Jak mam wyjaśnić, że prezent, który ktoś mi dał jest mój, kiedy proszą o jego zwrot?

Moim osobistym zdaniem nie wygląda to na prezent. Powiedziała, że możesz go zatrzymać, nie jest twój. Wygląda bardziej na długoterminową pożyczkę. Dowodem jest też to, że powiedziała “ branie mojego aparatu”.

Możesz ją zapytać:

czy sądzisz, że mogę go mieć z powrotem? A może powinienem kupić nowy?

Jeśli jesteś naprawdę zainteresowany tą przyjaźnią, nawet jeśli nie wygląda ona dla mnie zbyt mocno, to moim zdaniem powinieneś kupić swój własny aparat, aby uniknąć tej niezręcznej sytuacji w przyszłości.

Nie ma nic złego lub niezręcznego w pytaniu Jane bezpośrednio, czy aparat był prezentem, czy nie. Jednak, jak sama pani wskazuje, może to być bardzo niezręczne w zależności od osoby, którą pani pyta. Jeśli nie czujesz się komfortowo pytając Jane bezpośrednio, możesz odpowiedzieć na coś w stylu

Pewna rzecz! Tak przy okazji, to był wspaniały prezent, dokładnie to, czego potrzebowałam do mojego projektu. Trzymaj go tak długo jak potrzebujesz!

W ten sposób możesz podkreślić, że kamera jest teraz twoja z prostą uwagą przechodzącą, bez skupiania się na dyskursie i zwracania zbyt dużej uwagi. Ponadto, ponieważ uważasz za rzecz oczywistą, że aparat jest twój, nieporadność, jeśli korygować jesteś teraz na niej.

Jednakże, jeśli ona does stwierdzić, że nigdy nie miała zamiaru dać ci aparat jako prezent, może chcesz zminimalizować “ogólną nieporadność” i powiedzieć coś w stylu

Ah przepraszam, musiałem źle cię zrozumieć. Nie ma problemu, oczywiście. Myślałam, że to prezent, bo powiedziałaś mi, że mogę go zatrzymać. Jeszcze raz przepraszam! Tak czy inaczej, o co chodzi z tymi projektami?

To znaczy, trzymaj to krótko i prosto, i do rzeczy.

How do I clarify that the camera is mine […]?

You don’t, assuming you want to remain friends with Jane.

You needed a camera. Jane dała ci kamerę, której już nie potrzebowała, jako przysługę, i kazała ci ją zatrzymać. Jane zdała sobie teraz sprawę, że nadal go potrzebuje.

Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że to nie był “prezent” jako taki. Kiedy są Twoje urodziny i Jane idzie na zakupy, żeby coś kupić specyficznie to dać Ci to, to jest prezent. To było po prostu coś, czego Jane już nie używała. To jest przysługa, a nie prezent.

Jane w zasadzie prosi teraz o przysługę z powrotem. “Wiesz, jak pozwoliłem ci użyć mojego aparatu, mogę go teraz użyć?” Jak źle wyglądałbyś, gdybyś powiedział “Nie!”? Powiedziałabyś “Lubię, gdy nasz związek daje mi rzeczy, a nie te mniej wartościowe”.

Najlepszym rozwiązaniem międzyludzkim jest nie zakładać, że aparat jest twój, ale zapytać, czy możesz go nadal używać. Proponuję sformułowania w stylu:

Oczywiście, w przyszłym tygodniu przyniosę aparat. Z powodu zainteresowania, szukasz go z powrotem tymczasowo czy na stałe? Ponieważ miałem nadzieję użyć go do projektu xyz za tydzień.

Pytając, czy chce go z powrotem na stałe, sugerujesz, że miałeś nadzieję, że będziesz go miał na stałe. To może uruchomić jej pamięć, że powiedziała, że możesz go zatrzymać. Albo może ujawnić jej, że źle zrozumiałeś albo jej początkowe “możesz go zatrzymać”, albo jej obecne “mój aparat”, i wtedy na niej spoczywa obowiązek wyjaśnienia, jaka jest sytuacja.

NB Ta odpowiedź byłaby inna, gdybyś kupił części do tego przedmiotu. Mój sąsiad dał mi kiedyś piłę tarczową z tępym ostrzem, ponieważ kupił sobie nową piłę. Więc kupiłem sobie zastępcze ostrze do niej. Gdyby chciał go pożyczyć z powrotem, to byłoby w porządku. Gdyby chciał go oddać na stałe, nie dostałby mojego nowego, ładnego ostrza!

Poza tym - mógłbyś przynieść mój aparat? Pracuję nad kilkoma projektami, które wymagają wielu urządzeń nagrywających.

Niektórzy ludzie uważają, że prezent, który dają jest zawsze ich udziałem. Dają ci coś z drugiej ręki, na co nie mają już żadnego pożytku. Szczerze wierzysz, że został on przekazany jako prezent, więc teraz należy do Ciebie, aby pozbyć się go, jak chcesz. Wierzą, że jest to długoterminowa pożyczka.

Mój ojciec dał mojej siostrze coś jako nastolatka, jako dorosła osoba w wieku 30 lat sprzedała to, był wkurzony, ponieważ nie był jej do sprzedania. Kupiłam od niego jego stary aparat, potem oddałam go mojej siostrze, był na mnie wściekły, bo powinnam była mu go oddać.

Brzmi, jakby Jane należała do tej kategorii. Mój ojciec i teściowa również należą do tej kategorii.

Nie ma nic, co możesz powiedzieć, po prostu zaakceptuj go i kup sobie własny aparat. Wiem, że to nie jest odpowiedź komunikacyjna, ponieważ czasami po prostu nie ma nic do zyskania z dalszej komunikacji Jane powiedziała wszystko, co musisz wiedzieć w tym jednym zdaniu “mój aparat”.

Najlepszym sposobem na rozwiązanie nieporozumienia lub potwierdzenie, że wszyscy znajdują się na tej samej stronie, jest wyraźne poinformowanie o tym wszystkich zainteresowanych stron. Okazało się, że oszczędza to wiele czasu/zdezorientowania/zmuszenia w moim własnym życiu i przyjaźni, nawet jeśli oznacza to, że czasami zadaję zbędne lub “głupie” pytania na temat innych intencji/znaczeń. Wyraźne literowanie rzeczy może być w tej chwili niezręczne, ale potem pozwala ludziom czuć się komfortowo, że nie ma żadnych nieporozumień.

Ta linia (podkreślenie dodane):

czy mógłbyś przynieść mój aparat?

Powoduje pewne zamieszanie, co jest zrozumiałe. Kiedy prosisz o wyjaśnienie, zakładając, że najlepsze z innych zapobiega poczuciu się niesłusznie oskarżonym i sugeruje Twoje zrozumienie sytuacji. W tym przypadku załóż (lub przynajmniej komunikuj się tak, jakbyś zakładał), że Jane użyła “mojego” zamiast “twojego” nie dlatego, że czuje, że nadal jest właścicielem aparatu, ale dlatego, że był jej i prosi o pożyczenie tego konkretnego od Ciebie.

Wyraźne komunikowanie się nie oznacza, że musisz być tępy, możesz pośrednio/ delikatnie zmusić temat do uzyskania jasności, być może nawet bez uświadomienia sobie przez Jane, że wyjaśniasz jakiś punkt. To zminimalizuje niezręczność, o którą prosiłeś.

Albo przed, albo podczas spotkania, możesz naciskać na jasność zadając zupełnie normalne pytanie komuś, kto pożycza przyjacielowi coś:

Kiedy powinienem zaplanować powrót tego aparatu? (Optionally add context, i.I was planning on using it for X project next month)

This carries the clear implication that the camera is, in your eyes, your belonging without accosing Jane of thinking otherwise. Jeśli Jane rzeczywiście zgadza się z Tobą co do tego, kto jest właścicielem aparatu, lub zdaje sobie sprawę, że uważała go za swój, ale zmienia swój pogląd po tym, jak nakłonisz ją do zastanowienia się, to po prostu pożycza rzeczy przyjaciołom, jak zwykle.

Jeśli Jane rzeczywiście uważała aparat za swój cały ten czas i w związku z tym nie spodziewa się go zwrócić, piłka jest teraz w jej sądzie, aby wyjaśnić to nieporozumienie. Poniższa rozmowa może być nieco niezręczna.

Powiedziałeś, że wolałbyś zminimalizować niezręczność i że mógłbyś wymienić aparat, gdyby ona miała zamiar go zatrzymać. Jeśli Jane planuje na utrzymanie aparatu i mówi ci tak, możesz wybrać, aby wyrazić pewne rozczarowanie na prezent takeback:

Och, kiedy powiedziałeś mi, że mogę go zatrzymać kilka miesięcy temu, myślałem, że masz na myśli na dobre

Ale można rozproszyć większość niezręczności, mówiąc jej, że to nie jest wielka sprawa i że będzie po prostu uzyskać zastępstwo.

Kiedy ona prosi o zwrot, po prostu go oddaj, bez dalszego komentarza, z wyjątkiem “Dziękuję, że pozwoliłeś mi go użyć”. To było naprawdę pomocne.“ - Jeśli pamięta swój pierwotny zamiar zostawienia go całkowicie tobie, odda go z powrotem. Jeśli żałuje swojego początkowego działania, zatrzyma go.

Jeśli nie stać cię na własny aparat fotograficzny i chciałbyś wykorzystać go do innego projektu, możesz po prostu zapytać ją po jakimś czasie, czy pozwoliłaby ci użyć go ponownie przez kilka tygodni.

W skrócie: Unikałbym kłótni o własność prezentów.

Komunikacja jest trudna i zależy od kultury, doświadczeń i wychowania.

Powiedziała, że mogę ją zachować

Jeśli użyję słów: “Zachowaj to”, zamierzam przenieść własność. Gdybym miał zamiar pożyczyć coś na długi okres, powiedziałbym zamiast tego: “Trzymaj to” lub “zwróć to do woli”.

Gdybym coś pożyczył, potraktowałbym “trzymaj to” jako niejednoznaczne i albo wyjaśnił w tym czasie, albo później, i założył, że powinienem to zwrócić.

Jednak jasne jest, że chce to z powrotem teraz i że nadal uważa to za swój aparat.

Jak mogę wyjaśnić, że aparat jest mój i że chciałbym go z powrotem w sposób, który nie jest super niezręczny?

To jest źródło nieporozumienia. Oboje oczywiście wierzymy, że należy on do każdego z was. Nie mogę zgodzić się z waszą oceną, że tak naprawdę jest wasza, ale nie pytacie czy jest wasza czy nie, tylko o to jak dochodzić własności. Gdybym wierzył, że została mi dana w pełni, postąpiłbym w następujący sposób:

Przepraszam, że nie zwróciłem jej wcześniej, byłem zdezorientowany, gdy ją oferowałeś. Kiedy zapytałem, kiedy chciałbyś ją zwrócić, powiedziałeś: “Możesz ją zatrzymać”, co moim zdaniem oznaczało, że dajesz mi ją na stałe. Nie chcę jednak, aby między naszą przyjaźnią pojawiło się jakieś nieporozumienie, więc jestem skłonny ją zwrócić, jeśli takie jest twoje zrozumienie naszego układu. Jeśli miałeś zamiar oddać mi go na stałe, chętnie go ci pożyczę, ale chciałbym go wkrótce zwrócić, abym nie musiał długo zwlekać z moimi projektami.

Jest to prawdopodobnie najmniej obraźliwy sposób, aby zapewnić sobie prawo własności, jednocześnie dając do zrozumienia, że cenisz swoją przyjaźń ponad kamerą. Jeśli chcesz zostać przyjacielem, musisz go zaoferować z powrotem - to jedna z wielu rzeczy, których przyjaciele powinni dla siebie nawzajem robić, dawać sobie nawzajem korzyści wynikające z wątpliwości i “cofać czas” na nieporozumienia, tam gdzie to możliwe, aby cofnąć coś, co nie miało miejsca.

To powiedziawszy, wolałbym o wiele łagodniejsze podejście, które nie potwierdza własności:

Oczywiście, wpadnij i odbierz go, albo daj mi znać, gdzie chciałbyś się spotkać. Było to dla mnie bardzo użyteczne, więc kiedy skończysz ze swoimi projektami multikamerowymi, myślisz, że mógłbym pożyczyć go ponownie? Jeśli uważasz, że projekty potrwają długo, lub jeśli potrzebujesz go do innych celów, daj mi znać, kiedy go odbierzesz, a ja dokonam innych ustaleń. Jeszcze raz dziękuję za to, że pozwoliłeś mi go pożyczyć na tak długo!

W ten sposób będziesz miał duże szanse na odzyskanie go na kolejną długoterminową pożyczkę.

Powinieneś również na nowo zdefiniować swoje rozumienie wykorzystania “zatrzymaj go” przez swojego przyjaciela do przyszłych rozmów, aby te błędy w komunikacji nie powtórzyły się ponownie.

With a smile say “Oh, is it your camera? Myślałem, że mi go dałeś. Oczywiście, że pozwolę ci pożyczyć mój aparat. How long will you need it?”

If she thinks otherwise, the embarrassment will be on her for either miscommunicating what she meant, or for changing her mind.

You’ve already said you’re disgusted with her for cancelling her appearance at multiple events, so let that thought give you a sense of righteousness when you speak with her. Być może zechcesz również dokonać dalszej oceny jej działań, aby określić, czy powinieneś ograniczyć jej znaczenie dla Ciebie, czy też chęć przeżycia dramatu powtórek. Może ona pokaże ci swoją wagę poprzez swoje działania.

Zapytaj Jane, czy możesz odzyskać aparat po tym, jak skończy go używać. Jej odpowiedź może lub nie wyjaśnić kwestii własności, ale nieporadność będzie ograniczona do minimum. Jeśli możesz tolerować więcej niż to minimum nieporadności, powiedz również, że myślałeś, że aparat jest twój.

Przy okazji, jeśli dostajesz coś, co nie jest łatwo psujące się lub konsumpcyjne, a twoja własność rzeczy nie jest pozytywnie potwierdzona przez drugą stronę, powinieneś założyć, że nie jest twoja i być gotowy do zwrotu po jakimś czasie.

• Przykłady nietrwałych rzeczy: dom, meble, pojazd, odzież na nogi, plecak, urządzenie lub sprzęt elektryczny albo zasilany bateriami, odczynniki chemiczne (chyba że wiesz, że używasz ich w ilościach przemysłowych), DVD, książka, ołówek mechaniczny, wszystko, co nie jest oczywiście nietrwałe.
• Przykłady łatwo psujących się lub zużywających się rzeczy: pieniądze (np. gotówka), jedzenie, paliwo, czysty papier, bielizna, papierosy, ogniwa alkaliczne, materiały budowlane, maszynka do golenia, czysta płyta DVD, zwykły ołówek.
• Przykłady twierdzeń o posiadaniu rzeczy: “jest [cała] twoja”, “jest to prezent dla ciebie”, “rób z nią co chcesz” (wątpliwe, poproś o wyjaśnienie), “nie będę prosił o nią w przyszłości”.
  
• Przykłady braku potwierdzenia twojej własności rzeczy: “możesz ją mieć/trzymać”, “nie potrzebuję jej/nie używam jej już”, “mam inną”, “mogę chcieć ją z powrotem w przyszłości”, cokolwiek, co nie jest wyraźnie potwierdzeniem twojej własności.

Wiele osób posiada pulę rzeczy, do których nie mają natychmiastowego użytku, ale które mogą być przydatne dla nich samych lub ich przyjaciół w przyszłości. Coś w rodzaju “biblioteki”, w pewnym sensie. Jeśli nikt nie korzysta z czegoś, a ktoś tego potrzebuje, osoba ta byłaby mile widziana w fizycznym posiadaniu przedmiotu i korzystaniu z niego, ale powinna podjąć przynajmniej rozsądny wysiłek, aby udostępnić przedmiot innym, którzy mogą go potrzebować.

Pomijając kwestie osobistej przyjaźni, zabranie przedmiotu z puli, a następnie stwierdzenie jego własności, prawdopodobnie straciłaby możliwość korzystania z czegokolwiek innego w puli. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma nic nielegalnego w byciu palantem, ale koszty przeważają nad korzyściami.

Fakt, że aparat był stary mógł być powodem do dania go Tobie osobiście, ale równie dobrze mógł być powodem do dodania go do “puli rzeczy do użytku przez przyjaciół”, a Ty stałeś się pierwszym klientem. Jeśli uważasz, że aparat jest w takiej puli, to prawdopodobnie nie tylko zachowasz jej przyjaźń, ale także dostęp do innych przedmiotów, które mogą znaleźć się w puli w przyszłości (jak jej obecny aparat, przy kolejnej aktualizacji). Nawet jeśli zgodnie z prawem miałbyś prawo żądać, aby aparat był taki jak Twój, taki sposób postępowania może być nierozsądny.