Obowiązki domowe w związku na odległość

Podczas gdy w ogólnym tam jest ogromny spektrum jak ludzie czują o sprzątaniu i czyścić, zauważałem że ludzie które żyją samotnie miewają skłonność w kierunku końców ten spektrum. Q-tip lub brudne naczynie będzie musiało być przeniesione z miejsca, w którym je widzisz do śmieci lub zmywarki w końcu. Robić mię teraz lub robić mię później jest ten sam. Jeśli widzisz to i przeszkadza ci to, zajmujesz się tym wtedy. Jeśli Ci to nie przeszkadza, to kto się tym przejmuje? Możesz używać papieru toaletowego z rolki stojącej na jej końcu tak długo, jak chcesz, i w końcu umieścić ją na uchwycie. Z drugiej strony, jeśli przeszkadza ci to w chwili, gdy to widzisz, lepiej posprzątaj to teraz, bo nikt inny tego nie zrobi. To prowadzi do ludzi, którzy są right-this-minute tidiers o wszystkim lub it-can-wait tidiers o wszystkim, zamiast być bardziej pośrodku o rzeczach. Wydaje się, że tak właśnie jest w przypadku waszej dwójki.

Inną rzeczą, którą zaobserwowałem, jest to, że wielu ludzi, którzy mieszkają sami, używa rzeczy ponownie bez prania ich lub odkładania na miejsce, ponieważ znają ich pochodzenie - kiedy słoik z czymś wyszedł z lodówki, lub czego użyto do krojenia noża, lub co było w szklance lub kubku. To, oczywiście, nie działa, gdy nie zawsze jest się tym, kto używał danej rzeczy jako ostatni.

Tak naprawdę chodzi o to, że wy dwoje eksperymentujecie z połączeniem waszych stylów życia i z posiadaniem kolejnej osoby, o której trzeba myśleć. Prawdopodobnie masz wrażenie, że jesteś jedyną osobą, która to robi, ponieważ gotujesz dla niej i sprzątasz, a ona tego nie odwzajemnia. Ale jak bardzo zmieniasz swój sposób postępowania? Czy nie robisz po prostu tego, co zawsze, ale gotujesz więcej jedzenia lub wkładasz więcej naczyń do zmywarki? Jeśli jej styl życia obejmuje swobodę odkładania rzeczy na miejsce i używania ich później lub przynajmniej zajmowania się nimi później, to czy proszenie jej o natychmiastowe odkładanie wszystkiego na miejsce i zajmowanie się wszystkim natychmiast nie stanowi większej zmiany?

Mam stałego gościa, który sprząta, jeśli ja tego nie robię. Jest to trochę męczące. Czuję tę presję podejmowania decyzji o rzeczach, które wolałbym zignorować, o rzeczach, które moim zdaniem nikogo nie krzywdzą, na miejscu, podczas gdy mój umysł jest pełen czegoś innego. Teraz, być może twoja dziewczyna powinna być skłonna do włożenia tej pracy, aby żyć z tobą, czy to na weekend, czy na zawsze. Ale ty chyba nawet nie zdajesz sobie sprawy, że to jest praca.

Polecam Ci poprosić ją o trochę czasu na rozmowę o pracach domowych. Postaraj się podejść do tego z pozycji “mamy różne style życia”, a nie “musisz wykonać swoją część prac domowych”. Słuchaj, co ona mówi ci o swoich nawykach i preferencjach, i jak to sprawia, że czuje się, gdy prosisz lub oczekujesz, że zrobi coś szybciej, niż ona by to zrobiła. Wy dwoje będziecie musieli to wypracować. Być może skończysz sprzątając więcej niż połowę, podczas gdy ona wciąż sprząta trochę więcej niż jest wygodna. Być może nie możecie mieszkać razem. Ale jeśli nie wiesz, jak ona się czuje i dlaczego robi to, co robi, nie możesz wypracować drogi naprzód razem.

Problemem nie jest to, że ona nie sprząta…

Prawdziwym problemem jest to, że nie lubisz pracy, którą musisz wykonywać.

Wygląda na to, że Twój partner nie zdaje sobie sprawy, jak duży jest to dla Ciebie problem. W związku z tym, optowałbym za prostą rozmową jako rozwiązaniem.

Jak o tym rozmawiać

Znajdź czas, w którym oboje będziecie spokojni (może kiedy będziesz u niej) i opowiedz jej o sytuacji ze swojej perspektywy, podkreślając, że tak właśnie się czujesz. Nie mów o tym, jak bardzo jest to niesprawiedliwe lub jak ona powinna wkładać więcej pracy, po prostu powiedz jej, że biorąc pod uwagę sposób, w jaki sprawy się mają, nie podoba Ci się robienie wszystkich porządków, kiedy ona przychodzi, ponieważ jest więcej do zrobienia.

stwierdzenia typu “czuję” pomogą zapobiec przekształceniu się tego w pełną konfrontację - co nie powinno mieć miejsca. Problemem nie jest to, że ona nie sprząta, ale to, jak ty się czujesz.

Tak więc, rozwiązaniem może nie być to, żeby ona więcej sprzątała. Może chodzi o to, żebyście spędzali większą część czasu razem u niej. A może to, żebyś więcej jadł na mieście, kiedy ona przychodzi. Ale klucz tutaj jest znajdować niektóre równowagę dokąd ty jesteś w porządku z ilością praca ty potrzebujesz robić. A sposób, w jaki zalecam znalezienie tej równowagi, to otwarcie się na partnera i poinformowanie go, jak się czujesz w obecnej sytuacji, a następnie próba wspólnej pracy nad rozwiązaniem.

An aside about your first solution

Brzmi jakby część problemu polegała na tym, że twoim pierwszym rozwiązaniem było użycie pasywnego agresywnego zachowania (pozwalając “wszystkiemu stać wokół, aby zmotywować ją do posprzątania”).

Z mojego doświadczenia, próba rozwiązania problemów, w których jestem zdenerwowany w związku z pasywnymi agresywnymi środkami, zwykle tylko pogarsza rzeczywisty problem i sprawia, że trudniej go rozwiązać w końcu. Wygląda na to, że to samo przytrafiło się tobie.

Twój partner przyzwyczaił się do związku pracującego w określony sposób, gdy jesteś u siebie i teraz, gdy próbujesz być bezpośredni, masz krótszy temperament, ponieważ czujesz, że zostałeś skrzywdzony przez cały ten czas (chociaż nie mają sposobu, aby wiedzieć, jak źle, ponieważ próbowałeś tylko komunikować się pasywnie agresywnie) i dostajesz odepchnięty od partnera, ponieważ są teraz przyzwyczajeni do sposobu, w jaki rzeczy działają.

W przyszłości, bardzo sugerowałbym bycie bezpośrednim i mówienie o rzeczach, które przeszkadzają ci w związku. Dobra komunikacja jest kluczem i podczas gdy bycie pasywnym agresywnym może być łatwiejsze i czuć się lepiej w tej chwili, poświęcenie czasu, aby umieścić swoje myśli i uczucia w słowach i spróbować dojść do porozumienia ze swoim partnerem prawie zawsze doprowadzi do zdrowszego i lepszego długoterminowego rozwiązania.

Wszystkiego najlepszego!

Właściwie myślę, że wiele z twojej sytuacji to szczegóły pomocnicze. Prawdopodobnie miałbyś te same problemy, gdybyś mieszkał razem w pełnym wymiarze czasu.

Wciąż mówisz o dwóch powszechnych problemach w związkach:

Jak pogodzić różne systemy wartości

i

Jak pokojowo wynegocjować wzajemnie akceptowalne rozwiązania.

Uznaj, że Ty i Twój partner macie różne priorytety, jeśli chodzi o porządek w domu. Ty lubisz czysty dom; ona jest bardziej obojętna i sprząta, gdy poziom bałaganu przekroczy pewien próg. Żadne z was nie jest ani “dobre”, ani “złe”. Oba są równie akceptowalnymi sposobami na życie.

Naucz się porzucać swoje uprzedzenia na temat tego, jak rzeczy powinny wyglądać. Czy naprawdę byłoby tak źle, gdybyś po prostu zostawił naczynia leżące do następnego dnia, albo nawet do momentu, kiedy nie miałbyś już czystych naczyń? W którym momencie stałoby się to równie nieznośne dla was obojga?

Co więcej, zastanów się, czy ta koncentracja na czystości nie jest po prostu maską dla jakiegoś głębszego konfliktu wartości. Załóżmy, że miałbyś robota-sługę, który stale sprzątałby za Ciebie. Czy wszystko byłoby w porządku? Czy też nadal znajdowałbyś rzeczy, które by cię denerwowały?

Albo porzuć tę potrzebę “szukania winy”, albo znajdź głębszy problem, który wymaga otwartej dyskusji. Profesjonaliści często mówią, że konflikty w związkach zasadniczo sprowadzają się do seksu lub pieniędzy i tego, czy czujesz, że masz ich wystarczająco dużo, czy też gier siłowych, w które grasz, aby kontrolować dostęp. Jeśli jedna (lub obie) z tych kwestii stanowi problem, porozmawiaj o tym, zamiast o peryferyjnych czynnikach rozpraszających.

Rozwiązywanie tych problemów to sposób, w jaki miliony doradców małżeńskich utrzymują światło na światłach, więc trudno jest wymyślić krótkie, proste rozwiązania. Każdy związek ma swoje własne dziwactwa. W końcu jednak większość z nich sprowadza się do negocjacji typu “daj i bierz” - co każdy jest skłonny zaoferować, aby zapewnić partnerowi spokój ducha.

Jak zauważyłeś, ultimatum i inne formy przymusu często przynoszą odwrotny skutek. Jeśli chodzi o rodzinę, to większość z nas wie o rozwiązywaniu konfliktów tylko tyle, jak traktowali nas rodzice. Domyślnym ustawieniem jest stawianie żądań i popieranie ich jakąś groźbą, tak jak to robiono z nami, gdy byliśmy mali.

Jeśli spróbujesz tego z równym partnerem, stworzysz tylko nierównowagę sił, która generalnie prowadzi do pretensji i konsekwencji. Ponownie, porzuć wszelkie oczekiwania co do dobra i zła, nawet we własnym domu. Zamiast tego podejdź do tego jak do negocjacji. Kilka możliwych kroków:

1. Wyjaśnij, jak dana sytuacja sprawia, że ty się czujesz, i dlaczego jest dla ciebie ważna. To pomoże twojej partnerce zrozumieć, jak jej działania wpływają na twój dobrostan emocjonalny. Twoim celem jest sprawienie, aby przywiązywała wagę do sprzątania, nie z powodów, dla których ty przywiązujesz do tego wagę, ale dlatego, że jest to ważne dla waszego związku.

2. Jeśli ona nadal nie dba o czystość tak bardzo jak ty, rozważ uczynienie tego twoją pracą, w zamian za to, że ona robi coś, czego ty nie chcesz robić. Przyjdź do wzajemnego porozumienia, nawet zapisz warunki i umieść je na lodówce, abyście oboje wiedzieli i akceptowali podział obowiązków.

3. W razie potrzeby możesz nałożyć zabawną i wspólnie uzgodnioną “karę” za nieprzestrzeganie zasad, np. za każdym razem odkładając trochę pieniędzy do pudełka na “wieczór randkowy”. Uważaj jednak, żeby nie przerodziło się to w serię oskarżeń. Ponadto, bądź pobłażliwy, gdy praca lub sprawy osobiste wchodzą w grę. To jest gra, a nie kontrakt.

Pamiętaj, że ostatecznie chodzi tu bardziej o ciebie i to, czego możesz się nauczyć z tej relacji, niż o to, co druga osoba ma ci do zaoferowania. Nie ma żadnego zewnętrznego powodu, dla którego nie mógłbyś zmienić swojej perspektywy na taką, w której znajdziesz radość w sprzątaniu po swoim partnerze, ponieważ miło jest mieć kogoś, o kogo można się troszczyć. Nie mówię, że musisz to zrobić, ale to dobry pomysł, aby zadać sobie pytanie, jakie wewnętrzne prekoncepcje i oczekiwania istnieją, które powstrzymują cię od odczuwania tego w ten sposób. Być może te rzeczy są również trzymając cię z powrotem w innych częściach swojego życia.

Poznałem moją żonę, kiedy oboje byliśmy w wieku dwudziestu kilku lat. Podczas gdy spotkanie z kimś po ustaleniu stabilnego życia domowego daje wiele korzyści, jedną z wad jest to, że trudniej jest nauczyć się kompromisu w domu. Co robiłeś przez lata pracował dla Ciebie - więc trudniej jest nauczyć się zmienić jedzenie / sprzątanie / pranie / etc nawyków niż jeśli znalazłeś kogoś w liceum lub college'u i dopiero zaczynają się w prawdziwym świecie razem.

To dotyczy was obojga. Ona żyła tak, jak żyła przez lata - to oczywiście działa dla niej (gdyby nie, zmieniłaby się, zanim cię poznała), więc musisz zrozumieć, że to, o co prosisz, to dodatkowa praca dla niej, której nie chce. Podobnie, musisz zrozumieć, że twoim naturalnym instynktem w tej sytuacji nie jest pójście na kompromis, ale znalezienie sposobu, aby włączyć ją do życia, które prowadziłeś wcześniej. I to jest jej instynkt, jak również: aby dowiedzieć się, w jaki sposób złożyć cię do swojego życia. Kompromis w tej sytuacji jest trudny, ponieważ żadna z osób nie chce zerwać ze swoimi przyzwyczajeniami.

A więc sugestie:

Bądź cierpliwy. Oboje jesteście osadzeni w swoich wzorcach i trudniej będzie się z nich wyrwać.

Bądź wyrozumiały. Zdaj sobie sprawę, że prosisz o dużo więcej niż wydaje się na pierwszy rzut oka: prosisz ją o zmianę nawyków dla zysku, którego ona nie ceni. Gdyby tak było, już by to robiła.

Bądź kompromisowy. Za każdym razem, gdy pojawia się taki problem, przewartościuj swoje priorytety. Masz przekonanie, że naczynia muszą być zrobione zaraz po zrobieniu obiadu. Przewartościuj to. Jak ważne jest dla ciebie to przekonanie? Dowiedz się, które przekonania są dla ciebie ważne, ponieważ niektóre rzeczy po prostu będziesz musiał odpuścić.

Nie trzymaj wyniku. Wspomniałeś o złości z powodu zbyt dużego obciążenia pracą. Nie: “Czuję się przytłoczona pracami domowymi”, czy “Nie mam wolnego czasu” - ale po prostu: “Jestem zła, że robię więcej niż ona”. To najpewniejszy sposób na to, by związek się nie udał: śledzenie tego, kto co robi, jak w księdze rachunkowej. Ponieważ mogę gwarantować ciebie, są wszystkie rodzaje rzeczy ona robi więcej w związku (empatia, wsparcie, wesołość, uśmiechy, fizyczne uczucia, itp - to wątpliwe, że dajesz więcej niż ona w każdym aspekcie rzeczy).

Dodanie kolejnej odpowiedzi, ponieważ dotychczasowe odpowiedzi koncentrują się na tym jak, bez wcześniejszego zastanowienia się dlaczego ona może wykazywać takie zachowanie.

Prawdopodobnie nadal czuje się gościem w twoim mieszkaniu. W związku z tym, może nie chcieć podejmować się samodzielnego sprzątania. Może czuć, że brakuje jej agencji lub motywacji do sprzątania. Wiem, że sam wpadłem w rutynę “Jestem gościem, należy mi się opieka” (szczególnie w domu rodziców!).

Więc sposób, w jaki zaadresowałbym rozwiązanie tego problemu, to podjęcie kroków, aby czuła się mniej jak gość, a bardziej jak partner. Spraw, aby to nie były wakacje, a bardziej dom z dala od domu. Umieść kilka zdjęć waszej dwójki. Wyczyść dla niej trochę miejsca w szufladach/garażu. Zaangażuj ją w niektóre dyskusje/decyzje dotyczące dekoracji. Wybierzcie nowe ręczniki. Gotujcie razem! Jeśli jest to coś, co “lubisz robić”, spróbuj dzielić się tym razem, a potem możesz dzielić się sprzątaniem razem.

Dla mnie problemem jest własność - więc wszystko, co możesz zrobić, aby pomóc jej poczuć się bardziej właścicielem, doprowadzi do tego, że weźmie więcej odpowiedzialności za przestrzeń.

Jeśli chodzi o gotowanie, mój narzeczony i ja wypracowaliśmy dość prosty system: jedna osoba gotuje, druga sprząta. Czasami gotujemy razem, ale nawet wtedy jest całkiem jasne, kto wykonał lwią część pracy. Sprawdza się to bardzo dobrze, ponieważ ktokolwiek jest trochę zmęczony pracą i gotowaniem, siedzi i czyta lub cokolwiek innego, podczas gdy druga osoba sprząta.

Ten system między mną a moim narzeczonym zdarzył się bez komunikacji werbalnej. Musiałabyś być bardziej jednoznaczna i zapytać swoją dziewczynę, czy jest gotowa, aby jedna osoba gotowała, a osoba, która nie gotuje, sprzątała. Możesz powiedzieć coś w stylu “Chciałbym zrównoważyć obowiązki. Co powiesz na to, że kiedy jemy w domu, jeden z nas gotuje, a ten, kto nie gotuje, sprząta?”.

Ten system ma tę zaletę, że pozbywa się wszelkiej dwuznaczności. OP i jego dziewczyna nie mają już różnych oczekiwań co do tego, kto co będzie robił. Wszystko jest krystalicznie czyste.

Jeśli chodzi o inne rzeczy, takie jak rolki papieru toaletowego: niektóre rzeczy po prostu musisz zadać sobie pytanie, czy warto się stresować. Czasami znajdę ładunek mokrego prania w pralce, gdzie mój narzeczony zaczął ładunek i był zajęty i nigdy go nie wysuszył. I przenoszę go do suszarki. To jest ok.

Była tu przyzwoita liczba naprawdę racjonalnych odpowiedzi i moje ujęcie tego jest trochę inne.

Próbujesz ją “naprawić”. Nie możesz. Mam wątpliwości, czy to w ogóle możliwe, żeby jedna osoba mogła naprawić drugą. Brzmi to tak, jakbyś próbował różnych podejść i wszystkie zawiodły. Dla mnie, to tylko wzmacnia moją opinię, że nie można naprawić ludzi.

Ona zmieni się jeśli i kiedy zdecyduje się na to i prawdopodobnie nie będziesz miał na to wpływu. Mówię to, ponieważ konsekwentnie próbowałeś i zawiodłeś. Przepraszam, jeśli to zabrzmi ostro, to nie tak miało być.

Ciężko jest zaakceptować, że ludzie nie zrobią pewnych rzeczy dla swoich znaczących innych, ale taka jest rzeczywistość. Jestem stary i widziałem wiele związków. Nawet najlepsze z nich mają dziwne, lepkie problemy.

Rozumiem, ponieważ jestem w tej samej łodzi co ty. Mój współmałżonek wydaje się bardzo podobny w zachowaniu i reakcjach na szturchanie do twojego. Jestem 20+ lat w tym związku i zrobiłem wszystko to, co ty zrobiłeś.

Dla mnie musiałem spojrzeć na to, co mój współmałżonek robi, a czego ja nie robię, i wziąć to pod uwagę. Kiedy mogłem się przekonać, że dostarcza on wiele wartości w innych rzeczach wokół domu, których ja nie robię (lub nie chcę robić), łatwo było mi “zrezygnować” z nakłonienia go do zmiany zachowania. Na przykład, nie lubię pracy w ogrodzie. Mój współmałżonek jest w tym świetny. Nienawidzę odśnieżać. Mój małżonek lubi odśnieżarkę bardziej ode mnie. Jest dawanie i branie.

Myślę, że istnieje poważna nierównowaga, gdy nie ma dawania i brania. Jeśli jesteś w stanie spojrzeć na sprawy z 1000 stóp i zobaczyć, gdzie twój współmałżonek dostarcza wartości i jeśli możesz stwierdzić, że jest to warte tego, co myślisz, że sprzątanie jest warte, możesz prawdopodobnie przejść obok tego.

Z drugiej strony niektórzy ludzie są stworzeni do brania, a nie dawania. Miejmy nadzieję, że ona taka nie jest.

Powodzenia!

Oto kilka rzeczy, które okazały się pomocne w mojej rodzinie:

1. Świadomość preferencji drugiej osoby: Zapiszcie wspólnie, jakie obowiązki proponują sobie nawzajem.

2. Osoba, która ma silniejszą potrzebę porządku, może przejąć inicjatywę w porządkowaniu rzeczy, umieszczając je przed jakimś fajnym, zaplanowanym zajęciem. Poprzez powtarzanie, osobie mniej uporządkowanej można pomóc przyzwyczaić się do tego rytmu - np. zmyjmy naczynia zanim wyjdziemy na spacer.

3. Wiele osób reaguje najlepiej, gdy stosunek pozytywnych do negatywnych informacji zwrotnych jest bardzo wysoki. Być może będziesz musiał zacząć od pozytywnej informacji zwrotnej na temat bardzo małych rzeczy, na początku! Nie rozpaczaj. To nie jest technika blitz. Wymaga cierpliwości (tygodnie, miesiące), ale działa. Chcesz ustanowić w drugiej osobie nieświadomy związek pomiędzy uczestnictwem w działaniach porządkowych, a uczuciem przyjemności lub satysfakcji.