Jak rozmawiać z moim szwagrem o moich obawach co do jego zamiaru zaproponowania swojej dziewczynie?

Będę z tobą szczery. Brzmisz, jakbyś oceniał czyjeś wybory według własnych standardów, a nie tego, co może być najlepsze dla them, i tego, co oni uważają za them priorytety.

Co więcej, spotykasz się z kimś w rodzaju snoba, który być może oceniał kobietę według powierzchownych cech. Ona może być o wiele bardziej inteligentna niż myślisz, ale po prostu nie dba o rzeczy, na których Ci zależy, na tyle, aby przedłużyć rozmowę o sprawach, które uważa za nieciekawe.

Teraz jest całkowicie możliwe, że ktoś, kto poślubi “sławną” rodzinę Twojej żony będzie miał pewne obowiązki i oczekiwania, jak pojawienie się łaskawie przed prasą. W takim przypadku sugerowałbym, abyś skupił się na jej postrzeganej zdolności do wykonywania tych obowiązków, a nie na jej postrzeganej zdolności intelektualnej.

Jeśli nie, to jedyne pytania, które mają znaczenie, to: “Czy ona sprawia, że szwagier jest szczęśliwy?” oraz “Czy uważa, że ona uosabia cechy, które sprawiają, że jest dobrą żoną? ”

Jeśli chodzi o teściów pytających o to, co sądzisz, sugerowałbym, abyś im powiedział, że nie czujesz się komfortowo rozmawiając za plecami ich syna, ale jeśli chciałby przeprowadzić otwartą dyskusję na ten temat, to z radością powiesz mu swoją opinię o niej - ze zrozumieniem, że w końcu to jego opinia ma znaczenie i że będziesz dla niego szczęśliwy bez względu na wszystko.

(Edycja) Aby wyjaśnić stwierdzenia z ostatniego akapitu. Nie powinieneś iść za plecami swojego szwagra, aby omówić swoją opinię z jego rodzicami. Jeśli zostaniesz zapytany, twoja odpowiedź powinna brzmieć: “Nie sądzę, że powinienem o tym mówić bez obecności (nazwiska szwagra)”.

Jeżeli zamiast tego cała rodzina chce porozmawiać w grupie, i jeśli twój szwagier wskaże, że byłby otwarty na każdą najlepszą opinię, i jeśli wszyscy się zgodzicie, że w końcu to jego decyzja, aby podjąć – teraz możesz i powinieneś swobodnie wyrazić swoją opinię.

Jak możesz się spodziewać, powiedzenie “Nie sądzę, że jest bardzo bystra,” może okazać się nieco niegrzeczne. Zamiast tego przyjmij bardziej taktowne podejście i zadawaj wiodące pytania:

Obawiam się, że nie podzielasz tych samych interesów. Co wy chłopaki robicie razem? What do you speak about when you’re alone?

Do you ever feel like she’s holding you’s back in any way?

Does she seem comfortable when you both are together with your own friends?

Do you think she’s willing to learn Spanish, if only to feel like she can speak freely with your family? Jeśli nie, to czy uważasz, że to będzie problem?

To są uczciwe pytania. Kiedy się z kimś żenisz, często żenisz się z całą jego rodziną, a także ze wszystkimi jego przyjaciółmi. Jeśli jeden z partnerów nie dogaduje się z tą rozszerzoną grupą, może to spowodować tarcie, które z czasem staje się coraz bardziej niewygodne.

Nie powinieneś jednak wyolbrzymiać tych różnic, ani skupiać się na jednej konkretnej rzeczy. Być może dla niego najważniejszą cechą jest jej słodkie usposobienie, lub jej styl, lub po prostu fakt, że mają świetną chemikę.

Co więcej, nie znasz zamierzonej narzeczonej swojego szwagra tak jak on. Możliwe, że jej zewnętrzna przytulność maskuje ukrytą głębię, której (z jakichkolwiek powodów) nie czuje się komfortowo pokazując ją tylko nikomu. Musisz najpierw sprawdzić, czy starasz się mieć o niej otwarty umysł.

Słuchaj jego odpowiedzi na te pytania, bez uprzedzeń. Bądź gotów zmienić swoje zdanie o niej i jej “kondycji” dla swojego szwagra. Opracuj swoją własną opinię w kontekście tego, co może kolidować z tym, czego chce, lub co może powodować istotne problemy w rodzinie. Zawsze staraj się mówić o him i jego wartościach, a nie o tobie i twoich wartościach.

Jako przykład: Moja żona nie przejmuje się polityką ani bieżącymi wydarzeniami. Nie interesują ją wiadomości ani dyskusje o trendach społecznych. Kiedy moi bliscy przyjaciele po raz pierwszy ją poznali, okazało się to płytkie i nieco zarozumiałe, ponieważ uwielbiamy o tym rozmawiać. Co więcej, jej ogólny wygląd, jej ogólna “uprzejmość” i pewne słodkie maniery sprawiają, że niektórzy ludzie oceniają ją jako mającą małą głębię intelektualną.

Oczywiście, znałem ją inaczej i wiedziałem, że może i będzie mówić o wszystkich rodzajach rzeczy, które ją interesowały, w sposób bardzo szczegółowy i dogłębny. Z czasem moi przyjaciele i rodzina również ją poznali i pokochali za to kim ona jest, a nie to kim spodziewają się jej być. W zamian moja żona otworzyła się i zaczęła wyrażać większe zainteresowanie rzeczami, które cenią moi przyjaciele - chociaż nadal rzadko czyta wiadomości, zależy jej na tym, co dzieje się na świecie.

Istnieją różne powody, aby wziąć ślub. Niektórzy z nas chcą partnera, który umacnia to, kim jesteśmy. Niektórzy z nas chcą partnera, który zamiast tego zmusza nas do bycia kimś innym. Naprawdę nie możesz wiedzieć, chyba że to ty jesteś tą dwójką ludzi – ibo to niemożliwe, nierozsądnie jest wyciągać szybkie wnioski.

You don’t.

It’s not in your place to say this, when they’re in love.

This is ultimately his business, not yours. Oto dlaczego nie powinnaś mu mówić, żeby się z nią nie ożenił. *

Widziałam, że ona stanowi dla niego prawdziwe zagrożenie, w postaci przekrętu, albo zdrady. Twój jedyny skrupułów wydaje się być, że ona jest soft-spoken i terse z jej odpowiedzi do Ciebie.

Jeśli powiedziałeś mu, aby nie poślubić ją, tylko dlatego, że jest terse w rozmowach, to ryzyko sabotowania ich związek z błahych powodów, jak również potencjalnie rujnuje swoje własne przyjaźnie z nimi.

Proszę się wycofać i nie mieszać się z ich wielki związek. Nie każdy ma okazję znaleźć swojego życiowego partnera, więc kiedy twój szwagier znalazł tę osobę, powinieneś wesprzeć jego decyzję o ślubie, lub przynajmniej pozostać neutralny z twoimi słowami.

Powiedziałbym, porozmawiać z twoim krewnym i być szczerym. Mógłby się bronić, ale może już widział problemy, które ty też widzisz.

Spróbowałabym użyć wiodących pytań. Zamiast mówić “Myślę, że to, to i to jest złe o twojej partnerce”, zapytaj “Co w niej lubisz?”. Pozwól mu mówić i spróbuj zrozumieć dobre cechy, które widzi. Następnie możesz delikatnie przedyskutować swoje wątpliwości, tj. “Hej, stary, nigdy nie chciałbym obrazić twojej partnerki, ale… miałem ciężki okres, by przeprowadzić z nią jakąkolwiek prawdziwą rozmowę. Ale może ona po prostu mnie nie lubi? Co o tym sądzisz?” Pewnie zacznie ją bronić i pokaże przykłady/ przekonać cię, że jest naprawdę inteligentna/ głęboka/ to tylko kwestia językowa. Ale może też przyznać, że wyczuwa niektóre z twoich słów, a ty mówisz, że może to być dla niego cenne potwierdzenie. Kiedy jest się zakochanym, bardzo łatwo jest zignorować wszelkie negatywne lub po prostu racjonalne myśli.

Nie da się powiedzieć, jak wszystko może iść, ponieważ ludzie są tak różni. Ale radzimy mu, aby odczekał jeszcze co najmniej rok przed ślubem. Przypomnij mu, że to bardzo duży krok, i nawet jeśli “czuje się”, że nie można znać osoby wystarczająco dobrze po tak krótkim czasie.

Relacje z pewnością mogą być intelektualnie oparte. Na przykład, dwóch fizyków może spotykać się codziennie i rozmawiać o niczym innym jak tylko o fizyce, i nie interesuje ich żadna inna część życia. Ale albo jeden z tych fizyków może być szczęśliwym żonaty z kimś z zespołem Downa, albo całkiem nieszczęśliwym żonaty z inną osobą tak błyskotliwą jak on sam.

Tak więc nasze punkty widzenia różnią się, kiedy mówimy, że zdolność intelektualna jest czymś fundamentalnym dla związku. Moim zdaniem, nie jest. Dla mnie jest to miłość, dobroć, uczciwość, szacunek, zaufanie i (emocjonalna) komunikacja. Przynoszą one radość, która jest dla mnie czymś fundamentalnym w moich związkach.

Inteligentni ludzie są całkowicie zdolni do tego, by zafascynować się inteligencją innych, pobrać się na podstawie tej fascynacji i spędzić resztę swojego życia czyniąc siebie nawzajem nieszczęśliwymi. Często to robią!

Szczęśliwy związek musi być oparty na emocjach. (Szczęście jest emocją, w końcu nie pomysłem.) Ja może lub nie być intelektualnie opartym związkiem także. W ten sposób, jeżeli ty chcesz twój szwagier być szczęśliwy, then oceniać przy emocjonalną stroną ich związek. Jeżeli ty czujesz że intelektualna zgodność jest ważniejsza niż szczęście (i ja no mówię że ja no jest, tylko że ja myśleć inaczej), then ty możesz kontynuować jak ty robisz.

Edit odpowiadać twój edit:

Jeżeli pytają twój opinię, i ty myśleć ja jest najlepszy czekać i poznawać each inny lepiej, sugerowałem że ty mówisz to. Bardzo niewiele małżeństw ma negatywny wpływ na to, że czeka się zbyt długo, aby się do nich dostać. A wiele małżeństw wchodzi w nie zbyt szybko i okazuje się być ogromnym błędem.

Ale nie mówiłabym o intelekcie i o tym, jak bardzo jest on ważny, i nawet nie wspominałabym, że uważasz, iż jej możliwości intelektualne są ograniczone. Czasami jest ona ważna, a czasami nie, i to, czy jest, czy nie jest, nie jest Twoją decyzją. To jest decyzja pary.

Pomyśl o tym w ten sposób. Załóżmy, że twój szwagier chciał się ożenić z kimś z uszkodzonym mózgiem, albo na wózku inwalidzkim, albo czymś takim. Zniechęcałbyś go, bo ta kobieta była “uszkodzonym towarem”? Gdyby tak było, prawdopodobnie straciłby szacunek dla twoich spostrzeżeń, ponieważ jeśli rozważa poślubienie jej, to i tak wie, co mu mówisz i rozważa to. Ty też okazałabyś się płytka i nieczuła. Jeśli powiesz rodzinie, że nie sądzisz, że jest aż tak bystra, szanse są całkiem niezłe, że będzie to miało taki sam efekt. Wydaje się mało prawdopodobne, aby twój szwagier o tym nie wiedział, jeśli to prawda.

Skupiłbym się na pozytywach, powiedział, że potrzebowałbyś więcej czasu, aby ją poznać, zanim poczułbyś się komfortowo dzieląc się czymś więcej niż tylko powierzchownym punktem widzenia, i zasugerował, że nigdy nie zaszkodzi czekać rok lub dwa, a wiele zaszkodzi wejść zbyt szybko.

Miękko mówione i napalone rozmowy? Nie możesz lub nie chcesz udzielić skomplikowanych odpowiedzi, gdy jesteś na miejscu?

Brzmi jak ja, gdy mam do czynienia z kimś zastraszającym (jak szwagier chłopaka lub rozmowa kwalifikacyjna) Nigdy nie zobaczysz kogoś najlepszego w tych okolicznościach.

Chociaż nie widziałeś, by pokazywała swój intelekt w sposób znaczący, nie oznacza to, że jest głupia. Bardziej prawdopodobne jest, że po prostu nie czuje się komfortowo rozmawiając z Tobą, co - przykro mi to mówić - prawdopodobnie potwierdza Twój własny osąd na jej temat.

Moja rada, jeśli możesz; Spędzaj z nimi więcej czasu, zobacz jak oddziałują na siebie, uważaj na bardziej złożone myśli. Nie są tak trudne do zauważenia. Daj jej czas i zachowaj otwarty umysł.

To powiedziawszy, jak inni tutaj skomentowali, Parytet Intelektualny jest tylko miły w związku, nie jest kluczowy, na pewno nie tak bardzo jak wzajemna miłość i szacunek. Możesz nie zgadzać się z tą oceną, ale Twój szwagier prawie na pewno się zgadza, chyba że jest strasznie nieczuły na tę osobę, którą zna od ponad roku. (to lub on zna jej inteligencję lepiej niż ty, co byłoby bardzo prawdopodobne)

Jeśli podejdziesz do swojego szwagra z twoimi obawami, nie ma prawie żadnego sposobu, abym mógł poruszyć ten temat uprzejmie lub taktownie. Ty _będziesz wyglądać jak dupek, chyba że będziesz miał dużo lepsze relacje ze swoim szwagrem, niż wydaje mi się to prawdopodobne. Jeśli musisz. Obrazuj to delikatnie jako troskę w znacznie szerszej rozmowie. To będzie niewiarygodnie drażliwy temat.

Ale nie byłbym skłonny się nim w ogóle zająć, brzmi jak fantastyczny sposób na wyobcowanie ich obu i nieproszony z wesela.

Tak więc na podstawie dwóch rzeczy, które o niej napisałeś, “nie znalazłeś zbyt wielkiej głębi intelektualnej”:

1. “…każde pytanie, które jej zadałem, podsumowywała słowem lub nie była w stanie wyartykułować przekonywującego argumentu do niczego.”
2. “Ona nawet nie mówi po hiszpańsku, gdy mieszkała tam ponad rok (była tam 3 lata temu)”

Zdecydowanie masz prawo mieć swoje zdanie na każdy temat, ale jeśli naprawdę masz jakąś moc, by zmienić czyjąś decyzję (rodzina dba o twoją opinię), powinieneś być dużo bardziej ostrożny w tym, co mówisz na głos. Bądź szczery, nie kłam. Ale zastanów się dwa razy, jeśli masz wystarczająco dużo informacji zanim powiesz coś bad o kimś, ponieważ ludzie pamiętają bad rzeczy więcej i nadają im większą wagę.

1. Czy wiesz coś więcej o niej? Nie tylko, że jest dobrze wyglądającą i piękną osobą, ale jakie są jej hobby i zainteresowania? Czy kiedykolwiek próbowałeś z nią o tym rozmawiać? Czy jej odpowiedź również była tylko jednym słowem? Istnieje również możliwość, że po prostu nie lubi Ciebie (lub Twoich pytań) tak bardzo i to może być powodem, dla którego jej odpowiedzi są krótkie. Wreszcie, co nie mniej ważne, “przekonywujący argument” jest dość subiektywny.
2. Ktoś ma talent do nauki języków, a ktoś go nie ma. A może nie ma czasu ani powodu, by uczyć się hiszpańskiego. Była tam trzy lata temu. Czy w przeszłości mówiła po hiszpańsku i po prostu zapomniała? Włoski i hiszpański są do siebie bardzo podobne. To może być zaletą dla jednego, a problemem dla kogoś innego. Na podstawie tej strony podobieństwo szacuje się na 82%. Ale jedna z odpowiedzi również to stwierdzała: “Mogę opowiedzieć ci o moich osobistych doświadczeniach: Hiszpanie rozumieją włoski znacznie lepiej niż Włosi z hiszpańskim”. Wiem, że ty też jesteś z Włoch, ale znowu - ktoś ma talent do nauki języków, a ktoś nie…

Ostatnia kwestia. Relacje długodystansowe nie są łatwe i to jest test na związek. Jeśli udało im się je utrzymać przez rok, a teraz są razem w jednym mieszkaniu przez ponad miesiąc i nadal są pełne miłości, to jest to wielkie osiągnięcie.

każde pytanie, które jej zadałem, podsumowywała słowem lub nie była w stanie wyartykułować przekonywującego argumentu do niczego

, co równie łatwo mogłoby wynikać z braku zainteresowania rozmową lub po prostu z bycia całkiem spokojną osobą.

Ten świat jest pełen introwertycznych ludzi, którzy są w stanie prowadzić głębokie rozmowy, jeśli tego chcą i jeśli czują się na tyle swobodnie, ale którzy często wolą pozostać cicho lub ograniczyć rozmowę do minimum.

Ona nawet nie mówi po hiszpańsku, kiedy mieszkała tam ponad rok (była tam 3 lata temu).

Jako Brytyjka nie uważam tego za niezwykłe. Są tysiące Brytyjczyków, którzy przeprowadzają się za granicę i nigdy nie próbują nauczyć się języka. Nie musi to oznaczać, że jest nieinteligentna, ale może oznaczać inne negatywne cechy w zależności od okoliczności, na przykład mogła po prostu nie chcieć uczyć się języka, ponieważ zamierzała zostać tylko na rok.

Ta rodzina jest mi bardzo droga z wielu powodów, są oni bardzo sławni i szanowani w Hiszpanii

Z całym szacunkiem, chyba że są tantiema, to nie ma znaczenia.

Nie chodzi tu o reputację rodziny, nie jest to interes, to decyzja jednego syna o tym, z kim chce spędzić życie.

Ona jest miła, ale brakuje jej czegoś fundamentalnego dla związku, a jest to zdolność intelektualna.

W mojej opinii “miła” jest ważniejsza niż “inteligentna”. Lepiej jest być ‘miłą, ale naiwną’ niż ‘inteligentną, ale wredną’.

ale myślę, że zasługuje na dużo lepszą dziewczynę

To nie jest decyzja do podjęcia przez Ciebie. To od niego, i tylko od niego, zależy, kto jest dla niego “wystarczająco dobry”.

Dopóki ona nie próbuje wyrządzić twojej szwagierce krzywdy i/lub nie jest w stanie wyrządzić twojemu bratu krzywdy, nie ma tu nic złego.

W końcu nie liczy się to, jak mądra jest i jak atrakcyjna jest twoja szwagierka, lecz to, co twój szwagier o niej myśli.

Mam wrażenie, że jest za wcześnie na propozycje i za wcześnie na małżeństwo, ponieważ tak naprawdę się nie znają

To bardziej przekonujący powód, aby sugerować opóźnianie małżeństwa. Jeśli naprawdę chcesz, to może zapytaj swojego szwagra, czy jest pewien, że znają się wystarczająco dobrze, aby wziąć ślub. Jeśli któryś z nich nie jest pewien, najlepiej jest poczekać trochę dłużej (np. 6-12 miesięcy), zanim rozważy zawarcie małżeństwa.

• *

Pamiętaj:

Małżeństwo jest dużym zobowiązaniem, ale nie jest ostateczne, jeśli nie kończy się dobrze, to rozwód jest zawsze opcją.

Dzieci z drugiej strony są znacznie poważniejszym zobowiązaniem - po pewnym czasie nie możesz po prostu pozbyć się dzieci. Uważam, że ludzie często mylą te dwoje pod względem surowości.

• *

Wreszcie, jeśli Twój szwagier naprawdę ją kocha, może być gotów odrzucić rodzinę i uciec z nią, jak Romeo i Julia. (Przypominam, że Romeo i Julia to tragedia - oboje umierają na końcu)

W interesie wszystkich leży prawdopodobnie zapobieżenie temu i ważne jest, aby rodzina zdała sobie z tego sprawę. Jeśli nie chcą go odepchnąć, powinni mu powiedzieć o swoich obawach i zaakceptować jego decyzję, jeśli je zignoruje. Jeśli rodzina ma rację, to będą tam, aby mu pomóc. Jeśli rodzina się myli, to nadal będą w kontakcie z synem.

1. Kogo obchodzi, że nie jest naukowcem od rakiet. Ważne jest, czy ma dobre relacje z BiL, a oni mają dobre podstawy do małżeństwa.

2. Nikt nigdy tak naprawdę nie może zajrzeć w głębię cudzego związku. Zawsze pojawiają się rzeczy, dobre lub złe, których nie widać. So don’t presume to know what their relationship is really like.

The real concern/question is whether or not your BiL can be happy with a person who has the flaws that you see.

So, I think the way to do this is not by providing a direct opinion about her, but focusing on asking directed, thought provoking questions that will get your brother in law to probe the nature of his relationship with his girlfriend.

Something like: “Lubię ją bardzo dobrze. Wydaje się być miła i ma wiele dobrych cech, jak X, Y i Z. Ale to nie jest tak naprawdę ważne, co myślę. Najważniejsze jest to, że macie solidne podstawy do prawdziwego, satysfakcjonującego małżeństwa.”

Wtedy pytasz o rzeczy w stylu: Czy ona sprawia, że się śmiejesz? Interesuje cię to, co ona ma do powiedzenia? Czy myślisz, że będzie dobrą mamą (jeśli będziesz miał dzieci)? Czy myślisz, że będzie w stanie wykonywać obowiązki związane z byciem w naszej słynnej rodzinie? Etc, etc.

Jeśli się spieszy, zadawanie tych pytań może sprawić, że zwolni i zastanowi się, czy potrzebuje więcej czasu, czy też jest właściwą osobą.

Jeśli naprawdę wie, co robi i wszystkie odpowiedzi są “tak”, to ciesz się, że Twój BiL znalazł dla niego wspaniałą partnerkę i zacznij sprawiać, że poczuje się mile widziana w rodzinie.

Moja sugestia dla was byłaby taka, żebyście chociaż zostali poproszeni przez innych o wyrażenie opinii, nie wskakiwali w swoje myśli i komentarze, ale zamiast tego wzięli swoje obawy i skierowali je na pytania. Załóżmy, że jeśli masz rację w swojej ocenie, to jest to pogląd, który inni ludzie już zidentyfikowali i zadając pytania zamiast komentarzy, pomożemy drugiej osobie uzewnętrznić wszelkie obawy, które mają i kontemplować je. Takie podejście można zaobserwować w “rozmowach motywacyjnych” w niektórych kręgach zawodowych (terapia zajęciowa dla jednej osoby), ale myślę, że jest to po prostu “skromny” i skuteczny sposób przekazywania informacji poprzez pytania z przewodnikiem.

Obawy:

brakuje jej czegoś fundamentalnego dla związku i jest to zdolność intelektualna

Pytanie: Do jakiego stopnia łatwo jest Ci mówić o rzeczach, które są dla Ciebie najważniejsze w życiu?: duchowość, polityka, środowisko, jak wychowywać rodzinę, Twoje wartości itp.

Pytanie: Jak ważne jest dla ciebie to, że ty i tutaj jesteście o podobnej zdolności intelektualnej? Jak oceniłbyś siebie i ją w skali od 1 do 10, gdzie 5 to średnia?

Mogą pojawić się dalsze pytania, jak na przykład, czy kiedykolwiek uznasz, że masz pogardliwy stosunek do braku zdolności intelektualnych, jak bardzo cię to frustruje, itp.