Mój dentysta zajmuje się tym, wręczając ludziom pantofle, gdy przybywają w deszczowe dni. Myślę, że można całkiem dobrze dostosować technikę. Zdobądź różne miękkie luźne kapcie z nieśliskimi podeszwami gdzieś w niedrogim miejscu, jak w sklepie z dolarami, i jakiś koszyk lub coś w tym stylu, aby je zatrzymać.

Kapcie takie jak ten:

Coś miękkiego, rozciągliwego, co pokrywa całą stopę (nie coś bez pleców lub palców) i nie musi idealnie pasować. Idealnie byłoby, gdyby niektóre były ciepłe, inne chłodne, a Ty miałbyś różne rozmiary i udostępniał je ludziom, którzy chcą zastąpić swoje brudne buty na świeżym powietrzu, zakrywając jednocześnie długie paznokcie u stóp, pachnące stopy, dziurawe skarpetki lub cokolwiek innego, co mogłoby sprawić, że poczuliby się zakłopotani bez swoich butów.

Prawdopodobnie ludzie nie wpuszczają się po prostu do Twojego mieszkania, musisz podejść do drzwi i się z nimi przywitać. Więc możesz otworzyć drzwi i

Hej! Miło cię widzieć! Wejdźcie, wejdźcie! Potrzebujesz pantofli [pomachaj parą w dłoni lub wskaż na ich koszyk w pobliżu stojaka na buty], czy może jesteś cały i zdrowy tylko w swoich skarpetach?

Jeśli odmówią pantofli, zostań tam, gdzie jesteś (coś w rodzaju blokowania drogi), aż zaczną zdejmować buty. W zależności od wieku Twoich gości, możesz potrzebować małego krzesełka przy drzwiach, aby mogli na nim usiąść podczas zdejmowania lub zdejmowania butów. To krzesło lub ławeczka zwykle wypełnia się rzeczami, więc możesz mówić o tym bezpośrednio:

Mogę usunąć ten śmieć z ławki, jeśli musisz usiąść, aby zdjąć buty.

Jesteś przyjazny, miły, pomocny i pozytywny, jednocześnie dając do zrozumienia, że na Twoim miejscu buty odpadają. Każdy, kto martwi się o swoją sytuację w skarpetach, może wziąć kapcie, aby zasłonić dziury lub cokolwiek innego, czego nie chce, abyś zobaczył. Każdy dostanie jasną wiadomość o Twoich normach.

Kiedy ktoś zdejmie buty, przyjmie kapcie lub usiądzie na ławce, możesz się odwrócić, aby dać mu prywatność, na wypadek gdyby nie chciał, abyś przez chwilę zobaczył jego niesforną stopę. Możesz odejść od drzwi i przejść do następnego interesu, np. zaproponować im napój lub zaprosić do salonu lub cokolwiek innego. Założenie nowego nawyku nie zajmie więcej niż wizyta lub dwie, a potem możesz po prostu wpuścić ich do środka i zapytać “pantofle?”, ponieważ mogą chcieć ich kilka dni, nawet jeśli wcześniej ich nie mieli.

Zredagowane tak, aby odpowiedzieć na wyjaśnienie pytającego:

Myślę, że prawidłowo, kiedy ludzie wchodzą, albo kiedy ich witasz, albo kiedy z nimi wchodzisz, wystarczy proste “Czy możesz zdjąć buty?”. Jeśli zapytasz wcześniej, ludzie prawdopodobnie zapomną, ponieważ są podekscytowani nadchodzącą aktywnością.

Zdejmowanie butów przy drzwiach jest dość powszechną praktyką, więc nie powinno nikogo zaskoczyć. Jednak wiele osób nosi buty w swoich domach. Twoi przyjaciele prawdopodobnie nie robią celowo bałaganu w twoim mieszkaniu, są przyzwyczajeni do innych miejsc, w których trzymają buty. Więc prawdopodobnie zgodzą się na twoją prośbę. Jeśli ktoś się odsunie, twierdząc, że jego buty są czyste, możesz powiedzieć: “Wolę, żebyś nie nosił swoich butów w moim mieszkaniu, nawet najczystsze buty przynoszą brud z zewnątrz i przyczyniają się do tego, że noszą je na podłodze”. To jasno pokazuje, że oczekujesz takiego zachowania od wszystkich, przez cały czas. Jeśli nadal będą odmawiać, będziesz musiał zdecydować, czy ci ludzie są nadal mile widziani. Należy również wziąć pod uwagę szczególne okoliczności, niektóre osoby mają problemy ze stopami lub nogami, które sprawiają, że nie noszenie butów jest bardzo niewygodne.

Mam w domu tę samą politykę zakazu noszenia butów w domu (nie w USA). Kilka punktów z mojego doświadczenia:

• Ludzie mają tendencję do zapominania o “regule domowej”, nawet jeśli odwiedzali ją kilka razy.
• Ludzie, którzy sami tego nie robią, nie są przyzwyczajeni do zdejmowania butów; potrzebują czasu, są niechlujni i niechlujni (*).
• Moi przyjaciele i rodzina dobrze sobie radzą.
• Obcy, jak na razie, są mniej zaskoczeni niż się spodziewałam i stosują się bez zarzutu.

• Niektórzy ludzie nie spodziewają się tego, przychodzą nieprzygotowani, są nieco śmierdzący lub mają skarpetki z dziurką(-ami). :-)

• W Japonii, gdzie ta polityka jest wszechobecna, domy i mieszkania mają mały obszar wewnątrz, tuż za drzwiami wejściowymi genkan ) gdzie ludzie zdejmują buty. Jest krok idący stamtąd do reszty domu. To robi bardzo wyraźne rozróżnienie między “wewnątrz” i “na zewnątrz”. W moim domu (małe mieszkanie, bez genkan), zauważyłem, że gdy nie ma takiego wyznaczonego obszaru, ludzie nie wiedzą jak daleko się posunąć z założonymi butami i gdzie je zdjąć. To jest ta (*) “niechlujna” część powyżej. Położyłem więc coś na podłodze (czarna gumowa mata), około 1,2m x 1,3m (rozmiar wejścia), a teraz jest dla nich jaśniejsze, jak daleko można się posunąć w butach na [jeszcze nie doskonała]. Sugeruję oznaczyć granicę wyraźnie i widocznie , oddzielając strefę na butach od strefy na butach poza butami.

W moim doświadczeniu Ludzie są w porządku, gdy mówię im o tym wprost. Coś w rodzaju “mamy tę politykę/klasę w domu, że nie używamy butów w środku”. Proponuję porzucić wszelkie wątpliwości co do bycia bezpośrednim i szczerym. :-) [To jest oczywiście zależne od kultury, a ja nie jestem z USA]

Jak mówili inni, oferują kapcie i może skarpetki. Poza osobistymi preferencjami, chodzenie bosymi stopami może spowodować, że Twoje stopy będą zimne. W razie potrzeby zaproponuj siedzenie.

Dla osób niezaznajomionych, które przychodzą tylko raz i na krótko, jak np. hydraulik, oferujemy pokrycia na buty. Mamy te, które dostajesz na operacje w szpitalach, ale każdy pokrowiec na buty wystarczy.

Skuteczną formą zakomunikowania swojego pragnienia “polityki bez butów” wewnątrz mieszkania byłoby umieszczenie wycieraczki, która wyraża tę zasadę. Coś jak…

Ludzie (goście, przyjaciele) mają tendencję do wycierania nóg przed wejściem do domu, który nie jest ich, więc ta mata byłaby pierwszą rzeczą, którą twoi goście widzą przed wejściem. Miejmy nadzieję, że to wystarczy, aby zasugerować Ci “politykę bez butów” bez konieczności robienia tego samemu za każdym razem, gdy gość wchodzi do Twojego domu. Pomogłoby to również wzmocnić regułę ponownego pojawiania się gości odwiedzających Twój dom, którzy być może zapomnieli, ale za każdym razem, gdy wejdą do Twojego domu, mata im o tym przypomina.

Peggy Post, która jest “uznanym w kraju autorytetem w zakresie etykiety, oraz autorką i dyrektorką Emily Post Institute (źródło) , odniosła się do tego pytania pośrednio, odpowiadając komuś, kto zapytał , czy mógłby refuse zdjąć buty podczas wizyty w czyimś domu:

Gospodyni ma prawo prosić gości o zdjęcie butów - zwłaszcza jeśli na dworze pada śnieg lub deszcz. Jeśli sprawia Ci to dyskomfort, przynieś dodatkową parę własnych butów, aby nie musieć chodzić boso. W rzeczywistości, powinna ona zaoferować kapcie, aby nie było Ci zimno i nie było Ci wstyd. Mimo to, dobra gospodyni powinna być elastyczna. Jeśli nie zna swoich gości dobrze lub ma dużą imprezę, powinna zawiesić zasadę zakazu noszenia butów, przynajmniej na jedną noc.

Ona echo niektórych innych odpowiedzi, które mówią, że należy zaoferować gościom kapcie, zwłaszcza jeśli podłoga jest zimna. Mówi nawet odwiedzającym, że jeśli zdejmowanie butów sprawi im dyskomfort, powinni przynieść swoje własne kapcie. Oznacza to, że Ty (gospodarz) powinieneś powiedzieć odwiedzającym in advance (nie po tym jak pojawią się pod Twoimi drzwiami) o swojej polityce zdejmowania butów i o tym czy dostarczysz im kapcie.

Więc zapraszając kogoś do swojego domu, możesz powiedzieć coś w stylu:

Great, see you at 8 o'clock! A tak przy okazji, nasz dom ma politykę zakazu noszenia butów. […] Mamy kapcie, które możesz nosić, jeśli to sprawi, że będzie Ci wygodniej.

Jeśli nie zdejmą butów, gdy się pojawią, możesz podnieść parę kapci, aby przypomnieć im o swojej polisie i powiedzieć coś w stylu:

Możesz je nosić, jeśli nie chcesz chodzić boso w skarpetach.

Jeśli nadal będą cię wzruszać, możesz powiedzieć coś w stylu:

Hej wiem, że to trochę kłopotliwe, ale to jest mój dom i byłbym wdzięczny, gdybyś przestrzegał zasad domu. Zrobiłabym to samo w twoim domu.

Jeśli nadal odmawiają zdejmowania butów, to prawdopodobnie powinieneś po prostu być elastyczny (jak powiedziała Peggy Post) i zająć się tym. […] Jeśli naprawdę Ci to przeszkadza, możesz rozważyć nie zapraszanie ich ponownie.

Dla kogoś, kto musi nosić buty w domu z powodów medycznych, możesz dostarczyć pokrowce na buty lub overshoes . […] Jeśli Twoi goście odmawiają zdejmowania butów z jakiegokolwiek powodu, a Ty nadal starasz się znaleźć sposób, aby ich buty nie dotykały Twojej podłogi, to Twoi goście mogą zacząć myśleć, że masz OCD.

Podoba mi się twoje pytanie! Cóż, naprawdę podoba mi się polityka bez butów. (Muszę ciągle myć podłogę, bo mieszkam w zakurzonym miejscu, ale to jest tego warte)

1. Ustaw narrację:

Zdecydowanie będziesz musiał pójść na silną i niezapomnianą strategię, ale spraw, by była zabawna i przyjazna.

Bądź o tym wyraźny i oficjalny: Zorganizuj imprezę i dodaj termin “bez butów” w tytule zaproszenia, spraw, by był to jakby główny temat. Ponieważ nie prosisz o przysługę, to jest oficjalne.

Jesteś zaproszony na moją noc filmową noc bez butów (impreza, pijana noc, noc poślubna, co tam)

Ludzie pamiętają o przeznaczeniu przestrzeni, zaproszenie jest komunikowaniem czegoś o Twoim stylu życia, dzięki czemu brzmi bardziej zabawnie niż czysto.

Timing jest ważniejszy niż struktura wiadomości. Nawet jakieś niechlujne wyrażenie jak:

Dobra, w końcu do domu! Everybody, shoes off please

Would actually work if you say it when you come home with your friends at the moment the door is unlocked and being opened, not before opening the door and not after opening the door, but at the same time the new space to transition into is being revealed.

This particular timing will make your audience link your words with the time and space they’re expected to modify their behaviour, you are adjusting their mindets just little bit, a significant enough little bit.

2. Ustaw scenę

Pamiętaj, że bardzo niewiele osób jest do tego przyzwyczajonych, więc to my jesteśmy tymi, którzy idą wbrew kulturze i zdrowemu rozsądkowi, ale to jest OK, na pewno jest sposób, aby ludzie zrozumieli i zapamiętali. Koszyk na buty to miły początek, ale musisz zrobić go trójwymiarowym aby mieć lepsze rezultaty.

Dlaczego? Nasze umysły nastawiają nasze zachowanie bardzo mocno na miejsce, po którym poruszamy się, architekci wiedzą o tym, że cały zawód jest w dużej mierze oparty na tej koncepcji, doświadczeniu przestrzeni. Nawet ateiści zachowują się w pewien sposób podczas zwiedzania katolickiej świątyni jak turyści, a ludzie, którzy są zazwyczaj bardzo terytorialni co do swojej osobistej przestrzeni, mają odwagę otoczyć się bandą nieznajomych na parkiecie w nocnym klubie.

Więc bawcie się przestrzennymi wskazówkami

• Przebudowa wejścia może wyglądać fantastycznie, a także pomóc przekazać przekaz.
  

• Ale obawiam się, że będziesz musiał zrobić coś, co na początku będzie wyglądało brzydko i trzymać to tam przez jakiś czas, aż ludzie się do tego przyzwyczają, wytyczyć wyraźną zaokrągloną lub kwadratową linię na podłodze, która wyznacza zauważalną granicę/granicę z boku na bok, gdzie buty mogą je zdjąć.
  

• Dodaj miejsce do siedzenia obok linii wyznaczającej strefę, w której dozwolone jest zdejmowanie butów, zakładanie pantofli lub skarpetek lub cokolwiek innego.

• Wzmacniaj swoją wiadomość, ponieważ zanim ktoś wejdzie do Twojego domu, zrób ją tak przyjazną, jak to tylko możliwe.

• Powtarzanie wskazówek jest ważne, aby uniknąć werbalnej interwencji.

3. Zapewnij aktorom “rekwizyty”

• Chociaż zalecane kapcie do prania są świetną opcją… jeśli chcesz wyegzekwować regułę/politykę utrzymując pozytywny nastrój, możesz zapewnić osobiste kapcie jako prezent dla każdego z Twoich najbardziej regularnych gości, nawet dodając ich imię do pary butów. Nikt inny nie może ich używać, a pantofle pozostają w domu, chyba że Twój przyjaciel wpadnie w entuzjazm i będzie chciał nosić Twój prezent wszędzie w plecaku (może się zdarzyć).
  

• Również dla osób, które nie są częstymi gośćmi (nie są zwykłymi przyjaciółmi), a przypadkiem są germofobami/mysofobami, wolałyby zobaczyć koszyk grubych skarpet, które mogą założyć zamiast pantofli (które po pewnym czasie zaczną wyglądać na zużyte i zacienione), Koszyk na skarpety musi mieć nutę z napisem “świeżo wyczyszczone” lub wyglądać niezwykle schludnie bez nuty

• Będziesz musiał być również ugodowy i brzmieć szczerze mówiąc coś w stylu “Nie obchodzi mnie, czy twoje stopy pachną, wszystkie stopy pachną” (możesz tego żałować, ale hej, chciałeś, żeby ludzie zdejmowali buty), Jednorazowa torba na buty/okrywa, którą ktoś poleca, jest miłą alternatywą, aby tego uniknąć, jest również przydatna dla osób świadczących usługi, takich jak technicy i tego typu goście tymczasowi, policjanci również, don’t chicken out by authority ^_^

Backstage advice from fellow producer (me ^_^)

• I wished this was not necessary to bring but I mention it so you are successful at enforcing your policy, influencing other people’s behaviour requires commitment on your part too, make sure your place is always extremely, super clean like you said you like having it, and you will succeed.
  

  Jeśli w tej chwili nie jest super czysty, powinieneś być z góry o tym przekonany i powiedzieć:

• Utrzymuj w czystości wszystkie miejsca, w których ktoś może chcieć zabrać swoje buty, w tym garaż.

  Na marginesie: Możesz chcieć umyć podłogę za każdym razem, gdy masz ludzi odwiedzających, bo tak naprawdę nie wiesz, jak zdrowe są wszystkie stopy, będę bronić tego, mówiąc, że nie jestem germofobem, ale raczej germoaware, bo kiedyś miałem problemy z moimi stopami, gdy dzieliłem prysznic i buty z moimi braćmi, gdy dorastałem, nienawidziłem tego. Ludzie, którzy uwielbiają mieć idealne stopy, mają tendencję do obsesji na ich punkcie oraz obsesję na punkcie stóp swoich partnerów i cieszą się nimi, ale poza tym nie można kontrolować, wybierać i egzekwować od wszystkich nawyków zdrowotnych stóp. Po drugie, zgadywanie, że stan i zdrowie obcych stóp może zaburzyć żołądek. Gdyby więcej osób wiedziało, że posiadanie zdrowych stóp nie jest wcale takie trudne, wszystko byłoby dla Ciebie łatwiejsze. Ludzie, którzy nie chcą zdejmować butów mogą być świadomi, że mają infekcję, nie sprawiają, że czują się tak niezręcznie, kurz uliczny w słonecznych miastach jest wolny od zarazków, może wolisz kurz. Cóż, będziesz miał torby/okrywy na buty na tę sytuację.

Powodzenia.

Zamiast sprawiać, że niektórzy z Twoich gości będą czuć się nieswojo, prosząc ich o eksponowanie ich naturalnego, mocno uwielbianego piękna lub artystycznych skarpetek (z dziurami), możesz zasugerować im wypróbowanie prostszej, tańszej i być może bezproblemowej opcji dla większości z nich:

Posiadanie stojaka na buty do umieszczania śmierdzących używanych (i nie tak tanich) pantofli może nie być tak wygodne jak mogłoby się wydawać na początku (szczególnie dla nieznajomych, którzy mogą pomyśleć, że jest to prywatny stojak na buty). Posiadanie małego siedzenia przy wejściu z tymi plastikowymi torbami, które są na nim wyraźnie widoczne, pozwoli również większej liczbie osób zrozumieć Twoje zamiary bez potrzeby powiedzenia słowa (pisana kartka może też pomóc).

Znalazłem, używałem i używałem ich ponownie kilka razy, kiedy podróżowałem po Chinach. W kilku domach, które początkowo odwiedziłam, właściciele prosili mnie, abym je nosiła i chętnie pozbywała się ich, gdy wyjeżdżałam. Później, gdyby nie były zbyt brudne, sam bym je zatrzymał i użył ich ponownie następnym razem. Ponownie używałam ich nawet w kilku sklepach, czyniąc pracowników nieco szczęśliwszymi (zwłaszcza u kotów i psów padających).

Nie wymaga to od gości tak dużego narzucania się, jak wymaganie od nich zdejmowania butów. Jeśli jednak Twoim celem jest uświadomienie im, że lepiej jest chodzić boso po domu (skarpetki założone/zdjęte), a Twój gość prawdopodobnie odmówi lub zapomni o zdjęciu butów, możesz wybrać bardziej żywy i zauważalny kolor (np. błyszczący różowy, biały czy piekielnie serduszkowy nadrukowany plastik?… i wskazać uśmiechem na plastikowe pudełko zanim wejdą :)

Mam taką samą politykę i mieszkam w Stanach Zjednoczonych. Stwierdzam, że to wymaga 3 kroków.

Pierwszy to wizualne wskazówki, już to robisz z wieszakiem na buty. Nie bójcie się mieć przy drzwiach bałaganu z butami. Jeśli gość musi przejść przez stertę butów, mniej prawdopodobne jest, że nie będzie wiedział, że nie powinien też nosić butów.

Sugerowałbym również, aby za pierwszym razem, gdy ktoś przyjdzie (lub jako przypomnienie dla tych, którzy zdają się tego nie rozumieć), zrobić “wielką sprawę” ze zdejmowaniem własnych butów. Jeśli ktoś jest zdenerwowany bosymi stopami w twoim domu, podaj mu pantofle. Po prostu bądź ostrożny. Wiele osób uważa wspólne kapcie za bardzo obrzydliwe.

Drugie to delikatne przypomnienie. “Nie nosimy butów w domu.” Jest wspaniałe. Sprawdzam i wykorzystuję dzieci z bardziej upartymi gośćmi. Kiedy wchodzimy do drzwi, “Jaka jest zasada dotycząca butów?”. Chór dzieci odpowiada: “Żadnych butów w domu, zostają przy drzwiach.” Naprawdę uparty gość może zostać potraktowany na ścianie. Stałbym przy wejściu, w zasadzie blokując drogę, aż do momentu, kiedy buty się zdejmą, ale to trochę ekstremalne. Musiałem to zrobić kilka razy.

Po trzecie, i miejmy nadzieję, że nigdy nie będziesz musiał się tu dostać (choć ty możesz, ja mam), to mocne przypomnienie. “Nie nosimy butów w domu. Jeśli chcecie nosić buty, to proszę odejdźcie. Zobaczymy się jutro.” Pamiętaj, w końcu to twój dom, i możesz narzucać dowolne zasady. Większość gości dostaje tę wskazówkę na długo przed osiągnięciem tego etapu, ale jeśli musisz się tu dostać, upewnij się, że jesteś stanowczy, ale uprzejmy (na tyle, na ile możesz być przy usuwaniu kogoś z domu), podaj powód, dla którego prosisz ich o opuszczenie i postaraj się, żebyś wspomniał o ponownej rozmowie z nimi w przyszłości. Nie wykopujesz ich ze swojego życia, tylko z domu.

Wizualne wskazówki i delikatne przypomnienie sprawi, że 99% twoich gości będzie się do nich stosować. Jeżeli ty naprawdę musisz silne uzbrajać je, then rozważa fakt że być może te ludzie no muszą być gośćmi w twój domu, i ty powinieneś zamiast tego spotykać one na równym terenie.

Yowers! Jest tu wiele bardzo silnych odpowiedzi.

Mamy również politykę zakazu używania butów i uznaliśmy, że jest ona bardzo skuteczna. W momencie, gdy otworzymy drzwi (bez względu na to, po której stronie się znajdujemy), powiemy po prostu w jak najbardziej przyjaznym i przyjaznym tonie:

Zdejmij buty, wejdź i czuj się jak w domu!

Nie zakładamy, że pamiętają z wcześniejszej wizyty. Ich zadaniem nie jest pamiętanie o naszej polityce domowej. Mówimy tylko to oświadczenie, gdy otwieramy drzwi.

Nigdy nie musiałem nikogo korygować ani uzbrajać poza tym prostym, ciepłym zdaniem. To przyjazne, łatwe i proste.

Bądź wyraźna. Poproś gości, aby zdjęli buty przy drzwiach, a następnie stanęli w przedpokoju, pozornie czekając, aby pokazać je do swojego mieszkania lub kontynuując wcześniejszą rozmowę, podczas gdy oni się rozłożą, ale tak naprawdę tworząc barierę pomiędzy nimi a wnętrzem, aż ich buty zostaną zdjęte.

Wiele osób nie ma nic przeciwko zdjęciu butów i nie będzie miało nic przeciwko temu, że zostaną poproszone. Dla tych “problematycznych” przyjaciół, którzy są po prostu leniwi, szybko zdadzą sobie sprawę, że mniej wysiłku wkłada się w przestrzeganie przepisów niż w próby obejścia Twojej polityki.

Jednak dla wielu osób zdejmowanie butów w miejscach publicznych lub w cudzym domu może sprawić, że poczują się niezręcznie, nawet bezbronni. Nie będą się one cieszyć z tego doświadczenia w żaden sposób, w jaki je przedstawiasz. Nie możesz sprawić, aby było to przyjazne, powitalne, słodkie, kapryśne lub zabawne. Będzie to nieprzyjemne doświadczenie. Relatywnie do wrogości nieodłącznie związanej z odrzuceniem dyskomfortu gości, jakakolwiek niezręczność przy drzwiach może być nieistotna.

Z dziećmi, skoordynujcie się z ich rodzicami. Speaking in terms of adults…

Telling them in advance: not a fan

What inspired me to answer here was the thought of telling someone you don’t have shoes in your house well before they got there. To ustawia sytuację nie do wygrania Kiedy przyjedziesz, jeśli powiesz im jeszcze raz, obrażasz ich inteligencję, bo już im powiedziałeś. Ale jeśli po cichu oczekujesz, że będą pamiętać, a potem zapomną, co teraz? Albo ugryziesz wargi, gdy trąbią wokół twojego domu nieświadomie, albo pomnisz o nich i sprawisz, że poczują się źle z powodu zapomnienia, co również nie jest dla ciebie pochlebstwem. Sidestep that; tell them dosłownie as you unlock the door.

In fact,elling them in advance also sends a more subtelny sygnał: that you are reluctant or are of two minds of having me come over, and saying it (now) is a subtelne discouragement. Traktowałbym to w pełni wartościowo: gdybyśmy zbliżyli się do kawiarni, moja propozycja brzmiałaby: “Och, czy ciasto nie brzmiałoby dobrze? Chodźmy tu na chwilę, kupię” (czytaj: zamiast iść do domu). Nie chciałbym stawiać you na miejscu konieczności wymyślania kolejnej wymówki, żeby mnie nie zapraszać. Więc wychodząc z kawiarni, powiedziałabym “Naprawdę miło było spędzić z tobą czas!” bez zamykania, tzn. bez potrzeby przebywania gdziekolwiek indziej. (Czytaj: jeśli really want me to come over, this is your opening to be inviting).

It’s far worse if they’ve already been there and botched it. Bo kiedy przypominasz im dobrze przed twoim przyjazdem, to co pojawia się między wierszami to “Piękny dzień, dobre towarzystwo, a to co przychodzi na czoło mojego umysłu obraża cię dwa razy: najpierw wspominając jak nieostrożny byłeś z butami ostatni raz, a teraz zakładając, że jesteś zbyt głupi, by pamiętać. To dosłownie najlepsza myśl, jaką mogę teraz pomyśleć. Oh, i oczekuję, że przypomnisz sobie again na progu.” Takie faux pas nie jest miejscem, z którego można by wywoływać ich społeczne łaski.

It’s all on you to convince them, and will always be

It’s really tempting to think of your shoe-free policy as some sort of “right” and then get righteous about it – especially when you do it long enough to “normalize” it. Ale to nie jest tak. Masz wszelkie prawo, aby uczynić swój dom strefą wolną od butów, ale nie mają oni żadnego obowiązku pomagać. I tak ciężar ląduje na tobie, żeby ich do tego zmusić. W każdej chwili, z taktem i gracją.

Tak, to może być irytujące. Ale kiedy męczące jest mówienie ludziom over i over, po prostu sprawdź siebie – wpadłeś w pułapkę myślenia o swojej polityce dotyczącej butów jako o uprawnieniu, które są ci winni. To nie jest bycie uprzejmym gospodarzem, więc wydostań się z tej pułapki.

To twoja praca, i możesz zrobić to dużo z rekwizytami, znakami, pantoflami i innymi wskazówkami, jak inne odpowiedzi zostały omówione. Ale ponownie, nie oczekuj, że ludzie będą mogli czytać znaki i postępować zgodnie z nimi. Kiedy ktoś błądzi, grzecznie je poprawiaj i zapomnij o tym. To jest to.

Jestem zaskoczony, że nikt do tej pory nie wspomniał o “ostrzeganiu”. Jeśli masz w domu politykę “bez butów”, powinieneś wspomnieć, że w oryginalnym zaproszeniu, zanim ludzie dotrą do twojego domu. W przeciwnym razie mogą zastawić zasadzkę, zwłaszcza jeśli nie przyszli przygotowani do zdejmowania butów. (Być może mieli na sobie skarpetki z dziurkami w nich tego dnia. A może nie nosili skarpetek i nie czuli się komfortowo z gołymi stopami na twojej podłodze. Być może mają problem z zapachem i wolą odrzucić zaproszenie, niż być strasznie zawstydzeni przed wszystkimi w twoich drzwiach)

Daje im to również szansę na przyniesienie własnych pantofli, jeśli mają wybrać.

Jeśli wchodzisz do mieszkania w tym samym czasie, co twoi przyjaciele, po prostu zdejmij buty. Może to być dla nich wskazówka, że powinni też zdjąć buty. Postaraj się, aby było to oczywiste, być może zwracając się do nich i pokazując, że zdejmujesz buty/buty. Być może postaraj się też mieć dużą matę, jak sugerowali niektórzy, więc wtedy jest miejsce, gdzie mogą zostawić swoje buty i nie muszą używać stojaka.

A propos, tylko pamiętaj, żeby zdjąć buty, kiedy wejdziesz!

I’ll get an “okay” or a “sure,” while we’re walking, but when we get to my apartment I’ll open the door and start to take my shoes off while they come right in (…)

This is not a shoe problem at all. Jesteś w swoim mieszkaniu, powiedziałeś, żeby zrobić X, a ta osoba cię nie posłuchała. Możesz zastąpić “zdejmowanie butów” każdą inną czynnością i nadal będzie taka sama.

Jedyną rzeczą, którą robisz źle IMHO jest wyczucie czasu. Musisz powiedzieć swoje żądanie w momencie, w którym chcesz, aby zostało ono wykonane. Więc, powiedz to podczas otwierania drzwi. Musisz je nadzorować, a jeśli nie spełnią, zatrzymaj je tam. W momencie gdy zobaczysz ich przechodzących obok stojaka na buty, krzyczysz:

STOP!

I pytasz “Co ja powiedziałem o butach w moim domu?”

To twój dom, i twoje zasady. Ludzie, którzy nie przestrzegają twoich zasad, nie mają w nim miejsca. Inną możliwością jest nałożenie kary: Ogłosić z wyprzedzeniem, że każda osoba wchodząca w butach musi odkurzyć i umyć podłogę. Tak czy inaczej, Twoim zadaniem jest egzekwowanie swoich zasad. Umieszczenie stojaka na widoku jest wskazówką, ale wskazówki nigdy nie działają.

Myślę, że boisz się, że ta osoba nie będzie chciała cię więcej odwiedzać. Niestety, są tylko dwie opcje: albo zaakceptujesz brud w swoim domu, albo zmusisz tę osobę do złożenia oferty. I zawsze będzie to nieprzyjemne dla kogoś, kto nie chce dbać o buty.