Miałam dla ciebie dość ciekawy pomysł.

Po prostu traktuj dziecko jak innego człowieka, którego twój współpracownik przyprowadził do pracy.

_“Witaj, John/Suzie/Star-Lord, miło cię poznać. ”

Jeśli powiesz to z uśmiechem, to raczej nikogo to nie urazi, a nawet jeśli wszyscy są zainteresowani rozmową “goo goo gah gah”, może uznają Twoje alternatywne podejście za zabawne. Przynajmniej będziesz wyglądał na zdolnego do interakcji z dziećmi swoich współpracowników i nie będziesz wyglądał tak dystyngowanie. Najgorszy scenariusz jest taki, że będziesz znany jako dziwak, który rozmawia z dziećmi, jakby były dorosłe, ale chyba nie spotkałem nikogo, kto by tak myślał.

Wygląda na to, że masz bardzo (re)produktywną firmę!

Wcale nie jesteś zobowiązany do interakcji z potomstwem kolegów w taki sposób, jak to opisujesz. Jest też wielu nowych rodziców, którzy niechętnie przechodzą koło swojego noworodka wśród licznych imprez.

Zazwyczaj uprzejmie jest dołączyć do grupy, uśmiechnąć się i powiedzieć coś w stylu “Piła jest piękna”, trzymać ręce za plecami, jeśli nie chcesz trzymać niemowlęcia i iść dalej.

W porównaniu z przyprowadzaniem psów do pracy, mogą być koledzy, którzy mają alergię lub boją się psów, więc nie spodziewałabyś się, że dołączą do grupy pieszczot. W związku z tym ludzie, którzy wiedzą, że wokół dzieci czujesz się nieswojo, nie powinni oczekiwać od Ciebie takiego entuzjazmu jak ci, którzy je uwielbiają.

Prawdopodobnie najłatwiejszą metodą jest, gdy ktoś inny trzyma dziecko, rozmawia z rodzicem, uśmiecha się i gratuluje mu uroczego dziecka (nawet jeśli tak nie uważasz) i wraca do Twojego stanowiska pracy. Rodzic doceni również Twoją uwagę na nie!

Cóż, nie jesteś dzieckiem, i to jest w porządku. To nie czyni z ciebie złej osoby w żaden sposób. Nie byłem dzieckiem i nadal nie przepadam za dziećmi, chyba że jestem z nimi blisko spokrewniony (np. z kopalniami lub moim bratankiem/siostrzycą).

Rzecz w tym, że nie musisz robić buziek dla dzieci, nie musisz ich rozśmieszać ani nawet nosić. Jeśli ktoś cię o to poprosi, po prostu odmów, mówiąc, że nie jesteś osobą z dziećmi. To nie powinno być niezręczne, nie czujesz się z nimi komfortowo, a dzieci mają tendencję do odczuwania tego, gdy są zmuszane do obcej osoby, która tego nie lubi. Nie ignoruj obecności dziecka, ponieważ jest ono niegrzeczne i po prostu przyznaj, że jest słodkie i przejdź do następnej rzeczy.

Jeśli to pomoże, nadal możesz z nimi współpracować. Z niemowlętami należy rozmawiać jak z normalnymi osobami (dla ich zdolności mówienia bardzo ważne jest, aby prawidłowo się rozwijały).

A w przypadku, gdy zostaniesz poproszona o opiekę nad dzieckiem bez dalszej dyskusji, zachowaj swój spokój. Dzieci lubią być przytulne, suche, nie za gorące, nie za chłodne. Jeśli zacznie płakać, nie panikuj, po prostu trzymaj go mocno przyciśniętego do siebie, kołysz nim powoli i poczekaj trochę. A jeśli kiedykolwiek masz ochotę go stracić, po prostu znajdź mamę.

Odpowiadam na to, gdy patrzę w mój baby monitor, myśląc o tym, jak planujemy przyprowadzić mojego malucha do pracy w 2 dni przez kilka minut…

Jeżeli jesteś niewygodny wokoło dzieci, nie obraziłbym się, gdybyś nie uczestniczył. Żeby być szczerym, pewnie i tak nie przyprowadziłam dziecka, żeby się z tobą zobaczyć. Jeśli podjęłam wysiłek przyprowadzenia dziecka do pracy, prawdopodobnie jest to szczególnie ważne dla kilku osób w biurze. To sporo pracy, żeby wydostać dziecko za drzwi! Zaufaj mi, kiedy już wpuścimy dziecko do biura i ludzie zaczną się zbierać, w naszych głowach będziemy myśleć “Ok, jak mam wyjść z tego szaleństwa społecznie akceptowany? I szybko?!”

Szczerze mówiąc, nie sądzę, żeby któryś z rodziców był urażony, gdybyś zachował dystans. A jeśli martwisz się, że ich obrazisz, po prostu zacznij kichać i wycierać nos. Będziemy trzymać dobre 10 stóp od ciebie! LOL!

Kiedyś miałem taką reakcję jak ty. Wytłumaczyłabym, że nie lubię dzieci i tak dalej. Dziecko pozostało tak samo popularne; moja popularność spadła.

Z wiekiem zdałam sobie sprawę, że moje uwagi zawiodły ten wspaniały test “Czy to trzeba powiedzieć? Czy trzeba to powiedzieć teraz? Czy to musi być powiedziane teraz, przeze mnie?”

Jestem wciąż strasznie niewygodny wokoło bardzo nowych dzieci, ale znalazłem obejście. Teraz skupiam się na rodzicach i zadaję otwarte pytania, takie jak: “Kto jest najbardziej podobny do dziecka? Czy dziadkowie byli już z tobą na Skype'ie?”. Rodzice witają bezpośrednią uwagę i cieszą się basking w ich znaczącym osiągnięciu.

Jeżeli tam jest ten zaproszenie (czasem mocno powtarzać!) że trzymam dziecko, mówię ja czuje się trochę unwell, lub że cieszę się patrzeć na rodzica i dziecko, i oferuje fotografować dwa wpólnie. Jeśli pozostaniesz zaangażowana, gdy będziesz przesuwać interakcję do przodu, nikt nie zauważy.

Nie ma nic złego w tym, że nie robisz gruchających odgłosów, głupich twarzy, czy co tam. Pamiętaj tylko o dwóch rzeczach:

1. Rodzic prawdopodobnie przyprowadza dziecko do biura z powodu braku opieki nad dzieckiem lub, jeśli współpracownik jest kobietą, ponieważ dziecko musi jeść. Zrozumcie więc i postarajcie się być empatyczni wobec ich potrzeb.

Inny plakat mówił, że to był wybór. Być może, ale wybór może polegać na założeniu rodziny i utrzymaniu pracy. Tak więc, mniejsze zło.

1. Dzieci są ludźmi i wszyscy ludzie zasługują na szacunek. Ale szacunek nie oznacza, że trzeba się bawić.

Osobiście stałam się o wiele lepsza z dziećmi, gdy miałam swoje własne (a gdy widzę psa w biurze, boję się, że mnie ugryzie).

Zupełnie nie musisz bawić się z dzieckiem. Po prostu staraj się być pełna szacunku.

W ten sposób ty czujesz niewygodę wokoło dzieci, rodzice wykrywają ten niewygodę i dlatego no oczekują ciebie wchodzić w interakcję z dzieckiem.

W skrócie, ty no chcesz wchodzić w interakcję z dziećmi, i nikt oczekiwać ciebie, więc gdzie dokładnie jest problem?

Jako rodzic, obserwowałem ten zachowanie w niektóre ludziach, i to jest całkowicie w porządku. Ostatnią rzeczą, którą chciałem zrobić, jest oczekiwanie, że ktoś, kto nie lubi dzieci, będzie udawał zainteresowanie ze względu na pozory. Umysł ty, to jest no tyle z uprzejmości ty, ale przeważnie z szacunku dla mój dziecka.

Nic robi mi więcej niewygodnego niż osoba która nie lubi dzieci, wchodzić w interakcje z mój dzieckiem.

W istocie więc, twój robić everyone przysługę utrzymywać twój dystans. Nie musisz czuć się z tym niezręcznie.

Rodzice są bardzo intuicyjni, jeśli chodzi o ludzi wokół swoich dzieci. Mogą widzieć natychmiast jeżeli someone no jest w dzieciach, i naturalnie właśnie ruszają się na przeszłości.

Właśnie utrzymuje przygląda się twój ekran (lub whatever ty mogłeś robić), ignoruje lekki zakłócenie i iść dalej z twój dniem.

To może być niewrażliwość ze strony rodzica, aby oczekiwać, że wszyscy będą gruchać nad swoimi dziećmi.

Dla wszystkich, którzy wiedzą, możesz stracić rodzeństwo / dziecko twojego własnego i bycie w pobliżu noworodka przynosi z powrotem bardzo nieszczęśliwe wspomnienia. Lub ja może być że ty właśnie no używasz trzymać dzieci i mieć strach upuszczać one.

Jakikolwiek powód, no czuje zobowiązującego tłumić twój prawdziwych uczucia właśnie zadawalać rodziców. Ty mogłeś zawsze wybaczać ciebie mówić ty termin spotkania; Po tym wszystkim, ty płacisz być przy pracą robić pracy, no przytulać dzieci.

To jest zabawne! Jeśli nie chcesz wchodzić w interakcję z dzieckiem, to dobrze! Jeśli czujesz się wyobcowany itp. to jest inny problem, prawdopodobnie inny niż nie chcesz wchodzić w interakcję z dzieckiem, chociaż doświadczasz tego w związku z nim.

Ja też nie chcę wchodzić w interakcję z dzieckiem, bo czuję, że mogę coś zepsuć. W końcu nie wiem, jak sobie z nimi poradzić. Przeczytałam też artykuł o tym, że większość czasu poświęcam na odpoczynek dzieciom, a nie na ich przekazywanie. Więc może to też być “lepsza” rzecz do zrobienia.

How about talking openly about this?

Openly talking about your feelings should be your number one solution in every situation because:

• you already know what to say

• the root of the problem is brought up to the table: the feelings. Ponieważ nie chodzi o osobę, nie ma potrzeby martwić się, jeśli czuje się obrażona

• szczerość i empatia odwołują się do szczerości i empatii

Coś idzie tak:

Cześć, chcę tylko powiedzieć, że chociaż nie przepadam za dziećmi, nie nienawidzę ich. Właściwie to wiem, jak czują się inni, bo kocham psy. Chcę o tym porozmawiać otwarcie, ponieważ nie chcę czuć się zakłopotana i wyobcowana z powodu tego zachowania. Proszę zauważyć, że to nie ma nic wspólnego z tobą, twoim dzieckiem, przyprowadzasz dziecko do biura, a wszyscy z nimi rozmawiają. Chcę tylko, żeby nam obojgu ulżyło, a nie było z tego powodu niezręcznie.

Jestem na przeciwnym końcu spektrum… Uwielbiam dzieci i chcę się dla nich rozpłynąć w kupie gówna na podłodze. Jednak jestem również busy i nie zawsze mam czas, aby subtelnie zrzucać ludzi z mojej drogi i dostać się do bambino.

Więc… Jeśli moja współpracowniczka przyprowadzi swoje dziecko przy moim biurku, a ja nie jestem w strefie dla dzieci, mam wiele sukcesów po prostu robiąc to:

• Uśmiechnij się do rodziców i baby

• Skup się na dziecku. Powiedz “Young sir [lub miss, zależy od dziecka], jesteś spóźniony. I need you out on the floor, stat!”

• Smile again, turn back to work

Dlaczego czujesz się zobowiązany do robienia buziek lub mówienia głupich rzeczy? Jeśli nie lubisz dzieci, nie rób z nimi interakcji. Nie rozumiem, o co w tym wszystkim chodzi. Kiedyś nie dbałem o jedno, a teraz mam dwa. Uwielbiam moje, ale nie jestem jedyną osobą, która robi gagi nad każdym widzianym przeze mnie dzieckiem. Nie chodzi o to, że ich nie lubię. Czasem po prostu nie mam ochoty tego robić. Kiedy zabieram dziecko gdzieś, nie oczekuję, że wszyscy pójdą z moim dzieckiem na górę. Doceniam miłe komentarze, ale jeśli ktoś nie powie czegoś, co jest w porządku. Nie obchodzi mnie to. Jestem tam, by zająć się interesami i wolałbym to załatwić i odejść.

Myślę, że jest w porządku po prostu przywitać dziecko jak każdą inną osobę, normalnym głosem mówiąc po prostu “Cześć”. Po wprowadzeniu po prostu uśmiechnij się i powiedz “Cześć”. Nie powinno się oczekiwać, że dziecko będzie się goo i gah lub będzie robiło głupie miny. Jeśli twoje miejsce pracy popycha cię do interakcji ze współpracownikami w sposób, z którym nie czujesz się komfortowo, to jest inny problem. Tak długo, jak interakcja z dziećmi nie jest zdefiniowanym aspektem twojej pracy, nie powinieneś mieć się czym martwić.