Zaproponowana przez @apaula odpowiedź, pomyślałam, że dam kobiece spojrzenie :)

Jak wynika z mojej odpowiedzi w Workplace.SE na temat wędrujących oczu , większość kobiet jest dość przyzwyczajona do okazjonalnych, mimowolnych spojrzeń na nasze piersi od facetów. To się zdarza. Jednakże, gdy tylko osiągnie punkt “nie może oderwać oczu”, wtedy nagle wskakuje na przerażające terytorium.

Chyba, że Twój gracz ma na sobie coś, co jest rażąco nieodpowiednie do noszenia w miejscach publicznych, wtedy naprawdę jest to Twój problem do rozwiązania. Spróbuj skupić się na jej twarzy, kiedy z nią rozmawiasz (tak, wiem, że będziesz miał mimowolne spojrzenia od czasu do czasu), ale tak długo, jak jest jasne, że starasz się robić to, co słuszne, wtedy prawdopodobnie nie będzie zbytnio urażona.

Z twoim pytaniem “Czy powinienem przeprosić?”, odpowiedź brzmi nie, puść to. To po prostu będzie niezręczne. Weźmy fakt, że znowu się zapisała, jako pozytywną oznakę, że chce kontynuować i nie była całkowicie przerażona. Jeszcze. Może się okazać, że tym razem wokół weźmie na siebie coś mniej odkrywczego, ale nawet jeśli tego nie zrobi, to na niej spoczywa obowiązek kontrolowania you swojego_ zachowania, nie jej.

Masz rację, używanie narzędzi modowych do usunięcia jej z listy zapisów byłoby błędem i to jest twój problem.Weź głęboki oddech, pamiętaj dlaczego tam jesteś i bądź dorosła.

Tego rodzaju rzeczy są w dużej mierze powodem, że kobiety w dużej mierze zrezygnowały z kultury gry… Chłopcy będą chłopcami, a częściej niż nie, mężczyźni będą chłopcami. To jest… Rozczarowujące.

Jestem facetem, wiem jak to jest być trochę rozkojarzonym przez atrakcyjną osobę, ale wiem, że to na mnie spoczywa kontrola nad sobą. Czasami może to być trudniejsze, ale z praktyką jestem pewna, że ty też możesz.

Często okazuje się, że pomaga mi to poznać osobę nieco bardziej. Wiem, że zabrzmi to surowo, ale przypomnienie sobie, że jest to pełnoprawna osoba, która lubi i nie lubi, a nie tylko składanie ładnych części, pomoże ci utrzymać głowę w grze.

Zawsze pamiętaj, że większość ludzi nie lubi być oglądana. Przyznam, że są tacy, którzy lubią, ale to jest historia na inny dzień… Jeśli chciałbyś mieć jakąkolwiek szansę z tą osobą, WSZYSTKO, traktuj ją jak osobę. Nie gap się na ich części.

Jeśli nie było to już boleśnie oczywiste, nie komentuj jej linii koszuli, dekoltu, itp. Ona jest osobą, ona jest całkowicie zdolna do ubierania się bez twojego wkładu. Ty też jesteś osobą, i jesteś całkowicie zdolna do kontrolowania swojego spojrzenia.

To jest rodzaj rzeczy, w której pomaga poznać osobę. Z mojego doświadczenia wynika, że kiedy jestem lepiej zaznajomiony z daną osobą, jej cechy fizyczne stają się mniej ważne niż jej osobowość.

Oto moja sugestia:

1. Wykorzystaj swoją siłę woli, aby nie patrzeć i traktuj ją tak, jak traktowałbyś każdego innego. Po 5-6 sesjach będziesz wiedział, jaki rodzaj odzieży ona nosi.

2. Jeśli zawsze ma na sobie ubranie, które jest oczywiście nadmiernie odkrywcze, a Ty się do tego przyzwyczajasz, nie rób nic.

3. Jeśli zawsze ma na sobie ubranie, które jest oczywiście nadmiernie odkrywcze, a to Cię rozprasza, powiedz jej coś prostego:

Czy mogę złożyć wniosek? Czy możesz założyć coś mniej odkrywczego?

Nie zaszkodzi, że się rumienisz, gdy to mówisz.

Źródło:

Byłem ratownikiem przez wiele lat i lubiłem uczyć się pływać. Uczyłem wielu dorosłych w każdym wieku i płci. Jedną z moich uczennic była piękna fizycznie kobieta, która nosiła malutkie bikini. Było ono tak małe, że sprawiało mi dyskomfort. Po kilku lekcjach i wypracowaniu porozumienia, pod koniec lekcji zapytałem ją, czy mogłaby zmienić strój kąpielowy na jednoczęściowy. Rumieniła się na sekundę i powiedziała ok. Następna lekcja, miała wystarczająco dużo zasięgu, że było mi o wiele wygodniej. Myślę, że ważną rzeczą było to, że po kilku lekcjach, mieliśmy wystarczająco dużo relacji, że nie wyszedłem jako krytyczny, ale zamiast tego tylko przekazać moje pragnienie, aby mieć bardziej profesjonalną atmosferę.

Point One: Inne odpowiedzi sugerują, że nawet o tym nie wspominasz. To może być najlepsza rada, i nie mam zamiaru temu zaprzeczać, zwłaszcza na następnym spotkaniu. Jednak zdaję sobie również sprawę, że naruszenia po prostu mają tendencję do czuć się mniej okropnie po tym, jak się zestarzały, ale nawet wychowanie tego w przyszłości może wylądować w gorącej wodzie, niż to, co może się wydawać.

Jeśli czujesz, że musisz o tym wspomnieć, teraz lub kiedykolwiek w przyszłości, po prostu nie formułuj tego w ten sposób. Możesz powiedzieć: “Czułem się źle, ponieważ nieumyślnie popełniłem niestosowny gest spojrzenia… wiele razy”. Każdy, kto może to powiedzieć, powinien być w stanie wydusić z siebie dokładnie to, o co chodzi. Chodzi o to, że nigdzie w tym cytacie nie wspomniałem bezpośrednio o jej piersi. Upewnij się, że ty też nie, bo każda taka wzmianka (bez względu na to, jak niewinny jest cel) zwiększy prawdopodobieństwo, że ktoś może poczuć, że wchodzisz na teren, gdzie nie należysz. (Przykład: Twoje pytanie wspomniało o tej precyzyjnej fizycznej cechie przynajmniej dwukrotnie, jak cytowałem. Upewnij się, że _nie rób tego ponownie, a będziesz o wiele mniej odpowiedzialny za przekroczenie linii)

Punkt drugi: Wydaje się, że byłoby to idealne dla Ciebie, gdybyś mógł po prostu zrzucić to z klatki piersiowej i nawet przyznał się do przebaczenia jakiegokolwiek niezamierzonego drobiazgu, a wtedy mógłbyś odejść wiedząc, że kurz opadł i jesteś wolny i czysty. Nie pozwól by twoja fantazja o tym super pożądanym rozwiązaniu doprowadziła cię do myślenia, że właśnie to powinieneś zrobić. Przepraszanie może wydawać się superprzyzwoite, ale wręcz przeciwnie, może doprowadzić do ponownej traumy (lub, jeśli nie zauważyła tego, co robisz, początkowo traumy).

Point Three: Now, rather than just a bunch of “don’t don’t don’t don’t”, I will provide some positive advice on what you can do.

Another way to handle this is to make a universal statement.

Ideally prior to not only the event, but also the sign-ups. (Okay, więc ona się zapisała, więc tym razem nie udało Ci się tego zrobić w idealnym czasie. Ale jeśli zrobisz to jeszcze raz, możesz ustawić parametry na następny raz.)

Coś w stylu, “Dress Code: Strój przyjazny rodzinie, aby uczynić to bezpieczne i komfortowe środowisko dla wszystkich”

Wiele kobiet zrozumie, że “przyjazny rodzinie” jest hasłem, które oznacza “nie tantalizujący”/“niepoprawny”. Oczywiście, to samo sformułowanie może nie działać, jeśli czujesz, że tatuaże niekoniecznie są “przyjazne dla rodziny” i chcesz pozwolić, aby Big Joe wszedł do swojego baku i pokazał swoje najnowsze tatuaże. Niezależnie od tego, jaką linię zdecydujesz się narysować, upewnij się, że jest to coś, co może być stosowane uniwersalnie.

Uwaga boczna: Właśnie wyszła. Jeśli cię nie wybrała, może zirytował ją ktoś else.

Złapałem się na gapieniu się na jej klatkę piersiową.

hej, przepraszam, że gapiłem się na twój dekolt w ostatniej grze,

W żadnym wypadku nie powinieneś pozwolić na jakiekolwiek odniesienie do jej klatki piersiowej. To jest po prostu przekroczenie linii.

Zgodnie z sugestią @Bilkokuya ‘s piszę nową odpowiedź, która odnosi się do moich obaw z obecnie głosowanej odpowiedzi Jane S i ma na celu dostarczenie innej perspektywy.

[TL:DR] Przejrzystość jest kluczowa (jak zwykle w każdym scenariuszu społecznym). Powodem, dla którego czujesz się źle jest to, że

1. brakuje Ci przejrzystości w kwestii tego, co spowodowało jej zachowanie (z potencjałem, że to Ty jesteś przyczyną)
2. obojgu brakuje przejrzystości w kwestii tego, co druga strona uważa za właściwe

Jedynym sposobem na rozwiązanie tego problemu jest stworzenie forum, na którym każda ze stron może wyrazić swoje obawy, aby uzyskać przejrzystość, a następnie wynegocjować dobre rozwiązanie.

Sposób, w jaki to abstrakcyjne zdanie może zostać przekształcone w rzeczywistość jest bardzo zależny od sytuacji i osobowości, może moja dłuższa odpowiedź poniżej pomoże.

• *

[Powinienem] wysłać jej wiadomość przed wydarzeniem i powiedzieć: [Każda z tych dwóch wiadomości]

Nie. Przepraszanie, ponieważ czujesz się źle i chcesz czuć się bardziej swobodnie vs. autentyczna akceptacja błędu, o którym wiesz, że popełniłeś, to inne rzeczy. Nie możesz z góry przeprosić za coś, czego nie wiesz, że zrobiłeś źle. [To się nie liczy ;D]

Również, jakiej odpowiedzi oczekujesz? Generalnie, stawiasz ją w niezręcznej sytuacji. Albo była urażona i teraz musi ci powiedzieć (Zawsze ciężko jest powiedzieć ludziom, że zrobili coś złego). Albo nie została urażona i tworzysz dziwną sytuację, w której jej nie ma.

Trochę kuszące jest użycie narzędzi moderatora, aby po cichu usunąć ją z mojej listy zapisów, żebym nie musiał radzić sobie z niezręcznością przy stole.

Również nie. Unikasz problemu udając, że on nie istnieje. Na dodatek jesteś niegrzeczna i ktoś może twierdzić, że to dyskryminacja.

• *

Gapienie się na kobiece dekolty to ogólny problem. Denerwuje mnie to, że często pomija się w tym perspektywę faceta i jest on po prostu winny. Kropka.

Rozumiem argument, który często słyszę z kobiecej perspektywy. To jest coś takiego:

To sprawia, że czuję się dobrze, gdy noszę te ubrania. Czuję się źle, ponieważ ten facet gapi się na moją klatkę piersiową (niechciana uwaga). Nie mogę kontrolować jego działań. Nie mogę nic powiedzieć na ten temat, ponieważ nie chcę wywołać dużej sceny i sprawić, że poczuje się źle (jeszcze bardziej niechciana uwaga). To sprawiłoby, że czułbym się jeszcze bardziej źle. Nie widzę innego sposobu komunikowania się z nim, że powinien przestać.

i powoduje, że czuje się nieswojo i wybiera pomiędzy dwiema złymi opcjami: a) znoszenie faceta gapiącego się lub b) ryzykowanie spowodowania “wielkiej sceny”.

Dla faceta kłótnia idzie coś w rodzaju:

Czuję stałą, (dosłownie) naturalną potrzebę patrzenia na klatkę piersiową kobiety. Nie poddanie się tej potrzebie wymaga umysłowego wysiłku, który jest wyczerpujący. Czuję się wyczerpana i źle się czuję. Nie mogę się tylko gapić, bo może jej to sprawić przykre uczucie. To znowu powoduje, że czuję się nieswojo i muszę wybierać pomiędzy dwiema złymi opcjami: a) walka z ciągłym wewnętrznym konfliktem z biologią, który można tylko przegrać b) ryzyko urażenia kobiety. [To nie sprawia, że gapienie się nie jest w porządku lub nie jest w porządku. To tylko pokazuje nieuchronny konflikt, z którym mamy do czynienia.]

Kto jest winny? Kobiety za wykorzystanie jej prawa do noszenia tego, w czym czuje się swobodnie? Faceta za nieposiadanie idealnej samotności wobec instynktu biologicznego? Odpowiedź Janne S wydaje się sugerować to drugie, ponieważ radzi “To twój problem, z którym musisz sobie poradzić”, z czym całkowicie się nie zgadzam. Tak naprawdę nie ma jednej osoby, którą można by obwiniać (choć bardzo byśmy tego chcieli. Rozumiem, dlaczego faceci biorą tu cios).

Problem polega na tym, że nie można działać właściwie z powodu braku przejrzystości w: a) uświadomieniu sobie, że druga osoba jest w niebezpieczeństwie i b) przekazaniu drugiej osobie naszej opinii w tej sprawie w taki sposób, aby nikomu nie stała się krzywda.

Dobrym sposobem działania, moim zdaniem, jest stworzenie forum, na którym a) możemy zasygnalizować taki konflikt i b) możemy wymieniać opinie tak, aby druga osoba mogła podjąć odpowiednie działania.

[Edit : Przeformułowałem poniższą sekcję, mam nadzieję, że tym razem unikniemy wielu interpretacji]

W tym celu to, co znalazłem działa ładnie, to opowiedzieć się za zabawną i lekką atmosferą, bo to, co jest “niestosowne” przesunięcia. To ten sam pomysł, co żartowanie, gdzie w zabawny sposób “obrażasz” kogoś, ale tak naprawdę nie chcesz tego robić. Prawdopodobnie robisz to z przyjaciółmi i wiesz o co mi chodzi, mimo że potencjalnie nie potrafię tego tutaj zwięźle opisać.

Z perspektywy faceta pomysł jest taki, aby namalować obraz “zagrajmy w grę”: Będę udawał, że patrzę na twoją klatkę piersiową i jestem dupkiem, co zrobisz. Potem porównamy się z moimi oczekiwaniami i zobaczymy na czym stoimy". [Widzę teraz, jak to może zabrzmieć dziwnie, jeśli przeczytasz to na poważnie.] Pomyśl o tym w satyryczny sposób.] Chodzi o to, że tworzysz sytuacja korzystna dla obu stron. Ona może wyrazić swoje prawdziwe uczucia w bezpiecznym środowisku, a Ty możesz wyrazić swoje obawy. Jeśli w późniejszym czasie natkniesz się na rzeczywistą sytuację, oboje wiemy, na czym stoisz i co się dzieje. Sytuacja będzie bardziej przejrzysta.

Oczywiście, jeśli ona już się wkurzy lub zrobisz to natychmiast po “złapaniu” jej na gapieniu się, jest szansa, że nie będzie chciała grać z tobą w tę konkretną grę. W tym przypadku myślę, że najlepiej jest wrócić do tępej, martwej szczerości i zapytać, czy ją obraziłeś. Potencjalnie z odrobiną humoru wmieszanego (to nigdy nie boli). Powstrzymam się od przykładów, bo jak na razie tylko się cofnęły [wydaje się, że o wiele trudniej jest komunikować się za pomocą tekstu niż się tego spodziewałem].

Jeśli jednak nie musisz na to odpowiadać na miejscu, to są szanse, że ona będzie chciała zagrać z tobą w tę lub podobną grę. Z mojego doświadczenia wynika, że nie spotkałem osoby, która nie lubi gier “co jeśli”. Dang it, she comes to play a RPG which is a big multiplayer “what if” game. Dlaczego nie chciałaby też z tobą zagrać w mniejszą grę “co jeśli”?

Obowiązek rozwiązania twojej sytuacji spoczywa całkowicie na tobie. Potrzebujesz tylko odrobiny praktyki w kontrolowaniu swojego umysłu. Utrzymujcie kontakt wzrokowy i zachowujcie się nie inaczej, niż gdyby była człowiekiem. Ściśle rzecz biorąc.

Kiedy osiągniesz ten stan samokontroli, może uda Ci się trochę cofnąć, ponieważ jesteś w sytuacji społecznej. Wtedy, jak mówi Seinfeld, zawsze pamiętaj: “Patrzenie na dekolt to jak patrzenie na słońce. Nie patrzysz na to. Wyczuwasz to i odwracasz wzrok.”

(Ze względu na niskie głosy uważam, że konieczne jest zwrócenie uwagi na to, że OP pisze “bardzo niski dekolt”, co interpretuję jako bardzo odkrywcze. Na tym właśnie opiera się moja odpowiedź. I find the womans choice of clothes is not in accordance with social norms.)

You are asking the wrong question

Imho this is a classic XY problem , i.e. you are attributing the error completely to you while she is also to “blame”, therefore you cannot solve this situation by merely focusing on you.

She is probalby not urażony

As suggested in the OP’s comments, you are probably suffering from an attribution error, i.e. the reason that she left without saying anything is maybe due to her shyness or maybe just due to being a socially incapable person. Po co jeszcze raz rejestrowałaby się na ochotniczą imprezę w czasie wolnym, gdyby jej się to nie podobało?

To także jej wina

Nie ma powodu, by miała “bardzo niski dekolt”, poza tym, że jest bardziej atrakcyjna, czyli ma większą atrakcyjność seksualną dla mężczyzn. Ona może nie być tego świadoma ze względu na kulturę, w której dorastała (“każdy to robi”). Nawet jeśli myśli, że “Chcę tylko ładnie dla mnie wyglądać”, to ładność, która wynika z popisywania się ciałem, jest ugruntowana w seksualnym przyciąganiu generowanym w męskich mózgach. Dlaczego nie ma innych powodów niż seksualne przyciąganie?

Nie jest to jedyne rozwiązanie dla wygodnego ubrania

Dekolt nie obejmuje obszaru części ciała, które muszą być poruszane, więc “bardzo niski dekolt” nie zmniejsza ograniczonego ruchu ciała.

Nie jest to jedyne rozwiązanie na utratę ciepła

Noszenie cieńszej lub oddychającej odzieży może pomóc w utracie ciepła ciała, a “bardzo niski dekolt” nie jest do tego wymagane.

Nie jest to po prostu jej swoboda w ubieraniu się jak chce

Ten popularny argument nie ma sensu. Istnieją różne genetycznie nieodłączne cechy u mężczyzn, które sprawiają, że większość z nich przyciąga do piersi. To nie jest ich “wina”, ma ona swoje biologiczne powody i nie czyni ich automatycznie szowinistycznymi pełzaczami.

Samo ignorowanie tego faktu i domaganie się “noszenia tego co chcę” jest głupie i nieszczere. Nie możesz zrobić czegoś, aby zmaksymalizować X, a potem się obrażać, że X się zdarza.

To oczywiście nie znaczy, że możesz po prostu chwycić za piersi każdego człowieka lub rażąco się na nie gapić z bliska. Ludzie rozwinęli kulturę, która zabrania tego, aby ułatwić społeczeństwu niestosowanie przemocy, ale nie należy czuć, że to jest popęd to choroba lub wynik złego wychowania.

Jest to również odpowiedzialność kobiet, aby zmniejszyć atrakcyjność seksualną, jeśli nie jest pożądane. You cannot pour gasoline in the fire and then be offence that the fire burns stronger.

Advice

“I want to avoid being distracted by her chest”

If she arrives dressed in very revealing clothes again, you could add something to your ad or invite about not wearing revealing clothes, but I think this might give people the wrong idea about whats happening during the role playing.

I think you won’t get around talking to her personally. Ona jest oczywiście nieświadoma norm społecznych i nie zdaje sobie sprawy z efektów, jakie przynosi.

Bądź rzeczowy i unikaj wszelkich insynuacji:

Hej X, mam prośbę o przysługę. Kiedy opowiadam wam historię, którą wymyśliłem, potrzebuję mojej pełnej koncentracji. Być może nie zauważyliście, ale zauważyłem, że ten rodzaj odkrywczego ubrania, które nosicie, przyciąga uwagę ode mnie i ewentualnie innych mężczyzn i przesuwa punkt ciężkości z gry na Was. Wiem, że to niezręczna rozmowa, ale czy mógłbyś następnym razem założyć ubranie, które zakryje więcej twojego ciała? To naprawdę pomogłoby nam skupić się bardziej na grze i sprawiłoby, że wieczór byłby bardziej zabawny i wciągający. Dzięki i mam nadzieję, że rozumiesz moje rozumowanie!

Nie dawaj jej żadnych komplementów dotyczących jej ciała, to może natknąć się na przerażające.

To będzie nadal niezręczne, ale nie sądzę, że jest jakiś sposób wokół niego. Może być nawet wdzięczna za zwrócenie jej na to uwagi. Niektórzy ludzie są po prostu nieświadomi pewnych norm społecznych.

“i chcę, aby nie czuła się niezręcznie przez moje spojrzenie na to.”

Nie wiesz, że ona jest. Ale nawet jeśli jest. To głównie jej wina. Ona to spowodowała, ale albo nie zdając sobie sprawy z norm społecznych, albo powodując to celowo.

“How can I approach this situation in the least awkward or least ofensive manner”

See example above,

…but because you have too little information on why she behaved the way she did, I think it is better to wait and see how the next meeting goes. Może być tak, że po prostu nie wiedziała kiedy się pożegnać i jaka jest etykieta tego spotkania (-> brakuje jej inteligencji społecznej). A może miała konflikt z jedną z pozostałych obecnych osób, których nie zauważyłeś. Albo jest po prostu niegrzeczna i/lub bierze twój wysiłek za pewnik i nie uważa za konieczne żegnać się. Nie wiemy.