Jak grzecznie odpierać pytania o kłopotliwe blizny?

Ostatnio na imprezie ktoś głośno zapytał “Co to za znaki na twoim przedramieniu?”, po czym zrobił się głęboko czerwony i wyglądał na przerażonego. Pokój natychmiast zamilkł, ja zrobiłem jakiś niezręczny żart, a rozmowy zostały wznowione. To było niezręczne, delikatnie mówiąc.

Tak, to na pewno było niezręczne. W takich sytuacjach lubię odeprzeć pytanie z humorem, tak jak ty to zrobiłeś. Mówisz, że zrobiłeś niezręczny żart i rozmowy zostały wznowione.

Ważny fakt dotyczący tego scenariusza: rozmowy zostały wznowione. Niezręczność wynikała z faktu, że Bob (ten, który zadał ci to pytanie) zadał ci tak osobiste pytanie w miejscu publicznym, a nie z tego, że go odepchnąłeś. W rzeczywistości było to niezręczne na długo zanim jeszcze miałeś szansę poradzić sobie z sytuacją.

Zazwyczaj ludzie są wystarczająco przyzwoici, aby zdać sobie sprawę, że pytanie takie jak Boba jest niewłaściwe i szczera odpowiedź nie jest potrzebna. Odrzucenie tego pytania z jakimkolwiek humorem jest jak najbardziej w porządku i może nawet pomóc w zmianie nastroju z niezręcznego na zabawny.

Jeszcze raz: to nie Twoja wina, że sytuacja stała się niezręczna; to wina Boba. Odbijanie Q z humorem pomaga wyeliminować niezręczność.

Więc chcę powiedzieć tak: dobrze ci poszło! Myślę, że mógłbyś nawet zmniejszyć trochę niezręczność, przygotowując wcześniej humorystyczną deflekcję. W ten sposób będziesz miał dowcipną odpowiedź natychmiast pod ręką i nie będziesz wyglądał na zakłopotanego, zawstydzonego, zdenerwowanego czy zirytowanego.

Oto dwa przykłady humorystycznej odpowiedzi:

Bob: “Co to za znaki na twoim przedramieniu?”
Ty: “Staram się mniej pić, więc dziś wieczorem liczę moje drinki”.

Bob: “Co to są te znaki na twoim przedramieniu?”
Ty: “Byłem tygrysem w poprzednim życiu, paski po prostu przyszły z”

Drugi przykład został zasugerowany przez @Anoplexian. Twierdzą oni, że ta odpowiedź sprawi, że Bob poczuje się nieodpowiednio, że pyta. Nie zgadzam się; Myślę, że ponieważ jest to tak zabawne, usuwa niezręczne napięcie w pokoju i pozwala Bobowi zejść z haczyka (Bob właśnie zadał bardzo nieodpowiednie pytanie). Ponadto, Bob jest już zawstydzony, że o to pyta!

Podważyłbym tu jedno założenie: głośne pytanie w grupie “co jest z twoimi rękami?” jest słabą umiejętnością społeczną. To pytanie powinno być zadane po cichu, w sytuacji jeden na jeden, gdzie możesz odpowiedzieć w sposób, który uznasz za stosowny.

Ale w twoim pytaniu nie chodzi o nauczenie jakiegoś chamka lepszych umiejętności społecznych, chodzi o to, jak na nie odpowiesz. Zakładam, że nie chcesz w takiej sytuacji opowiadać historii swojego życia. Wiem, że ja bym tego nie zrobił.

Twoje podstawowe założenie - że humor rozładuje napięcie - jest słuszne.

Proponuję powiedzieć “To długa historia” i zachowywać się tak, jakbyś był znudzony rozmową o tym. Nie wprawi to innych w zakłopotanie i pokaże, że nie zależy Ci na odpowiedzi w tej chwili. W przeciwnym razie, zażartowanie z tego jest również odpowiednią odpowiedzią - coś w stylu “Ciii! Jaszczuroludzie cię usłyszą” lub “To była dziwna noc w Tijuanie - nigdy więcej nie kupię taniej tequili” lub “Ten zestaw do ‘nauki chirurgii plastycznej w domu’ nie był wart $10.99” lub coś podobnie absurdalnego najprawdopodobniej przerwie łańcuch myśli. Sugerowałbym posiadanie kilku odpowiedzi, aby nie było zawsze takie samo.

Doceniam twoje podejście do tego - to oczywiste, że nie chcesz nikogo zawstydzać, jednocześnie odbijając się od tematu.

Po pierwsze, gratuluję zwycięstwa nad samookaleczaniem. Wiem, że to nie jest łatwe i może być walką.

Bazując na doświadczeniu, osoba, która publicznie zadała pytanie, sprawiła, że było ono niezręczne dla grupy.

“…ktoś głośno zapytał "Co to za znaki na twoim przedramieniu?”, po czym zaczerwienił się i wyglądał na umartwionego"“

Ta osoba od razu wiedziała, że zadała niezręczne i osobiste pytanie.

"Pokój natychmiast zamilkł…”

Wszyscy czekali na twoją reakcję, aby pójść w twoje ślady. Niektórzy zastanawiali się, jak niegrzecznie było o to pytać lub zastanawiali się, czy wszystko z tobą w porządku. Zdrowie psychiczne jest nadal problemem, o którym nie wiele osób czuje się komfortowo rozmawiając o nim. Niektórzy nie wiedzą, jak radzić sobie z tymi kwestiami lub inni chcą być wrażliwi i patrzą na ciebie, jak postępować.

Niezależnie od tego, jak rozładujesz sytuację, ludzie mogą nadal reagować niezręcznie, jeśli nie są świadomi, że twoje samookaleczanie się skończyło. Nikt nie ma prawa do Twojego życia prywatnego, a Ty wydajesz się być całkiem otwarty, więc możesz spróbować szczerości.

Po swoim dowcipie (ponieważ wydaje się, że to działa dobrze), możesz kontynuować z odmianą:

Nie czuj się niezręcznie, że pytasz. Jest to sytuacja, którą pokonałem i nie jest to już problem, z którym walczę.

Nie przejmuj się tym. To już przeszłość i jestem teraz o wiele szczęśliwszy.

Wydajesz się być zakłopotany, że pytasz o moje zdrowie psychiczne. Jak widzisz, to już przeszłość i mam się dobrze.

To szybka odpowiedź na pytanie, jak sprawić, by dana osoba nie czuła się źle za to, że pyta, potwierdza, że dobrze sobie radzisz i może rozładować napięcie, które po cichu kwestionuje twoje zdrowie psychiczne.

To może być trudna sytuacja i jest to Twoja osobista sprawa. Możesz zdecydować, co chcesz ujawnić lub nie ujawniać w ogóle. Dlatego najlepiej jest odpierać pytania o samookaleczenia uprzejmą odpowiedzią, że nie chcesz o tym rozmawiać i natychmiast zmienić temat.

Moim zdaniem, to dobrze, że odpowiedziałeś na pytanie żartem i spróbuj zrobić to samo, ale nadal możesz spróbować czegoś takiego jak poniżej, jeśli chcesz.

Twoja odpowiedź mogłaby wyglądać tak,

To długa historia, a teraz może nie być dobry czas na opowiadanie. Czy czytałeś tę wstaw nazwę książki

lub

Będę wdzięczny, jeśli nie będziemy o tym rozmawiać. [zmień temat tutaj]

Jeśli zaakceptują to, co powiedziałeś, to dobrze. Chociaż, jak powiedział @avazula, może to doprowadzić do niezręcznej ciszy, lub ludzie mogą skończyć się litując się nad tobą, ale deklinacja i zmiana tematu odwróci rozmowę, więc tak się nie stanie.

Jednak takie podejście może nie zadziałać w przypadku osób, które nadal chcą wiedzieć i nalegają, abyś opowiedział. W takim przypadku, opowiedz krótką historię. Nie wdawaj się w szczegóły.

To zdarzyło się, kiedy byłem zdenerwowany (lub przygnębiony), ale teraz czuję się o wiele lepiej.

Postaraj się potem zmienić temat.

Mam kilka dużych, zauważalnych blizn na rękach, nie powstałych w wyniku samookaleczenia, ale w wyniku operacji. Nawet nie zauważam, że je mam, ale uważam, że ludzie są wobec mnie niezręczni. Wydaje się, że boją się, że jeśli mi je wskażą, to się obrażę lub zdenerwuję. Choć nie jestem z nich dumny, nie jestem też przez nie zdenerwowany. Są one częścią mnie, medalem z czasów, kiedy miałem kilka wypadków, które zamknęły część mojego życia, ale otworzyły nowe drogi.

Bądź dumny ze swoich blizn, one czynią cię tym, kim jesteś. Miałeś swoje złe chwile, przeszedłeś przez nie, ale jak wszystkie wydarzenia w życiu, odciskają one na tobie piętno fizyczne lub psychiczne.

To co robię, to biorę sytuację w swoje ręce. Rzeczowo mówię im co się stało i jak to się stało, że mnie dotknęli. To daje ci prawo własności do blizn, to daje ci prawo własności do rozmowy. Pomyślałbym, że jeśli to zrobisz, ludzie nie będą myśleć o tobie gorzej lub staną się niezręczni. Żartowanie z tego pomniejsza znaczenie tych blizn dla ciebie i dla osoby zadającej pytanie.

Ludzie rzadko są świadomi przekraczania granic.
Myślę, że humor jest wspaniałym rozładowaniem sytuacji, ale nie zawsze jest odpowiedni do otoczenia, w którym się znajdujesz, bardziej uroczystych okazji, podczas spotkań biznesowych, lub kiedy po prostu nie chcesz żartować na ten temat.

Kilka innych sposobów:

• Po prostu uśmiechnij się i przytaknij Nie jest niegrzecznie po prostu uśmiechnąć się i przytaknąć, a następnie wrócić do dyskusji, która była pod ręką. Twoja niewerbalna reakcja jest odpowiedzią.

• Odpowiedź jednym słowem przykład: um-hum lub dziękuję.
  Każda z nich jest nieco wyrwana z kontekstu społecznego, aby pozwolić tej osobie zachować twarz, unikając upokorzenia lub zażenowania.

Następnie wróć do poprzedniej dyskusji, Twoja niewerbalna lub jednowyrazowa odpowiedź jest odpowiedzią.

Jeśli masz możliwość porozmawiaj z nimi prywatnie i delikatnie, aby powiedzieć im jak to niewinne pytanie sprawiło, że się poczułeś. Można to zrobić grzecznie, nie zatrzyma to twojej niezręcznej chwili, ale może uchronić wielu innych przed tą niewygodną sytuacją.

Wiem, że nie miał/a Pan/i na myśli żadnej urazy zadając publicznie niewinne pytanie, jednak jest to dla mnie głęboko prywatne. Bardzo dziękuję za zrozumienie._

Pamiętaj, zawsze masz prawo nie odpowiadać na pytania publicznie lub prywatnie.

Podobnie jak inni, myślę, że byłeś na dobrej drodze, aby użyć humoru, i to jest bardzo wspaniałomyślny-duchowy z Ciebie, aby uniknąć podejmowania osoby, która pyta czuć się niezręcznie lub jakby popełnił ogromny faux-pas.

Ponieważ powiedziałeś, że nie masz nic przeciwko rozmowie o tym, tylko że oprawa musi być odpowiednia, być może rzeczą do zrobienia jest zakomunikowanie tego w krótki, rzeczowy sposób. Istnieje dowolna liczba skrótowych metod, które możesz znaleźć, aby to zrobić, od bardzo prostego:

Hej, wpadnij do mnie, kiedy nie jestem w tłumie, a ja cię poinformuję.

, które daje znać każdemu, kto słyszy, że nie masz nic przeciwko rozmowie z daną osobą, tylko że czas nie jest odpowiedni. To nawet słabo sugeruje, że większość ludzi wie, a ty po prostu nie chcesz ich zanudzać słuchaniem o tym ponownie.

do nieco kryptycznej:

Spoilery…

Która przynajmniej w Wielkiej Brytanii byłaby bardzo łatwo zrozumiana jako odpowiedź typu “teraz nie czas”, ale może bardziej obciążać cię obowiązkiem szukania ich później, aby wyjaśnić.

Nie sądzę, żeby robienie sobie żartów było dobrą odpowiedzią. Co jest zabawnego w chorobie psychicznej, która oszukuje twój umysł, aby myśleć, że trwałe uszkodzenie własnego ciała jest dobrym/akceptowalnym wyborem?

Ponieważ nie jesteś przeciwny mówieniu o swoich bliznach w odpowiedniej sytuacji, jeśli chciałbyś czegoś, co nadal jest raczej lekkie, ale uznaje powagę twojej choroby psychicznej w przeszłości, coś takiego mogłoby być opcją:

To blizny z mojej przeszłości, kiedy mój umysł toczył wojnę z samym sobą.

Oczywiście nie każdy, kto przeszedł przez chorobę psychiczną, opisałby ją w ten sposób, ale krótkie zdanie zaczynające się od czegoś w rodzaju “to blizny z mojej przeszłości”, a następnie podanie, jak scharakteryzowałbyś swój przeszły stan zdrowia psychicznego, moim zdaniem spełniłoby równowagę pomiędzy rozproszeniem niezręcznej wymiany zdań, pozostając jednocześnie szczerym i bezwstydnym.

Chociaż może to być niezręczne, nie ma nic nieodłącznie niewłaściwego w pytaniu o blizny i myślę, że odpowiedź taka jak ta pokazuje więcej szacunku dla pytającego niż żartobliwa odpowiedź. Możesz również pomyśleć o tym jako o małym momencie normalizacji rozmowy o problemach ze zdrowiem psychicznym; część normalizacji zdrowia psychicznego jako tematu rozmowy obejmuje to, że jest w porządku mieć bardzo krótkie rozmowy na ten temat, nie tylko Głębokie i znaczące. A na podstawie ich reakcji możesz ocenić, czy głębsza rozmowa może być odpowiednia w innym czasie.

Poszedłbym jak,

“Oh come on man, wszystkie piękne aktywa, które mam, znalazłeś najmniej interesujący. Jak ty to robisz?

Stały się tu dwie rzeczy:

• Odwracasz ich uwagę od blizn i w kierunku natury samego pytania.
• Wyrażasz również biernie, że nie jesteś zainteresowany dyskusją na ten temat.

Jeśli nalegają,

• "Cóż, znowu to robisz, pozwól, że opowiem ci, jak kot zakochał się w moich oczach” (lub cokolwiek losowego, co przyjdzie ci do głowy).
  

Większość facetów zatrzyma się w tym momencie, chyba że naprawdę chce cię poderwać na wojnę bachorów. Jest to w większości przypadków niewygodne dla każdego, ktoś prawdopodobnie zacznie na inny temat.

Jeśli są uparci, nie możesz zrobić nic innego niż wymówić się “szybką wizytą w toalecie” lub “wezmę jeszcze jednego drinka, zaraz wracam”.