Jak radzić sobie z mamą mojego chłopaka bez wpływu na mój związek z nim?

I am not obliged to bear with his mother as I am in a relationship with him, not with his family

You have hit it right there with that one sentence. Nie możesz sprawić, by wybrał pomiędzy swoją rodziną a tobą - to ci nie wyjdzie na dobre. Ty jednak możesz dokonać wyboru. Wyjaśnij swojemu chłopakowi, że masz już dość i nie będziesz się już kojarzył z jego rodziną. Może z nimi rozmawiać, spędzać z nimi czas, odwiedzać ich, co tylko zechce. Nic nie powiesz ani nie zrobisz nic, aby temu zapobiec.

Jednak nie zrobisz. Nie podoba ci się, jak traktuje cię jego brat i nie podoba ci się, jak traktuje kogokolwiek jego matka. Czujesz się tam niekomfortowo i nie widzisz powodu, by pogarszać sytuację.

Nie możesz zmienić czyjegoś zachowania. Możesz wpływać na to w niewielkim stopniu, ale tylko osoba, która robi to zachowanie, może je zmienić. Więc nie wydaj dużo frustracji na próby. Raczej zmień swoją reakcję na to. Spędza czas ze swoją rodziną? Spędza ten czas z twoimi przyjaciółmi. Mama dzwoni? Idź do innego pokoju i przeczytaj, niech się nią zajmie. On chce odwiedzić? Miłej podróży; będę tu, kiedy wrócisz.

Edycja w odpowiedzi na komentarz OP: Twój BF naprawdę chce, żebyś przyszedł na imprezę, która będzie dla ciebie niewygodna. Po pierwsze, upewniłbym się, że wie, czemu nie chcę w nim uczestniczyć i co się stanie. Następnie wytłumaczyłabym mu, czego oczekuję: że otrzymam jego wsparcie, gdy sprawy się skomplikują i że nie uczyni z tego przypadku “mnie przeciwko swojej rodzinie”. Ustaliłabym z nim zdanie, które mówiłoby mu: “Oczekuję twojego wsparcia tutaj i teraz”. Jeśli nie może się na to zgodzić, to myślę, że masz inne problemy, z którymi musisz sobie poradzić. Najważniejsze dla ciebie jest to, że nie walcz z jego rodziną. Będziesz postrzegany jako ból, a oni mu to powiedzą.

Myślę, że to, jak to się okaże, naprawdę sprowadza się do tego, czy twój chłopak podziela twoją opinię - czy nawet jest świadomy - kwestii, które tutaj podkreśliłaś. Innymi słowy, jeśli nie postrzega ich jako niezwykłe lub złe zachowanie, nie ma mowy, aby miał zamiar coś z tym zrobić. On jest osobą, która ma siłę zmienić sytuację.

Moim zdaniem, nie wierzę w próby zmiany ludzi, a tutaj mam na myśli twojego chłopaka i jego matkę. Najlepsze, co możesz zrobić, to mieć serce w sercu ze swoim chłopakiem, wyjaśnić mu wszystkie obawy, jakie masz i pozwolić mu decydować, co robić. Jesteście razem od 5 lat, co jest długim czasem, więc jestem pewna, że on nie tylko odejdzie od związku, ale możliwe, że you będzie musiał wybrać pomiędzy tym, że związek pozostanie taki, jaki jest, a przejściem do czegoś innego, jeśli nie podejmie działań, aby powstrzymać swoją matkę od takiego zachowania.

Zachowanie, które wymieniasz dla jego matki, brzmi, jakby była narcyzem. Powinieneś przyjrzeć się Narcystycznemu Zaburzeniu Osobowości, aby dowiedzieć się, czy jest ono prawdziwe, czy nie, ale jest wysoce manipulacyjne i nie ma nic, co Ty lub Twój chłopak możecie zrobić, aby jej pomóc / naprawić, jeśli tak jest.

Podczas gdy technicznie masz rację, że spotykasz się z nim, a nie z jego rodziną, rodzina jest bagażem, który przychodzi wraz ze związkiem. Nadal, to jest sprawiedliwe dla Ciebie, aby nalegać, aby twój chłopak radzić sobie z własną matką, i że nie pozwala jej traktować cię źle.

Powiedziawszy to, są pewne kwestie, które można wymienić, że nie całkiem podnieść do poziomu chamstwa, które wydają się być próbuje komunikować. Na przykład, rozmowa podczas oglądania telewizji. Moja żona dość dobrze radzi sobie z wielozadaniowością, więc nie przeszkadza jej to, że rozmawia przez program w telewizji. Próbuje pamiętać, aby nie robić tego podczas oglądania, ale jest to dla niej naturalne.

Niektóre z twoich problemów wydają się opierać na twojej własnej dojrzałości, ale wydaje się, że związek rodzinny twojego chłopaka jest dysfunkcyjny. Sugerowałbym, żeby go posadzić, żeby o tym porozmawiać. Zapisz swoje odczucia i konkretne problemy (podobnie jak to miało miejsce tutaj). Zorganizuj swoje myśli i spróbuj wybrać problemy, które naprawdę są szczególnym problemem.

Ostatecznie może to być twój własny umysł próbuje ci powiedzieć, że nadszedł czas, aby przejść dalej i znaleźć chłopaka z bardziej stabilnego pochodzenia rodzinnego.

Czytałem Respect-Me Rules by Shelly Marshall, Michael J. Marshall (i gorąco polecam). Myślę, że niektóre z narzędzi, które książka opisuje w sytuacjach nadużycia, można zastosować tutaj:

Po pierwsze, przyznałeś, że te działania z jej strony i jej traktowanie ciebie nie są odpowiednie. Musisz więc wyraźnie poinformować o tym wszystkich. Szacunek dla samego siebie oznacza, że jeśli inni nie traktują cię właściwie, wzywasz ich do tego. Jeśli więc twój chłopak nie jest w pełni świadomy, musisz się upewnić, że rozumie, jak się czujesz. Jeżeli jego matka lub brat traktują cię w ten sposób ponownie, musisz im powiedzieć wtedy, gdy to się stanie, że nie będzie to tolerowane, wtedy zareaguj z konsekwencją, np. pójściem na spacer na godzinę. Powinieneś z wyprzedzeniem dać swojemu chłopakowi znać, że oczekujesz szacunku, a jeśli nie, to musi się za tobą wstawić. Jeśli nie chce Cię bronić, gdy wołasz ich złe zachowanie, musisz wyjaśnić swoje uczucia i podjąć decyzję o pozostaniu w związku lub opuszczeniu go.

Ona odgrywa rolę ofiary, np. jeśli nie odpowiesz jej, bo jesteś zajęta lub cokolwiek, powie, że nie zależy Ci na niej lub że nie kochasz jej wystarczająco.

Chcę mieć jasność, że powyższy opis jest czymś, co ma na celu manipulowanie Twoimi emocjami, pozwalając jej kontynuować jej złe zachowanie. Kiedy zaczniesz wyegzekwować swoje granice i szanować siebie, zareagują swoim zwykłym zachowaniem. Musisz być nieugięty w trzymaniu się swoich oczekiwań, ponieważ jeśli poddasz się ich obraźliwym żądaniom, pokaże im to, że mogą tobą skutecznie manipulować.

Po drugie, Twierdzisz, że jesteś w związku ze swoim chłopakiem, a nie z jego rodziną. To nie jest do końca prawda. Związek randkowy jest zazwyczaj w celu znalezienia kogoś do małżeństwa, lub przynajmniej do przejścia przez życie z. Jest on w związku ze swoją rodziną, a te związki są czymś, co ma dla niego znaczenie i wpływa na jego życie. Jeśli nadal znosisz negatywne relacje z jego rodziną, będziesz albo negatywnie wpływać na swój związek z nim, albo na jego związek z rodziną, albo na oba te związki. Jeśli małżeństwo jest celem związku, to będzie to połączenie dwóch rodzin. Jego rodzina stanie się twoja, a związki będą ważne.

Jeśli związek między tobą a jego rodziną nie może być rozwiązany, gdzie traktują cię z podstawowym szacunkiem, zwłaszcza jeśli nie będzie cię bronił, to nie powinieneś kontynuować tego związku. Lubisz to czy nie, ale kiedy jesteś w poważnym związku lub małżeństwie, ich dynamika rodzinna jest czymś, z czym będziesz musiał żyć.

Wydaje mi się, że matka twojego chłopaka może być zazdrosna o twój związek z twoim chłopakiem. Nie mówię, że nie powinnaś brać pod uwagę możliwości, że jest narcystką, jak sugeruje inna odpowiedź, ale teoria zazdrości też jest warta spróbowania.

Dawno już nie byłaś ze swoim chłopakiem. Mówisz, że między nami wszystko jest idealne, więc przypuszczam, że chciałabyś nawiązać z nim relację. Biorąc to pod uwagę, Sugeruję być z nią bezpośrednią i szczerą i zapytać ją o jej uczucia do ciebie, ponieważ dla mnie zachowuje się jak ktoś, kto jest zazdrosny lub czuje się zagrożony. Wiem, że trudno jest przyjąć takie podejście, ale biorąc pod uwagę te sprawy, byłoby wspaniale, gdybyście mogli poprawić swój związek, spędzając kolejne lata/dekady/wieki ze swoim chłopakiem. Ona może ci powiedzieć, że cię nie lubi. Ale ważne jest, aby pozostać grzecznym wobec krewnych BF.

Jeśli to podejście nie jest tym, co najlepiej by Ci odpowiadało, zasugeruję, abyś poczekał, aż następnym razem zrobi coś, co sprawi, że będziesz czuł się niekomfortowo. Zaraz po tym odetchnij (raczej dyskretnie, nie będzie myśleć, że ci przeszkadza), przyjmij spokojny ton i **wyraź swój problem zgodnie z nieagresywną komunikacją teorią. Biorąc przykład sytuacji z twojego pytania (oglądanie seriali/filmów i jej przyjście i rozmowa z wami obojgiem), mogłoby to wyglądać następująco:

Amanda, czuję się nieswojo, kiedy wchodzisz do pokoju i rozmawiasz, kiedy my oglądamy filmy z Bryanem. Denerwuje mnie to, ponieważ nie jest to dobry czas na rozmowę, ponieważ nie możemy zapewnić najlepszych możliwych warunków do wspólnej rozmowy. Czy miałbyś coś przeciwko temu, że wrócimy do Ciebie zaraz po zakończeniu filmu?

Odpowiedź: to nie ma być przyjazne podejście. Komunikacja bez użycia przemocy ma na celu wyrażenie Twojej troski w najłagodniejszy i najbardziej uprzejmy sposób, aby uzyskać to, czego chcesz (w miarę możliwości). Jeśli nie, otworzyłoby to drogę do kompromisu, który najlepiej odpowiadałby obu stronom). Mówiąc to, mówisz swojej matce BF, że jej obecne zachowanie nie jest odpowiednie do sytuacji, ale że nadal jesteś otwarty na to, co ma ci do powiedzenia. To utrzymuje uprzejmość i życzliwość wobec niej, i niech pokój znaleźć kompromis, np. jeśli ona absolutnie musi porozmawiać z tobą teraz, następnie

Ok, po prostu pozwól nam przerwać film, i wszyscy jesteśmy uszy.

Przypomina jej to, że przeszkadza Ci i może zniechęcić ją do zawracania Ci głowy “nieistotnymi” rzeczami podczas następnego razu z Twoim BF.

Może będziesz musiał powtórzyć to podejście kilka razy , aż zrozumie, że przeszkadza w Twoim związku. Bądź cierpliwy, zachowaj spokój i grzeczność.

Masz całe moje wsparcie, i mam nadzieję, że to pomoże.

Pochodząc z podobnej kultury z Portugalii, a nawet będąc w starszym pokoleniu, mogę doskonale stwierdzić, że opisane zachowanie jest dość obelżywe i przerażające nawet przez nasze zrelaksowane standardy iberyjskie.

Nie tolerowałabym ludzi, którzy narażają moją integralność fizyczną z psem, a właściwie dają psu o wiele większe znaczenie niż ja, a na pewno nie grzebiąc w moich osobistych rzeczach, nawet mniej w moim własnym domu (proszę, powiedz mi, że nie ma klucza do swojego mieszkania). Nie jest to też wcale koszerne, nie masz żadnych praw, bo “nie jesteś rodziną”. Spakowałabym swoje rzeczy i poszła.

Ponadto, większym problemem jest to, że twój chłopak nigdy nie ustalił granic ze swoją rodziną i potwierdził siebie, i jako taki nie jest szanowany [jako dorosły].

Miałam wiele walk z rodziną od 16 roku życia, aby ustalić osobiste granice. Nawet w wieku 30 lat nie rozmawiałam z rodzicami przez 6 miesięcy, ponieważ zaczęli być agresywni po tym, jak skończyłam z kimś, kogo lubili, i zaczęłam nowy związek z kimś innym, i wiedziałam, że mogą być wredni, kiedy kogoś nie lubią, kiedy mają rację lub nie.

IMO, poza tobą, to jest dla twojego chłopaka, aby być mężczyzną i stanąć za tobą jeśli on jest godnym partnerem.

Jak inni radzą, trzymałabym się z dala od jego rodziny, ale miałam też bardzo poważną rozmowę z nim. On musi przestać być chłopcem i zacząć zachowywać się jak mężczyzna.

Na koniec, jak dla ludzi często próbujących uzyskać twoje nerwy używając innych jako proxy (np. twój chłopak), jest to dość łatwe do rozwiązania. “Jeśli nie rozmawiają bezpośrednio ze mną, nie chcę o tym wiedzieć.” Używany dość skutecznie ta linia przez lata, zarówno w sytuacji rodzinnej i zawodowej.

Twój bf również powinien mieć mądrość do ograniczenia bycia posłańcem takiej małostkowości, lub nawet powiedzieć jego matka nie jest naprawdę, że jest zainteresowany usłyszeć złe komentarze o sobie.

Prawdopodobnie będę trzymać mój dystans do xmas, ale to tylko ja.

Jeśli chodzi o rozwiązanie problemu, to będzie musiał być twój chłopak do czynienia z jego matka złe zachowanie, a nie ty, jeśli nie chcesz wpływać na swój związek. Jeśli on naprawdę cię kocha i chce, abyście oboje mieli do czynienia z jego rodziną, będzie musiał podjąć ten wysiłek.

PS/komentarz: Kiedy byłam młodsza, zostawiłam związek z kimś głównie dlatego, że wybrała bycie cały czas ze swoim ojcem, a nie ze mną, kiedy nie była zajęta.

Jeśli mogłabym czegoś żałować, to byłyby to okazje, które straciłam w związku i czas, kiedy byłam sama w weekendy i wakacje przez 10 lat, z którymi się umawiałam.

Powiedziałaby mi, że gdybyśmy się pobrali, sprawy miałyby się inaczej, nigdy w to nie uwierzyłam.

Nie spędziłabym _wszystkich weekendów uwięzionych w domu jego matki - życie jest krótkie. Młody wiek bez wielu obowiązków idzie bardzo szybko, ciesz się nim póki możesz. Zarezerwuj kilka małych wakacji na kilka weekendów - ciesz się jazdą poza miasto.

Na tym stanowisku jest wiele do zrobienia i jest wiele wnikliwych odpowiedzi. Chciałbym rozwinąć odpowiedź Willa Appleby'ego.

Jak widzę, w tej sytuacji są dwie problemowe osoby:

The mother

To jest dość oczywiste. I believe this issue can be dealt with using a two step process (applies to brother too).

First : when she mistreats you next, calmly and clearly state that those actions were not acceptable and walk away. Ważne jest, abyś zrobił tylko to. Nie wyjaśniaj dlaczego są nieakceptowalne: ona jest dorosła i wie co robi. Nie angażujcie jej potem, chyba że chcecie przyjąć jej przeprosiny (jeśli są oferowane). To wszystko, co możesz zrobić, aby spróbować zmienić jej zachowanie w stosunku do Ciebie.

Druga : jeśli wykonanie pierwszego kroku nie ma wpływu na to, jak matka Cię traktuje, jasne jest, że nie zależy jej na Tobie ani na tym, jak się czujesz (myślę, że już to jednak wiesz). Jedynym sposobem na to, aby przestała cię źle traktować, jest nie danie jej możliwości poprzez ograniczenie kontaktu z nią. Pierwszym etapem ograniczania kontaktu jest ograniczenie werbalnych/tekstowych/społecznych interakcji z mediami, które masz: w zasadzie zignoruj ją. Drugim krokiem jest usunięcie siebie z jej fizycznej obecności: nie bądź tam, gdzie ona jest.

W tym momencie możesz myśleć, “jeśli odetnę matkę mojego chłopaka od mojego życia, będzie to powodować problemy w moim związku”. Masz rację, co prowadzi nas do drugiego problemu osobnika w równaniu:

The boyfriend

Ten punkt jest trochę bardziej subtelny. Twierdzisz, że

Chciałabym, aby mój chłopak zrozumiał, że sposób, w jaki jego matka mnie traktuje boli

Jeśli powiedziałeś mu, to zrobił _świadomość, po prostu postanowił zignorować twoje obawy. Musisz mu wyraźnie powiedzieć, że nie zamierzasz już narażać się na złe zachowanie jego matki wobec ciebie. Wyjaśnij mu, że powiedziałeś już jego matce, że nie podoba ci się sposób, w jaki cię traktuje. Podałbym również powody, dla których wymieniłeś na swoim stanowisku, gdzie zachowanie matki jest skierowane ściśle _na ciebie, jak wtedy, gdy przeglądała twoją bieliznę. Konieczne jest, abyś mówił o tym wszystkim bez przerwy, i abyś nie kłócił się z nim po fakcie. Mówisz swoją prawdę po prostu tak, aby on ją znał, a nie po to, aby próbował zmienić twoje zdanie.

W moim umyśle, a idealnym kompromisem jest coś w rodzaju: odwiedzasz jego dom tylko po tym, jak on wyraźnie wyjaśnia matce, jak ona cię krzywdzi, jak to jest nie do przyjęcia dla niego, i prosi ją o przeprosiny. Jeśli taki sposób postępowania jest nie do przyjęcia dla twojego chłopaka, to jest dla mnie jasne, że wolałby pozwolić ci zostać skrzywdzonym przez swoją matkę, niż obciążać jego związek z matką, karząc ją. Zalecałabym znalezienie chłopaka, który rzeczywiście szanuje twoje uczucia.

Siedem zasad tworzenia małżeństwa przez Johna Gottmana ma sekcję dotyczącą konfliktów między żoną i teściową.

Konflikty zawsze sprowadzają się do tego, że MIL przekracza jej granice, a TL:DR jest takie, że mąż musi wspierać swoją żonę w 100%.

Ta pozycja pozwala żonie wiedzieć, że ona jest na pierwszym miejscu w jego życiu, wymusza granice z matką, i chociaż ona może huff i puff, to zajmie dużo więcej niż to, aby faktycznie uszkodzić związek matka-syn.

Sugerowałbym, abyś ty i twój chłopak przeczytać to dla siebie. Daj mu znać o rzeczach, które tutaj opisałaś, i daj mu znać, że jest to prawdziwy problem i oczekujesz jego 100% wsparcia przy następnej wizycie. Ponieważ najwyraźniej nigdy wcześniej tego nie robił, może to wymagać kilku prób.

Nie sugerowałbym ultimatum, ponieważ powinnaś współpracować, aby rozwiązać ten problem. Ale powiem ci, że radzenie sobie z paskudną teściową nie jest twoim zadaniem, twój chłopak musi ją trzymać w ryzach, albo ona potrzebuje wyciąć się z twojego przyszłego życia razem.

Problem w tym, że rodzina twojego chłopaka jest częścią stada. Nie możesz tego uniknąć. Poza tym wiesz, że my, Hiszpanie, jesteśmy zazwyczaj bardzo blisko naszych rodzin, może bardziej niż w innych krajach.

Dodatkowo, nie może on zdecydować się na inną rodzinę i nie chce zerwać swoich relacji z rodziną, mimo ich wad, ponieważ Ty też nie chcesz tego robić ze swoją. Ty też nie możesz go o to prosić.

Wydaje się, że nie musisz często widywać się z rodziną swojego chłopaka, jest to dla Ciebie zaleta, która znacznie ułatwia sprawę. Powinieneś jednak starać się robić to czasami, nawet jeśli nie lubisz, ponieważ prawdopodobnie jest to ważne dla Twojego chłopaka. Jak czułabyś się, gdyby on zawsze odmawiał odwiedzenia Twojej rodziny?

Jednak leczenie, które Ci daje, jest nie do zaakceptowania i nie musisz przestawać samemu. Myślę, że powinnaś porozmawiać ze swoim chłopakiem bardzo wyraźnie i powiedzieć mu to wszystko:

1. wyjaśnić mu, jak się czujesz, kiedy robi Tobie tego typu rzeczy (i dać mu listę przykładów)
2. poprosić go, aby bronił Cię zawsze w przyszłości w tego typu sytuacjach (patrz poniżej)
3. Jeśli powie, że przesadzasz, powiedz mu, że nie masz nic przeciwko, jeśli on tak uważa. Jeśli nie będzie się skarżył na punkt 2, nigdy nie odwiedzisz jego rodziny. Wyjaśnij mu, że jesteś otwarty na odwiedzanie jego rodziny, ponieważ jest to dla niego ważne, więc podejmujesz wysiłek, ale tylko jeśli on ci w tym pomoże.
4. Zwróć uwagę, że nie jesteś otwarty na rozumowanie i negocjowanie tego punktu. On cię broni, albo nie odwiedzisz jego rodziny.

Jak on powinien cię bronić? Kiedy zrobi coś, co nie jest dla Ciebie odpowiednie, powinien AUTOMATYCZNIE powiedzieć im, aby przestali to robić, bez konieczności zwracania się do niego o pomoc lub powiedzenia jego rodzinie, aby przestali. Wydaje się, że nie mają nic przeciwko, jeśli się zdenerwujesz, ale mogą mieć coś przeciwko, jeśli zrobi to twój chłopak. Powinien on powiedzieć im bardzo wyraźnie, że nie ma nic przeciwko, jeśli żartują lub cokolwiek innego, powinni Cię zostawić w spokoju.

Pomimo tego istnieją dwie różne grupy problemów:

• Zachowania rodziny Twojego chłopaka, które dotyczą Ciebie: na przykład kwestia psa. Jest to przypadek, w którym Twój chłopak powinien Cię bronić.
• Zachowania, które nie mają na Ciebie wpływu: na przykład gdy jego matka mówi, że kocha Cię bardziej niż ona lub że jest bardzo samotna. Po prostu ignoruj tego typu rzeczy i pozwól swojemu chłopakowi sobie z nimi poradzić (chyba, że zaczną one w jakikolwiek sposób wpływać na ciebie). Nawet jeśli jego matka się na ciebie złości, bo napisałeś do niego sms-a zamiast zadzwonić, to dlaczego cię to obchodzi? Ona nie jest twoją przyjaciółką, nie lubisz się nawzajem, po prostu ignoruj ją (nie przejmuj się nawet tym, żeby powiedzieć o tym swojemu chłopakowi, nie warto, możesz tylko zacząć z nim kłócić się, nie mając nic do wygrania).

Ale w końcu, pamiętaj, że będziesz miał do czynienia z jego rodziną, nie możesz ich unikać na zawsze, jeśli zostaniesz z nim przez dziesiątki lat.

EDIT: powinieneś być również wyrozumiały dla swojego chłopaka. Prawdopodobnie w ogóle nie czuje się komfortowo w tej sytuacji, ale nie wie, jak sobie z tym poradzić, bo nie chce mieć konfliktu z żadnym z Was.

W małżeństwie, osoba będąca partnerem musi mieć absolutne pierwszeństwo przed rodziną. Jeśli dana osoba nie może tego zrobić, nie powinna brać ślubu. Jeśli więc twój pięcioletni chłopak nie może sprawić, że twoje samopoczucie będzie miało pierwszeństwo przed rodziną, to masz problem.

Nie zamierzasz zmienić jego rodziny. Matka zawsze będzie manipulować i trzymać syna pod kciukiem, i działać w sposób najbardziej bolesny dla ciebie. Starszy brat zawsze będzie niedojrzałym palantem. To się nie zmieni. Więc albo twój chłopak da ci prawdziwe wsparcie i wstawi się za tobą, albo oboje trzymacie się z dala od jego rodziny. To właśnie musisz wyjaśnić swojemu chłopakowi.

Jeśli nie może tego zaakceptować - cóż, nie chcesz _wpływać na swój związek z nim, ale na dłuższą metę musiałabyś rozważyć, czego chcesz.

Więc porozmawiaj z nim. Powiedz absolutnie jasno, że jego rodzina zachowuje się wobec ciebie w sposób nieakceptowalny i obrzydliwy, i że albo stanie w twojej obronie i położy kres temu zachowaniu, albo zaprzestaniesz wszelkich kontaktów z jego rodziną.

Twardy, co? Ale udało mi się.

Istnieją pewne taktyki, które mogą zadziałać.

Po pierwsze, powinieneś się uspokoić. Oto co myślę: jeśli twój chłopak i ty pobralibyście się, a wy nie mieszkacie z jego matką lub rodziną, to traktujcie jego matkę jak przyjaciela. Karty wakacyjne i posiłki, opiekuńczy tekst nie są takie trudne.

Po drugie, jeden dobry ruch zasługuje na inny. Jeśli okazujesz wystarczająco dużo szacunku i troski o jego matkę, ona bierze ją i traktuje cię z powrotem jak przyjaciela. Wtedy jest idealny. Jeśli nie, to Twój chłopak nie może Cię za to winić.

Pamiętaj, że ona po prostu tak bardzo kocha swojego syna i jeśli osiągnie Twój wynik, spróbuj porozmawiać z nią spokojnie, zamiast zmuszać swojego chłopaka do wyboru jednej strony.