Z mojego doświadczenia wynika, że kelnerzy będą oferować rzeczy komplementarne inaczej niż bezinteresowne. Na przykład:
Czy mogę zacząć od czegoś do picia?
Wymaga to od Ciebie dodatkowej informacji zwrotnej, która zazwyczaj będzie polegała na przejrzeniu menu napoju lub na tym, że wiesz, czego chcesz (a więc zrozumienie tego czegoś kosztuje).
Czy chcesz zacząć od chipsów i salsy?
To jest pytanie “tak” lub “nie”, które sugeruje, że jest oferowane, a nie sugerowane.
Nie oznacza to, że kelner nie może powiedzieć:
A może zaczniemy od naszych słynnych popperów z jalapeno cheddar poppers?
Które nie są za darmo, ale w takich przypadkach istnieje domniemane zrozumienie, że klient będzie wiedział, że to nie jest bezpłatne. Nie dlatego, że od klienta oczekuje się, że będzie wiedział, ale dlatego, że gdyby było to zbyt niejednoznaczne, wystarczająco dużo osób powiedziałoby “tak” i po odkryciu pod koniec posiłku, że dana pozycja nie jest za darmo, byłby pewien poziom wściekłości lub zdenerwowania, co tłumaczyłoby się na skargi lub złe recenzje lub niższe napiwki, co tłumaczyłoby się na tego kelnera nie sugerując przystawek w menu, jakby mogły być one bezpłatne.
W Stanach Zjednoczonych generalnie można bezpiecznie założyć, że woda jest za darmo, a niektóre potrawy są odpowiednie dla danej restauracji (frytki w restauracji meksykańskiej, chleb w restauracji włoskiej, itp). Tak bardzo, że często nie pytają. Tak bardzo, że często nie pytają. Pewne doświadczenie może doprowadzić do tego, że zrozumiesz, czy dana pozycja jest prawdopodobnie bezpłatna. Jeśli jesteś w steakhouse i pytają cię, czy chciałbyś zacząć od smażonych patyczków serowych, a nigdy nie miałeś takiej oferty w żadnej innej steakhouse, szanse są dobre, że to nie jest komplementarne.
W każdej kulturze założyłbym, że coś jest albo zwyczajnie komplementarne albo zazwyczaj nie jest. Bazując na tych normach kulturowych, nie powinieneś bać się zakładać, że coś jest komplementarne, jeśli zazwyczaj tak jest. Z drugiej strony, jeśli żyjesz w kulturze, w której jest całkowicie arbitralne, czy jedna restauracja oferuje coś tak komplementarnego, a druga nie, więc nigdy nie jest bezpiecznie zakładać (co byłoby trochę śmieszne, ale hej, nie chcę oceniać czyjejś kultury), to jest prawie na pewno kulturowo akceptowalny sposób pytania, czy oferowany przedmiot jest komplementarny, czy nie. Jeśli zwyczajem w tej kulturze jest mówienie “czy to będzie wolne?”, to nie należy się martwić o to, by wydawać się skąpym, ponieważ jest to uzgodniony sposób pytania. Jeśli w zwyczaju jest mówienie “ile to będzie?”, to jest to najlepszy sposób. Rzecz w tym, że pierwszą linią obrony każdego w takiej sytuacji jest poleganie na wcześniejszych doświadczeniach, a nie panika nad tym, że jest się skąpym, chciwym lub nieostrożnym. Zamiast pytać “jak zadać pytanie, nie wyglądając na skąpca”, być może powinno to być pytanie: “jak większość ludzi w kulturze xyz radzi sobie z tą sytuacją?” Spróbuj poznać zwyczaje, a nie wyobrażać sobie lekceważenie.
Na sytuację “domowego chleba czosnkowego i czosnkowych chipsów taro”, to brzmi jak dziwna obsługa klienta. Nie spodziewałbym się też, że będzie za darmo i nie wahałbym się zapytać “o to jest za darmo?”, ponieważ chleb jest często za darmo, ale fantazyjny chleb może nie być. Powinien był powiedzieć “czy chciałbyś trochę naszego complimentary fantazyjnego chleba czosnkowego w dupie”, aby uniknąć tej dwuznaczności.
Ponadto, fakt, że skończyły się 20 minut później sprawia, że brzmi to niestandardowo. Kto oferuje darmowe rzeczy, ale nie wystarcza dla wszystkich klientów? Jeśli jest to jakiś szczególny atut, który oferują klientom na tyle szczęśliwy, że przychodzą, gdy jest pod ręką, to zdecydowanie należy podkreślić, że jest to komplement.
A co do Twoich kolegów rozczarowanych, to jest do bani. Ale ludzie są rozczarowani cały czas, więc to prawie nieuniknione, że w końcu rozczarujesz kogoś z głupich powodów, nawet jeśli starasz się robić wszystko jak należy. Mogliby być również rozczarowani tym, że nie dostali chleba, a nie tym, że o niego nie prosiliście.
Pytanie o to, czy jest w menu jest sprytne, ale jeśli domyślnie mówisz “nie”, bo się obawiasz, że może to nie być komplementarne, sugeruję nieco rozluźnić ten instynkt i założyć, że w 90% przypadków kelner oferuje coś konkretnego na początku usługi, jest to komplementarne. Zapytanie “Nie widzę wody w menu” za każdym razem będzie męczące i dla wielu kelnerów będzie wydawać się nieco dziwne.
