Depresja

Myślę, że połowa problemu tkwi w twoim początkowym nastawieniu i jej depresji.

Wszystko, co zostanie jej powiedziane w ten sposób, przy jej obecnym stanie umysłu, zostanie (według wszelkiego prawdopodobieństwa) odebrane jako obraza i potwierdzi złożone negatywne przekonania, które ma na swój temat.

Anegdota

Kiedy miałem depresję, wszystko, co ktokolwiek powiedział do mnie, było odbierane jako osobisty atak (bez względu na to, jak bardzo miało to dobre intencje). To, co działało na mnie, to sugestie rzeczy do zrobienia, oferty pomocy i ludzie wyrażający szczere zaniepokojenie moją sytuacją (bez podążania za tym czymś, co odebrałbym jako osobisty atak).

Niestety, twarde prawdy o moich działaniach, które NAPRAWDĘ musiałem przyjąć, podpadały pod “ataki osobiste” w tamtym czasie. Depresja to wspaniała rzecz.

Rozwiązanie

Aby rozwiązać twoją obecną sytuację, sugerowałbym abyś porozmawiał z nią o swoich obawach (depresja, itp.), zapytał czy możesz pomóc, a następnie jak chciałaby abyś pomógł (ale nie próbuj jeszcze nic robić, niech najpierw opadnie kurz). To może pomóc złagodzić jej negatywne myśli, które jej zdaniem masz na jej temat, pokazując jednocześnie, że ci zależy i chcesz pracować nad jej depresją jako zespół.

Po jakimś czasie zacznij działać zgodnie z tym, o czym rozmawialiście, ale upewnij się, że uświadomisz jej swoje działania i przypomnisz, że oboje rozmawialiście o tym razem.

Obramowanie

Jak w przypadku wielu problemów psychicznych, osoba musi być gotowa zobaczyć, że jest to problem, zanim będzie można go rozwiązać. Mówiąc o tym, należy przedstawić to w bardziej pozytywny sposób (osobiste doświadczenia pomagają) i z planem działania, musisz sprawiać wrażenie, że nie próbujesz jej obwiniać.

np.

“Miałem przyjaciela, który miał depresję, to co mu pomogło przezwyciężyć samotność, to robienie większej ilości rzeczy, które zajmowałyby jego czas”

vs

“Często narzekasz na samotność, naprawdę musisz robić więcej rzeczy, które zajmą twój czas”

Jedno brzmi jak pomocne wyjście, drugie jak osobisty atak.

Zasoby

Nie jest to całkowicie związane z tematem, ale ten film wydany niedawno przez Charisma on Command mówi o tym, jak podejść do toksycznych ludzi w kwestii ich zachowania.

Omówione sposoby mogą być zastosowane w twojej sytuacji z odrobiną modyfikacji. https://www.youtube.com/watch?v=agEqp7\BCA

Hobby w ogóle

Jeśli chodzi o to, jak sugerować ludziom podejmowanie hobby w ogóle.

Tak naprawdę nie zawracam sobie głowy sugerowaniem tego tak bezpośrednio. Jeśli uważam, że ktoś mógłby skorzystać na podjęciu się jakiegoś hobby, sugeruję mu to, oferuję, że będę to robił z nim (dopóki nie będzie gotowy do samodzielnego działania) lub kupię mu prezent urodzinowy/świąteczny związany z tym hobby, aby rozpocząć jego przygodę.

przeszłości jednak, to staje się trochę niegrzeczne.

Odpowiedź

Tak więc, aby wymienić wszystkie faktyczne pytania techniczne, które zadajesz…

Jak zasugerować komuś, aby znalazł hobby, nie obrażając go?

wzięła to do siebie i czułem się z tym bardzo źle, ponieważ nie chciałem, aby tak myślała. Czy jest coś, co mógłbym zrobić, aby to naprawić?

Czy mogę jakoś zachęcić ją do próbowania nowych rzeczy na własną rękę / szukania jakiegoś zajęcia, które lubi robić regularnie?

Obawiam się, że odpowiedź może równie dobrze brzmieć “nie” lub “nie możesz” na wszystkie pytania.

Źródło: Przez ostatnie 20 lat mieszkałem z osobą cierpiącą na chroniczną depresję; miałem też (przejściowe, niechronologiczne) przypadki tej przypadłości.

Uzupełnienie

Ponieważ zatrzymanie się w tym miejscu uczyniłoby tą odpowiedź strasznie krótką i przygnębiającą, pozwól że dodam kilka stycznych rzeczy…

Mój “przypadek” również jest bardzo silnie zależny ode mnie, i miałem wtedy, podobnie jak ty, “kompleks pomocnika”, próbując wszystko naprawić. I choć nie potrafię odpowiedzieć na Twoje właściwe pytanie, to czuję potrzebę bardzo mocno ostrzec Cię przed niebezpieczeństwem. Przede wszystkim, oczywiście, dla siebie. W tej chwili jesteś zakochany (biologiczny rodzaj, napędzany przez hormony i takie tam, przypuszczalnie).

Ale 5, 10 lub 15 lat później (jeśli, na przykład, weźmiecie ślub i jeśli pojawią się dzieci), to uczucie może się zmienić, jeśli będziesz ciągle bombardowany jej depresją. Zwłaszcza gdy pojawią się dzieci, okaże się, że twoja więź z nimi będzie prawdopodobnie silniejsza niż z nią; co będzie, jeśli będziesz musiał chronić dzieci przed jej depresją? Sytuacja między wami na pewno się zmieni. Zachęcam więc, abyś spojrzał naprawdę głęboko, często, aby zobaczyć, czy widzisz siebie zmieniającego się w sposób, którego być może sam sobie nie życzysz.

Po drugie, nie robisz jej też przysługi, będąc zawsze u jej boku i rozwiązując jej problem - wierzę, że już to rozumiesz. Dlatego szukanie sposobów pomocy, które nie wymagają Twojej obecności, jest bardzo mądre.

Ja również miałem fazę, w której myślałem o znalezieniu dla niej hobby (właściwie nawet jednodniowych lub jednogodzinnych zajęć) w pierwszych dniach. Kiedyś usiadłem i napisałem na dużej kartce papieru blisko 100 różnych małych zajęć, które mogłaby robić (“wybierz dowolne z nich”), każde z nich, jeśli była fizycznie i logistycznie w stanie zrobić. Zły pomysł z mojej strony. Przeszła przez każdą z nich i szczegółowo wyjaśniła, dlaczego nie była_ w stanie.

Co mi pomogło (i mam nadzieję, że jej też), było faktyczne zdystansowanie się, przynajmniej emocjonalnie, ale także i fizycznie. Niestety, zacząłem to robić dość późno w naszym związku (kilka lat temu), po tym jak już mieszkaliśmy razem od wielu lat, i kiedy ona była już wtedy całkowicie zależna ode mnie. Od tamtej pory sam stopniowo wychodzę z jej “ciemnej chmury”, a ona siłą rzeczy musi być nieco bardziej samodzielna. Pracujemy nad małymi rzeczami, takimi jak umiejętność jazdy pociągiem, czy prowadzenia rozmów telefonicznych z nieznajomymi…

Więc, odpowiedź:

• Nie traktuj tego tak lekko. Mówienie o zdobywaniu hobby jest okropne dla osoby w depresji.
• Potraktuj to lżej. To, że ona jest nieszczęśliwa nie znaczy, że Ty też musisz być. Nie piszesz, że jesteś, jeszcze - just sayin’.
• Chroń siebie. Nie jesteś jej opiekunem (albo lepiej, żebyś nie był…).
• Wspieraj ją wszystkim, co ma sens, oczywiście. Poprawianie jej samopoczucia poprzez siedzenie obok niej na kanapie może mieć krótkoterminowy sens (jasne, rób to dalej), ale nie jest rozwiązaniem ostatecznym.
• Może sam skorzystaj z pomocy psychologicznej. Znajdź kogoś, kto zna się na tych sprawach, wyjaśnij co chcesz osiągnąć, przedyskutuj z nim strategie.
  
• Upewnij się, że wiesz jak i kiedy powiedzieć “nie”, ciągłe bycie “miłym facetem” też niekoniecznie pomaga w depresji…

Chociaż depresja jest tu głównym czynnikiem, nie mogę pozbyć się wrażenia, że Twoja dziewczyna zmusza Cię do myślenia i spędzania z nią więcej czasu w ten pasywno-agresywny sposób. Nawet przy najlepszych intencjach, ona będzie interpretować twoje słowa po swojemu.

Depresja czy nie, ona musi być w stanie polegać przede wszystkim na sobie. Co by się stało, gdybyście postanowili się rozstać? Wygląda na to, że jej życie wymknęłoby się spod kontroli. Czy ma ona w pobliżu jakichś przyjaciół lub rodzinę?

Możesz zainicjować proste czynności, które może wykonywać sama i zobaczyć czy przyniosą one jakiś rezultat: 1) Zaproponuj jej książkę, którą będziecie czytać w tym samym czasie 2) Zapisz ją na siłownię i omawiaj postępy, nawet jeśli sam nie ćwiczysz 3) Daj jej jakieś małe zadania, które może wykonać w ciągu dnia nieco dla Ciebie, które sprawią, że poczuje się ważniejsza (upiecz ciasto lub chleb przed wspólnym weekendem, zrób zakupy określonej marki kawy - bądź bardzo konkretny w instrukcjach, nie tylko ogólnych) 4) Jeśli to możliwe, weź udział w sesji z jej terapeutą, aby przedyskutować jak możesz pomóc.

Ale w końcu nie możesz naprawić wszystkiego w jej życiu.

The solution

Widzę, że przyjąłeś podejście polegające na przedstawianiu jej nowych aktywności podczas waszych weekendowych spotkań (a przynajmniej tak wnioskuję z Twojej wypowiedzi “Od czasu do czasu próbuję robić z nią jakieś nowe rzeczy w nadziei, że jej się spodobają (programowanie, nauka języka obcego), ale nawet jeśli jej się to spodoba, to nie jest to nic, co chciałaby robić regularnie”). Tak trzymaj, jest to podejście, które stosuję również z moją dziewczyną, co możesz zobaczyć w krótkiej anegdocie w następnym rozdziale.

Jednak poza samym przedstawieniem jej danej czynności, zrób krok dalej i spraw, aby musiała kontynuować jej wykonywanie w swoim czasie. Weźmy na przykład, że uczysz ją języka programowania (lub uczysz się go razem z nią). Jeśli odkryła, że “hej, jestem właściwie zainteresowany nauką Pythona”, możesz zamienić to w dorywczą lekcję Pythona z nią, a za każdym razem, gdy się z nią spotykasz, upewnij się, że przygotowałeś temat do nauczenia jej (funkcje, struktury danych, klasy, itp.) i daj jej małe “zadanie” do wykonania na koniec każdego spotkania. Powiedz coś w stylu

Hmm, dlaczego nie spróbujesz tego przez tydzień i możesz przedstawić mi swoje rozwiązanie w przyszłym tygodniu, kiedy się spotkamy?

W ten sposób zostanie “zmuszona” do zajęcia się Twoim mini zadaniem w Pythonie w czasie wolnym od pracy, co przypadkowo jest tym, co ludzie robią, gdy mają hobby! Na marginesie, ponieważ ona może być zestresowana swoją pracą i/lub studiami, spróbuj nie przekombinować tego zadania. Zachowaj prostotę, nadaj mu sens, ale jednocześnie dodaj odrobinę trudności, aby utrzymać jej zainteresowanie.

Działa to również w przypadku innych rzeczy, które możesz chcieć robić razem z nią (nauka języka obcego, sztuka i rzemiosło, inne IT shenanigans, etc)

Anegdota

Odkąd moja dziewczyna i ja skończyliśmy studia, Ja znalazłem pracę na pół etatu (czekam na wcielenie do wojska), ale moja dziewczyna nie (czeka na rozpoczęcie dalszych studiów), z powodu konieczności towarzyszenia swoim bliskim w wizytach u lekarza i innych sprawach rodzinnych. Więc w czasie kiedy ona się nudzi i chce mojej uwagi, ja znajduję się w podobnej sytuacji jak Ty. Więc poszedłem naprzód i zrobiłem dla niej kilka lekcji Pythona (w przyszłości będzie pracowała jako inżynier oprogramowania, więc dodatkowy nauczony język i tak jej się przyda)! Na koniec każdej lekcji daję jej zadanie do wykonania w czasie wolnym, więc teraz głównie sprawdzam ją (przez sms) raz na jakiś czas, żeby zobaczyć jak robi postępy. Pomaga jej to w utrzymaniu dystansu do siebie, a przy okazji sama się uczy!

Pierwszą rzeczą jest to, ona jest w depresji jest jedna góra, która kompromituje wiele, problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja jest samodestrukcyjne dla osób cierpiących, ale założę się, że już wiesz, jednak to, co mnie zaskakuje, to jak psychiatra / psycholog, który odwiedza nie zasugerował jeszcze zdobycia hobby, jak ty, uważam, że to dziwne. Zdrowie psychiczne jest nadal złożoną kwestią, jeśli chodzi o jego ważność i w ogóle, więc wolałbym nie zagłębiać się za bardzo w ten temat

Ponadto uważam, że dobrze wykonałeś swoją część, faktycznie radząc jej, aby zajęła się swoim hobby, teraz pamiętaj, że powiązanie przez nią twojej sugestii z tym, że jest “nudna” wskazuje na inną rzecz, niepokój. Teraz z mojej odległej obserwacji w odniesieniu do wielu obserwacji, które miałem dookoła, jej depresja może być tym, co trzyma ją w dole, ale jej niepokój (zdiagnozowany lub nie) jest tym, co trzyma cię w pułapce jako osobę w tym związku, ponieważ nie tylko dbasz, ale masz dbać, to tylko uwięzi cię bardziej, gdy masz “kompleks pomocnika”. Jest wiele pytań, takich jak źródło jej depresji (czy ma to związek z traumą, wagą, itp.), ), jak długo na nią cierpi i czy oboje byliście świadomi jej depresji zanim się z nią związaliście (jeśli było to wiadome wcześniej, to najwyraźniej dostajesz to, na co się targowałeś).

Idąc dalej, to raczej źle, że musiała zamknąć pomysł zdobycia hobby, wiedząc, że jesteś w pobliżu tylko na tak krótkie okresy, ponieważ widzisz, co naprawdę się dzieje, to wplątujesz się w coś subtelnie agresywnego od niej, masz swoje życie, rodzinę, przyjaciół, historię, obowiązki, rachunki i tak dalej. Chodzi mi o to, że w końcu albo tracisz z oczu swoje życie przed tobą, albo zdajesz sobie z tego sprawę. Każdy z nas jest inny, ale sugeruję, abyś podjął twarde kroki i trzymał się mocno swoich podstaw, jeśli naprawdę ci zależy, będziesz musiał usiąść i mieć ROZMOWĘ o tej sytuacji, inaczej skończysz jako pielęgniarka dla niej i pamiętaj, że w każdej sekundzie będziesz każdym powodem, dla którego ona nie jest samodzielna i nie staje się lepsza, jeśli to zostanie naprawione.

Mówisz, że ona ma pracę i szkołę aktywnie, więc nie widzę, jak wydajesz się być jedynym człowiekiem o dużym znaczeniu, to znaczy rozumiem, że jesteś w związku, ale to nie jest zdrowe dla żadnego z was z tą rutyną, którą masz. Ona nie ma wymówki, aby nie mieć rozrywki z innymi ludźmi, ponieważ ma szkołę, w której może spotkać się z innymi, jeśli nie pracuje.

Co musisz zrobić, to ocenić siebie i ponownie ocenić swoją dziewczynę, abyście oboje mogli w końcu pogodzić się z sytuacją, w której jesteście związani, martwisz się, że ona się obrazi, ale hej ostatecznie nie robicie sobie nawzajem przysługi, nie jesteście małżeństwem, umawiacie się na randki, niezależnie od tego, jaką historię możecie mieć. Musisz zająć poważne stanowisko w tej sprawie lub znaleźć sposób, aby się wyplątać dla swojego dobra.

Możesz zapisać ją na sesję gimnastyczną z osobistym trenerem, zapisać ją na zajęcia z gotowania lub zajęcia plastyczne (wszystkie, za które powinieneś zapłacić jako główną zachętę dla niej, aby pokazać się i uczestniczyć), przedstawić ją komuś lub nawet ludziom, którzy mogą uprawiać z nią jogging w parkach. Heck zasugerować kolację z jej kolegami z pracy i / lub szkoły, aby wiedzieć, którzy ludzie, aby otoczyć ją z. Bądź przebiegły i subtelny, bo Bóg wie, jak często ona chory uderzył cię z “nudne” karty jako środki do zagrożenia swój związek i stan psychiczny o tym wszystkim. Nie powstrzymuj się.

Kiedy to wszystko zostanie powiedziane i zrobione, będziesz wiedział, kiedy nadszedł czas, aby dać twardą miłość, poddać się jej atmosferze lub odejść. Powodzenia. Jeśli masz więcej pytań, nie krępuj się ich zadawać.

To jest tylko myśl, ale czy wiesz, że są rzeczy, które pobierają energię i rzeczy, które dają energię?

Twoja dziewczyna uczy się (co zabiera energię) i pracuje (co również zabiera energię), ale co daje jej energię?
Mógłbym mieć nadzieję, że dajesz jej energię i że cieszysz się, że masz na nią taki wpływ, ale nie możesz w niemożliwy sposób dać wystarczająco dużo energii dla wszystkich jej zabieraczy energii.

Więc po prostu zapytaj ją: co dałoby jej dodatkową energię, aby czuła się jeszcze lepiej niż tylko czekając na twoje przybycie?