następnym razem ludzie mogą się spodziewać, że już ją masz. Jeśli to nie wystarczy, możesz stopniowo stać się nieco bardziej niecierpliwy.

Podczas gdy w przypadku ludzi, którzy w przyszłości będą wnosić naprawdę przydatne obserwacje, chciałbym wyraźnie wyrazić swoją wdzięczność (“Dziękuję bardzo, nie wiedziałem, że to było naprawdę pomocne.”). W ten sposób poznają prawdziwe granice Twojej wiedzy i to bardzo Ci pomoże w przyszłości.

Jeśli znasz ludzi wystarczająco dobrze, możesz nawet użyć ironii i nawet lekkiego sarkazmu w lekki sposób:

Naprawdę? Czajniki nie wytwarzają wrzącej wody z cienkiego powietrza? [Uśmiech]

Ważne jest, aby rozmowy były przyjazne, np. poprzez uśmiechanie się. Zazwyczaj robi to za mnie prawie w 100%.

Jedną z możliwości, które możesz rozważyć jest to, że czują potrzebę dodania dalszych wyjaśnień, ponieważ Twój język ciała nie mówi im, że już zrozumiałeś.

Jeśli powiedzą

I’m going out shortly and your car is bloocking the drive

then what happens next will depend on how you react, or are perceived to react. Jeśli wyraźnie odpowiesz “OK, przesunę go”, prawdopodobnie powiedzą “Dzięki”. Jeśli dodadzą

Musisz przenieść go na drogę.

Sugeruje mi to, że sygnał, który wysłałeś po ich pierwszym oświadczeniu był taki, że nie dostałeś wiadomości.

Nie znając Cię i nie widząc Twojej mowy ciała, nie mogę powiedzieć, czy jestem we właściwej linii: ale zastanów się.

Pomyśl o tym w ten sposób: pod koniec dnia starają się tylko pomóc i w tym celu wykorzystują tylko swój własny oddech i czas. Nie wspominając już o tym, że może nadejść czas, kiedy naprawdę będziesz potrzebował tej odrobiny dodatkowej rady. Wiem, że naprawdę zapomniałem włączyć wcześniej drukarkę.

Więc moja rada dla Ciebie to neutralna reakcja. Zrobiłabym po prostu to, co oni radzą i dałam im szybkie “Dzięki” albo “Dobra decyzja” albo “Tak, rozumiem”, jak zaczniesz to robić. Przecież gdyby to było zdroworozsądkowe, to pewnie już byś to zrobił, prawda?

To je uzna i sprawi, że poczują się tak, jakby pomogły, a ich rada została odebrana, podczas gdy ty nadal będziesz robił to samo, co już miałeś zamiar zrobić. Wszyscy wygrywają! I w ten sposób, jeśli pewnego dnia naprawdę będziesz potrzebował ich rady, nie będziesz wyglądał na złego za to, że zdenerwowałeś się i odrzuciłeś ją zanim tylko wróciłeś błagając o nią.

Jak mam uprzejmie wytłumaczyć tym ludziom, że to rozumiem, szczerze mówiąc myślałem o tym, co mają zamiar powiedzieć, ale w sposób, który nie zniechęca ich do pożytecznych obserwacji w przyszłości?

Nie dlatego, że nie możesz.

Problem leży tutaj:

Większość ludzi, z którymi kontaktuję się codziennie/regularnie wydaje się potrzebować przesadnie wyjaśniać i kwalifikować każde stwierdzenie.

Wydajesz się być zirytowany tym, co większość ludzi uważa za normalne zachowanie, co oznacza, że aby zmienić to zachowanie musisz zmienić cały świat. Albo raczej prawie każdy, kto w nim żyje. Inne odpowiedzi Dotarło już do tego, dlaczego ludzie mogą przesadzić z wyjaśnianiem i ograniczaniem interakcji do minimum, więc nie będę się już tym zajmował. Chcę tylko zwrócić uwagę na prosty fakt, który moim zdaniem jest tu trochę pominięty (i całkiem szczerze mówiąc w wielu innych odpowiedziach na tej stronie):

Nie możesz (rozsądnie) zmienić zachowania ludzkości w ogóle.

Zastanów się przez chwilę, co by to oznaczało w Twoim przypadku: Musiałbyś albo zaangażować się w rozmowę na ten temat z prawie każdą nową osobą, z którą wchodzisz w interakcję, a ponieważ ludzie są istotami z przyzwyczajenia, musiałbyś prowadzić tę rozmowę w kółko (i całkiem możliwe, że narzucać ludziom tę samą irytację, którą chcesz zakończyć). Albo musiałbyś rozpocząć jakąś kampanię, aby zatrzymać to zachowanie i spędzić ogromną ilość czasu i środków na to. Żadna z tych opcji nie jest praktyczna, a nawet jeśli są one gdzie, to prawdopodobnie nie przyniosłyby pożądanego rezultatu.

Więc co pozostaje to po prostu zaakceptować, że ludzie będą zachowywać się jak ludzie, co czasami może być dość irytujące na pewno, ale niestety nie można pomóc.

=====

Edit: @TinkeringBell zapytał mnie, dlaczego tak źle byłoby angażować innych ludzi o ich zachowaniu, w komentarz, który zdaje się padać ofiarą komentarza krakena, który wędruje po tej stronie. (Naprawdę nie rozumiem, dlaczego, to był całkowicie uzasadniony komentarz z prośbą o wyjaśnienie mojej odpowiedzi). Więc dodam moją odpowiedź tutaj, ponieważ myślę, że dodaje ona wartość:

Nie nazwałbym jej wcale ‘bardzo źle’, ale bardziej jak ‘misja niemożliwa’. Ponieważ chodzi o radzenie sobie z irytującymi zachowaniami, oczekiwanie (prawie) każdej innej osoby, że zmieni swoje zachowanie najprawdopodobniej doprowadzi do frustracji, podczas gdy nauka tolerancji dla irytujących zachowań innych osób jest w rzeczywistości doskonałą okazją do rozwoju osobistego.

Przyznanie się do błędu…

Większość ludzi mówi mi, że jestem niepewny siebie, albo że muszę mieć pewność siebie. Nie mogą się bardziej mylić. W moim przypadku, pochodzi to z przemocy rodzicielskiej. Bycie w błędzie oznaczało pijackie bicie.

Lata terapii pokazały mi, że przesadzam, gdy nie ufam, że druga osoba całkowicie rozumie, ponieważ obawiam się, że się mylę. Próbuję powiedzieć trochę i sprawdzić, czy dana osoba chce więcej wyjaśnień. Bardzo trudno jest przełamać te nawyki.

Innym czynnikiem, który może przyczynić się do tego, że osoby, z którymi wchodzisz w interakcje, mogą być naprawdę entuzjastycznie nastawione do tematu. Ponownie, w tym przypadku nie ma żadnego zamierzonego złośliwego zachowania lub czegoś podobnego - starają się oni być pomocni.

Próbuję tylko pokazać drugą stronę z mojego własnego doświadczenia, nie wiedząc, co dzieje się w głowach tych, którzy Cię denerwują.

Jedną z sugestii może być po prostu zadawanie pytań w inny sposób - w sposób, który zdradza Twoje dotychczasowe zrozumienie.

Added per @noon:

The answer, or reflection, or perspective above is meant to help the OP find the way forward by not assuming the responses he/.she doesn’t approve of might be coming from a good place, and to not assume they are meant to be annoying or unproductive.

In addition, you will see that while most approach the point of [mild] conflict from the view of the OP, I am trying to add color by shining light from the ‘other’ side. Mądrość wynikająca z doświadczenia nie jest najlepiej wyrażona w czerni i bieli, ale raczej przedstawiona z szacunkiem, który pozwala OP odnaleźć własną, unikalną prawdę i drogę naprzód.

Nikt nie może uczciwie twierdzić, że wie, co ta konkretna osoba musi zrobić. Jest to niepraktyczne oczekiwanie. Zamiast głosić kazania, mogę zaoferować jedynie wgląd z szacunkiem.

Może być coś w twoim stylu komunikacji (lub z góry założonych pojęć, które ludzie o tobie mają), co skłania ludzi do myślenia, że muszą wyjaśnić rzeczy, które uważasz za oczywiste. Spróbujmy tego:

Ja: “Blokujesz mój samochód”

Ty: “OK”

Me: “I’m leaving at 14PM so you’ll need to move it before then”

Oops, I just over-explained. Zamiast OK, mówisz:

“Mam to, przesunę mój samochód przed wyjazdem o drugiej”

Teraz wiem, że zrozumiałeś swój punkt akcji (i termin) i nie ma potrzeby, żebym wyjaśniał. Kiedy to zrobisz kilka razy, mam pewność, że jeśli powiem coś z ukrytym elementem akcji dla Ciebie, dostaniesz go i będziemy mogli przejść do bardziej zwięzłego stylu komunikacji.

W grze mogą pojawić się również inne kwestie związane z oczekiwaniami społecznymi. Czy przypadkiem nie pochodzisz z innej kultury niż ludzie, o których mówisz? Ludzie ze Wschodniego Wybrzeża Stanów Zjednoczonych mają tendencję do bycia bardziej gwałtownym (czego chcesz?). Ludzie z Zachodniego Wybrzeża są bardziej zaokrągleni (Czy jest jakieś jedzenie lub napój, który mogę ci podać?). Ludzie komunikujący się w różnych kulturach mają tendencję do przesadnego wyjaśniania, aby uzyskać potwierdzenie, że zostali zrozumiani (i dla różnic płci przeczytaj wspaniały artykuł “Men Explain things to me”). Wiem, że podczas podróży po Indiach moje rozumienie tego, co było dorozumiane, było bardzo niedokładne. Doszłam do punktu, w którym potrzebowałam wyraźnego potwierdzenia, zanim byłam pewna, że się komunikujemy. Tamtejsi ludzie mogli zapobiec wzajemnemu frustrującemu powtarzaniu się, mówiąc mi o swoim zrozumieniu konsekwencji naszej rozmowy.

Być może mówią to, co oczywiste, bo dajesz nietypowe odpowiedzi.

Wkrótce wyjeżdżam, a twój samochód blokuje napęd.

Oczekiwana odpowiedź to coś w stylu “Przepraszam, pójdę go przesunąć.” Jeśli dajesz płaską odpowiedź typu “OK”, to dla drugiej osoby nie jest jasne, że zrozumiałeś i zamierzasz przesunąć swój samochód.

Inne przypadki nadmiernego wytłumaczenia, jak “nie zapomnij włączyć drukarki” są całkowicie normalne i powinny być potwierdzone przez “Dzięki”. Ludzie robią to, ponieważ w pewnym momencie zapomnieli, więc myślą, że pomagają Ci uniknąć frustracji. Dla niektórych ludzi jest to po prostu nerwowy nawyk. Jeśli często udzielasz nietypowych odpowiedzi na prośby, to możliwe, że twoje zachowanie sprawiło, że ludzie martwią się o interakcję z tobą, co prowadzi do nadmiernego wytłumaczenia się w rozmowie z tobą.

Lubię udawać głupią, kiedy ludzie traktują mnie jak głupią.

Ktoś, kto irytuje mnie przez nadmierne wyjaśnianie, może zobaczyć mnie całkowicie zatrzymującego cokolwiek robię, dać im moją pełną, bezpośrednią, intensywną uwagę, i poprosić ich, aby kontynuować wyjaśnienie lub nawet zacząć je od nowa, wypełniając puste miejsca, które zostawili za pierwszym razem. Poproszę o wyjaśnienia, co-jeśli i obszycia i jastrzębie, aby być naprawdę dobrym i pewnym, że dana osoba pomyślała o wszystkim i naprawdę daje mi najlepsze możliwe instrukcje. Pochwalam ich gotowość i zaangażowanie do włożenia całego tego wysiłku dla mojej korzyści, a następnie dziękuję im za jeszcze jedną lub dwie minuty na rozważenie kilku dodatkowych, hipotetycznych lub niepewnych pytań, które wciąż mam.

Po jednym lub dwóch takich doświadczeniach mają tendencję do nieco bardziej uważnego zastanowienia się nad tym, ile szczegółów naprawdę chcą mi dać.

W skrócie: Jestem znany z tego, że prosiłem ludzi, aby nie przesadzali z wyjaśnieniami, prosząc ich o przesadne wyjaśnianie rzeczy. Byłem zadowolony z wyników.

Mogę powiedzieć: to może być super irytujące.

Jak dotąd odpowiedzi zakładają, że wszyscy są na górze. Jednakże, może to być sposób, w jaki nowy dzieciak jest traktowany: Dowiedzmy się, czy mogą wziąć ciepło, dobrze?

Jeśli masz wrażenie, że naprawdę z tobą zadzierają, humorystyczna odpowiedź - lub ‘duh’ - albo coś w tym stylu - jest prawdopodobnie dobrym rozwiązaniem.

• *

[próba dodania ‘ekspertyzy’]

W Holandii, na obozach żeglarskich, nowe dziecko - dosłownie dwunastoletnie - dostanie zadanie, aby znaleźć coś, czego nie ma. Jak wodoszczelne sitko. Wiesz, że to głupia sprawa, bo to coś, co nie ma sensu.

To jest bardziej ekstremalne niż to, o co prosi OP. Jednak myślę, że ponieważ jest jasne, jak działa podgrzewacz wody, nie ma powodu, aby sądzić, że jest to absolutnie poważne. Podobnie jak w przypadku wodoszczelnego sitka, które po prostu nie istnieje.

Wydaje mi się, że chodzi tu o kulturę. A dowiedzenie się, jak sobie z tym poradzić, polega na obserwacji, uderzaniu i chybieniu. Ale jeśli coś nie ma sensu, nie bierz tego na poważnie, wydaje mi się, że to dobra zasada.

Nie mam praktycznego doświadczenia w radzeniu sobie z tym w żaden inny sposób niż po prostu patrząc urażony i ignorując głupie komentarze. Ale to tylko ja.

Czasami po prostu mniej się tarcia puszcza z prostym “Dziękuję”.

I’m going out shortly and your car is bloocking the drive.

I might say “Let me know when you are ready to leave and I’ll let you out” or “Daj mi minutę, a ja pójdę go przenieść”, or some such, depending on the situation. W każdym razie, nie powiem po prostu “Ok”, ale wskażę, że rozumiem sytuację i jestem skłonny spełnić dorozumianą prośbę.

Musisz kliknąć “wyślij”

Czajnik będzie potrzebował wody, zanim będziesz mógł go zagotować.

Drukarka musi się najpierw włączyć przed próbą drukowania.

Dla każdego z nich mogę po prostu odpowiedzieć “Mam to, dzięki.”

To might be that a simple “Ok” to any of these will be interpreted as “so, what?” which then begs the over-explanation, or reinforces a pattern of over-explanation. Udzielenie krótkiego, pozytywnego potwierdzenia, że jasno rozumiesz sytuację, może pomóc dać nadwyjaśniaczowi pewność, że nie musi jej dla ciebie przeliterować.

Otrzymuję takie interakcje od czasu do czasu i upewnienie się, że druga osoba nie jest urażona moją odpowiedzią niekoniecznie jest moim głównym zmartwieniem, jeśli jest ona szczególnie protekcjonalna lub protekcjonalna. Zazwyczaj stwierdzam, że pochodzi to od ludzi, którzy są w pewnym sensie ignorantami na swój sposób i niekoniecznie są wrażliwi na możliwości i zdolności intelektualne innych; po prostu znaleźli sposób, aby świat działał dla nich i zdecydowali, że tak właśnie musi być. Powiedziałeś, że większość ludzi traktuje cię w ten sposób i w duchu “uczymy innych ludzi, jak mają nas traktować” prawdopodobnie (nie zdając sobie z tego sprawy) stworzyłeś sytuację, w której ludzie myślą, że potrzebujesz nadmiernych wyjaśnień. Jeśli teraz chcesz to odwrócić, zacznij może od ludzi, których znasz i z którymi najlepiej się dogadujesz - coś tak prostego, jak zapytanie “tak, ja miałem mentalny związek z tym, że czajnik potrzebuje wody, zanim zagotuje wodę, i stwierdzam, że ludzie mają tendencję do stwierdzania oczywistości w stosunku do mnie. Czy jest coś w naszych poprzednich interakcji, które doprowadziły cię do przekonania, że potrzebuję tej dodatkowej informacji?” kilka razy, może poza zasięgiem słuchu lub innych, więc nie jesteś publicznie nazywając je na bycie douche, może być wszystko, co jest wymagane. Jeśli dostajesz te komentarze, ponieważ komentujący jest podobnie nieustannie zdumiony tym, jak działa świat, nie zdziw się, jeśli to podejście nie zadziała - naprawdę nie może być nic, co możesz zrobić, aby powstrzymać ich od myślenia, że potrzebujesz dodatkowych informacji, ponieważ oni też kiedyś ich potrzebowali

Jeśli uważasz, że to trochę konfrontacyjne, możesz zrobić “dodaj dodatkowe informacje, aby zademonstrować swoją inteligencję, ale dodaj też trochę udawanej niewiedzy, którą pomogli Ci pokonać”, gdzie zademonstrujesz poziom zrozumienia wyższy od ich, ale wiarygodnie stwierdzisz, że ich rada była przydatna, ponieważ nie wiedziałeś

“Cóż, to dziwne, ponieważ print spooler w komputerze powinien przyjąć dokument do swojej kolejki, nawet jeśli drukarka jest wyłączona, i przesłać go do drukarki, kiedy drukarka jest włączona. . Jeśli to nigdy nie działa dla tej drukarki, powinniśmy prawdopodobnie poprosić informatyków, aby przyjrzeli się konfiguracji”

To jest prawda, dodaje kilka informacji, których mogą nie znać, sugeruje cel obwiniający, który nie jest żadnym z ludzi w interakcji i proponuje alternatywne skupienie uwagi.

Jeśli przyczyną problemu jest poziom ignorancji drugiej osoby i jej niezdolność do docenienia twojego sposobu pojmowania świata, jest mało prawdopodobne, że to również zadziała, a najlepszym podejściem do radzenia sobie z kimś, kto traktuje innych w ten sposób jest unikanie go, gdziekolwiek jest to możliwe.

Jeśli przyczyną problemu jest to, że udało ci się nauczyć ludzi wokół ciebie, aby postrzegali cię jako osobę pozbawioną sprawności umysłowej, aby samodzielnie nawiązywać połączenia, powinno to być całkowicie odwracalne, ale będziesz musiał nauczyć ich dokładnego przeciwieństwa tego, co już o Tobie myślą, a to jest trochę bardziej pod górkę niż wychodzenie z pozycji bez uprzedzeń.

Jak już inni zauważyli, modyfikacja czasu reakcji może pomóc. Kilka miejsc pracy wstecz miałem kolegę, który był obcokrajowcem, choć biegle mówił po angielsku. Jednym z aspektów interakcji z nim, który wielu ludzi uznało za problematyczny, było to, że nie udzielał odpowiedzi w oczekiwanych punktach rozmowy. Mówiliśmy coś i zatrzymywaliśmy się, oczekując odpowiedzi wskazującej na zrozumienie, a ona nie nadchodziła. To było jak mówienie w pustkę i ludzie kończyli z nadmiernym tłumaczeniem, żeby wypełnić ciszę, częściowo dlatego, że myśleli, że on tego nie rozumie, a częściowo dlatego, że nie lubili ciszy. Potem przychodziło potwierdzenie, pozostawiając wrażenie, że nadmierne wyjaśnienia były potrzebne. Jeśli on wskoczyłby wcześniej z odmianą jakiegokolwiek nadmiernego wyjaśnienia, zamknąłby możliwość dla wyjaśniającego, aby to zrobić

Wspomniałem, że otrzymuję takie rzeczy od czasu do czasu, i wiem, jak to się stało - mam zwyczaj myśleć o wielu rzeczach, i jestem czasami bardziej zainteresowany zakończeniem mojego ciągu myśli, niż byciem mentalnie wciągniętym do pokoju, aby wejść w interakcję z osobą, która mówi mi, aby wlać wodę do czajnika, więc początkowa interakcja nie jest brana pod uwagę. Wiem, że nikt nie lubi czuć, że nie jest słuchany, a więc wina leży po mojej stronie, że nie słuchałem ich na początku. Przyjmuję winę/karę akceptując nadmierne wyjaśnienie, ponieważ daje mi to czas na wypracowanie tego, co było ich pierwotnym problemem (kawałek, którego nie słuchałem), ale to czyni mnie typowym “roztargnionym profesorem”, chociaż z niechęcią do mówienia “hmm… co powiedziałeś?”.

Podsumowując, jeśli zauważysz, że większość ludzi traktuje cię w ten sposób, to albo zadajesz się ze sporą ilością protekcjonalnych dupków, albo jest to przypadek, że coś w tobie nauczyło ich tego robić. Jeśli zmagasz się zaby wypracować to, co nie jest, zapytaj ich - mają wyjątkowe kwalifikacje, aby odpowiedzieć, ponieważ tylko oni naprawdę wiedzą, dlaczego zachowują się tak, jak się zachowują. Jeśli nie chcesz zapytać, to będzie dużo cierpliwości, introspekcji i prób i błędów, może również obejmować uzyskanie nowej grupy przyjaciół bez uprzedzeń (jeśli chcesz szybsze wyniki)